معجزه طب سنتی در درمان کبد چرب
تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۷۶۸۸۸
ساعت24 - کار اصلی کبد این است که خون را از دستگاه گوارش قبل از انتقال آن به بقیه بدن فیلتر کند. کبد همچنین مواد شیمیایی سموم را متلاشی و متابولیزه می‌کند.
به‌طورمعمول شما نمی‌توانید کبد را احساس کنید، زیرا با قفسه سینه محافظت می‌شود. کبد دارای دو بخش بزرگ است که به نام لبه راست و چپ نامیده می‌شود. کیسه صفرا در زیر کبد همراه با قسمت‌های پانکراس و روده قرار دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وظایف اصلی کبد:
کار اصلی کبد این است که خون را از دستگاه گوارش قبل از انتقال آن به بقیه بدن فیلتر کند. کبد همچنین مواد شیمیایی سموم را متلاشی و متابولیزه می‌کند. بیش از یک لیتر خون در هر دقیقه از طریق کبد فیلتر می‌شود. کبد در حفظ تعادل و تنظیم هورمون‌های بدن نقش دارد. کبد همچنین پروتئین‌های مهم برای لخته شدن خون را ایجاد می‌کند. کبد محل ذخیره گلوکز خون است. کبد گلوکز را تبدیل به گلیکوژن کرده و در خود ذخیره می‌کند. در صورت نیاز مجدداً گلیکوژن را تبدیل به گلوکز کرده و به جریان خون وارد می‌سازد. کبد محل ذخیره چربی‌ها، ویتامین‌ها، املاح معدنی مانند آهن، مس و فولات و سایر مواد مغذی است.
بیماری کبدی چربی (استئاتوز)، ایجاد چربی بیش‌ازحد در سلول‌های کبدی است و بیماری رایج در کشور‌های غربی است. بیماری کبد چرب در هر یک از ۱۰ نفر افراد جامعه تأثیر می‌گذارد. کبد حاوی مقداری چربی طبیعی است، اما اگر چربی بیش از ۱۰ درصد وزن کبد باشد، شما کبد چرب دارید و ممکن است عوارض جدی‌تری ایجاد کند. نوشیدنی‌های الکلی باعث می‌شود که شما بیشتر در معرض بیماری استئاتوز باشید. باگذشت زمان، الکل بیش‌ازحد منجر به افزایش چربی درون سلول‌های کبدی شما می‌شود. این باعث می‌شود که کبد شما کم‌کار کند و چرب شود. اما شما می‌توانید بیماری کبدی چرب را حتی اگر الکل زیادی مصرف نکرده باشید نیز دریافت کنید. اما شما می‌توانید بیماری کبدی چرب را حتی اگر الکل زیادی نداشته باشید دریافت کنید.
علائم و نشانه‌های بیماری کبد چرب:
کبد چرب معمولاً نشانه‌های مرتبط با آن را ندارد. بااین‌حال، تحقیقات نشان داده است که حدود ۲۰ درصد از افراد مبتلابه التهاب چربی کبد به شرایط بدی می‌رسند. اگر این اتفاق افتاد، ممکن است احساس خستگی یا ناراحتی شکمی را تجربه کنید. کبد شما ممکن است کمی بزرگ شود، که ممکن است پزشک شما در طی یک آزمایش فیزیکی تشخیص دهد.
اعتقاد بر این است که چربی بیش‌ازحد در کبد، همراه با شرایط خاص پزشکی، التهاب را افزایش می‌دهد. اگر کبد شما ملتهب شود، ممکن است علائم مانند:
اشتهای ضعیف
کاهش وزن
درد شکمی و تورم شکم
ضعف فیزیکی
خستگی
گیجی و سردرد تکرارشونده
اگر کبد چرب به سیروز و نارسایی کبد پیشرفت کند، علائم عبارت‌اند از:
زردی پوست و چشم
خونریزی‌های غیرطبیعی یا کبودشدن پوست
تورم در پا‌ها و مچ پا
خارش پوست و اگزما
رنگ ادرار تیره
رنگ مدفوع رنگی، یا مدفوع خون‌آلود
خستگی مزمن
تهوع یا استفراغ
از دست دادن اشتها
یبوست مزمن
پیری زودرس
علل کبد چرب چیست؟
شایع‌ترین علت کبد چرب در اغلب موارد مصرف بیش‌ازحد الکل و نوشیدن سنگین آن است. در بسیاری از موارد، آن چیزی که مشخص است، افرادی که الکل زیاد می‌نوشند مستعد کبد چرب هستند. بااین‌حال، وزن بالا، قند خون بالا، تری گلیسیرید بالا، دیابت، فعالیت بدنی پایین و ژنتیک نقش مهمی دارد.
کبد چرب هنگامی ایجاد می‌شود که بدن بیش‌ازحد چربی ایجاد می‌کند یا نمی‌تواند به‌اندازه کافی به میزان کافی متابولیزه کند. چربی بیش‌ازحد در سلول‌های کبدی نگهداری می‌شود که در آن تجمع می‌یابد و باعث بیماری کبد چرب می‌شود.
به‌غیراز سوءمصرف الکل، دیگر علل شایع کبد چرب عبارت‌اند از:
چاقی
هیپرلیپیدمی یا سطح بالای چربی خون، به‌ویژه تری گلیسیرید بالا
دیابت
ارثی ژنتیکی
کاهش وزن سریع
عوارض جانبی برخی از داروها، ازجمله متوترکسات، تاموکسیفن، آمیودارون و والپروئیک اسید
انواع کبد چرب را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:
بیماری کبد چرب الکلی (ALD):
حتی یک دوره کوتاه مصرف زیاد الکل نیز می‌تواند این بیماری را ایجاد کند. ژن‌هایی که از پدر و مادرتان به شما می‌رسد نیز نقش مهمی در این بیماری دارند. کبد چرب کبدی اولین مرحله بیماری التهابی کبدی است. نوشیدنی‌های الکلی باعث آسیب کبد می‌شود و درنتیجه کبد نمی‌تواند باعث کاهش چربی‌ها شود. در عرض شش هفته نوشیدن الکل، چربی می‌تواند ناپدید شود. بااین‌حال، اگر مصرف الکل بیش‌ازحد ادامه یابد، التهاب شناخته‌شده به‌عنوان استاتوهپاتیت الکل ممکن است منجر به سیروز شود.
بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD):
کبد چرب غیرالکلی شایع‌ترین نوع کبد چرب در بین مردم بوده و بی‌خطر است. کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) وقتی‌که کبد به کاهش چربی‌ها دچار می‌شود، ایجاد می‌شود که باعث ایجاد انقباض در بافت کبد می‌شود و علت آن مربوط به الکل نیست. بیماری کبد چرب غیرالکلی زمانی تشخیص داده می‌شود که بیش از ۵ درصد کبد چرب است. در این نوع کبد چرب، کبد متورم شده و می‌تواند منجر به سیروز کبدی (زخم‌هایی روی کبد که بهبود نمی‌یابند) شده و احتمال ابتلا به سرطان کبد یا بیماری قلبی افزایش می‌یابد.
استاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) و استاتو هپاتیت الکلی:
استاتوهپاتیت غیرالکلی (NASH) یک نوع NAFLD است. با افزایش چربی، می‌تواند باعث التهاب کبد شود. هنگامی‌که بیش از ۵ درصد کبد چرب است و التهاب نیز وجود دارد، این وضعیت به‌عنوان NASH شناخته‌شده است.
علائم این بیماری مربوط به التهاب و عملکرد بد کبد است. این می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
از دست دادن اشتها
حالت تهوع
استفراغ
درد شکم
زردی
طبق آمار پزشکی، اغلب موارد NASH در افراد بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی تشخیص داده می‌شود.
اگر بدون درمان باقی بماند، استاتو هپاتیت می‌تواند به زخم‌های دائمی از کبد، سرطان کبد و نارسایی احتقانی کبد برسد. کبد التهابی ممکن است در طول زمان آسیب ببیند و سخت‌تر شود. این بیماری که سیروز نامیده می‌شود، جدی است و اغلب منجر به نارسایی کبدی می‌شود. NASH یکی از سه علت اصلی سیروز است.
کبد چرب حاد حاملگی:
کبد چرب حاد یک عارضه نادر و بالقوه تهدیدکننده زندگی حاملگی است. این چربی کبد برای زنان حامله و نوزاد خطرناک است. عوارض کبد چرب را می‌توان ازکارافتادگی کبد و کلیه‌ها در مادر و فرزند و همچنین عفونت جدی یا خونریزی دانست.
علائم و نشانه‌ها در سه‌ماهه سوم شروع می‌شود. این شامل:
تهوع و استفراغ مداوم
درد در شکم فوقانی سمت راست
سردرد
زردی
ناراحتی عمومی
خستگی
کاهش اشتها
چه کسی در معرض خطر ابتلا به کبد چرب است؟
کبد چرب، تولید چربی‌های اضافی در کبد است. اگر بیشتر وزن دارید یا چاق هستید، احتمال ابتلا بیشتر است. داشتن دیابت نوع ۲ همچنین ممکن است خطر ابتلا به کبد چرب را افزایش دهد. تجمع چربی در کبد به مقاومت به انسولین مرتبط است، که شایع‌ترین علت دیابت نوع ۲ است.
عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به کبد چرب را افزایش دهند عبارت‌اند از:
مصرف الکل بیش‌ازحد
مصرف بیش از دوز‌های توصیه‌شده از دارو‌های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول)
بارداری
کلسترول بالا
سطح تری گلیسیرید بالا
سوءتغذیه
سندرم متابولیک
فعالیت بدنی کم
چگونه کبد چرب تشخیص داده می‌شود؟
اگر کبد شما ملتهب باشد، ممکن است پزشک شما با بررسی شکم خود را برای کبد بزرگ‌شده، تشخیص دهد. بااین‌حال، کبد شما می‌تواند بدون بزرگ شدن التهاب ایجاد شود. اگر خستگی یا از دست دادن اشتها را تجربه کرده‌اید با پزشک خود در میان بگذارید. همچنین در مورد هرگونه سابقه مصرف الکل، دارو و مصرف مکمل، به پزشک خود اطلاع دهید.
پزشک شما ممکن است آنزیم‌های کبدی را در طول یک آزمایش خون معمولی بالاتر از حد طبیعی ببیند. این تشخیص کبد چرب را تائید نمی‌کند، اما به التهاب کبدی مربوط می‌شود. برای تشخیص علت التهاب، نیاز به تجزیه‌وتحلیل بیشتر است.
پزشک شما ممکن است از یک سونوگرافی برای تشخیص چربی در کبد استفاده کند. سایر مطالعات تصویربرداری نیز ممکن است انجام شود، مانند اسکن CT یا MRI.
یک آزمایش دیگر تصویربرداری مشابه با سونوگرافی یک Fibro Scan است. مانند یک سونوگرافی، Fibro Scan با استفاده از امواج صوتی برای تعیین چگالی کبد و مناطق متناظر با بافت چربی و طبیعی کبد.
مطالعات تصویربرداری می‌توانند چربی را در کبد تشخیص دهند، اما نمی‌توانند به پزشک کمک کنند که میزان آسیب را تائید کند.
بیوپسی کبدی هنوز بهترین راه برای تعیین شدت بیماری کبد است. در طول بیوپسی کبد، دکتر شما یک سوزن را به داخل کبد وارد می‌کند و یک‌تکه بافت را برای آزمایش خارج می‌کند. این عمل با یک آمپول بی‌حسی انجام می‌شود. بیوپسی کبدی تنها راه برای شناختن شدت کبد چرب یا سایر بیماری‌های کبدی است. بیوپسی همچنین می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا علت دقیق را تعیین کند.
کبد چرب چگونه درمان می‌شود؟
تحقیقات در خصوص دارو‌هایی که ممکن است به درمان کبد چرب کمک کند در حال انجام است. در مرحله اول نکاتی را باید رعایت کرد. این توصیه‌ها معمولاً شامل موارد زیر هستند:
محدود کردن یا اجتناب از نوشیدنی‌های الکلی
مدیریت کلسترول و کاهش مصرف قند‌ها و چربی‌های اشباع‌شده
کاهش وزن
کنترل قند خون
اگر به علت چاقی یا عادات غذا خوردن ناسالم کبد چرب داشته باشید، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که فعالیت بدنی را افزایش دهید و انواع خاصی از مواد غذایی را به رژیم خود اضافه کنید. کاهش تعداد کالری که هرروز مصرف می‌کنید می‌تواند به کاهش وزن و بهبود کبد چرب کمک کند.
در مراحل اولیه، شما می‌توانید با کاهش یا حذف غذا‌های چرب و مواد غذایی حاوی قند بالا از رژیم غذایی خود، بیماری کبد چرب را بهبود بخشیده و معکوس کنید. یک رژیم متعادل با غذا‌های سالم مانند میوه‌های تازه، سبزیجات تازه، دانه‌های کامل و چربی‌های سالم مانند آجیل و آوکادو را انتخاب کنید. گوشت قرمز را با پروتئین‌های نابالغ مانند سویا، مرغ، بوقلمون و ماهی جایگزین کنید. از نوشیدنی‌های شیرین، آبمیوه‌ها و سودا‌ها باید اجتناب شود.
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۷۶۸۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حـذف کودکان مهاجر از سلامت
حتی وقتی پانزدهم اسفندماه سال گذشته، سخنگوی وزارت بهداشت خبر داد که خدمات درمانی برای کودکان زیر ۷ سال در مراکز درمانی دولتی رایگان شده، باز هم این کودکان مهاجرند که نادیده گرفته و حذف شدند.
به گزارش هم‌میهن، سل می‌گیرند، بیماری‌های عفونی و پوستی به جان‌شان می‌افتد، سرماخوردگی و بیماری‌های فصلی همراه همیشگی‌شان است، دچار سوختگی می‌شوند و عفونت‌ها رهای‌شان نمی‌کند. بیماری‌های تالاسمی، هموفیلی و سرطان‌ها هم در میانشان دیده می‌شود. کودکان مهاجر، افغانستانی‌هایی فراری از جنگ، طالبان، فقر و تنگدستی، با وسایل‌شان بغچه شدند و با خانواده‌های آشفته و سرگردان‌شان راهی ایران. گروهی سر از خیابان‌ها درآوردند، گروهی از کارگاه‌های زیرزمینی و در کشور غریبه، نه در مدارس صندلی دارند، نه در مراکز درمانی، تختی برای‌شان خالی شده. آن‌ها شهروندان غیرقانونی هستند که حتی به وقت بیماری، اگر پولی نداشته باشند که اغلب هم کارگرند و ندار، چاره‌ای جز رنجوری ندارند.
