پیشکسوت پرسپولیس: جای سیدجلال بودم خداحافظی می‌کردم/ «مایگا» به زور آمپول آمده بود!
تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۶۸۷۲۲
آفتاب‌‌نیوز :
پیشکسوت باشگاه پرسپولیس ضمن اشاره به توانایی‌های فنی سیدجلال حسینی گفت: اگر من جای او بودم همین امسال از دنیای فوتبال خداحافظی می کردم و به کادرفنی تیم اضافه می‌شدم!
مرتضی فنونی زاده درباره احتمال نیمکت نشینی سیدجلال حسینی در فصل نوزدهم لیگ برتر به دلیل حضور کنعانی زادگان و مصدومیت های جزئی که کاپیتان پرسپولیس دارد اظهار داشت: من خودم مدافع میانی بودم و خیلی خوب می دانم که حضور در چنین پستی چقدر انرژی می خواهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پیشکسوت تیم فوتبال پرسپولیس تاکید کرد: حضور سید جلال حسینی در ترکیب بستگی به نظر آقای کالدرون دارد. سید جلال دِین خودش را به طور کامل به پرسپولیس و فوتبال ایران ادا کرده است. او اگر در زمین بازی باشد باز هم تمام وجودش را خواهد گذاشت. او وقتی دید کنعانی زادگان می آید خودش باید خداحافظی می کرد. سیدجلال حدودا ۳۷ ساله است و من اگر جای او بودم تصمیم به حضور در کادرفنی تیم می گرفتم.
فنونی زاده افزود: من به خوبی یادم می آید وقتی سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۰ که نادر محمدخانی را آوردند تا جای ما در پرسپولیس بازی کند زمان برد. الان هم کمی زمان می برد تا کنعانی زادگان در پرسپولیس جا بیافتد اما فکر می کنم دیگر وقتش است تا تجربیات سیدجلال به عنوان مربی به پرسپولیس کمک کند!
وی تاکید کرد: باید شخصیت حرفه ای سیدجلال حفظ شود. او تمام توانش را برای پرسپولیس و تیم ملی گذاشته است. مدیون هیچ کس هم نمانده و می تواند به هر تیمی که می خواهد برود تا فوتبالش را ادامه دهد اما فکر می کنم قداست او با پیراهن پرسپولیس باید حفظ شود و با خداحافظی اش در همین فصل به مربیگری در پرسپولیس مشغول شود. البته تمام این مسائل نظر شخصی ام است و سیدجلال بهتر از هر کس می داند چه تصمیمی بگیرد. فوتبالیست ها معمولا دوبار می میرند. یک بار مثل بقیه انسان ها و یک بار هم زمانی که از فوتبال خداحافظی می کنند این اتفاق برایشان می افتد.
وی درباره عدم موفقیت مادیبو مایگا در تست های پزشکی پرسپولیس افزود: او با زور قرص و آمپول به ایران آمده بود و مشخص بود مشکلاتی دارد. حالا امیدوارم هرچه زودتر بازیکن جدید را بگیرند تا به تیم کمک کند.
منبع: خبرگزاری مهرمنبع: آفتاب
کلیدواژه: پرسپولیس سیدجلال حسینی مرتضی فنونی زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۶۸۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
با خداحافظی باجو، 19 سال است که یکشنبه نداریم!
به گزارش "ورزش سه"، در آخرین یکشنبه ماه آوریل ۲۰۰۴ روبرتو باجو آخرین بازی خود را در بازی میلان-برشا در پایان فصل انجام داد و سلام سن سیرو به او پاها و قلب‌ها را به لرزه درآورد.
سال‌هاست که از سخنان چزاره کرمونینی می‌گذرد و کلمات خوشبخت‌ترین بخش این جهان هستند که این‌چنین به توصیف باجو استخدام شده‌اند: از آنجایی که دیگر یکشنبه‌ها باجو فوتبال بازی نمی‌کند، دیگر یکشنبه نداریم. او مردی است که به عقیده بسیاری بهترین بازیکن ایتالیایی تمام دوران است.
28 آوریل ۲۰۰۴ پایان دورانی برای فوتبال ایتالیا بود. قهرمانی جاودانه که مرد اول رویاهای مردم سرزمین خدایان بود. از شب‌های جادویی ایتالیایی ۹۰ تا صبح تلخ ایالات متحده آمریکا در سال ۹۴، احساساتی که در سر یک ملت نقش بسته بود و همه یک جمله را فریاد می‌زدند، خدایا همه ما را بیامرز به جز یک نفر، باجو!
