«کار کثیف» در مذمت روزی حرام است/ در بین آثار یک فیلم فرزند ناخلف است
تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۰۷۸۶۰
خسرو معصومی، کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار ایکنا درباره فیلم جدیدش «کار کثیف» اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که امروز جامعه ما را آزار میدهد، معضل بیکاری است؛ این مسئله باعث شده تا جوانان بسیاری درگیر این موضوع بوده و برای تشکیل خانواده و آینده با سختیهای فراوان رو به رو باشند، همچنین این آسیب باعث میشود تا شخصیت قشر بیکار زیر سؤال رفته و آنها جایگاهی برای خود در جامعه متصور نباشند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی در پاسخ به این سؤال که آیا انتخاب چنین موضوعی، نوعی ریسک کردن در گیشه نبود، گفت: تمام کسانی که قبل از اکران «کار کثیف» را تماشا کرده بودند روی یک نکته اتفاق نظر داشتند، آنهم اینکه چنین قصهای در گیشه موفق خواهد بود، زیرا معتقد بودند بر خلاف کارهای دیگر که وجه هنری آن قالب است در این فیلم، ویژگی تجاری هم مد نظر قرار گرفته است، اما بیایید بررسی کنیم چه شرایطی برای فیلم پیش آمد تا چنین وضعیتی برای فیلم رقم بخورد. معضل همیشگی اکران کارگردان فیلم تحسین شده «باد در علفزارها میپیچید» ادامه داد: برای اینکه فیلمی دیده شود، اولین و مهمترین شرط داشتن سالنهای نمایش است. وقتی چنین امکانی برای فیلمی فراهم نیست، چگونه انتظار داریم اثر بتواند موفقیتی در جذب تماشاگر داشته باشد، البته این مسئله تنها برای فیلم من نیست، بلکه همه فیلمهای اجتماعی درگیر چنین وضعیتی هستند، درصورتیکه در بسیاری از کشورهای صاحب سینما دولت از چنین آثاری حمایت میکند. مطلب بعدی به نحوه اکران مربوط میشود. کار کثیف با فیلمی همزمان اکران شد که بیش از ۱۰ بازیگر مطرح در آن حضور داشت و بیلبوردهای شهر در اختیارش بود، آیا در چنین وضعیتی فکر میکنید تماشاگر عادی سینما حاضر میشود برای کار کثیف بلیط بخرد؟
وی متذکر شد: کار کثیف تنها سه هفته فرصت نمایش پیدا کرد؛ نمایشی که اگر به فیلم داده نمیشد بهتر بود. برای مثال به نمایش کار کثیف در سینما آزادی اشاره میکنم که تنها یک سانس آنهم ساعت ۹ شب، فیلم را روی پرده فرستاد! نکته جالب اینکه در همین تک سانسها هم، کار فروش خوبی کرد، اما باز هم حاضر نشدند فیلم را روی پرده حفظ کنند!
این کارگردان با بیان اینکه برخوردهایی که با فیلمهای وی در گیشه میشود، وی را از از رسالتش در سینما دور نخواهد کرد، گفت: من تنها یک بار در فیلمسازی کاری کردم که بر خلاف خواستم بود. آنهم ساخت «پر پرواز» بود که در گیشه فروش خوبی داشت، اما همان زمان نیز اعلام کردم این فیلم فرزند ناخلاف من است، اما این فیلم را ساختم تا به همه ثابت کنم اگر بخواهم قادرم فیلم پرفروش بسازم، ولی حاضر نیستم، برای به دست آوردن گیشه پای روی آرمانهای خود بگذارم.
معصومی یادآور شد: وقتی که پر پرواز را ساختم، بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه بدترین حملات را به من کردند، اما این دوستان وقتی که با دیگر فیلمهای من برخورد بدی در اکران میشود، هیچگونه عکسالعملی نشان نمیدهند! لازم به ذکر است من به هیچ وجه با سینمای طنز یا پرفروش مشکلی ندارم، چون آثاری، چون «اجارهنشینها» هم در سینمای ما تولید شدهاند که با وجود تجاری بودن فکری را در خود داشتند، اما این کارهایی که امروز به اسم آثار پرفروش میبینیم، گواه این امر نیست.
