به نقل از «بسیج نیوز»

ضرورت همراه شدن بزرگتر‌ها در بازی‌های کودکان

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۸۵۳۶۴

به گزارش خبرگزاری بسیج وبه نقل از گروه تعلیم و تربیت- محمدحسن فاطمی راد: گلستان زندگی کودکان مملو از گل‌های خوشبو، دلربا و باطراوت است که سرشار از شور و نشاط است که به زندگی اطرافیان خود شادابی را هدیه می‌کند دنیای کودکان؛ دنیای مهر، محبت، عاطفه، صفا و صمیمیت است. در اغلب موارد کودکان با عروسک‌ها، اسباب بازی‌ها و سایر سرگرمی هایشان زندگی خود را تززئین می‌کنند و به وسیله آن‌ها دنیایی واقعی خود را صحنه سازی می‌نمایند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبیعتا این صحنه پردازی‌ها ساخته ذهن کودک است که می‌تواند پر از شادی و نشاط، مهر و محبت، صفا وصمیمیت و خویشاوندی و رفاقت باشد. او می‌تواند هر چیزی را برای بازی خود انتخاب کند یا کنار بگذارد حق انتخاب در بازی با کودک است او تصمیم می‌گیرد با چه چیزی و چه کسی بازی کند اگر والدین و مربیان توانستند در بازی کودک به عنوان هم بازی او نقش آفرینی کنند لحظه به لحظه و مرحله به مرحله در بازی کودک را همراهی کنند به راحتی می‌توانند در نقش مربی تربیتی ایفا نقش نمایند به شرط آنکه با نگاه مربیگرانه، هدایت گرانه، رهبرانه و معلمانه به کودک نگاه نکنندصرفا به عنوان یک هم بازی با زبان و رفتار کودکانه در بازی با او همبازی باشند. شایسته است همراهی والدین و مربیان در بازی به عنوان همبازی جلوگری کند و درگام بعدهدایت ملایم و غیر مستقیم فرآیند بازی برای کسب مهارت‌های لازم کودک مورد توجه قرار گیرد. اسباب بازی‌ها یکی ازبهترین ابزار‌های رشدفکر، اندیشه و تقویت و پرورش خلاقیت کودکان می‌باشند که به عنوان ابزار سازندگی، ساختن و تعلیم و تربیت کودک مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

همراه شدن بزرگتر‌ها با کودکان در بازی‌های کودکانه آن‌ها باعث برقراری رابطه دوستانه و محبت آمیز با آنان می‌شود. همکاری شما در بازی باکودکانتان باعث می‌شود که آنان نیز در انجام وظایف محوله در زندگی با شما همراهی و همکاری کنند. در بازی معمولا خود کنترلی در کودکان وجود ندارد خود واقعی کودک را می‌توان مشاهده کرد که در رفتار روزمره و طبیعی او وجود ندارد. کودک به راحتی در بازی با همبازی خود ارتباط برقرار می‌کند کودک زمانی که اسباب بازی و فضای بازی را مشاهده می‌کند بازی این پیام را به اومخابره می‌کند که این بستر و فضا با سایر اماکن متفاوت است اواجازه دارد که در این مکان خودش باشد آزاد باشد هرجوری که دلش می‌خواهد رفتار کند. در حقیقت خود واقعی "خودش" باشد. زمانی که چنین حسی در کودک ایجاد شود ارتباط کودک در حین بازی طبیعی می‌شود و نسبت به ابراز احساسات و مشکلات احتمالی خود مقاومت نشان نمی‌دهد. در این وضعیت صحنه بازی صحنه واقعی زندگی کودک می‌شود؛ بنابراین کودکانی دچار مشکل هستند در حین بازی استرس، اضطراب، نگرانی‌های ناشی از مشکلات درون زندگی خود را نشان می‌دهند و در این زمان والدین و بزرگتر‌های که هم بازی کودک هستند شایسته است با همفکری ومشورت متخصصین رفتار شناس و روانشناس کودک و خانواده، کودک را در حل مشکل یا مشکلاتش یاری نمایند.

 

ما معتقدیم کودک در ۷ سال اول زندگی با تاسی به این حدیث شریف " دع ابنک یلعب سبع سنین؛ فرزندت را هفت سال رها کن بازی کند " (وسایل الشیعه، ج. ۱۵، ص. ۱۹۴، ح. ۴) کودک باید بازی کند و اصل در بازی کودکان باید، آزادی او باشد و نباید او را به زور و تهدید به بازی خاصی وادار کنیم. چنانچه ما کودکان را از بازی‌های مطلوب، مفید و مورد علاقه او محرومشان کنیم، این نمونه بارز ظلم به کودک است. شایسته نیست کودک در این سنین درلذت بردن از سرگرمی‌های سالم و بازی‌های مفید محدودیت داشته باشد بلکه باید آزاد در انتخاب آن‌ها باشد و بزرگتر‌ها نیز او را در بازی همراهی کنند. به او اجازه دهند به اندازه کافی بازی کند. زمانی که کودک از طریق بازی به نشاط وشادابی برسد وعطش او نسبت به بازی به اشباع برسدشادی و نشاط حاصل از این بازی‌های سالم و مفید در زندگی کودک پایدار و موثر خواهد بود. بازی علاوه برشادابی ونشاط سلامت جسمی، روحی وروانی کودک راتضمین می‌کند از نظر عاطفی و فکری به آرامش میرسد و باعث می‌شود کودک ازجذابیت‌های زندگی خود در قالب بازی لذت ببرد.

 

باتوجه به توضیحات فوق مامعتقدیم بازی وسیله و ابزاری است برای:

۱-آموزش و یادگیری مطلوب کودکان

۲- تقویت، رشد و پرورش خلاقیت، ابتکار و نوآوری در کودکان.

۳- شناخت شخصیت کودک.

۴- شناسایی خود واقعی کودک.

۵- آماده سازی کودک برای مسوولیت پذیری.

۶- موفققیت در برابرسختی‌ها و مشکلات.

۷-آرامش بخش زندگی کودک.

۸-پیدا کردن راه حل مشکلات ومسایل رندگی.

۹-آماده سازی کودک برای زندگی مطلوب.

۱۰- آشکار شدن آرزو‌ها و آمال مردم.

۱۱-پرورش قدرت تخیل کودک.

۱۲- استفاده بهینه از زمان و غنیمت شمردن فرصت‌ها.

۱۳- موفقیت در رشد شخصیت کودک.

۱۴- کشف استعداد و توانمندی‌های کودک.

۱۵- طی کردن پله‌های پیشرفت و موفقیت کودک.

۱۶- ترویج شادابی و نشاط در زندگی کودک.

۱۷- تامین سلامت جسمی ورشد صحیح اندام بدن کودک.

۱۸- تقویت کننده روابط اجتماعی موثر کودکان.

۱۹- خنثی کننده رفتار‌های استرسی و اضطرابی.

۲۰- خودشکوفایی کودکان.

۲۱- تضمین سلامت روحی، روانی و جسمی کودکان.

۲۲- افزایش اعتماد به نفس کودکان.

۲۳- درمان افسردگی، انزوا، خشم و ترس کودکان.

۲۴- بیان کننده احساسات و عواطف کودکان.

۲۵- ترویج دهنده مهر، محبت، صفا، صمیمیت، عشق و علاقه در کودکان.

۲۶- از بین برنده خشم، کینه و دشمنی.

۲۷- تسکین دهنده درد‌های کودکان.

۲۸- از بین برنده ناراحتی‌ها، عقده‌ها و کینه‌ها ور کودکان.

۲۹- پایداری نشاط و شادابی در زندگی.

۳۰- لذت بردن از زندگی.

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۸۵۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام