به نقل از «خبرگزاری میزان»

پایان مسیر مشترک ریاض- ابوظبی در یمن/ دست خالی عربستان از چهار سال و نیم تجاوز

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۴۸۹۴۰۸

خبرگزاری میزان- لوبلاگ در گزارشی با بررسی سیر اتحاد عربستان و امارات در سال‌های اخیر، تصمیم امارات برای خروج از یمن را تصمیمی منطقی دانسته و به عربستان پیشنهاد می‌دهد با ایجاد طرح صلحی منطقه‌ای بیش از این به امنیت و موقعیت خود ضربه نزند. تاریخ انتشار: 06:00 - 31 تير 1398 - کد خبر: ۵۳۴۸۲۹ به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان؛ روابط عربستان و امارات که از زمان قیام‌های مردمی در منطقه در سال ۲۰۱۱ و در پی مشارکت دو کشور در به قدرت رسیدن «عبدالفتاح السیسی» در مصر، تجاوز به یمن به منظور بازگرداندن رئیس جمهور مستعفی این کشور «منصور عبد ربه» به قدرت و محاصره قطر پس از ایراد اتهام به توطئه علیه همسایگان و تلاش برای تضعیف شورای همکاری خلیج فارس وارد مرحله جدیدی شد که اکنون به صورت حمایت مشترک از «خلیفه حفتر» سرکرده گروه موسوم به ارتش ملی لیبی ادامه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  لوبلاگ در گزارشی با بررسی سیر نزدیکی امارات و عربستان به عنوان دو کشور نفت خیز در غرب آسیا، وضعیت عربستان را در یمن در پی تصمیم امارات مبنی بر خروج از این کشور مورد واکاوی قرار داده است.
در این گزارش آمده است: این اتحاد اکنون با چالشی جدی روبرو شده است؛ تصمیم ابوظبی برای خارج کردن دست‌کم بخشی از نیرو‌های نظامی خود از یمن. اقدامی که قطعا مشکلات قابل ملاحظه‌ای برای عربستان که تجاوز خود به فقیرترین کشور خاورمیانه را از سال ۲۰۱۵ آغاز کرده، رقم خواهد زد.   در حالی که عربستان و امارات این جنگ را با هدف آنچه ممانعت از گسترش نفوذ منطقه‌ای ایران خواندند آغاز کرده بودند، اکنون شاهد عملیات تهاجمی نیرو‌های یمنی به مواضع استراتژیک و نظامی عربستان و در برخی موارد علیه امارات هستند.        
بنابر این گزارش، ابوظبی براساس ملاحظاتی اعم از رکود اقتصادی، جنگ فرسایشی، نگرانی از پیامد‌های امنیتی، ناکارآمدی حمایت آمریکا از امارات و عربستان در جنگ یمن و انتقادات بین المللی از جنایات جنگی ائتلاف سعودی در یمن و پیامد‌های محتمل آن، ناچار به اخذ تصمیم خروج از یمن و تغییر استراتژی از نظامی به دیپلماسی در ۸ جولای (۱۷ تیر) شد. این اقدام امارات بر هر دلیلی که استوار باشد خبر مثبتی برای امارات نخواهد بود. حضور نیرو‌های اماراتی در جنوب یمن سبب می‌شد تا عربستان با فراغ بال از این منطقه به عملیات در سایر مناطق بپردازد. اما خلاء نیرو‌های اماراتی در این منطقه قطعا چالش‌های عربستان را دوچندان خواهد کرد.   بیشتر بخوانید: خروج امارات از یمن شکست دیگری برای ائتلاف سعودی
در ادامه گزارش آمده است یک پیامد قطعی برای تصمیم امارات متصور است؛ عربستان بدون شرکای قابل اعتماد قادر به انجام کاری در یمن نیست و شکست استراتژیکش دور از انتظار نیست. عربستان که اکنون با معضل عملیات پهپادی نیرو‌های یمنی به تاسیسات خود مواجه است، باید پیش از موقعیتش در یمن به امنیت ملی خود بپردازد؛ چرا که با توجه به هزینه‌های سنگین این پادشاهی در زمینه نظامی چنین عملیاتی ضربه مهلکی به مشروعیت و پرستیژ آن محسوب می‌شود.   ضمن این که رشته عملیات زمینی نیرو‌های یمنی نیز برای این کشور بسیار تحقیرآمیز است. نیرو‌های یمنی در ماه گذشته اعلام کردند بیش از ۲۰ پایگاه نظامی مرزی عربستان را تصرف کردند. نمایشگاه تجهیزات نظامی در «صنعا» پایتخت یمن نیز که نشان از توانایی برای هدف قرار دادن هر نقطه‌ای از پادشاهی بود، به نوبه خود تاکید بر آسیب پذیری این کشور بود.         بیشتر بخوانید: خروج امارات از یمن؛ جدا شدن از عربستان یا یک بازی رسانه ای
این در حالی است که یکی از مهم‌ترین اهداف این جنگ مقابله با به گفته مقام‎های دو کشور نفوذ منطقه‌ای ایران بوده است. محدود شدن حوزه مانور عربستان از دیگر پیامد‌های خروج امارات از یمن است. این امر در نهایت می‌تواند به نیاز عربستان به نیروی انسانی از سودان و کمک نیروی دریایی مصر منجر شود که بار مضاعفی بر اقتصاد بحرانی این پادشاهی وارد می کند.       بیشتر بخوانید: خشم عربستان از تصمیم امارات برای عقب نشینی از یمن
با در نظر داشتن این واقعیات، گزارش بر این باور است که عربستان نیز مانند امارات باید به زودی در رویکرد خود در یمن تغییراتی ایجاد کند. چرا که همانگونه که مشاهده می‌شود رویکرد فعلی در چهار سال و نیم اخیر منتج به اهداف از پیش تعیین شده نگردیده است. یمنی‌ها در این چند سال با ممانعت از بلندپروازی‌های عربستان، به این کشور ثابت کردند که تجربیات پیشین قابل تکرار نیست. مقاومت این نیرو‌ها سبب شده تا جامعه بین المللی دیگر قادر به نادیده گرفتن سهم آن‌ها از سیاست و جامعه یمن نباشد. این نیرو‌ها در این چند سال ثابت کردند که می‌توانند علیه مجموعه‌ای از بازیگران محلی و قدرتمند منطقه‌ای مقاومت کنند و در واقع جنگ را به انان تحمیل کردند.
گزارش در پایان پیشنهاد می‌دهد که عربستان از طریق طرح صلح منطقه‌ای که شامل کلیه اعضای شورای همکاری خلیج فارس، یمن، عراق و ایران باشد، رویکرد خود را تغییر دهد.
انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: عربستان امارات یمن مقاومت نیروهای یمنی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۸۹۴۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فرهنگ مشترک؛ سرمایه دو ملت

