به نقل از «اقتصاد آنلاین»

همه چیز درباره بیماری ام‌ اس

تاریخ انتشار: ۱۰ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۱۵۰۳۳

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرارو، این بیماری علائم و نشانه‌های زیادی دارد. برخی مبتلایان به این بیماری از وجود نشانه‌های کوچک مثل تاری دید یا کرختی و سوزش دست و پا شکایت می‌کنند و برخی موارد نادر دیگر دچار موارد شدید‌تر همچون از دست دادن بینایی و یا مشکلات حرکتی می‌شوند.

تخمین اینکه چند نفر در سراسر دنیا به ام‌اس مبتلا هستند کار مشکلی است، اما بر طبق گزارشات فدراسیون بین‌المللی ام‌اس حدود ۳۵۰ هزار نفر در آمریکا و ۳ میلیون نفر در سراسر دنیا با این بیماری زندگی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیماری ام‌اس چگونه ایجاد می‌شود؟

دانشمندان هنوز علت دقیق و مشخصی برای این بیماری پیدا نکرده‌اند. اما اعتقاد بر این است که ام‌اس یک بیماری خودایمنی است که سیستم ایمنی به اشتباه بافت‌ها و ارگان‌های خودی را مورد حمله قرار می‌دهد و درنتیجه اختلال در عملکرد درست این بافت‌ها منجر به بروز بیماری می‌شود.
فیبر‌های عصبی در بدن در داخل یک غلاف میلینی قرار گرفته‌اند. سلامت و عملکرد صحیح این غلاف، عبور و مرور سریع و درست پیام‌های عصبی را تضمین می‌کند. در بیماری ام‌اس، سیستم ایمنی این غلاف را مورد هدف قرار می‌دهد و نتیجه‌ی این حمله بروز التهاب و علائم بیماری خواهد بود.

در نبود غلاف میلین، پلاک‌ها و زخم‌هایی در طول فیبر‌های عصبی ایجاد می‌شود که می‌تواند در هر قسمت از سیستم اعصاب مرکزی از جمله مغز، طناب نخاعی، مخچه و یا اعصاب بینایی باشد. با گسترش این پلاک‌ها، بیماری نیز پیشرفت می‌کند و می‌تواند در نهایت به تخریب کامل فیبر‌های عصبی منجر شود. در صورتی که بستر مناسبی برای پیام‌های صادر شده از مغز در طول این فیبر‌ها که غلاف خود را از دست داده‌اند ایجاد نشود، بدن با مشکلات گسرده‌ای مواجه خواهد شد.

 

انواع بیماری ام‌اس

۱. سندروم یک علامت مجزای بالینی (CIS)
برخی متخصصین این مرحله را اولین قسمت از سیر بیماری می‌دانند، درصورتی که علائم و نشانه‌های بیماری حداقل به مدت ۲۴ ساعت پایدار باشد و پس از آن در زمان دیگری عود مجدد علائم مشاهده شود، پزشک تجویز دارو را شروع خواهد کرد.
۲. ام‌اس عودکننده-فروکش کننده (RRMS)
شایع‌ترین نوع بیماری محسوب می‌شود. مبتلایان به این فرم از بیماری به درمان پاسخ داده و علائم بیماری برای مدتی از بین می‌رود. ظهور مجدد نشانه‌های بیماری به عنوان تشدید بیماری تلقی می‌شود. این فرم از بیماری در دوره‌های عود حمله به غلاف میلین صورت گرفته و نشانه‌ها تشدید می‌شود و در دوره‌های فروکش و بهبود، بازسازی فیبر‌های عصبی باعث تخفیف علائم می‌شود. حدود ۸۵ درصد مبتلایان به MS از این نوع هستند.
۳. ام‌اس پیشرونده اولیه (PPMS)
علائم این فرم از بیماری به آهستگی پیش می‌رود و بیماری سیر بهبودی یا فروکش ندارد و نشانه‌های بیماری بطور مداوم و آرام در حال پیشرفت است و ۱۵ درصد مبتلایان به MS را شامل می‌شود.
۴. ام‌اس پیشرونده ثانویه (SPMS)
معمولا پس از فرم عود کننده-فروکش کننده که دوره‌های عود و بهبودی متوالی دیده می‌شود فرد دچار این نوع از بیماری یعنی ام‌اس پیشرونده ثانویه می‌شود. در این نوع، سیر پیشرفت بیماری آرام و مداوم و بدون دوره‌های بهبودی خواهد بود. ممکن است رسیدن به این فرم از بیماری حدود ۲۰ سال بطول انجامد.

