به نقل از «ایرنا»

انجمن اولیا و مربیان و جایگاه ارزشمند آن در مدرسه

تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۵۵۵۳۴

 از زمان شکل گیری انجمن اولیا و مربیان ، مدارس جان تازه ای گرفتند زیرا خانواده ها در فرآیند تعلیم و تربیت سهیم شدند.
 نقش انجمن اولیا و مربیان  تنها جذب کمک مالی در مدارس نیست بلکه مشارکت در تمام فعالیت های فرهنگی و پرورشی است تا اینکه با این مشارکت مردمی نیازهای مدارس تامین و اهداف آموزش و پرورش محقق شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر ساله انتخابات انجمن اولیا و مربیان در مدارس کشور برگزار می شود تا زمینه سازی برای مشارکت خیران و اولیای مدارس فراهم شود.
تحقق اهداف آموزش و پرورش بدون همکاری مردم و مشارکت اولیا با مدیران مدارس امکان پذیر نیست و مردم پشتوانه و سرمایه ای برای آموزش و پرورش هستند.
 همکاری مردم و خانواده ها با کادر اجرایی مدارس منجر به افزایش کمی و کیفی برنامه های مدارس می شود و رشد و پیشرفت در عرصه تعلیم و تربیت را رقم می زند.
کار انجمن اولیا و مربیان در چند محور تعریف شده است که محور اصلی آن آموزش و اطلاع رسانی به خانواده ها است. 

ضرورت مشارکت جدی خانواده ها

مدیرکل آموزش و پرورش البرز می گوید : مشارکت جدی خانوده ها در فعالیت های انجمن اولیا و مربیان در مدارس ضرورت دارد.

به گفته سالار قاسمی در صورتی می توان شاهد فعالیت چشمگیر انجمن اولیا و مربیان در مدارس شد که در این بخش اصلاح نگری صورت گیرد.
شورای انجمن اولیا و مربیان در ۱۸۰۰ مدرسه البرز فعال است و از 2 هزار و ۵۰ واحد آموزشی موجود در استان البرز، هزار و ۸۰۰ مدرسه دارای شورای انجمن اولیا و مربیان هستند.
قاسمی تعداد اعضای انجمن اولیا و مربیان البرز را یازده هزار نفر اعلام کرد و گفت: راه نجات آموزش و پرورش توجه به ظرفیت عظیم انجمن اولیا و مربیان است.
مدیرکل آموزش و پرورش البرز با تاکید بر اینکه باید نگرش مدیران مدارس به انجمن ها اصلاح شود، ادامه داد: در این صورت می توان شاهد مشارکت جدی تر خانواده ها در انجمن های اولیا و مربیان باشیم.
وی با تاکید بر اهمیت جایگاه مربیان آموزشی، تصریح کرد: این مهم نباید مورد غفلت واقع شود، متاسفانه همسویی گذشته میان خانواده ها و مدارس وجود ندارد، این به نوبه خود یک آسیب است.
قاسمی معتقد است که نقش انجمن های اولیا و مربیان به جای تصدی گری باید روند تسهیل گری داشته باشند، و به تعارض خانواده ها با مدارس رسیدگی شود.
مدیرکل آموزش و پرورش البرز یادآور شد: مهمترین نهادی که می تواند مطالبه گر حقوق آموزش و پرورش از حاکمیت باشد ، شورای انجمن اولیا و مربیان است که باید احیا شود.

انجمن اولیا و مربیان ظرفیتی عظیم در مدارس
مدیرکل انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش ‌و پرورش نیز گفت: ۷۰۰ هزار نفر عضو شوراهای انجمن اولیا و مربیان در کشور هستند که می توان از آن به عنوان یک ظرفیت عظیم در مدارس یاد کرد.

نورعلی عباسپور اظهار داشت: هر ساله نزدیک به ۸ هزار مدرس آموزش خانواده در مدارس فعالیت می کنند و روش های تربیتی، پیشگیری از آسیب های جتماعی و مباحث مربوط به رشد دانش آموزان در دوره های مختلف تحصیلی را به والدین اطلاع رسانی می کنند.

