به نقل از «مهر»

تحریم فرصتی برای دوری بودجه از نفت است/ جلوگیری از فرار مالیاتی

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۷۳۸۴۳

به گزارش خبرنگار مهر، سید حسن حسینی شاهرودی بعدازظهر شنبه در حاشیه شورای برنامه‌ریزی استان سمنان در محل استانداری در گفتگو با خبرنگاران درباره کاهش درآمدهای نفتی و همچنین توقیف کشتی نفتکش ایرانی در آب‌های آزاد توسط مصر و انگلستان، بیان کرد: از برنامه پنجم خصوصاً از سال گذشته دولت مکلف شد که بودجه را از نفت جدا کرده و در حقیقت درآمدهای نفتی را در بودجه به حداقل برساند چرا که چنین شرایطی پیش بینی می‌شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: ساز و کار بودجه غیر نفتی به این شکل بود که دولت می‌بایست رقمی را از فروش نفت در اختیار صندوق توسعه ملی قرار داده و سال به سال هم به آن بیفزاید.

برداشت دولت از صندوق توسعه ملی

عضو خانه ملت همچنین گفت: اگر این امر رعایت می‌شد امروز می‌بایست ورودی اعتبارات نفتی به صندوق توسعه ملی به بالای ۵۰ تا ۶۰ درصد می‌رسید رقمی که برای کارهای زیرساختی و اقتصادی کشور ذخیره و به صورت وام به بنگاه‌های اقتصادی داده می‌شود و نه به عنوان منابع درآمدی دولت.

حسینی شاهرودی بیان کرد: اما متأسفانه آنچه در سال‌های اخیر شاهد بودیم این است که دولت دست اندازی‌هایی به این صندوق داشته و برخی مشکلاتش را در حوزه‌های آب، راه، کشاورزی و … را از این راه برطرف کرده است.

وی افزود: اتفاقی که در یک‌ساله اخیر رخ داده که امروز در اوجش قرار داریم این است که فروش نفت به حداقل رسیده است اما از نظر ما موهبتی الهی است که به دست دشمنان ما رقم می‌خورد و ما را در شرایطی قرار می‌دهد که مجبور باشیم بودجه مان را بدون نفت ببندیم و اتکا کنیم به دیگر درآمدهایی که دولت قرار بود منابع را از آن تأمین کند.

قرار بود جلوی فرار مالیاتی گرفته شود

سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس همچنین یکی از منابعی که قرار بود دولت به آن ورود کند را جلوگیری از فرار مالیاتی بنگاه‌های اقتصادی دولتی و همچنین غیردولتی عنوان کرد و افزود: این مهم تاکنون انجام نمی‌شده و لذا قانون آن مصوب شده است.

حسینی شاهرودی ادامه داد: هر چه شرایط بر ما سخت‌تر شود، گویا بیشتر به سمت استقلال و اقتصاد مقاومتی پیش می‌رویم و در این راه توفیق کسب می‌کنیم.

وی درباره توقیف نفتکش‌ها نیز بیان کرد: این یک راهزنی دریایی است که توسط برخی کشورها اجرا شده و ایران را می‌خواهد به یک چالش جدی بیندازد و به نوعی درگیر مباحث نظامی شوند یعنی محاصره اقتصادی ایران را به سمت چالش‌های نظامی برده و ما را درگیر یک تقابل نظامی کنند که این امر نیازمند هوشیاری مسئولان ارشد نظام است.

تقابل باید اقتصادی باشد نه نظامی

نماینده شاهرود و میامی در مجلس ضمن بیان اینکه تنگه هرمز و خلیج فارس در اختیار ایران اسلامی است ما راهکارهای فراوانی را در دست داریم، گفت: ایران بدون چالش نظامی می‌تواند محدودیت را شامل تمام کشورهای نفت‌خیز منطقه کند که اگر بنا باشد ما از فروش نفت محروم شویم و نفتکش‌های ما توقیف شود، این رخداد در درون هرمز و خلیج فارس نیز می‌تواند صورت گیرد.

حسینی شاهرودی با بیان اینکه ما باید تقابل‌مان در منطقه اقتصادی باشد و نه نظامی، گفت: این قدرت در ایران وجود دارد که بدون استفاده از قوه نظامی، به واسطه ظرفیت‌های موجود در جنوب، شرایطی را ایجاد کنیم که دیگران هم وضعیت ما را درک کنند و مجبور شوند در عرصه بین المللی از مظلومیت ایران حمایت و با این راهزنی مقابله کنند.

کد خبر 4667312

منبع: مهر

کلیدواژه: خلیج فارس مجلس شورای اسلامی نفت صندوق توسعه ملی کمیسیون اقتصادی مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۷۳۸۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهر خلاق، فرصتی برای مشارکت مردم

به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الله مرادخانی در گفت‌وگو با قدس از تغییرات پارادایمی هزاره سوم در حوزه مدیریت و اقتصاد نسبت به مفهوم خلاقیت و صنایع خلاق در جهان امروز می‌گوید و تأثیر خلاقیت در توسعه شهری، ایجاد پایداری معیشتی و رفاه اجتماعی را غیرقابل انکار می‌داند؛ مقوله‌ای که نه‌تنها در نگاه مدیران و برنامه‌ریزان یک اقتصاد نفتی بلکه در برنامه‌های توسعه و بودجه‌های سالانه هم جای خالی بسیار فراخی دارد و غفلت روزافزون از ظرفیت‌های اقتصادی و توسعه‌ای پنج شهر خلاق ایران که در زنجیره شهرهای خلاق یونسکو به ثبت رسیده، یکی از مصادیق آشکار این فرصت‌سوزی‌هاست.  