 

نشانه‌ها و علائم بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS)

ام‌اس، مرکز فرماندهی بدن یعنی سیستم اعصاب مرکزی را نشانه می‌گیرد، پس دور از انتظار نیست که نشانه‌های بیماری را در هر قسمت از بدن شاهد باشیم. اما شایع‌ترین علائم ام‌اس عبارتند از:
• ضعف عضلات: به دلیل عدم ارسال درست تحریکات و پیام‌های عصبی به عضلات، ضعف و عدم انقباض مناسب در ماهیچه‌های بدن را شاهد هستیم.
• اسپاسم و گرفتگی عضلات: از اولین علائم بروز MS به‌شمار می‌رود که دلیل آن هم تخریب فیبر‌های عصبی می‌باشد.
• مشکلات بینایی: یکی از نشانه‌های اولیه MS محسوب می‌شود که معمولا در ابتدا یکی از چشم‌ها را درگیر می‌کند و فرد احساس تاری دید و دوبینی می‌کند.
• مشکلات روده و مثانه: به دلیل اختلال در مسیر‌های عصبی که کنترل کننده عضلات روده و مثانه هستند، نشانه‌هایی مثل سختی در شروع ادرار، تکرر ادرار و مشکلات دفع مثل یبوست نیز می‌تواند مشاهده شود.
• سرگیجه: از شایع‌ترین نشانه‌های MS می‌باشد که می‌تواند باعث عدم تعادل در فرد شود.
• مشکلات جنسی: کاهش میل جنسی و کاهش در میزان و تعداد دفعات ارگاسم نیز از دیگر نشانه‌ها ام‌اس است که در مراحل مختلف بیماری ممکن است مشاهده شود.
• مشکلات در یادگیری و حافظه: اختلال در تمرکز، یادگیری، برنامه ریزی می‌تواند از دیگر نشانه‌های ام‌اس محسوب شود.

علل ایجاد کننده MS

• سن: یکی از فاکتور‌هایی که بیماری ام‌اس را با آن مرتبط می‌دانند، سن افراد استو مشاهده شده است که این بیماری در افراد سنین ۲۰-۴۰ سال بیشتر مشاهده می‌شود.
• جنسیت: مشاهده شده است که زنان دو ب. تا سه برابر در مقایسه با مردان به ام‌اس مبتلا می‌شوند؛ که این موضوع را مرتبط با تاثیر هورمون‌های زنانه بر روی سیستم ایمنی می‌دانند.
• ژنتیک: بر طبق تحقیقات، وجود فاکتور‌های ژنتیکی خاص می‌تواند در به ارث رسیدن و ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس یا ام‌اس نقش عمده داشته باشد.
• سیگار: افراد سیگاری بیشتر در معرض خطر حمله سیستم ایمنی به غلاف فیبر‌های عصبی در مقایسه با افراد غیرسیگاری هستند.
• عفونت‌ها: ارتباط بین وجود برخی ویروس‌ها مثل اپشتین‌بار و هرپس و عفونت‌هایی مثل مایکوپلاسما به MS مشاهده شده است که نیازمند تحقیقات بیشتر است.
• کمبود ویتامین D: بر طبق گزارشات، ام‌اس بیشتر در افرادی مشاهده می‌شود که کمتر در مقابل نور مستقیم خورشید قرار می‌گیرند. نور خورشید باعث ساخت ویتامین D. شده که وجود آن برای عملکرد درست سیستم ایمنی ضروری است.
• کمبود ویتامین B۱۲: بدن با استفاده از این ویتامین، غلاف میلین مورد نیاز فیبر‌های عصبی خود را می‌سازد. کمبود این ویتامین می‌تواند ریسک ابتلا به ام‌اس را افزایش دهد.

درمان بیماری ام‌اس 

هنوز یک درمان قطعی برای ام‌اس ثابت نشده است و اکثر روش‌های درمانی برای آهسته کردن پیشرفت بیماری و کاهش دوره‌های عود بیماری و نیز کاهش و تسکین علائم و نشانه‌های بیماری تجویز می‌شود.

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: مشکلات سیستم ایمنی سلامت مغز پزشک دارو درمان زنان مردان ویتامین نور خورشید ام اس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۱۵۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

به گزارش همشهری آنلاین، بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.