به نقل از «مهر»

نپذیرفتن شخصیت فردی، عامل تنش های رفتاری در افراد

تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۳۹۳۹۶

امیر حسین ناوی آسیب‌شناس و روانشناس در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: افرادی که به بهانه مشکلات زندگی و سختی کار کمتر به «خود» توجه میکنند بیشتر از سایرین دچار اصطکاک و در گیری با اطرافیان می شوند، چرا که اغلب تنشهای بین فردی در یک جامعه برگرفته از نپذیرفتن، دوست نداشتن صادقانه و حقیقی خویشتن و در نتیجه عدم مسئولیت پذیری به خود است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی تصریح کرد: طی ده های اخیر روابط بین فردی و اجتماعی انسانها شکل پیچیده تری به خود گرفته است به طوری که امروزه ما علاوه بر روابط واقعی ابعادی از تعاملات اجتماعی در فضای مجازی را تجربه میکنیم که البته با چنین پیچیدگی، دیگر نمیتوان تنها به شیوه ها و الگوهای تربیتی ساده گذشته اکتفا کرد. به همین دلیل هر فرد باید علاوه بر دوست داشتن و احترام به حقوق و نظرات دیگران، زمانی را برای دوست داشتن خود اختصاص دهد واین امر قطعاً نیاز به کسب آگاهی و نیز انجام تمرینات مستمر دارد، ضمن اینکه عشق نداشتن و نپذیرفتن خود باعث ایجاد اختلال بدهکاری عاطفی در فرد میشود که خود سر منشاء بسیاری از بحرانهای زندگی است.

وی در تشریح بدهکاری عاطفی افزود: دوست نداشتن خویشتن و فراموشی از اینکه هر فرد نسبت به وجود و موجودیت خود مسئول است باعث می شود تا این افراد دچار خود تحقیری و عدم اعتماد به نفس شوند و به همین دلیل خلاء های عاطفی خود را در دیگران جستجو میکنند به همین دلیل نسبت به رفتار دیگران به شدت ریزبین و حساس شده و با کوچکترین اصطکاکی وارد تنش جدی و عمیقی با اطرافیان میشوند.

این مشاور ادامه داد: دوست داشتن خویشتن ابداً به معنای خودخواهی نیست بله مسئولیت پذیری نسبت به جسم، ذهن و روان خود بهانه ای برای رشد و ارتقاء است به طور نمونه اگر کسی در صدد عشق ورزیدن خالصانه به خود باشد برای تعالی خویش تلاش میکند و همواره می کوشد تا علایق خود را گسترش دهد، برای شادی، پیشرفت و لذت بردن از زندگی هم برای خود و دیگر انسانها زمانی را اختصاص دهد.

ناوی خاطر نشان کرد: نادیده گرفتن خود دردناک است، همه لایق آرامش درونی، سلامتی، خوشبختی، شاد زیستن و نیز پذیرفته شدن از سوی دیگران هستند. عشق ورزیدن به خویشتن نه تنها باعث رضایت درونی می شود بلکه نوعی سرمایه گذاری برای ارتقاء و پیشرفت نیز محسوب می شود، زیرا افراد همواره تلاش می کنند موجودیت خود را در اجتماع مفید و اثر بخش تر از قبل کنند. ضمن اینکه نمی توان از این واقعیت نیز به سادگی گذشت که گام اول دوست داشتن دیگران و نیز شروع تمام خدمات ماندگار و موثر بشری از احترام به خود شروع می شود.

کد خبر 4668710

منبع: مهر

کلیدواژه: خانواده روانشناسی اختلال شخصیتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۹۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درس‌هایی از فوتبال اروپا؛ تبریک به قهرمان

به گزارش قدس آنلاین، وقتی بایرلورکوزن قهرمانی خود را در بوندس‌لیگا قطعی کرد، باشگاه‌های رقیب در کمترین زمان ممکن به این اتفاق واکنش نشان دادند و در حساب‌های رسمی خود در شبکه‌های اجتماعی این دستاورد بزرگ را به بازیکنان ، مربیان و مدیران رقیب تبریک گفتند تا نشان دهند در قامت یک باشگاه حرفه‌ای از اصول و قواعد استاندارد پیروی می‌کنند.

مشابه این اتفاق در سری آ ایتالیا نیز تکرار شد. پس از آنکه اینتر موفق به دستیابی به عنوان قهرمانی شد، باشگاه‌های بزرگ فوتبال ایتالیا با پیام‌ها  و کامنت‌های کاملاً محترمانه موفقیت بزرگ افعی‌ها در فوتبال ایتالیا را تبریک گفتند تا افکارعمومی و هوادارانشان شاهد یک رفتاری جوانمردانه و استاندارد از سوی آن‌ها باشند!

حالا تصور کنید امروز اگر در لیگ ایران چنین اتفاقی رخ می‌داد چه رفتاری از سوی سایر باشگاه‌ها به ویژه باشگاه‌های رقیب شکل می‌گرفت، اگر تصور می کنید باشگاه‌های ایرانی با رعایت اصول و قواعد حرفه‌ای قهرمانی را به رقیب تبریک می گفتند، سخت در اشتباه‌اید!

چون در فوتبال ایران خبری از اصول و قواعد استاندارد نیست و صرفاً باشگاه‌ها واژه فرهنگی و حرفه‌ای را به دنبال خود یدک می‌کشند!  مرور تاریخ فوتبال ایران این حقیقت تلخ را به اثبات می‌رساند که فوتبال در ایران برای ایجاد هیجان و تزریق نشاط به جامعه نیست، بلکه ابزاری برای ترویج خشونت، بی‌اخلاقی و رفتارهای غیرحرفه‌ای است، به همین دلیل در فوتبال ایران بر خلاف اروپا پس از اینکه یک تیم قهرمان شود تازه بازار بیانیه نویسی، داستان‌سرایی و پرونده‌سازی برای تیم قهرمان شکل می‌گیرد!

فقر مدیریت استوار بر منطق در هرم اصلی باشگاه‌ها، استانداردهای دوگانه مدیریتی، علاقه‌مندی به هنجارشکنی و قانون گریزی سبب شده رفتارهای خارج از اصول در سطح مدیریت باشگاه‌ها به پایین‌ترین حد ممکن برسد تا میزان خشونت، نفرت‌پراکنی و بداخلاقی به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کند و در کمال ناباوری این محصول در قالب بیانیه، توییت و استوری در اختیار هواداران قرار گیرد تا آن‌ها به عنوان پیاده نظام، آتش افروزی مدیران را به دقت در جامعه پیاده‌سازی کنند.

آنالیز رفتاری مدیران از گذشته تا به امروز اثبات می‌کند روند مخرب فعلی نه تنها به سود جامعه نیست، بلکه می‌تواند بسیار خطرناک باشد، از این رو حالا که مالکیت دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس در یک رویداد ماندگار به بخش خصوصی واگذار شده، باید فضا را به‌گونه‌ای فراهم کرد که اشتباهات مهلک گذشته دیگر تکرار نشود تا جامعه فوتبال به سمت رفتارهای حرفه‌ای و استاندارد گام بردارد و دوباره دربه روی پاشنه سابق نچرخد!

سینا حسینی