تمام آرزوهای مردم در یک شب تغییر کرد. سن سیرو به احترام باجو ایستاد. ادای احترام به کسی که در ۴۸۸ بازی، ۲۱۸ گل به ثمر رساند.
در هشتاد و چهارمین دقیقه از بازی بهترین شماره ده تاریخ لاجوردی پوشان، در آغوش مالدینی ایستاد و پائولو نماینده تمام فوتبالدوستان جهان بود.
از ویچنزا تا برشا، فیورنتینا، یوونتوس، میلان، بولونیا و اینتر تمامی تیم‌هایی بودند که باجو پیراهنشان را به تن کرده بود تا یک کشور متحد شود. زیرا این نماینده الهی متعلق به همه کسانی بود که حداقل یک‌بار برای پیراهن آبی فریاد زده بودند.
باجو پس از پایان بازی گفت: وقتی زمین را ترک کردم، با خودم گفتم، روبرتو تمام شد، اکنون واقعا تمام شده است. چیزی که مرا برای آخرین‌بار شگفت‌زده کرد این بود که آخرین بازی زندگی‌ام مالدینی به سمتم آمد و من را آغوش گرفت. با تماشاگران خداحافظی کردم، تمام سن سیرو ایستاده بود و دیدم همه به مانند من گریه می‌کنند.
پسر طلایی کالچو باید در خانهٔ میلان، همان تیمی که فصل ۹۶ با آن اسکودتو را فتح کرده بود، فوتبال را کنار می‌گذاشت. ستارهٔ برشا در جشن قهرمانی میلان بیگانه و تنها نبود. روبرتو باجو در تمام ورزشگاه‌های کشور ایتالیا دوست داشتنی است. پدیدهٔ دههٔ نود فوتبال ایتالیا پس از پایان بیست سال دوران حرفه‌ایش در سن سیرو گفت: «لحظه‌ای بی‌نظیر و سرشار از احساس بود. از میلانی‌ها به سبب تشویق‌هایشان قدردانی می‌کنم، این آخرین دیدار من بود.»
برشا در این بازی با نتیجهٔ چهار بر دو قربانی جشن قهرمانی میلان شد و باجو در این باره گفت: «می‌دانم کسانی هستند که علاقه‌ای به من ندارند اما عشق این همه هوادار کمک کرد تا با این شرایط کنار بیایم. فکر می‌کنم هیچ راهی بهتر از این برای خداحافظی از جهان فوتبال وجود نداشت. »
در سن ۱۸ سالگی عمل جراحی سختی بر روی پای روبرتو باجو انجام شد. این عمل حرفه ستاره برشا را تحت تاثیر قرار داد اما باجو در برابر این آسیب‌دیدگی هیچوقت به زانو درنیامد و ادامه داد. او در آخرین لحظه خطاب به زانوهایش گفت: من با این زانوها همواره رابطهٔ دوگانه‌ای میان عشق و نفرت داشتم. این پاها لذت فراوانی به من چشاندند، اما با سپری شدن زمان دردهایشان بیشتر شد و شیوهٔ دویدنم را خراب کردند. چند تاسف بزرگ در دوران حرفه‌ای‌ام همیشه آزار دهنده بودند. ضربهٔ پنالتی در دیدار جام جهانی ۱۹۹۴ یکی از آنها است. اما هنگامی که به گذشته بازمی‌گردم می‌بینم که پس از بیست سال، این بازنشستگی را با لذت فراوانی جشن می‌گیرم، این پیروزی بزرگ برای روبرتو باجو است.
توپ طلای ۹۳، گل اول ایتالیا، اسلالوم ایتالیا ۹۰، جادوی آمریکا و اشک‌های پاسادنا، خاطراتی بود که به‌مانند تیزر یک فیلم ایتالیایی در ذهن هواداران مرور می‌شد و باجو آرام آرام به سمت تونل سن سیرو قدم برمی‌داشت.
همه ایستادند تا با صدای بلند، برای آخرین‌بار نام یکی از ده‌های برتر تمام دوران این ورزش را فریاد بزنند. اکنون واقع‌نگر باشید. 19 سال است که دیگر یکشنبه نیست!
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