فعالان حقوق کودک و آن‌ها که در زمینه آموزش و درمان کودکان مهاجر به‌ویژه افغانستانی‌ها فعالیت می‌کنند، می‌گویند که وزارت بهداشت در یک دوره، بخش قابل‌توجهی از هزینه‌های درمان این کودکان و به‌طور کلی بیماران افغانستانی و مهاجر را پرداخت می‌کرد، اما حالا که اوضاع اقتصادی به هم ریخته و بیمارستان‌ها فقیرند، حمایت‌ها هم قطره‌چکانی شده و بخش مددکاری بیمارستان‌ها خدمتی برای این گروه ندارد. حتی وقتی پانزدهم اسفندماه سال گذشته، سخنگوی وزارت بهداشت خبر داد که خدمات درمانی برای کودکان زیر ۷ سال در مراکز درمانی دولتی رایگان شده، باز هم این کودکان مهاجرند که نادیده گرفته و حذف شدند.
رایگان‌شدن خدمات درمانی برای کودکان زیر ۷ سال از مهرماه سال گذشته مطرح شد. آن زمان وزیر بهداشت اعلام کرد، کودکان در این گروه سنی، در بیمارستان‌های دولتی خدمات رایگانی دریافت می‌کنند. بهرام عین‌اللهی، این کودکان را آینده‌سازان کشور خوانده و گفته بود که این طرح، به اجرای بهتر قانون جوانی جمعیت کمک می‌کند. چراکه به گفته سخنگوی این وزارتخانه در نیمه اسفندماه، موضوع رایگان‌شدن همه خدمات سرپایی و بستری کودکان زیر ۷ سال در راستای اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، در هیئت‌دولت تصویب شده است.
پدرام پاک‌آیین گفته بود: «با ابلاغ مصوبه خدمات درمانی رایگان کودکان، همه بیمه‌های پایه، مکلف به پرداخت ۱۰۰ درصد تعرفه دولتی برای همه خدمات درمانی، سرپایی و بستری کودکان زیر ۷ سال هستند.» خدماتی مانند معاینه، آزمایشگاه، تصویربرداری، توانبخشی، همچنین استفاده از کیت غربالگری نوزادان در مراکز دولتی دانشگاهی کشور، تحت پوشش این طرح قرار دارد.
این مسئول در وزارت بهداشت این را هم گفته بود که: «آن بخش از خدماتی که ممکن است تحت پوشش بیمه‌های پایه نباشد، تا سقف تعهد سازمان‌های بیمه‌گر از محل دیگری تأمین خواهد شد.»
چند روز پیش هم سعید کریمی، معاون درمان وزارت بهداشت تاکید کرد که هرگونه درمان سرپایی و بستری بدون پرداخت هزینه از جیب بیمار انجام می‌شود. همه بیمارستان‌ها ملزم به رعایت آن هستند و اگر کودکی را پذیرش نکنند، با آن‌ها برخورد می‌شود. مردم تخلفات را به سامانه ۱۹۰ اطلاع دهند. او این را هم اضافه کرد که دارو، تحت پوشش این برنامه نیست.
این برنامه وزارت بهداشت از اسفندماه سال گذشته کلید خورد، اما آنطور که برخی منابع می‌گویند، بودجه‌ای برای آن در نظر گرفته نشده و عملاً اجرا نمی‌شود. این‌ها را یونس عرب، مدیرعامل انجمن تالاسمی ایران می‌گوید. به گفته او، از سال ۷۶ تا دو سال پیش، درمان بیماران تالاسمی رایگان بود، اما حالا سالانه نزدیک به ۱۰ میلیون تومان هزینه‌شان می‌شود که باید از جیب پرداخت کنند، درمان رایگان بیماران زیر ۷ سال شعار است و در این مدت گزارشی مبنی بر رایگان بودن آن اعلام نشده است.
تاخیر برای دیالیز به دلیل فقرشرط دیگر این طرح، اما پوشش بیمه‌ای است، با همین شرط بسیاری از مهاجران خط می‌خورند؛ کودکان مهاجری که به‌دلیل ورود غیرقانونی به ایران، توانایی استفاده از خدمات درمانی رایگان ندارند و در ادامه روندی که پیش‌ازاین هم وجود داشت، پروسه درمان‌شان، کامل نمی‌شود. همه این‌ها در شرایطی است که به‌گفته مدیرعامل انجمن بیماران تالاسمی، بیشتر مبتلایان به تالاسمی در میان مهاجران غیرایرانی کودک هستند؛ از نوزاد تا نهایت ۱۵-۱۴ ساله. آن‌ها برای هربار دیالیز، باید دو میلیون تومان و برای استفاده از داروی خوراکی آهن‌زدا، دو میلیون تومان دیگر هزینه کنند. ۵۰۰ هزار تومان هم پول ویزیت و دارو‌های دیگر می‌شود.
