به نقل از «خبرآنلاین»

به یاد حسین آهی؛ مستوری و مستی همه کس نتوانند

تاریخ انتشار: ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۷۳۷۶۳

پس از حدود پنج سال دوری از کشور، در اولین ساعات ورود به این آب و خاک، خبرِ رفتنِ این آشنای طریق مستی و مستوری، آه از نهاد بلند می کرد. سالها به گرمی صدایش و به شوریدگی در اجراهایش و خلوص در کلامش، اخت شده بودیم و این رفتن، زودهنگام بود. هنوز مشتاق بودیم که شرح غزل حافظ برایمان بگوید و با همان وسواسی که در سخن گفتن داشت، از مولانای بزرگ برایمان قصه ها برشمرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مراسم مذکور، فرصتی و بهانه ای بود تا جمعی از دوستدارانش، مجلسی "فراتر از یک مجلس ختم" برگزار کنند و حکایت این تعبیر را به خاطر بنشانند که: «به آیین مستان بریدم به خاک» 

ادبیات و اقتصاد! 
روزگار ما، روزگاری است که انگیزه ها و حرکت ها و تکاپوها و شوق ها، عمدتا بر یک پایه استوار و برقرار گردیده و آن «انگیزه های اقتصادی» است. هر کسی و هر صنفی می کوشد تا از تخصصش و دانشش به قدر وسع، «تولید ثروت» کند. بی آنکه منتقد این ماجرا باشیم اما در خاطرمان باید بماند که هنوز هستند فئه قلیلی که پایه و مبنای حرکات شان، و تنفس شان، اقتصاد نیست. نه اینکه معیشت اینها «فرشته مسلکانه» است و بی نیاز از پول؛ خیر! ولی در تنفس این جماعت، بیش از آنکه «اقتصاد» حاضر باشد «سلوک» حاضر است. حی و حاضر. تمام قد! حسین آهی، از این جماعت بود.

گزارشی از مجلس آهی
می گوید: « به صحرا شدم، عشق باریده بود» ... پنجشنبه عصر، خسته و خواب آلوده از سفر طولانی به خانه شاعران ایران شدم، عشق باریده بود. ساعد باقری در حال سخن گفتن پشت تریبون بود و طنین گرم صدایش تو را می برد به ناکجاآباد خاطرات دم افطار رمضان های دوران نوجوانی. آخر چقدر این صدا گرم است. چرا؟!
دوستان حسین آهی آمدند و رفتند و خاطره ای گفتند و یا شعری خواندند. به حُسن سلیقه، عکس حسین آهی با همان تی شرت ساده (ای که بار اول دیدیمش و این سوال را ایجاد می کرد که شاعر سالک و تی شرت؟!) بر روی میزی بیرون سالن در میان گل، و بر پشت تریبون، نشسته بود.
عبدالجبار کاکایی سخن گفت. صدایش بوی سحرهای رمضان 1381 را می دهد. (راستی چرا دیگر این صدا را نمی شنویم؟! کجاست این عبدالجبار؟
حسام الدین سراج، خواند. چه پرطنین. اسماعیل امینی سخن گفت، به آرامش و ادب.  

روزگاری شد که در میخانه خدمت می کنم!
صحبت های سهیل محمودی در یک نکته برایم بسیار جالب بود. سهیل گفت که آهی را از زمانی که «ابن آهی» خطابش می کردند (سالهای دهه پنجاه) می شناسد. همان سالها که جوانی با لباس و شلوار جین و با عبا و زلفهایی مشکی و بلند و براق به مجلس ها و گعده ها شعر می خوانده... آهی به گونه ای زیست که امروز بیشتر افراد او را "ادیب" می شناسند حال آنکه در «مقام شاعری» او بر قله ای رفیع تکیه زده بوده؛ اما چرا کمتر، آهی را "شاعر"، می شناسیم؟
چون که این قِسم شاعران در سلوک و معاش خود، بیش از آنکه بخواهند با «نامِ خود» به عرصه بیاییند، (و "برند"سازی کنند) اولویت را بر کمتر شرح کردنِ حدیث نفس قرار می دهند. و عجب تناقضی!
دنیای امروز دنیای "سِلف برندینگ" است؛ اسم خودت را اینقدر بِبَر تا همگان بشناسند تخصصت را. اما شاعری اینچنین را با برندسازی چه کار؟!