 مبانی شکل‌گیری شبکه شهرهای خلاق چه بود؟
مرادخانی معتقد است با توجه به تغییر پارادایم‌های مدیریتی و اقتصادی جهان در آغاز هزاره سوم، خلاقیت امروز دیگر یک مفهوم انتزاعی و نظری محض نیست و به یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی- اجتماعی و مبانی اصلی شکل بخشیدن به پارادایم‌های نوین اقتصادی تبدیل شده است و از این رو کشورهای مختلف برای ایجاد بسترهای جدید توسعه، توجه ویژه‌ای به این حوزه، مفهوم و تجلی‌های مختلف آن دارند.

 به گفته وی، یکی از تأثیرات غیرقابل انکار خلاقیت در توسعه شهری، ایجاد پایداری معیشتی و رفاه اجتماعی است و تجربیات مختلف دو دهه گذشته جهان همگی مؤید ظرفیت اقتصادی این شرایط پایدار برای زیست انسان روی کره زمین است. 

مرادخانی ادامه می‌دهد: بر مبنای همین تغییر پارادایم نوین، تمرکز ویژه‌ای بر حوزه استفاده از ظرفیت‌های خلاقیت و صنایع خلاق برای توسعه شهری شاهدیم و به عبارت بهتر امروز جایگاه شهرهایی که در وجه خاصی از خلاقیت، ویژگی‌ها و قابلیت‌های بالقوه و بالفعلی دارند، برجسته شده تا از رهگذر آن قابلیت هم در حیطه‌های آموزشی و برگزاری رویدادهای مختلف و هم از حیث ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری اقتصادی و تعاملات درون کشوری و بین‌المللی میان شهرهای مختلف، زمینه اشتغال‌زایی، ارزآوری و ثروت‌آفرینی فراهم شود.

او اضافه می‌کند: در سال‌های گذشته سازمان بهداشت جهانی هشدارهای جدی درخصوص تغییر سبک زندگی بشر و همه‌گیری افسردگی به عنوان خطری در کمین زیست انسان‌ها صادر کرده است که از رهگذر توسعه قابلیت‌های شهرهای خلاق و روابط اجتماعی و ایجاد ارتباطات پویا و فعال، بی‌شک بسیاری از تهدیدهای روان‌شناختی فردی و جمعی بدون صرف هزینه‌ای برطرف می‌شود و جامعه از لطمه‌های تروماهای ناشی از آن مصون می‌ماند و در عین حال رشد اقتصادی، ارتقای رفاه شهروندان، بهبود کیفیت و توسعه تعامل‌ها سطح پایداری زندگی مردم را بالا می‌برد و رشد آموزش و تاب‌آوری شهروندان را افزایش می‌دهد و در مجموع تعاملی برنده- برنده شکل می‌گیرد که مدام ظرفیت‌ها و قابلیت‌های شهرها و مناطق را ارتقا می‌دهد.

به گفته وی، بر پایه همین قابلیت‌ها و اهمیت آن، یونسکو در سال۲۰۰۴ شبکه شهرهای خلاق (یو.سی.‌سی.‌ان) را برای توسعه ارتباطات شهری با هدف پایداری زیست مردم و توسعه اقتصادی و اجتماعی ایجاد کرد تا شهرهای دارای قابلیت، شناسایی شوند و این شبکه، چرخه‌ای فعال و پویا در درون خود داشته باشد که تاکنون شهرهای زیادی به عضویت این شبکه درآمده‌اند و در کنار قابلیت‌های فرهنگی، آموزشی و بهبود معیشت، سازمان‌های اقماری دیگر یونسکو هم در تلاش‌اند از قِبل این پروژه در قالب برنامه‌های مختلف توسعه‌ای با مشارکت حاکمیت‌ها و حضور فعال مردم و بخش خصوصی این قابلیت‌ها را برای رشد اقتصادی به فعلیت برسانند.

 مرادخانی اضافه می‌کند: این زنجیره برای برگزاری رویداد و توسعه اقتصاد شهری مبتنی بر ظرفیت‌های هر شهر، با استقبال فوق‌العاده جهان روبه‌رو شده است. تمام این چرخه با مشارکت بلافصل شهروندان شکل می‌گیرد. بدان معنی که اگر شهری براساس هنرهای بومی، قابلیت‌هایی دارد، عموماً در تلاش‌اند مدیریت این قابلیت و اجرایی شدنش را از حاکمیت بگیرند و به مردم بسپارند تا مشارکت عمومی را افزایش دهند و از طریق توسعه روابط بین فردی و گروهی از یک سو فرصت‌های اقتصادی بسیار زیادی فراهم کنند و از دیگر سو بستری را برای بهبود، توسعه و ترمیم روابط اجتماعی به وجود آورند.