  آشنایی با فرهنگ یک کشور همجوار، درک ما را ازجهانی که در آن زندگی می‌کنیم، بیشتر می‌کند و با وجود چالش‌ها و مسائل‌مان مثل اقتصادی و سیاسی که بیشتر با همسایگان است، راه بحران‌های احتمالی را می‌بندد. بر همین اساس ما نیازمند یک نقشه‌راه جامع برای تاثیر فرهنگی هستیم. سفر اخیررئیس‌جمهور به پاکستان و همراهی وزیر ارشاد برای رایزنی در مسائل فرهنگی و تولیدات محصولات فرهنگی مشترک نشان می‌دهد که پس ازچهار دهه غفلت، حالا در همکاری مشترک فرهنگی با افقی باز در حال رایزنی فرهنگی هستیم. 
   
فرهنگ در کنار اقتصاد
حضور رئیس‌جمهور ایران به همراه هیأتی عالی‌رتبه از مقامات فرهنگی، اقتصادی و سیاسی نشان داد که رویکرد ایران اسلامی به همکاری مشترک با همسایگان، جنبه‌های فرهنگی و اقتصادی را دوشادوش هم پیش می‌برد و همین مسأله باعث تحکیم وحدت در این زمینه خواهد شد. توجه به موضوع فرهنگ در کنار اقتصاد که حالا در سفر هیأت عالی‌رتبه ایرانی در پاکستان خود را نشان می‌دهد، از سنت‌های کهن ایرانی است که سال‌ها بود به دست فراموشی سپرده شده بود. اگر نگاهی به گذشته داشته باشیم و به جاده ابریشم و تعاملات فرهنگی و اقتصادی آن نگاه کنیم، به‌خوبی درمی‌یابیم که گسترش فرهنگ ایرانی در منطقه همواره با مسائل اقتصادی همراه بوده و همین موضوع به اعتلای فرهنگ ایرانی نیز کمک کرده است. توجه به ظرفیت پاکستان یکی از همین موارد است که امروز شاهد هستیم می‌تواند بر اساس خصوصیات جاده ابریشم دوباره احیا شود و مورد بهره‌برداری قرار گیرد.سفر رئیس‌جمهور و هیأت همراه به پاکستان هشت سند همکاری، توافقنامه و تفاهمنامه در پی داشت که یکی از آنها تفاهمنامه سینمایی و همکاری مشترک در تولیدات سینمایی است. حضور رئیس‌جمهور در ایالات پنجاب، ادای احترام و تقدیم تاج گل به آرامگاه اقبال لاهوری نشان می‌دهد که توجه به فرهنگ در این سفر، بیش از پیش اهمیت داشته است.
   
همگرایی جایگرین واگرایی
ایران و پاکستان به‌عنوان دو کشور همسایه از دیرباز دارای روابط گسترده فرهنگی بوده‌اند.بدون شک یکی از مهم‌ترین عواملی که نقشی مهم در روابط دوستانه و همگرایی این دو کشور داشته، اشتراک در فرهنگ و مذهب بوده است. با این حال در قرن اخیر به خاطر اعمال سیاست‌های بیگانگان رابطه بین دو کشور همواره به شکل همگرایی نبوده و به شکل واگرایی درآمده است. در حال حاضر با توجه به سیاست‌های خارجی که نگاه به همسایگان را بیش از نگاه به غرب دنبال می‌کرد، می‌تواند همکاری ایران و پاکستان را از این وضعیت خارج و یک همگرایی براساس مشترکات فرهنگی ایجاد کند. پاکستان همسایه شرقی ایران و زادگاه اقبال لاهوری به‌عنوان میراث مشترک دو کشور به حساب می‌آیدکه با توجه به تاثیرات فرهنگ ایرانی که برفرهنگ، زبان، آداب و سنن پاکستان گذاشته شده؛مشترکات فراوانی بین دوکشور به وجودآورده که یکی ازآنها«نوروز» است.مشترکات فرهنگی در زمینه شعر فارسی،موسیقی، تئاتر و سینما می‌تواند زمینه‌های مختلف همکاری، دوستی و مودت بین ملت ایران و پاکستان را فراهم آورد.
   
انطباق فرهنگی از زبان تا شعر فارسی
ایران و پاکستان از لحاظ جغرافیایی نزدیک‌ترین مردم در منطقه به یکدیگر هستند و از دیرباز ایرانیان روابط خود با شرق را بر اساس پاکستان و جاده ابریشم پی می‌گرفتند. صدور فرهنگ ایرانی به هند و روابط نزدیک ادبی و هنری که در این عرصه رقم خورد، به‌دلیل نزدیکی گفتمان فرهنگی ایران با مردم لاهور و کشمیر است. همان‌گونه که در این منطقه ما شاعران فارسی‌سرای بسیاری داریم که اقبال لاهوری مشهورترین آنهاست اما می‌توانیم از غنی کشمیری، ناطق مکرانی، غالب لاهوری، جویای کشمیری و آفرین لاهوری که از فارسی‌سرایان پاکستانی هستند یاد کنیم که باعث نزدیکی فرهنگ و زبان فارسی در منطقه شدند. حتی بر اساس پژوهش‌های مشترک در حوزه خط نیز بسیاری از پژوهشگران خط اردوی امروزی پاکستان را برگرفته از خط نستعلیق ایرانی می‌دانند.
   
موسیقی و گفتمان مشترک
اشتراکات ایرانی به غیر سنن و زبان مشترک، در سایر هنرهای ایران فرهنگی هم خود را نشان داده است. به‌ویژه در عرصه موسیقی که زبانی جهانی برای رسیدن به تفکر مشترک است.موسیقی ایران و پاکستان دارای اشتراکات تاریخی هستند که ریشه‌یابی آن، به‌خوبی عمق ارتباط معنوی دو ملت با یکدیگر را نمایان می‌کند.به‌طور مثال با آمیزش دستگاه‌های ایرانی و کشمیری، دستگاه جدیدی در موسیقی به نام دُهرپَد ابداع شد. یا آهنگ‌ها از ۲۲ به ۱۲ مجموعه نُت‌ تثبیت شد و ژانرهایی مانند خیال، تهمری و قوالی در فرهنگ مشترک پاکستان و ایران ابداع شد. هنر قوالی در پاکستان که اشتراک بسیاری در منطقه جنوبی ایران هم دارد، یکی از سنت‌های قدیمی است که باعث پیوست فرهنگی در منطقه جنوب ایران شده و اتفاقا در این زمینه چهره‌های جهانی مانند نصرت فتح‌علی‌خان را داریم که به‌عنوان یک چهره فرهنگی در پاکستان و ایران ستایش می‌شود. 

فرهنگ شیعی مشترک 
پاکستان به‌عنوان کشوری مسلمان دارای بخش بزرگی از شیعیان است که با فرهنگ ایرانی پیوندی ناگسستنی دارند. این فرهنگ در سالیان اخیر نیز به‌خوبی خود را نشان داده و پس از فروپاشی دولت بعث عراق و ازسرگیری سنت شیعی پیاده‌روی اربعین، اشتراکات فرهنگی ایران و پاکستان بیش از پیش خود را نشان داده است. هرساله شاهد هستیم که شیعیان پاکستانی از مسیر ایران و هم‌دوش ایرانیان به کربلا می‌روند و این سنت را با یکدیگر گرامی می‌دارند؛ همان‌گونه که سال گذشته ۱۰۰هزار شیعه پاکستانی از ایران برای پیاده‌روی اربعین به کربلا سفر کردند. این موضوع در کنار حضور دائمی شیعیان پاکستانی در حرم رضوی که  بیش از نیم میلیون نفر در سال است، به‌خوبی نشان می‌دهد که ایران و پاکستان نزدیک‌ترین ملت براساس اشتراک فرهنگی در منطقه هستند. این موضوع حتی باعث شده که رواق کوثر حرم مطهر رضوی به برنامه‌های فرهنگی و زیارتی مردم اردوزبان پاکستان اختصاص پیدا کند.
بامرور چنین پیوست فرهنگی، بدون شک نزدیکی دو ملت ایران و پاکستان می‌تواند نتایج درخشانی برای هر دو کشور داشته باشد.