به نقل از «آفتاب»

چرا ازدواج در سن کمتر از 18 سال برای پسرها خطرناک است؟

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۵۴۰۲۲

آفتاب‌‌نیوز :

‌رضایی با اشاره به اینکه بررسی زمان مناسب ازدواج دو بعد فرهنگی و روانشناسی دارد، گفت: در فرهنگ های مختلف زمان ازدواج متفاوت است به طور مثال، در روستاها و استان هایی با فرهنگ خاص مانند اهل سنت سن ازدواج پایین تر و حدودا 14 تا 16 سال است و در اهل شیعه بین 18 تا 20 سال است.

وی ادامه داد: سن ازدواج در بین جوامع شهری نیز متفاوت است مثلا در شهرهای کوچک سن ازدواج پایین تر و در کلان شهرها سن ازدواج بالاتر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با تاکید بر اینکه صرفا در نظر گرفتن فاکتور سن عامل مناسبی برای تعیین زمان مناسب ازدواج نیست، تصریح کرد: از نظر روانشناسی زمان مناسب ازدواج زمانی است که فرد از نظر فکری، جسمی، روحی و روانی شرایط ازدواج و آمادگی ورود به زندگی مشترک و ایجاد زندگی جدید را داشته باشد مثلا در پسرها زمان مناسب ازدواج وقتی است که توانایی اداره یک زندگی و شوق و انگیزه برای شروع یک زندگی مشترک را داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه مهم ترین عامل برای تعیین زمان مناسب ازدواج برای دختران انگیزه آن ها برای ازدواج و تمایل برای تشکیل خانواده و زندگی مشترک است، ادامه داد: مهم ترین کسانی که می توانند درباره یک دختر اظهار نظر کنند پدر و مادر او هستند که فرزند خود را به خوبی می‌شناسند و باید بررسی کنند که دخترشان توانایی پذیرش مسئولیت و نقش های مختلف برای اداره زندگی را دارد یا خیر؟

رضایی افزود: اگر بخواهیم به صورت تخصصی تر زمان مناسب ازدواج را بررسی کنیم باید ببینیم که دختر و پسر مشکلات رفتاری یا شخصیتی خاصی نداشته باشند که این ها سبب بروز اختلالات شخصیتی و خلقی در فرد می شود و درمان نکردن این اختلالات پیش از ازدواج موجب بروز مشکلات حادتر و خراب شدن روابط زناشویی می شود.

وی تصریح کرد: در مفاهیم دینی یکی از شروط لازم برای ازدواج هم کف بودن است یعنی زن و مرد کفایت لازم برای شروع زندگی مشترک را داشته باشند.

وی با بیان اینکه در تعیین سن مناسب ازدواج بعد فرهنگی از اهمیت بالایی برخوردار است و باید به آن توجه ویژه شود، تشریح کرد: معمولا ازدواج زیر 18 سال به دلیل اینکه فرد در یک سری از مهارت های زندگی و رفتارها در اوج هیجانات است و در خیلی مسائل مثل بعد عاطفی، مهارت های اجتماعی و ... مهارت های لازم را کسب نکرده و احساسی عکس العمل را نشان می دهند توصیه نمی شود چراکه در افراد در برابر اتفاقات احساسی و هیجانی عمل می کنند و این مسئله سبب افزایش تنش ها و کاهش صمیمیت و عشق و علاقه و در نتیجه افزایش مشکلات در زندگی مشترک می شود.

وی ادامه داد: خصوصا در پسرها ازدواج در سنین زیر 18 سال توصیه نمی شود چرا که این سن در پسرها هنوز سن نوجوانی است و هنوز هویت و شخصیت آن ها کامل شکل نگرفته است، علاوه بر این آمادگی شغلی لازم را هم ندارند پس این سن را می توان سن خطرناک برای ازدواج در نظر گرفت، البته شاید در گذشته پسرانی در سنین کمتر از 18 سال ازدواج می کردند و موفق هم بوده اند اما این درحالی است که حداقل شریط شغلی برای آن ها فراهم بوده و از سنین پایین به کشاورزی و دامداری و ... مشغول می شدند.

به گفته وی، امروزه چون سطح آگاهی در بخش های زیادی بالا رفته و جوان ها با حساسیت بیشتری به امر ازدواج توجه می کنند و سعی می کنند پس از رسیدن به آمادگی های فکری، اجتماعی، اقتصادی و ... ازدواج کنند، مشکلات ازدواج از این نظر کاهش یافته اما هنوز در زمینه های دیگر مشکل داریم، مثلا شناخت زوجین از یکدیگر پیش از ازدواج از یکدیگر کافی نیست که باید به آن نیز توجه ویژه کرد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ازدواج ازدواج کودکان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۵۴۰۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (9 اردیبهشت)

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

قامتش را سرو گفتم سر کشید از من به خشم
دوستان از راست می‌رنجد نگارم چون کنم

نکته ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه‌ای فرمای تا من طبع را موزون کنم

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه
ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم

ای نسیم منزل لیلی خدا را تا به کی
ربع را برهم زنم اطلال را جیحون کنم

من که ره بردم به گنج حسن بی‌پایان دوست
صد گدای همچو خود را بعد از این قارون کنم

ای مه صاحب قران از بنده حافظ یاد کن
تا دعای دولت آن حسن روزافزون کنم

تفسیر :

به تازگی کار جدیدی را شروع کرده اید که نباید آن را نیمه تمام رها کنید. از ناکامی ها و رنج هایی که در مسیر زندگی پیش می آید ناامید نشوید.

برای موفقیت در هر کاری باید با ریزبینی نقاط ضعف خود را پیدا کرده و برای رفع آن ها بکوشید. زندگی پستی بلندی های فراوانی دارد، از شکست ها ناراحت نشوید و به خداوند توکل داشته باشید.

زندگی نامه حافظ

حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.

این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی  شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.

حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.

حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.

در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.

 

آثار حافظ

دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.

شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)