یادداشت حمیدرضا صدر درباره پایان تلخ زندگی‌ ستاره سینمای جهان

به گزارش پارس نیوز، 

حمیدرضا صدر منتقد سینما و پژوهشگر در تازه‌ترین پست اینستاگرامی خود، یادداشتی را درباره رابین ویلیامز بازیگر فقید سینمای جهان و پنجمین سالی که از خودکشی‌اش می‌گذرد، منتشر کرده است که بدین شرح است: «از وداع رابین ویلیامز پنج سال گذشت... به این عکس دوران کودکی رابین ویلیامز خیره شده ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پسری با نگاهی ساده و صمیمی در جامه ای آراسته که به دوربین چشم دوخته. چگونه می شود چنین پسری در بزرگسالی اش با آن همه محبوبیت و معروفیت زندگی اش را با دستان خودش پرپر کرده باشد؟

آن سادگی و صمیمیت با کلام شیرینی گره خوردند و از او مرد بزرگ حرفه نمایش ساختند. همه تصور می کردند او را می شناسند و مردی است که همان دور و برشان بسر می برد. در آثارش پزشک شد، معلم، جن، زن، پیتر پن... همه را به وجد می آورد. خنداند و امید داد، اما حالا که اگوست رسیده پنج سال از خودکشی اش سپری شده. گویی همین دیروز بود خبر حلق آویز کردنش در خانه اش همه را میخکوب کرد. مأموران اورژانس که رسیدند سه چهار ساعت از مرگش گذشته بود. در شصت و سه سالگی.

افسرده بود و دلمرده. بی نشان از رابین پر شر و شوری که می شناختیم. یک سالی با خودش کلنجار میرفت. همسرش نوشت بیماری زوال عقل مغز رابین را به گلوله بسته بود. دوستش گفت پارکینسون گرفته بود و یکی از پزشکانش برای توصیف وخامت حالش افزود شبیه این بود سلول های سرطانی یک به یک اعضای بدنش را به بند کشیده اند. رابین به خواب نمی رفت، توهم زده بود، مبتلا به فراموشی، به زحمت قدم برمی داشت و روز و شب را گم کرده بود... هر که بود، دیگر رابین نبود.

خودش روزگاری گفته بود همیشه فکر می کردم بدترین چیز در زندگی این است تنها بمانید، ولی دریافتم بدترین چیز این است آدم های دور و برتان به شما احساس تنهایی القا کنند... و چه پایان طعنه آمیزی. رابین در تنهایی رفت و با وداع ناگهانی و تلخش به خیلی ها احساس تنهایی القا کرد. دوباره به عکس رابین پسر بچه نگاه می کنم، ولی عکس ها همیشه حقیقت را نمی گویند.»

جسد رابین ویلیامز در تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۱۴ در خانه‌اش پیدا شد و پس از تحقیقات، مشخص شد که او خودش را حلق آویز کرده است، به گفته همسرش او در سال های پایانی عمرش از افسردگی شدید رنج میبرد و به پارکینسون مبتلا شده بود.

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: سینمای جهان دوربین پزشک خودکشی مغز خواب افسردگی منتقد سینما رابین ویلیامز حمیدرضا صدر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۲۶۰۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شهری شلوغ با بیشترین نرخ رشد جمعیت در جهان

دهلی، پایتخت هند، شهری ۳۳ میلیون نفری و سرشار از شگفتی‌های تاریخی در کنار زندگی مدرن است که جمعیت آن سریع‌تر از هر نقطه دیگری در جهان رشد می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جهان از قرن چهاردهم میلادی شاهد افزایش جمعیت انسانی بوده و سرعت رشد جمعیت هشت‌میلیاردی فعلی نشان می‌دهد که این روند در دهه‌های اخیر شتاب گرفته است. در این میان بعضی از مکان‌ها بیشتر از سایرین تحت‌تأثیر رشد جمعیت قرار دارند.

بر اساس چشم‌انداز شهرنشینی جهانی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۴، دهلی در شمال هند، شهری با سریع‌ترین رشد در جهان محسوب می‌شود که در سال‌های اخیر شاهد افزایش جمعیت و رشد اقتصاد خود بوده است. جمعیت این شهر در سال گذشته ۲.۷۳ درصد افزایش داشته و در حال حاضر حدود ۳۳.۸ میلیون نفر است. جمعیت دهلی در سال ۱۹۵۰ تنها ۱.۳ میلیون نفر بود. این شهر در سال ۲۰۲۴ شاهد نرخ رشد ۹ درصدی بود که بالاترین نرخ رشد در بین شهرهای جهان به‌شمار می‌رود. شهرهای دیگری که در سال ۲۰۲۴ رشد چشمگیری داشتند، بنگلور هند، شانگهای چین و داکا بنگلادش هستند.

شگفتی‌های دهلی

دهلی به‌عنوان یک شهر مستحکم در حدود سال ۱۰۵۲ تأسیس شد، با این حال آثار معماری این منطقه نشان می‌دهد که از ۳۰۰ سال قبل از میلاد میزبان انسان‌ها بوده، در نتیجه شهر میزبان مجموعه‌ای از ساختمان‌های تاریخی و منطقه‌ای خاص به نام دهلی قدیم (مملو از خیابان‌های پرپیچ‌وخم و باریک) است.

دهلی از سال ۱۹۱۱ جایگزین کلکته شد و عنوان پایتخت هند را از آن خود کرد. این شهر رنگارنگ و روح‌بخش غرق در تاریخ و در عین حال مملو از زندگی مدرن است. دهلی مجموعه‌ای شگفت‌انگیز از تاریخ، فرهنگ، آشپزی، تجارت و زندگی خیابانی را با مناظر و فعالیت‌های بی‌شماری برای بازدیدکنندگان خود ارائه می‌کند.

پایتخت هند در دید اول مکانی شلوغ و پر هرج‌ومرج به‌نظر می‌رسد، اما با کمی صبر می‌توان به بخش‌هایی از شهر رسید که تصاویری ظریف از زندگی روزمره و لایه به لایه باستانی آن را با بیش از دو هزار سال تاریخ آشکار می‌کند. غذاهای خیابانی این شهر، افسانه‌ای و گشت‌وگذار در خیابان‌های بخش قدیمی آن موجب شگفتی است، زیرا بازدیدکنندگان را با بناهای پنهانی مانند خانه میرزا غالب (شاعر افسانه‌ای اردو)، مسجد سر به فلک کشیده جاما (بزرگ‌ترین مسجد هند) یا خاری بائولی (بزرگ‌ترین بازار ادویه آسیا) مواجه می‌کند.

در ورای این تصویر زیبا، واقعیتی از زندگی روزمره بعضی از ساکنان نیز وجود دارد. دهلی به‌طور مشخصی دارای مشکل آلودگی هوا است و حتی در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان آلوده‌ترین شهر جهان شناخته شد. در سال‌های پس از آن نیز در این لیست جای داشت. این شهر همچنین مناطق وسیعی از زاغه‌ها را در خود جای داده است و تصور می‌شود ۴۹ درصد از جمعیت روزافزون آن در خانه‌های موقت و مستعمرات غیرمجاز بدون هیچ‌گونه امکانات مدنی زندگی می‌کنند.

کد خبر 750992