ویتنام؛ کشوری موفق در حوزه شهر خلاق
وی خاطرنشان می‌کند: تجربیات موفق فراوانی در این حوزه وجود دارد و براساس بررسی‌ها کشورهای کوچک و بزرگ و اقتصادهای توسعه‌یافته و در حال توسعه به‌شدت بر این حوزه‌ها متمرکز شده‌اند و با جدیت تمام در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

مرادخانی ویتنام را یک نمونه موفق در حوزه بهره‌گیری از ظرفیت شهرهای خلاق، می‌داند که تا چند سال پیش شاید در چرخه‌های گردشگری و صنایع وابسته به آن (محصولات خلاق و...) چندان توسعه‌یافته نبود و در کانون توجه جهان قرار نداشت، اما سال گذشته به عنوان پایتخت گردشگری و یکی از مراکز مهم گردشگری آسیا برگزیده شد.

این کارشناس حوزه صنایع خلاق اضافه می‌کند: شهر هوشی‌مین و هانوی این کشور به عنوان مراکز موفق و پویا در جذب گردشگر و توسعه کسب‌وکارهای مبتنی بر خلاقیت و فرهنگ معرفی شدند و جایگاه بسیار برجسته‌ای به ویتنام بخشیدند در حالی که ویتنام در گذشته و به دلیل وقوع جنگ، تقریباً نابود شده بود. 

ما کی دلمان برای «ممکن‌های اقتصادی»مان می‌سوزد؟
این کارشناس حوزه صنایع خلاق در پاسخ به این پرسش که تاکنون چقدر از ظرفیت شهرهای خلاق کشور برای توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی استفاده شده، می‌گوید: باوجود سختی عضویت در این زنجیره، خوشبختانه پنج شهر اصفهان، رشت، سنندج، بندرعباس و کرمانشاه در آن عضو هستند. اصفهان و بندرعباس به عنوان شهر خلاق صنایع‌دستی و هنرهای بومی، رشت و کرمانشاه به عنوان شهر خلاق خوراک‌شناسی و سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی به زنجیره شهرهای خلاق یونسکو پیوسته‌اند. گواهی بین‌المللی و جهانی دارند و در فهرست جهانی به ثبت رسیده‌اند، اما متأسفانه پس از گرفتن گواهی بین‌المللی این ظرفیت‌ها به فراموشی سپرده شده‌اند به طوری که می‌توان گفت تاکنون عملکرد موفقی در این زمینه نداشته‌ایم.

مرادخانی اضافه می‌کند: موقعیت و پراکندگی جغرافیایی این پنچ شهر بسیار مطلوب است و می‌توان از رهگذر این قابلیت، جشنواره‌های منطقه‌ای، ملی، استانی و حتی بین‌المللی برگزار و توجه سرمایه‌گذاران، گردشگران و علاقه‌مندان به حوزه صنایع خلاق را جلب کرد. علاوه بر این، سرمایه‌های سرگردان بسیار زیادی که به دنبال حوزه‌های جدید هستند و شرکت‌ها و مؤسسه‌های بزرگ ملی که در راستای مسئولیت‌های اجتماعی، فعالیت‌های توسعه‌محور انجام می‌دهند را نیز می‌توان برای فعالیت در این حوزه‌ها مجاب کرد، اما متأسفانه تاکنون نگاه چندان آگاهانه و فعالیت عملیاتی برای به فعلیت رساندن این قابلیت‌ها نداشته‌ایم و این ظرفیت چشمگیر در برنامه‌های توسعه و لوایح بودجه سالانه نیز جایگاهی ندارد.
به باور وی، دلیل اصلی غفلت از این ظرفیت‌های عظیم، ناآگاهی و نبود معلومات کافی در متولیان و برنامه‌ریزان کشور است به طوری که تمام هیاهوی ما که پیش‌تر روی توسعه سایپا، ایران‌خودرو و زیرساخت‌های پتروشیمی و نفت متمرکز بود، امروز به سمت کسب درآمد از محل مالیات و تهدید کسب‌وکارهای کوچک و بزرگ کشور تغییر کرده و این رفتار به جای فرصت‌آفرینی احتمالاً تهدیدی جدی برای اشتغال خواهد بود.

این پژوهشگر حوزه صنایع خلاق خاطرنشان می‌کند: پنج شهر خلاق ایران در سواحل شمال و جنوبی، مرز غربی و قلب ایران قرار دارند و می‌توانند دستاوردهای ناب اقتصادی و فرصت‌های ارزشمندی برای سرمایه‌گذاری و رشد کسب‌وکارهای خلاق این شهرها و نواحی جغرافیایی اطراف آن کسب کنند، اما فقط باید خودمان بخواهیم و دلمان بسوزد تا با صرف کمی آگاهی، مختصری انصاف و اندکی وجدان، «ممکن»های بالقوه اقتصادی ایران در این حوزه را به فعلیت برسانیم.

فرزانه غلامی