ردپای اموال رضوی در آثار فرهنگی/ بازیگران شهرزادمی توانند شکایت کنند
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۱۹۹۸۷
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سید محمد هادی رضوی متهم دیروز پرونده فساد در بانک سرمایه که حالا طبق حکم دادگاه باید او را مفسد اقتصادی بنامیم از سوی شعبه سوم دادگاه به بیست سال حبس رد مال و ۲۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
تراز مالی شهرزاد وجود نداشت
البته نام هادی رضوی جوان پیشتر در سریال پر طرفدار شهرزاد مطرح بود ، سریالی که نامش چندین بار هم در جلسه دادگاه مطرح شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
البته هادی رضوی در یکی از جلسات دادگاه گریزی به سریال شهرزاد زد و گفت: می گویید در سریال شهرزاد پولشویی شده است بنده از آقای امامی ۸.۵ میلیارد تومان طلب دارم. آقای امامی از این موضوع سر باز زده است و این پول را نداده است.
متهم رضوی با تاکید بر اینکه مفهوم پول کثیف که میگویند به سینما آمده است در این رابطه صحیح نیست، گفت: قرارداد شهرزاد برای سال ۹۱ بوده است آقای قادری یک پادو برای امامی بوده است بنده ۸۰ میلیارد تومان منهای ۲۲ میلیارد تومان تسهیلات گرفته ام که ۸ میلیارد آن را بابت شهرزاد دادهام.
از جامعه هنری عذرخواهی کنید
در یکی از جلسات دادگاه رسول امیر قهرمانی نماینده دادستان تهران خطاب به احسان دلاویز متهم دیگر این پرونده که نام او هم در سریال شهرزاد مطرح است، گفت: آقای دلاویز پرونده شما را آمد نیوز به جریان ننداخته است. پرونده شما را اعمالتان به جریان انداخته است. گفتید با نمایندگان کاری نداشته و آنها را بدنام نکنید. ما آنها را بدنام نکردیم شما آنها را با ارائه پولهای کثیف بدنام کردید. باید از جامعه هنرمندان عذرخواهی کنید. در ازای پولهایی که به شهرزاد واریز میشد، سوال نکردید که منشأ آنها کجاست؟
با توجه به صدور حکم حبس برای رضوی و دلاویز حال این سوال مطرح می شود که در صورت صحت گفته های نماینده دادستان تکلیف پولهای به اصطلاح کثیف که به برخی طرح های فرهنگی از جمله سریال شهرزاد واریز شده است، چه می شود؟ آیا بخشی از رد مال که دادگاه به آن حکم داده است ، انجام خواهد شد و قابل ردیابی است؟
رسول کوهپایه زاده حقوقدان در این رابطه گفت: یک مجازات ایشان حبس و مجازات دیگر رد مال است و قطعا این رد مال باید در هر شرایطی انجام شود حتی اگر ۲۰ سال زندان هم تمام شود، محکوم از زندان آزاد نمی شود تا رد مال صورت گیرد.
وی افزود: وظیفه اجرای احکام این است که همینطور که وظیفه دارد محکوم را زندانی کند باید به دنبال پولها برود و اموالی که کشف و ضبط شده باید بازگردد.
کوهپایه زاده تصریح کرد: اموالی که از ایشان کشف و ضبط شده قطعا باید به بیت المال برگردد. اما ممکن است اموال و وجوهی باشد که صرف کارهای دیگری شده باشد و در بخش های دیگری هزینه شده باشد. باز این وظیفه بر عهده اجرای احکام است که می تواند با ردیابی انتقال وجوه حتی اگر این پولها در مواردی مصروف شده باشد که ظاهر به اصطلاح فرهنگی داشته باشد ولی منشا مجرمانه داشته باشد، قابل استرداد است.