سال گذشته حدود ۷ میلیون نفر والدین تحت پوشش آموزش خانواده قرار گرفته اند و تلاش داریم همانند سال گذشته که ۱۴۰۰ مدرس دیگر جذب کردیم امسال هم ۱۰۰۰ مدرس جذب کنیم. 
وی اضافه کرد: تجربه نشان داده تنها مطالبه والدین از مسوولان آموزشی در مورد درس و تحصیل فرزندان است اما کار انجمن جهت دادن به مطالبات خانواده ها است تا در کنار تحصیل، تربیت واقعی، آموزش مهارت های زندگی، صلح و احترام و تمامی چیزهایی که نیاز اصلی یک دانش آموز است را مطالبه کنند.
عباسپور تالیف و انتشار 10 ها جلد کتاب و نشریه در راستای آموزش خانواده ها و ایجاد مراکز مشاوره را از دیگر کارهای انجمن برشمرد.

وی ادامه داد: تلاش می کنیم  تا در تعامل با رسانه، بتوانیم جایگاه واقعی انجمن را در مدارس تقویت کنیم و نقش اصلی خانواده ها در روند تعلیم و تربیت بچه ها که ادامه تربیت خانه در مدرسه است برجسته ترکنیم.
او نیز معتقد است که نقش انجمن و اولیاء در مدیریت مدارس را می توان یکی از جدی ترین و کاربردی ترین رویکرد های نظارتی و اجرایی والدین در امورات مدارس دانست.

این مسئول پوشش آموزش خانواده در تمامی مقاطع به ‌جز مقطع پیش‌دبستانی را حدود ۵۰ درصد ذکر کرد و با اشاره به اینکه بیش از ۱۳۰ هزار مدرسه در سراسر کشور وجود دارد، خاطرنشان کرد: هر کدام دارای یک انجمن مستقل هستند. 
عباسپور افزود: اگر تعداد اعضای هر انجمن را به طور متوسط ۵ نفر در نظر بگیریم نهادی عظیم با جمعیت ۵۰۰ هزار نفری خواهیم داشت که برگزیده ۱۶ میلیون خانواده ایرانی هستند. 
وی بیان داشت: این تعداد نیرو که دارای تخصص های فکری و یدی بی شماری هستند در پیشبرد اهداف مدرسه نقشی تاثیر گذار و اساسی دارند که اگر برنامه ریزی منسجم و مدونی برای استفاده از این پتانسیل بالقوه صورت پذیرد، بسیاری از مشکلات اداری، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی مدارس مرتفع خواهد شد. 
او ادامه داد که با وجود چنین ظرفیتی در مدارس موانعی نیز در مسیر  تقویت و گسترش انجمن ها به چشم می خورد که اولین مانع سیستم متمرکز و پلکانی آموزش و پرورش است که براساس دستورالعمل ها و بخشنامه های اداری و از بالا اداره می شود.
مدیرکل دفتر انجمن اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد که در مجموع ۹۷ درصد مدارس کشور دارای انجمن اولیا و مربیان هستند.

۱۴ میلیون دانش آموز در مدارس کشور تحصیل می کنند.

۲۸۱۹/6993

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۵۵۵۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهترین و بدترین خاطره معلم کودکان کار

خبرگزاری مهر_ گروه جامعه؛ روز معلم که می شود همه ما به یاد معلمانمان می افتیم؛ خانواده‌ها از معلمان فرزندانشان تقدیر می کنند؛ مدیران مدارس برای معلمان خود هدایایی در نظر می گیرند و آموزش و پرورش در هر استان و شهر هم سعی دارد هر ساله به مناسبت روز معلم از معلمان نمونه خود تقدیر کند.

در این میان اما معلمانی هستند که بدون چشم داشتی، بدون آنکه از تدریس و زحماتشان کسی تقدیری داشته باشد؛ همچنان معلمی را با شوق و علاقه ادامه می دهند.

به بهانه روز زیبای معلم تلاش می کنیم در چند مصاحبه با تعدادی از این معلمان گفت‌وگو داشته باشیم.

یکی از این دسته از معلمان که کمتر به آنها پرداخته و از آنان تقدیر می شود معلمان مدارس کودکان کار و کودکان اتباع است؛ کودکانی که شناسنامه یا خانواده ندارند؛ کودکانی که ناچارند چند روز در هفته کار کنند و یا کودکان اتباع؛ همگی از جمله کودکانی هستند که مدارس معمولی از ثبت نام آنها سرباز می زنند.

در چنین شرایطی مراکز و یا مدارسی با مجوز از وزارت کشور یا سازمان بهزیستی اقدام به ثبت نام این کودکان می کنند تا علاوه بر سواد آموزی این کودکان، از افتادن آنان به دام آسیب های اجتماعی هم تا آنجا که می توانند جلوگیری کنند.

شقایق راد یکی از این معلمان است که ده سالی است در مدرسه کودکان کار ارفک فعالیت دارد. او مدتی تدریس و سواد آموزی به زنان سرپرست خانوار را برعهده داشت و حالا چند سالی است به صورت ویژه معلم ابتدایی کودکان است.

معلمی کودکان در مقطع ابتدایی به تنهایی خیلی سخت است؛ آیا آموزش به کودکان کار سخت تر نیست؟

معلمی شغل سختی است اما من هیچ‌گاه معلمی را به عنوان شغل نگاه نمی‌کنم؛ معلمی مسیری است که باید معلمان آن را انتخاب کنند. البته مسیری بسیار سخت است که چالش‌های زیادی هم دارد اما در کنار همه سختی‌هایش لذت‌هایی دارد که تا معلم نباشید نمی‌توانید لذت‌های معلمی را لمس و تجربه کنید.

آیا تفاوتی بین معلمی برای کودکان تحت آسیب با کودکان معمولی وجود دارد؟

بله آموزش به کودکان تحت آسیب متفاوت است؛ با توجه به شرایط زیستی که این کودکان دارند درس‌ها متفاوت است. در بسیاری از کتب درسی از نقش خانواده، محل سکونت و تاریخ تولد گفته می‌شود در حالی که کودک آسیب دیده حتی ممکن است شناسنامه نداشته باشد. ممکن است خانواده خوبی نداشته باشد و یا نداند حتی کجا به دنیا آمده است. ما با توجه به شرایط این کودکان کار و یا کودکان اتباع طرح درس‌های منسجمی بر طبق کتب درسی رسمی کشور طراحی کردیم؛ هیچ مطلبی حذف نشده اما روش تدریس متفاوت از سایر مدارس است تا کودک با دیدن تصاویر و مطالب کتاب‌های درسی به فکر چیزهایی که ندارد نیفتد. کودکان باید بدون حسرت خوردن مفاهیمی همچون خانواده و هرم غذایی را بدانند. به عنوان مثال در کتب درسی هرم غذایی آموزش داده شده است؛ متاسفانه برخی از این کودکان بسیار کمتر از کودکان معمولی پروتئین مصرف می کنند؛ تلاش می‌کنیم به آنان بیاموزیم که از چه مواد غذایی استفاده کنند تا جایگزین گوشت بوده و منبع پروتئین باشد.

آیا شرایط حضور غیاب دانش آموزان مدارس عادی با مدارس کودکان کار متفاوت است؟

شرایط حضور غیاب دانش آموزان مدارس عادی با مدارس کودکان کار هم متفاوت است؛ مدارس عادی با هماهنگی خانواده‌ها بر حضور و غیاب کودکان در مدرسه نظارت دارند اما ما در مدارس کودکان کار با خانواده یا بستگانی از کودک مواجهیم که اصرار می کند که کودک بتواند کارش را هم ادامه دهد. ما ناچاریم با خانواده این کودکان به نوعی یک تفاهمنامه در روز ثبت نام امضا کنیم تا کودک سه روز در هفته بتواند در کلاس‌های درس حاضر شود و سه روز دیگر را کار کند. دختران سه روز و پسران سه روز دیگر هفته در مدرسه حضور دارند و روزهایی که در مدرسه نیستند به سر کار می‌روند.

کودکان کار دانش آموز در مدرسه ارفک معمولاً چه کارهایی می‌کنند؟

بیشتر این کودکان دست فروش هستند و چیزهایی را می‌فروشند که متاسفانه خودمان هم در خیابان این دستفروشی را مشاهده می‌کنیم؛ تعدادی از این کودکان در کارگاه‌هایی کار می‌کنند که چندان در دید عموم نیستند؛ کارگاه‌های خیاطی، تولیدی کیف و کفش و کارگاه های بسته‌بندی از جمله مهم‌ترین این کارگاه‌ها هستند؛ پسرهای بزرگتر هم در تعمیرگاه‌ها مثل تعمیرگاه‌های ماشین یا کارگاه های صنعتی فعالیت می‌کنند. برخی از دختران هم در منزل مشاغل خانگی دارند. مشاغل خانگی سود کمی دارند و برای اینکه یک خانواده بتواند امرار معاش داشته باشد لازم است همه اعضای خانواده یک شغل خانگی مثل بسته بندی را انجام دهند.

چه طور خانواده یا بستگان کودک کار را مجاب می‌کنید که کودکشان تحصیل را ادامه دهد؟

در روز ثبت نام ما از خانواده یا بستگان این کودکان با یک فرم تفاهم نامه قول می‌گیریم که سه روز در هفته کودک حتماً به مدرسه بیاید و او را به کار نفرستند. البته این موضوعی است که برای کودکان اتباع متفاوت است زیرا کودکان اتباع ممکن است در یک زمانی ناچار شوند همراه خانواده مهاجرت کنند.

آموزش به کودکان کار اتباع چه تفاوتی با کودک کار ایرانی دارد؟

خوشبختانه بین آموزش به کودکان کار ایرانی و اتباع در ارفک تفاوتی وجود ندارد؛ این دوستی و همدلی بین کودکان را خود بچه ها یاد گرفتند و این دوستی بین آنها وجود دارد دانش آموزان کوچکتر از بزرگترها یاد می‌گیرند که این دوستی‌ها را حفظ کنند. تنها موضوعی که ما معلمان و مربیان آن را در نظر می‌گیریم این است که کودکان اتباع مهاجر هستند؛ نحوه آموزش به کودکان مهاجر بدین صورت است که دوره‌های آموزشی فشرده و خلاصه است. مشخص نیست که این کودکان تا چه زمانی در کنار ما در مدرسه هستند. ما در هنگام ثبت نام به کودک و بستگانش می‌گوییم که یک سال لازم است که کودک به مدرسه بیاید؛ اما با توجه به شرایط این مهاجرین ممکن است کودک از ایران برود برای همین ما به گونه‌ای طرح درس‌ها را برنامه‌ریزی کردیم و به معلم‌ها ارائه دادیم که این طرح درس‌ها خلاصه‌ای از پایه‌های مورد نیاز کودکان باشد. در طرح آموزشی توسعه‌ای، دو طرح الف و ب طراحی شده، در طرح الف دو پایه اول و دوم ابتدایی و در طرح ب سه پایه سوم چهارم و پنجم ابتدایی گنجانده شده است.

طوری برنامه‌ریزی شده است که کودک به صورت خلاصه مطالب اصلی را فرا بگیرد و ضمناً به مسائل فرهنگی هم ورود نکردیم؛ تلاش کردیم تا مسائل فرهنگی تداخلی در مسائل آموزشی ایجاد نکند.

بهترین و بدترین خاطره شما از ده سال معلمی کودکان کار چه بوده است؟

بهترین خاطره برای من توانایی خواندن و نوشتن نوجوانی است که پس از ۱۴ سال بی‌سوادی توانست بخواند و متنی را با گریه برایم بخواند که عنوان اش این بود: من دیگر باسواد شدم.

بدترین خاطره ما معلمان کودکان کار هم ترک تحصیل اجباری کودکان است که بسیاری از آنها مجبور می‌شوند درس خواندنشان را ترک کنند. گاهی به خاطر تغییر محل کارشان ناچار می شوند تحصیل را رها کنند. علی رغم اینکه ما با سرکارگر یا کارفرما یا صاحب کارگاهشان صحبت میکنیم که کودک را جا به جا نکند اما باز هم گاهی اصرار ما بی فایده است و کودک برای کار اجباری به منطقه دیگری می رود و دیگر نمی‌تواند برای ادامه تحصیل به این مدرسه بیاد؛ البته امیدواریم این تغییر محل کار به ترک تحصیل دائمی کودک منجر نشود.گاهی هم مهاجرت موجب می شود کودک مجبور شود درس را رها کند.

کد خبر 6092574 علی قدمی