عرب می‌گوید که گاهی می‌توان برای این بیماران از بیمارستان‌های دولتی تخفیف گرفت و دارو‌های اهدایی را در اختیارشان قرار داد. این موضوع شامل بیماران فاقد هویت هم می‌شود: «ما نمی‌گذاریم این بیماران اذیت شوند.»
انجمن بیماران تالاسمی به آن‌ها کارت اختصاصی داده و از طریق همین کارت، به عدد ۱۵۰۰ مهاجر افغانستانی مبتلا به تالاسمی رسیده‌اند؛ افرادی که اغلب سن‌شان کم است. درمان آن‌ها در کشور مبدأ نامناسب بوده و این موضوع روی حال‌شان در ایران تاثیر گذاشته. بیشترشان ساکن تهران، گلستان و سیستان و بلوچستان‌اند. او می‌گوید که در بسیاری از موارد این بیماران توانایی مراجعه ندارند، مثلاً باید ۲۰ روز یک‌بار تزریق انجام دهند، اما گاهی به ۴۰ روز می‌رسد که فشار زیادی به بیمار وارد می‌شود.
البته این موضوع هم تنها شامل بیماران غیرایرانی نمی‌شود، بیماران ایرانی به‌ویژه در جنوب کشور هم گاهی به‌دلیل هزینه‌های بالا، جلسه‌های تزریق‌شان با تاخیر انجام می‌شود، چون با پول یارانه‌ای که می‌گیرند، زندگی می‌کنند. او در ادامه صحبت‌هایش به کمک‌های بین‌المللی برای درمان بیماران غیرایرانی در ایران اشاره و انتقاد می‌کند که این نهادها، صلاحیت شناسایی این بیماران را ندارند: «شورای مهاجرت نروژ ـ سازمان امور پناهندگی نروژی - یا همان انآرسی، بودجه سالانه‌ای از کمیسیون اروپا برای کمک به این بیماران دریافت می‌کند، اما عملاً این اتفاق نمی‌افتد. ما با اداره کل مهاجران وزارت کشور، کمیساریای عالی پناهندگان و... صحبت کر‌ده‌ایم که این شورا صلاحیت لازم برای تشخیص موارد حیاتی کمک‌درمانی را ندارد و این کار باید از سوی نهاد‌های مدنی انجام شود، آن‌ها برای این بیماران هزینه چندانی نمی‌کنند، هرچند تحت نظر وزارت کشور فعالیت می‌کنند.»
وضعیت شیوع بیماری‌ها در افغانستان نامناسب است، هرچند وقت یک‌بار خبری از شیوع یک بیماری در این کشور منتشر می‌شود و از آنجایی که این افراد در رفت‌وآمد همیشگی‌اند، خطر انتقال این بیماری‌ها به داخل کشور هم وجود دارد. مثل خبری که سه‌روز پیش منتشر شد و نشان دادکه سه بیماری از داخل افغانستان وارد کشور شده است؛ آبله مرغان، سرخک و آنفلوآنزا که در سطح مناطق تحت پوشش دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد دیده شده است.
مددکاری بیمارستان‌ها جمع شدهعلیاکبر اسماعیل‌پور، یکی از فعالان مدنی و مدیر یکی از مؤسسه‌های مردم‌نهاد در مناطق آسیب‌دیده است که در زمینه مهاجران افغانستانی و حمایت از کودکان‌شان فعالیت می‌کند. او می‌گوید، تاکنون خبری درباره رایگان‌شدن درمان کودکان زیر ۷ سال نشنیده، اما به‌طور کلی اگر هم چنین اتفاقی بیفتد، قطعاً کودکان افغانستانی را شامل نمی‌شود: «ما همیشه هزینه‌های زیادی برای درمان این کودکان پرداخت می‌کنیم و دراین‌زمینه انجمن پویش همیاری با کودکان فعالیت زیادی کرده و هزینه‌های درمان این کودکان را پرداخت می‌کند.»
به گفته او، بخش مددکاری بیمارستان‌ها جمع شده و کاری برای مهاجران نمی‌کند وقتی هم بخواهند با آن‌ها حساب کتاب کنند، به‌عنوان یک خارجی قیمت‌ها را اعلام می‌کنند. او درباره اینکه اگر مورد حادی به آن‌ها گزارش شود چه اقدامی انجام می‌دهند، توضیح می‌دهد که از ارتباط‌ها و ان‌جی‌او‌های دیگر کمک می‌گیرند. بیمارستان‌ها به‌ندرت تخفیف می‌دهند.