مستوری و مستی همه کس نتوانند
و جسارتی کردم!  به محبت و لطف آقا ساعد عزیز رفتم تا چندکلامی از حسین آهی بگویم. گفتم در این محفل ارجمند، من جزء معدود حاضرانم که حسین آهی را از نزدیک ندیده ام. اما زمانی بود که به گذشته ی این سالهایی که رفت نگاه می کردم، از خود سوال می کردم که در میان اینهمه شغل ها و حرفه ها و آدم ها که در آمریکا و ژاپن بر سر راه آمدند، کدام حرفه است که در ایران هست و فقط در ایران هست؟! (و جای دیگر نیست) شاید بتوان گفت: شاعران و خوشنویسان.
این دو، فرقشان با دیگران این است که تخصص شان (فنّ ادبیات و فنّ خوشنویسی) «به تنهایی» به کار نمی آید. یعنی تا شاعر یا خوشنویس، متصل به عالم «معنا» نباشد، و تا رگه هایی از معنویت (یا آنکه آن آقا «امر قدسی» نامش نهاده) در کارشان نباشد، محصولِ کارگاه ذهن و روحشان، زیبا نیست. ماندگار نیست.
خطاط در ژاپن هم داریم ( "شُودو" می نویسند). شاعر در ژاپن هم داریم ( "هایکو" می سرایند). اما کجاست جوشش خون و شور و معنا در کارشان؟ کجاست آنکه بی باده کند جان ترا مست؟ کجاست؟! جنس خلوص این جماعت را، می توان حس کرد. می توان شناخت. در شکرستان ازلی روزگارت همصحبت با مولانای جان و حافظ عزیز و اقبال لاهوری باد.

* منتشر شده در کانال شخصی

کد خبر 1287137

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: محمد رضا اسلامی مشاهیر نخبگان ایالات متحده آمریکا محمدجواد ظریف باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس دونالد ترامپ استان اردبیل استان البرز کاریکاتور حسن روحانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۷۳۷۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایستگاه مترو اتریش سال آینده بهره برداری می شود | این ایستگاه کجاست؟

به گزارش همشهری آنلاین، خط ۱۰ که نیمه شمالی تهران را پوشش می‌‎دهد از مناطق ۲۱ و ۲۲ در غرب تهران شروع می شود و به فلکه سوم تهرانپارس می رسد و در طول مسیر مناطق ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵ را هم پوشش می دهد.

محمد علی پاشا زانوسی، مدیر پروژه پیمانکار شرکت بین الملل عمران سریر در این بازدید آخرین وضعیت خط ۱۰ مترو را تشریح کرد و گفت: «اکنون در کارگاه ایستگاه تبادلی و تقاطعی با خط ۶ مترو (Y۱۰-Z۶ ) هستیم که این ایستگاه ۱۴۲ متر طول دارد. حدود ۹۰ هزار متر مکعب احجام و ۳۴ هزار متر مکعب هم بتن ریزی پیش بینی شده و این ایستگاه یک تونل فرعی به طول ۱۹۰ متر دارد که در حال حفاری است.»

فرشاد نامی مشاور پروژه کارگاه متروی میدان المپیک هم وضعیت کارگاه میدان دهگده المپیک را تشریح و عنوان کرد: «پروژه تجهیز کارگاه میدان دهکده المپیک (منطقه ۲۲) از سال ۱۴۰۰ شروع شد و اکنون در حال حفاری شمع‌های سازه نگهبان هستیم. بعد از حفاری شمع‌ها با روش تاپ‌داون سازه نگهبان ایستگاه و تراز آن را شروع می‌کنیم.»

شاهرخ حیدری مدیر پروژه مهندسین مشاور شرکت بهرو هم در این بازدید به وضعیت ایستگاه میدان اتریش اشاره و عنوان کرد: «در طراحی این ایستگاه باتوجه به زمین‌های موجود و همکاری شهرداری مناطق عمق خط را کاهش دادیم و این امر می‌تواند دستاوردهایی اعم از کاهش هزینه و افزایش سرعت اجرا داشته باشد. عمق ایستگاه میدان اتریش ‌۲۱ متر و تراز ریل آن ۱۸ متر است. حدود ۵۰ درصد ایستگاه به تراز کف رسیده و سریعا بتن ریزی شروع می‌شود.»

به گفته حیدری تی بی ام از ایستگاه دریاچه به سمت ایستگاه میدان اتریش در حال حرکت است و به زودی ایستگاه به مرحله ای می رسد که تی بی ام از آن عبور می کند و به محض عبور دستگاه سایر فعالیت‌ها می‌تواند انجام شود.

او در پایان تاکید کرد: «برنامه بهره برداری ما از ایستگاه حدوداً ۳۰ ماهه است و ایستگاه میدان اتریش که جزء ایستگاه‌هایی است که در فاز اول و سال ۱۴۰۴ بهره برداری می شود.»

کد خبر 848677 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مترو خط ۱۰ شهردارى تهران تهران مترو تهران