این حقوقدان ادامه داد: هنرمندان یا کسانی که با مجموعه فرهنگی ایشان کار کردند می توانند جداگانه دادخواست مطالبه حق الزحمه را در مرجع ذی صلاح بدهند. فرض کنید وامی را گرفته یا پولی را به دست آورده است که منشأ پول مجرمانه بوده است این پول هر جا هزینه شده قابل استرداد است، وجوه نامشروع در هر جایی که صرف شده قابل استرداد است. اگر مرجع ذی صلاح تشخیص بدهد منشأ پول مجرمانه است، قطعا قابل استرداد است.
منبع:مهر
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار اجتماعی حوادث
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۱۹۹۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شبکه نمایش خانگی مروج چه اندیشهای است؟!
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود میفرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشهای قرار است ترویج پیدا کند.
سید محمدمهدی موسوی در حوزه نوشت: چندی پیش خبری در رسانهها انتشار یافت مبنی بر این که برای تولید هر قسمت سریال شبکه نمایش خانگی به طور متوسط ۳ تا ۵ میلیارد تومان هزینه میشود و طبعاً بخش قابل توجهی از این هزینه سرسام آور صرف پرداخت به بازیگران یا به تعبیر درستتر سلبریتیها میشود.
به عنوان مثال چنانچه یک سریال شبکه نمایش خانگی ۱۵ قسمت داشته باشد به طور میانگین ۶۰ میلیارد تومان صرف ساخت آن میشود.
بحث از هزینه تولید و نمایش این آثار یک بُعد قضیه است و سوی دیگر ماجرا که اتفاقاً اهمیت بیشتری هم دارد، ناظر به پیامی است که این قبیل آثار به مخاطبان خود میفرستند و این که در ورای تولید و عرضه چنین محصولاتی چه فکر و اندیشهای قرار است ترویج پیدا کند.
با نگاهی اجمالی به آثار شبکه نمایش خانگی از آغاز این جریان در سال ۸۹ با تولید و پخش سریال «قلب یخی» تا به امروز که سریال هایی، چون «افعی تهران»، «جنگل آسفالت» و ... مورد توجه مخاطبان پلتفرمهای داخلی است، میتوان به اختصار به نکاتی اشاره کرد که با مقوله سبک زندگی و نوع نگرش به این مساله ارتباط نزدیکی دارد و از همین رهگذر میتوان تا حدی به این پرسش پاسخ داد که آثار شبکه نمایش خانگی مروج چه فکر و اندیشهای هستند؟!
۱-هر چند برخی سریالها در سالهای اخیر مروج زندگیهای تجملاتی یا به اصطلاح لاکچری بوده اند، اما در عین حال، شمار دیگری از آثار با پرداختن اغراق آمیز و بعضاً مغرضانه به مقوله فقر و مشکلات اجتماعی، ترسیم گر زندگی فلاکت بار بوده اند که البته در باره کنایهها و تعریضات غیرمنصفانهای هم به شرایط زیست پس از انقلاب داشته اند که در جای خود نیاز به بحث تفصیلی و عمیق خاص خود دارد.
۲- هنجار زدایی از روابط افراد در کانون خانواده و حتی بین زوجین از دیگر آثار نامطلوب بسیاری از سریالهای شبکه نمایش خانگی است، کما این که بسیاری از جامعه شناسان متدین نسبت به ترویج روابط آزاد و خارج از چارچوب ازدواج در این سریال هشدار داده و میدهند.
واقعیت تلخی که وجود دارد این است که چارچوب خانواده و قوام آن در این سریالها حداقلی است چه آن که بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی میکنند.
۳-استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنامهای متعدد از ویژگیهای غیرقابل انکار برخی از همین سریال هاست که طبعاً تداوم این وضع اثر نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه هم میگذارد.
۴-به هر حال این واقعیت تلخ غیرقابل انکار است که شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است؛ نگاه و رویکری که به اجمال میتوان به برخی آثار آن همچون جلوه گری سبک زندگیهای لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان، تغلیظ نگاه جنسیتی منبعث از فرهنگ غرب به زنان و دختران و البته ضدیت با فرهنگ ناب ایرانی و اسلامی در پرتوی نشر اندیشه غربی اشاره کرد.