کمک مالی سازمان‌های بین‌المللی در دولت قبلپیمان حقیقت طلب، مدیر پژوهش انجمن دیاران است؛ انجمنی که در زمینه پیگیری‌های حقوقی مهاجران فعالیت می‌کند. او می‌گوید که آن‌ها به‌طور مستقیم با این مسائل در ارتباط نیستند، اما در دولت قبلی اقدامی که صورت گرفت این بود که با همکاری وزارت رفاه، وزارت کشور و وزارت بهداشت، بخش زیادی از هزینه‌های درمان این افراد ازسوی سازمان‌های بین‌المللی پرداخت می‌شود؛ هم برای کودکان، هم برای بزرگسالان، اما کودکان در اولویت بودند. حالا، اما مشخص نیست که این هزینه‌ها پرداخت می‌شود یا خیر: «نمی‌توانستند این هزینه‌ها را در بخش آموزش، از این سازمان‌ها بگیرند، اما در بخش درمان می‌گرفتند. آن سازمان‌ها هم هماهنگ بودند. مثل انآرسی، یو ان و... حالا نمی‌دانیم این اقدامات انجام می‌شود یا خیر.»
بااین‌همه او تاکید می‌کند که نباید تفکیکی در گرفتن خدمات درمانی وجود داشته باشد: «در پیمان‌نامه جهانی حقوق کودک و حتی در قوانین داخلی مثل قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، تابعیت را به‌رسمت نشناخته‌اند یعنی کودک مهاجر هم حق بهره‌مندی از تمام این تسهیلات را دارد: «شرایط بیمارستان‌ها به‌دلایل اقتصادی خوب نیست و ضعیف‌تر از گذشته شده‌اند و نمی‌توانند از این کودکان حمایت کنند. ازسوی‌دیگر این کودکان مهاجر به‌ویژه افعانستانی‌ها، از یک شرایط جنگی و از یک کشور فقیر آمده‌اند، طبیعتاً بیماری‌های زمینه‌ای‌شان نسبت به کودکان ایرانی بیشتر است؛ مخصوصاً در زمینه تغذیه.»
فقط بیمهشدههابااینهمه، اما محمدمهدی ناصحی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت تاکید می‌کند که تنها کودکانی که تحت‌پوشش بیمه هستند، می‌توانند از این طرح استفاده کنند. او می‌گوید: «برای بهره‌مندی از این خدمات، مهاجران باید بیمه شوند که شرایط آن هم فراهم شده است. دراین‌زمینه تفاهم‌نامه‌ای با سازمان ملی مهاجرت انجام شده که این افراد می‌توانند با پرداخت حق بیمه، یک‌سال بیمه شوند، تعرفه‌ها هم نسبت به هزینه درمان، بالا نیست.» براساس اعلام او، این افراد، در صورت داشتن کد یکتا، به مراکز پیشخوان دولت مراجعه می‌کنند و خودشان را بیمه می‌کنند. با آن‌ها هم همکاری خوبی صورت می‌گیرد.
با اینکه فعالان مدنی حوزه کودک می‌گویند که بیمارستان‌ها به‌دلیل شرایط اقتصادی، معمولاً کمکی به این افراد و خانواده‌های‌شان نمی‌کنند، اما ناصحی تاکید می‌کند که همکاری خوبی در بیمارستان‌ها با این افراد صورت می‌گیرد و حتی گاهی خود بیمارستان هزینه را پرداخت می‌کند.
کودکان درگیر بیماری‌های عفونی، پوستی و تغذیهاییکی از فعالان کودک که نزدیک ۱۰ سال سابقه فعالیت در زمینه درمان کودکان را داشته هم تایید می‌کند که اغلب هزینه‌های درمان کودکان مهاجر را خیران پرداخت می‌کردند. او که نخواست نامش در گزارش بیاید، می‌گوید که حجم مراجعه‌های بیمارستان‌های دولتی بسیار بالاست و اولین قدمی که برای پرداخت هزینه بیماران نیازمند انجام می‌شود، مراجعه به بخش مددکاری بیمارستان‌هاست، اما این بخش هم در سال‌های اخیر به‌دلیل بالا رفتن میزان مراجعه‌ها، همچنین سیاست وزارت بهداشت در ارتباط با مهاجران، کارایی چندانی ندارد.
وزارت بهداشت به این بیماران در پرداخت هزینه‌های‌شان، نه اینکه تخفیف ندهد، بلکه تخفیف‌ها بسیار ناچیز است و اگر هم مورد حادی بوده و پولی جور نشده، کودک بیمار هم از درمان بازمانده است. به گفته او، این موضوع برای کودکان ایرانی بدون شناسنامه هم صادق است: «خانواده‌های ایرانی برای دولتی حساب‌شدن هزینه‌های درمان خود و فرزندان‌شان، باید استشهاد محلی جمع کرده و یک فرآیند قانونی طی کنند که باتوجه به شرایط و فقر فرهنگی این خانواده‌ها، عملاً این‌کار انجام نمی‌شود.»
به گفته این فعال مدنی، نهاد‌های مردمی همواره کمک می‌کنند تا هزینه‌های درمان این کودکان تامین شود: «کودکان در مناطق حاشیه‌ای، با انواع بیماری‌ها ازجمله بیماری‌های عفونی مواجه‌اند، دلیل آن هم فقر و سوءتغذیه آنهاست. آن‌ها درگیر سرماخوردگی، آنفلوآنزا و سویه‌های مختلف کرونا هستند و به‌دلیل شرایط خاصی که دارند، بدن ضعیف‌تری نسبت به سایر کودکان دارند و مستعد ابتلا به انواع بیماری‌ها هستند. بیماری‌های پوستی را هم باید به این دایره اضافه کرد. برخی از این کودکان در زمین‌های کشاورزی کار می‌کنند، گروهی زباله‌گرد هستند و بیش‌ازهمه در معرض ابتلا به بیماری‌های پوستی قرار دارند.»
مراجعه دیرهنگام درماناو براساس تجربه ۱۰ ساله فعالیت در این حوزه تاکید می‌کند که درصد تخفیف بیمارستان‌ها پایین است، مثلاً اگر ۱۵-۱۰ میلیون تومان هزینه درمان شود، آن‌ها یک تا دو میلیون تومان تخفیف می‌دهند و مابقی را خانواده‌ها باید تامین کنند. وقتی این هزینه‌ها بالا می‌رود، خانواده‌ها هم دیرتر مراجعه می‌کنند و کودک درگیر وضعیت اورژانسی‌تری می‌شود: «ما شاهد بودیم در خانواده‌های درگیر اعتیاد، زمانی‌که کودک دندان‌درد می‌گرفت، روی دندان کمی مواد می‌گذاشتند تا آرام بگیرد، چون توانایی مراجعه به مرکز درمانی ندارند.»
براساس اعلام او، گاهی ایرانیانی که شناسنامه دارند، به‌دلیل اینکه باید سهمی از پرداختی‌ها را داشته باشند، باز هم نمی‌توانند برای درمان مراجعه کنند: «بیمه سلامت حتی برای خود ایرانیان هم پوشش وسیعی ندارد. یادم است که ما کودکان مبتلا به سرطان، پیوند مغز و استخوان و درگیر مشکل قلبی داشتیم که خیلی هم بیماری‌شان حاد بود، آن‌ها توانایی درمان در مراکز درمانی را نداشتند.»
او ادامه می‌دهد: «ما در دوره‌ای که در قالب یک نهاد رسمی فعالیت می‌کردیم، بار‌ها با مسئولان جلساتی برگزار کردیم و حتی به تفاهم‌نامه‌ای رسیده بودیم که یک کُد شناسایی برای این کودکان بدون شناسنامه داده شود تا آن‌ها از طریق همین کُدها بتوانند یکسری موارد درمانی یا درمان اورژانسی داشته باشند. این تفاهم‌نامه تا جایی پیش رفت، اما به‌محض تغییر دولت، برنامه‌ها متوقف شد.» این فعال مدنی، درباره وضعیت درمان کودکانی که بیماری‌های خاص‌تری مانند سرطان، تالاسمی، هموفیلی و... دارند، توضیح می‌دهد که این کودکان از سوی برخی نهاد‌های تخصصی مورد حمایت قرار دارند.
به گفته این فعال مدنی، تعداد ورودی کودکان بیمار به بیمارستان‌هایی مانند امام‌خمینی، مرکز طبی کودکان، بیمارستان مفید و... آنقدر بالاست که قشر متوسط ایرانی به‌دلیل گرانی درمان، مدت‌ها در صف انتظار باقی می‌مانند، چون توانایی پرداخت در بیمارستان‌های خصوصی را ندارند. میزان مراجعه به بیمارستان‌های دولتی، روزانه ۶۰-۵۰ نفر است. حتی وقتی برخی از نهاد‌های مردمی دراین‌زمینه اقدامی انجام می‌دهند، بخش مددکاری بیمارستان‌ها آنقدر سرشان شلوغ است که دیگر حواس‌شان به معرفی این افراد به نهاد‌های مربوطه نیست.
ازسوی‌دیگر به‌دلیل شرایط اقتصادی، آن‌ها نمی‌توانند تخفیف‌های زیادی به این بیماران بدهند. البته دراین‌میان هم وزارت بهداشت رویکرد انسان‌محوری در زمینه درمان ندارد و به این بیماران به‌عنوان توریست سلامت نگاه می‌کند، درحالی‌که این کودکان از فقر و بدبختی وارد کشور شده‌اند.» او درباره بیماری‌هایی که بین کودکان مهاجر شایع است هم توضیح می‌دهد و به یک غربالگری اشاره می‌کند که ۶-۵ سال پیش انجام شد و نشان داد که در کوره‌های محمودآباد، میزان ابتلا به سیل در میان کودکان جدی است که احتمالاً به‌دلیل کار کردن آن‌ها با آجر و خاک بود که این مسئله را تشدید می‌کرد.