انتقاد از نوع برخورد حوزه هنری کارگردان فیلم «خرس» تصریح کرد: قصه فیلم درباره جوانی است که به کار فروش مشروبات الکی مشغول است، اما خود از چیزی که میفروشد مصرف نمیکند، چون میداند حرام است، اما به دلایل اقتصادی و مشکل بیکاری مجبور شده به این کار تن دهد. در حقیقت این فیلم در مذمت روزی حرام است، پس چرا نهادهایی که رسالت دارند از فیلمهایی با موضوعات ارزشی حمایت کنند، پشت چنین کاری نمیایستند. برای مثال حوزه هنری را مثال میزنم که هیچگونه حمایتی از فیلم نداشت! جالب است برای ندادن سینما به ما، مسئولان حوزه هنری، بهانههایی میآوردند که هیچ یک از آنها حقیقت نداشت.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو به عکسالعمل حوزههای علمیه نسبت به آثارش اشاره کرد و گفت: اکران بد برای فیلمهایم تا جایی پیش رفته که برخی از آثار، حتی اجازه نمایش پیدا نمیکنند. خرس بهترین مثال در این رابطه است. این فیلم داستان یک رزمنده است که بعد از سالها به خانه بازمیگردد، اما با اتفاقی رو به رو میشود که انتظارش را ندارد، آنهم اینکه همسر وی با دیگری ازدواج کرده، زیرا سالها از وی خبری نبوده است. آیا این موضوع در جامعه ما رخ نداده که حالا فیلمسازی درباره آن خلاف نظر آقایان است. در همین رابطه جالب است بدانید وقتی خرس را برای حوزههای علمیه به نمایش درآوردم عکسالعمل آنها بسیار مثبت بود، حتی آنها تعجب کردند که چرا از این فیلم مشکل شرعی گرفته شده است. در ضمن این فیلم برای آزادگان و گروه انصار هم به نمایش درآمد، اما آنها نیز برخورد بدی با فیلم نداشتند، اما اینکه چرایی برخیها در سازمان سینمایی با این فیلم مشکل ندارد جوابش برایم مشخص نیست؟
کارگردان فیلم «رسم عاشقی» در انتها تأکید کرد: جالب است بدانید، وقتی از ابراهیم داروغهزاده معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی سؤال میشود، چرا این فیلم فرصت اکران پیدا نکرده است، میگوید فیلمساز برای دریافت پروانه نمایش پیگیر نیستند! این از آن سخنان است که حیرتآور است، زیرا من باید چه کار میکردم که انجام ندادم. من دو بار به آنها نامه نوشتم، اما وقتی حاضر به جواب دادن نیستند، دیگر چه کاری از دست من بر میآید. گفتوگو از داود کنشلو انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: خبرگزاری قرآن قرآن ایکنا فرهنگی معصومی معصومی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۰۷۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکاوی ادعای مدیر شهرداری تهران درباره تمیز بودن تهران نسبت به پاریس | گردشگران و روزنامه های معتبر دنیا درباره این شهر لوکس فرانسوی چه می گویند؟
به گزارش خبرنگار همشهری آنلاین، معروف بودن پاریس به عنوان یکی از شهرهای کثیف اروپا پدیده تازهای نیست، این شهر در سال ۲۰۰۹ میلادی طبق اطلاعات روزنامه کامرسانت که به نقل از رتبه بندی شهرهای اروپایی که توسط کمپانی آمریکایی TripAdvisor تهیه شده بود، پاریس پس از لندن و آتن جزو کثیف ترین شهرهای اروپایی اعلام شدند. این رتبه بندی بر اساس نظر گردشگرانی که از این شهرها بازدید کرده اند، تهیه شده بود.
در سال ۲۰۱۵ نیز پاریس جزو ۱۰ شهر کثیف اروپا شناخته شد، طبق نظرسنجی که از شهروندان پاریسی شد، آنها از وضعیت نظافت در شهر رضایت نداشتند.
همچنین روزنامه گاردین در سال ۲۰۱۹ میلادی در مقاله ای با تیتر « پاریس، شهر رمانتیک، تصویر جدیدی از خود به عنوان کثیفترین شهر اروپا ارائه میدهد»، پاریس را "مرد کثیف اروپا" توصیف و عنوان کرده است: « در حالی که پاریس همواره به عنوان یک شهر رمانتیک و زیبا شناخته میشد. این تناقض بین تصویر ذهنی پاریس و واقعیت کنونی آن را برجسته میکند.»
پراتیک دام، یک گردشگر هندی، در سایت تریپوتو که بزرگترین پاتوق بلاگرهای گردشگر دنیاست، درباره پاریس نوشته است: شاید زیادی فیلمهای عاشقانه تماشا کرده بودم یا شاید کاملاً در یک دنیای موازی آرمانشهری زندگی میکردم، اما پاریس قطعاً آن طور که تصور میکردم نبود. آنجا کثیف بود، تنها چیزی که میدانم این است که آنچه در اقامتم در آنجا دیدم، قلب مرا شکست. من پسانداز کرده بودم و در ابتدای ماه می تصمیم گرفتم با دوستم به پاریس بروم. آنقدر درباره این شهر هیجانزده بودم که یک هفته از سفر سه هفتهای اروپاییمان را به این شهر اختصاص داده بودم. اما هر دوی ما زودتر از یک هفته از آنجا سیر شده بودیم و تصمیم گرفتیم در روز چهارم آنجا را ترک کنیم.
او نوشته است: پاریس کثیف است و حتی کنار خیابانهای شهری پر از مدفوع سگ است. کل شهر به طور کلی بدون بهداشت است. در ایستگاههای مترو دستشوییهای روباز وجود دارد که بوی آنها از یک اصطبل پر از اسب بدتر است. من هرگز در فیلمهایی که از پاریس دیده بودم، زباله در خیابانها ندیده بودم، اما دوستان من، در همه جا زباله فراوان بود.
در بخشی از گزارش چهار سال پیش روزنامه گاردین از شهر پاریس نیز میخوانیم:
در امتداد بلوار سنمارتین تا میدان نمادین جمهوری پاریس که علیرغم بازسازی ۲۰ میلیون پوندی شش سال پیش، همچنان ظاهر زشتی دارد - بیخانمانها در درگاهها یا روی نیمکتها خوابیده و کیسه خواب را روی سرشان کشیده بودند. پیادهروها پر از اسکوترهای برقی و دوچرخههای رها شده بود و همه جا با فضولات سگ و ته سیگار آلوده شده بود. یک مرد که به سمت غرب راه میرفت، بسته جدید سیگار را باز کرد و سلفون پلاستیکی و کاغذ نقرهای سیگار را روی زمین انداخت.
شهر نور و عشق، به یک شهر کثیف و قدیمی تبدیل شده است، همانطور که اهالی این شهر آن را پاریس زبالهدانی (Paris poubelle) لقب دادهاند.
در روز شنبه، روز جهانی پاکسازی، از پاریسیها خواسته شد که آشغالهایی را که خودشان و گردشگران به جا گذاشتهاند را جمع کنند. متیو فریزر، استاد ارتباطات در دانشگاه آمریکایی پاریس که بیشتر از ۳۰ سال در این شهر زندگی کرده است، گفت: «پاریس قطعاً کثیفتر میشود. همه جا کثیف است. شهر به یک سیاست جدی برای تمیزتر و امنتر کردن خیابانها نیاز دارد. چیزی سازمانیافته نیست، همه چیز آنارشی شهری است. فکر نمیکنم پاریسیها آن را متوجه شوند اما اگر از بیرون باشید یا از فرهنگ دیگری، شهر انبوهی آشفتگی است.»
کد خبر 848350 منبع: همشهری آنلاین برچسبها پسماند پاریس شهردارى تهران تهران