به اعتقاد او، درمان کودکان، ایرانی و غیرایرانی ندارد. این کودکان در سال‌های اول زندگی‌شان به‌سر می‌برند، آسیب‌پذیرترند و نمی‌توانند از خود مراقبت کنند. در کنار کودکان، زنان هم نیاز به حمایت دارند؛ چراکه در مناطق حاشیه‌ای و در خانواده‌های درگیر اعتیاد، بارِ زندگی بر دوش زنان است و اگر آن‌ها بیمار شوند، کل خانواده آسیب می‌بیند.
سلامت، ایرانی و خارجی نداردطاهره پژوهش، پیش‌ازاین مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان بود و حالا عضو این انجمن است. او سابقه سال‌ها فعالیت برای حوزه کودکان آسیب‌دیده دارد و حالا می‌گوید که از زمان دولت آقای خاتمی، بحث بر سر این بود که همه از طریق سازمان تامین اجتماعی بیمه شوند و دفترچه داشته باشند، تا دولت روحانی هم چندین دفترچه برای این کودکان و خانواده‌های مهاجر صادر شد: «یکی از کودکان ما درحال‌حاضر به‌دلیل ابتلا به سندروم گیلن‌باره ـ که یک بیماری نادر التهاب دستگاه عصبی محیطی است ـ مبتلا شده که هزینه بسیار زیادی دارد و یکی دیگر در پی انفجار نارنجک در چهارشنبه‌سوری سال گذشته، بستری است. آنقدر هزینه این بیماران بالاست که کارکنان بیمارستان پول جمع کردند تا توانستند هزینه‌های درمان را پرداخت کنند.»
او درباره خبر اخیر وزارت بهداشت درباره درمان رایگان کودکان زیر ۷ سال تاکید می‌کند که چنین چیزی را شاهد نبوده‌اند: «تا جایی که ما با این موضوع درگیر بوده‌ایم، ندیدم که هزینه‌های درمان برای کودکان زیر ۷ سال رایگان باشد.» او هم می‌گوید که معمولاً در مواجهه با کودکان مهاجر بیمار، سراغ خیران می‌روند: «به‌دلیل گران‌شدن دارو، شرایط این کودکان بسیار سخت است. آن‌ها دچار مشکلات سوءتغذیه، بلوغ زودرس، مشکلات تنفسی، مشکلات دندانپزشکی و... هستند. آن‌ها هم نسبت به درمان آگاهی ندارند، هم امکاناتی در اختیارشان قرار نگرفته. برخی از این بیماری‌ها کهنه می‌شود و درنتیجه هزینه درمان‌شان هم بالا می‌رود.»
او به پیمان‌نامه حقوق کودک که همه کودکان را در بهره‌مندی از خدمات، یکسان در نظر گرفته، اشاره می‌کند: «طبق پیمان‌نامه حقوق کودک، دولت متعهد شده که تمام امکانات پزشکی و بهداشتی را برای این کودکان فراهم کند، در عمل، اما چنین اتفاقی نیفتاده است. ما در جلسه‌ای که با وزارت بهداشت درهمین‌زمینه داشتیم، با این پرسش نماینده وزارتخانه مواجه شدیم که شما هزینه‌های درمان را تامین می‌کنید؟ ما گفتیم که نهاد‌های مدنی توانایی پرداخت این هزینه‌ها را ندارند.
آن‌ها غیردولتی هستند و هیچ جایی در بودجه‌شان این هزینه‌ها در نظر گرفته نشده است. وزارت بهداشت می‌گوید، پول ندارد و حالا که بحث درمان کودکان زیر ۷ سال است، آن‌ها از چه کانالی می‌خواهند این بودجه را تامین کنند؟» براساس اعلام او، بنابر ماده ۲۸ پیمان‌نامه حقوق کودک، امکانات پزشکی و درمانی باید برای تمام کودکان فراهم شود، این شامل تمام کودکانی می‌شود که در ایران زندگی می‌کنند. نمی‌توان گفت که با شیوع یک ویروس، تنها کودکان ایرانی واکسینه شوند.
پژوهش می‌گوید که در دوره‌ای سازمان ملل و سازمان امور پناهندگان، درصدی از هزینه‌های درمان را پرداخت می‌کرد؛ حدود ۷۰ درصد. اما باز هم این مسئله برای کودکان دارای کارت انجام می‌شد. بعد از حکومت طالبان، کودکانی که وارد کشور شدند، با معضلات زیادی مواجه بودند ازجمله بیماری‌های درمان‌نشده: «به نظر می‌سد یک سیاست مهاجرتی درست، می‌تواند بسیاری از این مشکلات را حل کند، یعنی کودکانی که وارد کشور می‌شوند در جایی ثبت شوند. وقتی کسی به‌عنوان شهروند یا پناهنده در جایی زندگی می‌کند، باید از امکانات پزشکی هم بهره‌مند شود. اگر سیاست مهاجرتی اصلاح شود، مردم هم خیال‌شان راحت می‌شود. سلامت، موضوعی نیست که بتوانیم ایرانی و خارجی کنیم. فاکتوری برای کل جامعه است و دولت‌ها متعهد شده‌اند، برای منافع کشور فعالیت کنند.»
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد