به نقل از «جماران»

روحانی، پوتین و علی اف دور هم جمع می شوند

تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۳۹۳۹۸

به گزارش جماران؛ روسای جمهور ایران، روسیه و آذربایجان چهارشنبه 23 مرداد برای سومین بار و این بار در شهر ساحلی سوچی دور هم جمع می شوند تا راه های تقویت همکاری ها را بررسی کنند.

۱۹ فروردین ماه ۱۳۹۵  محمدجواد ظریف، سرگئی لاوروف و المار محمد یاروف وزرای خارجه ایران، روسیه و جمهوری آذربایجان (+) در پایان نخستین نشست سه جانبه خود در باکو بیانیه‌ای را صادر و توافق کردند که تمهیدات برگزاری نخستین نشست سه جانبه سران سه کشور را فراهم کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این نخستین نشست سه جانبه وزرای خارجه سه کشور در راستای تقویت همکاری‌های سه‌جانبه در حوزه‌های مختلف بود.

در همین راستا نخستین نشست روسای جمهوری اسلامی ایران، روسیه و جمهوری آذربایجان  چهار ماه بعد در ۱۸ مرداد ۱۳۹۵ در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برگزار و تکمیل «هاب ترانزیتی ایران» و تبدیل ایران به مرکز گذر کریدورهای حمل و نقل منطقه ای و به تبع آن کانون تحولات اقتصادی منطقه، از جمله موضوعاتی بود که در دستورکار این نشست سه جانبه قرار داشت. در نشست باکو سه رئیس جمهور توافق کردند که دومین نشست در تهران برگزار شود.

دهم آبان ۱۳۹۶ روحانی، پوتین و علی اف برای دومین بار و این بار در تهران دور هم جمع شدند.

حسن روحانی همان روز در نشست خبری مشترک به همراه همتایان روس و آذربایجانی خود با بیان اینکه اساس اجلاس روسای جمهوری ایران، روسیه و آذربایجان بر مبنای دوستی و همسایگی سه کشور است، گفت: این دوستی، صمیمیت و همسایگی جغرافیایی و رابطه فرهنگی، ما را برای استفاده مناسب‌تر از ظرفیت‌های سه کشور مصمم‌تر کرده است.

رئیس جمهور کشورمان با اشاره به تصمیمات نشست های باکو و تهران از جمله در حوزه ترانزیت بین سه کشور و منطقه اوراسیا گفت: در چارچوب این مسیر ترانزیتی، شمال به جنوب متصل خواهد شد و تصمیم ما بر این است که بندرعباس به هلسینکی متصل شود، یعنی آسیا را به اروپا متصل کنیم و مسیر این ترانزیت ما از طریق آذربایجان، روسیه و اروپای شرقی و شمالی است.

رئیس جمهور کشورمان عنوان کرد: ما همچنین به دنبال اجرای مسیر سبز گمرکی و اعمال استانداردهای واحد گمرکی بین سه کشور هستیم.

آنگونه که روحانی عنوان کرد در اجلاس تهران در خصوص ایجاد روابط بانکی بهتر و استفاده از پول ملی در تجارت دو و سه جانبه تأکید شد. انرژی و محیط زیست خزر هم از جمله موضوعاتی بود که مورد توجه سران سه کشور در این نشست بود.

رئیس جمهور آذربایجان نیز در این نشست با بیان اینکه ملت‌های ما را تاریخ و فرهنگ مشترک به یکدیگر متصل کرده و قرن‌ها با دوستی و برادری در کنار یکدیگر زندگی کرده‌ایم، گفت: بی‌تردید همکاری‌های موفقیت‌آمیز جمهوری اسلامی ایران، جمهوری آذربایجان و جمهوری روسیه برای برقراری ثبات و امنیت در منطقه، نقش بسزایی ایفا می‌کند.

پوتین هم طی اظهاراتی با ابراز رضایت از گفتگوهای انجام شده بین روسای جمهور ایران، روسیه و آذربایجان در این نشست سه جانبه گفت: مطمئنم این دیدارهای صمیمی و شفاف نتایج مهم و منافع زیادی برای ملت های ما خواهد داشت.

وی افزود: ایران، روسیه و آذربایجان هر سه از تولیدکنندگان مهم هیدروکربن ها هستند و هیچ کدام بنا ندارند در این زمینه با یکدیگر رقابت کنند، بلکه به دنبال همکاری در این عرصه با هم هستیم.

در نشست تهران اعلام شد که سومین اجلاس روسای جمهوری ایران، روسیه و آذربایجان سال بعد (1397) به میزبانی روسیه برگزار خواهد شد که البته این نشست بعد از حدود ۲ سال، قرار است اواخر هفته جاری در شهر ساحلی سوچی روسیه برگزار شود.

گفتنی است «المار محمد یاروف» وزیر خارجه جمهوری آذربایجان (+) فروردین ماه سال جاری از احتمال برگزاری نشست سه جانبه سران جمهوری آذربایجان، ایران و روسیه در اواخر مردادماه در روسیه خبر داده بود.او در جمع خبرنگاران اعلام کرد که کشورش دعوتی رسمی برای حضور در نشست سه جانبه سران جمهوری آذربایجان، ایران و روسیه دریافت کرده است.

محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور هم که هفته گذشته به باکو سفر کرده بود، روز شنبه ۱۲ مرداد در حاشیه دیدار با «شاهین مصطفی یف» وزیر اقتصاد جمهوری آذربایجان به برگزاری این نشست در روسیه اشاره و تاکید کرد: امیدواریم با برگزاری این نشست همکاری‌های سه کشور در ابعاد مختلف به ویژه حجم روابط بین سه کشور بیش از پیش توسعه یابد.

واعظی عنوان کرد: خوشبختانه با اتصال راه‌آهن آستارا – آستارا و ایجاد ترمینال در خاک ایران فعالیت در کریدور شمال – جنوب گسترش یافته است. امیدوارم با تکمیل این کریدور از طریق عملیاتی شدن خط آهن رشت-آستارا، اتصال برق سه کشور به یکدیگر، ارتقای همکاری های گمرکی و افزایش حجم روابط تجاری، ورزشی و گردشگری که از اهداف مهم نشست سوچی است، شاهد گسترش همکاری هر چه بیشتر سه کشور همسایه باشیم.

*حضور روحانی در سوچی

در همین خصوص قرار است حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران برای شرکت و سخنرانی در این نشست روز چهارشنبه ۲۳ مرداد ماه به شهر ساحلی سوچی برود.

پرویز اسماعیلی معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهور (+) در این باره اعلام کرده است که روحانی علاوه بر شرکت در نشست سه جانبه، رایزنی های جداگانه ای هم با همتایان روس و آذربایجانی خود خواهد داشت که در آن مهمترین مسائل فیمابین و روابط دوجانبه مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

برگزاری این نشست آن هم در شرایط حساس کنونی منطقه، در حالی صورت می گیرد که جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده که از هر ابتکاری برای افزایش تعامل و همکاری با همسایگانش استقبال می کند. در همین راستا حسن روحانی خرداد ماه به منظور شرکت در نشست سران شانگهای به بیشکک و از آنجا هم برای حضور در نشست «سیکا» (کنفرانس همکاری و اعتمادسازی آسیا) به دوشنبه سفر کرده بود و آنگونه که سید عباس موسوی سخنگوی وزارت خارجه (+) گفته قرار است محمدجواد ظریف در قالب سفر به چند همسایه شمالی در آینده نزدیک به باکو برود.

حسن روحانی در نخستین نشست سه جانبه سران ایران، روسیه و آذربایجان در باکو طی سخنانی عنوان کرده بود: «از دیدگاه جمهوری اسلامی ایران، تعامل سه کشور ایران، آذربایجان و فدراسیون روسیه در یک فرمت سه‌‌جانبه نه تنها می‌تواند به توسعه و تقویت ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بالقوه موجود بین سه کشور در حوزه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی و اقتصادی مساعدت کند، بلکه می‌تواند با ایجاد هم‌افزایی و همگرایی، فرصت‌های جدیدی را در مقابله با چالش‌های موجود در منطقه فراهم نماید. بدیهی است چنین ترتیباتی، علیه هیچ کشور و یا طرف ثالثی نبوده و صرفاً چارچوبی برای گفتگوهای معطوف به توسعه همکاری‌های منطقه‌ای سه کشور است.»

جمهوری اسلامی ایران در ترتیبات سه و چهار جانبه دیگری با همسایگانش نیز مشارکت دارد از جمله نشست های سه جانبه ایران با روسیه و ترکیه در چارچوب روند آستانه و در خصوص صلح در سوریه و یا نشست سه جانبه ایران، ترکیه و جمهوری آذربایجان و همچنین نشست چهارجانبه، ایران، ترکیه، آذربایجان و گرجستان. گفتنی است، نشست چهارجانبه وزرای خارجه ایران، ترکیه، آذربایجان و گرجستان ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ در باکو برگزار و ظریف وزیر خارجه ایران در این نشست شرکت کرد.

انتهای پیام

منبع: جماران

کلیدواژه: قیمت خودرو قیمت دلار نقل و انتقالات لیگ برتر تحریم ظریف حسن روحانی روسیه ولادیمیر پوتین الهام علی اف جمهوری آذربایجان قیمت خودرو قیمت دلار نقل و انتقالات لیگ برتر تحریم ظریف امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۳۹۳۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واقعاً روس ها درباره جنگ پوتین چه فکر می کنند؟/ سقوط مخاطبان تلویزیون دولتی در روسیه/ روس ها بیشتر چه کلماتی را در گوگل جست و جو می کنند؟

در 23 ژوئن 2023، یوگنی پریگوژین، رهبر واگنر، شورشی علیه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه به راه انداخت.

به گزارش جماران، فارن پالیسی در این باره می نویسد: تصمیم پریگوژین منجر به برخی از خارق‌العاده‌ترین صحنه‌ها در تاریخ اخیر روسیه شد. هنگامی که نیروهای گروه واگنر کنترل مرکز استان روستوف را به دست گرفتند، جمعیت شهر علناً شورشیان را در آغوش گرفتند و برای آنها غذا و نوشیدنی آوردند و آنها را در مقابل دوربین های تلویزیونی زنده تشویق کردند. زمانی که پریگوژین شخصاً ظاهر شد، اندکی قبل از اینکه سرانجام شورش خود را رها کرد، همه از او استقبال کردند. اینجا چه خبر بود؟ آیا مردم روستوف صرفاً وضعیت پریگوژین را به عنوان گویای حقایق ناخوشایند در مورد حمله به اوکراین تحسین می کردند؟ آیا آنها فقط ناامیدی خود را از بی کفایتی آشکار سران ارتش عادی ابراز می کردند؟ آیا آنها فکر می کردند که واگنر پیروز می شود و در حال انتخاب طرف خود در این مخاصمه بودند؟ آیا آنها از فرصت برای ابراز نارضایتی گسترده تر استفاده می کردند؟ یا همه موارد فوق - یا هیچ کدام؟

شورش پریگوژین تصویر واضحی از مشکلاتی را ارائه می دهد که هر کسی که سعی می کند بفهمد مردم روسیه واقعاً چه فکری می کنند، با آن مواجه است. اما این سوالی است که نیاز به پاسخ فوری دارد. مقابله با رژیم پوتین و جنگ آن علیه اوکراین بسیار سخت تر خواهد بود مگر اینکه سیاست گذاران و استراتژیست ها بتوانند به درک درستی از افکار عمومی روسیه برسند.

پوتین در سخنرانی شب سال نو خود در پایان سال 2023 این دیدگاه را بیان کرد که می‌خواهد روس‌ها  و تا حدی سایرین بپذیرند: مردم روسیه و رهبر آنها یک «جامعه متحد» را تشکیل می‌دهند. در این روایت، بین دیدگاه پوتین برای کشور و آنچه روس‌های معمولی می‌خواهند، فاصله‌ای وجود ندارد و این شامل جنگ در اوکراین می‌شود، که او آن را به عنوان یک مبارزه قهرمانانه (علیه به اصطلاح نئونازی‌ها) به تصویر می‌کشد که به طور گسترده توسط شهروندان حمایت می‌شود.

البته واقعیت نسبتاً پیچیده تر است. این ظاهر اجماع یکپارچه توسط یک دولت پلیسی فراگیر اجرا می شود. یک دستگاه امنیتی عظیم همه چیزهایی را که روس‌ها می‌گویند و انجام می‌دهند زیر نظر دارد. برخی از برجسته‌ترین منتقدان پوتین، مانند ولادیمیر کارا مورزا و ایلیا یاشین، به اتهام انتشار «اطلاعات نادرست» درباره ارتش روسیه و جنگ، در حال گذراندن محکومیت‌های چشمگیر زندان هستند. الکسی ناوالنی، مخالف پیشرو، یکی دیگر از فعالان معروف ضد جنگ، اخیراً در شرایط نامشخصی در زندان درگذشت. اندکی پس از آن، دستیار او  که در تبعید در لیتوانی زندگی می کرد، مورد حمله وحشیانه یک مهاجم با چکش قرار گرفت.

روس های معمولی به خوبی از خطرات ناشی از گفتن حرف نادرست آگاه هستند. سالمندان هنوز خاطرات روشنی از زندگی در زمان رهبران سابق جوزف استالین و لئونید برژنف دارند، خاطراتی که به طرق مختلف به نسل‌های کنونی رسیده است.

لیوبوف سوبول، فعال اپوزیسیون تبعیدی معتقد نیست که روس‌ها مایلند آنچه را که فکر می‌کنند به مسئولان برگزار کننده نظرسنجی‌ ها بگویند: او به فارن پالیسی گفت: «بیشتر اوقات با پاسخ‌هایی که طرفداران دولت را منحرف می‌کند، نتایج غیرقابل اعتمادی دریافت می‌کنید. کسانی که از رژیم پوتین حمایت می کنند صادقانه و آشکار پاسخ خواهند داد، در حالی که افراد مخالف از ترس انتقام، مشکلات در محل کار و سایر مشکلات از گفتن حقیقت و بیان احساسات واقعی خود می ترسند.»

نظرسنجی قابل اعتماد به حداقل میزان اعتماد نیاز دارد و اعتماد عموماً در همه جوامع بسته، نه تنها روسیه، کم است. دقت هر نظرسنجی افکار عمومی منوط به در دسترس بودن پاسخ دهندگانی است که هیچ ترسی از پیامدهای منفی ندارند و می توانند پرسشگران خود را نسبتاً قابل اعتماد بدانند. هیچ یک از این شرایط در روسیه وجود ندارد.

برگزارکنندگان نظرسنجی‌ در همه جا نگران چیزی هستند که آن را سوگیری مطلوبیت اجتماعی می‌نامند ؛ فشار شدید برای گفتن آنچه می‌دانید از شما انتظار می‌رود، اما در حکومت‌های استبدادی، این مشکل بسیار حادتری است. تعداد کمی از روس‌ها ممکن است نظرات واقعی خود را با کسی که نمی‌شناسند و  از طریق تلفن با آنها تماس گرفته در میان بگذارند  و حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً نظرات مخالف خود را بیان می‌کند.

اینکه غرب و اوکراین چگونه پیام‌های خود را به جمعیت روسیه می‌فرستند، تا حد زیادی به این بستگی دارد که آنها چقدر خوب روس‌ها و طرز فکر آنها را می شناسند.

پی بردن به احساسات عمومی برای خود پوتین که ارتش کوچکی از نظرسنجی های خود را برای ارزیابی روحیه ملی دارد به همان اندازه مهم است. اما آیا واقعاً می تواند به آنها اطمینان داشته باشد تا آنچه را که نمی خواهد بشنود هم به او بگویند؟ او ممکن است هرگز نتواند خود را از روایت‌های تبلیغاتی خود که به طرز شگفت‌انگیزی با رفتار طرفداران پریگوژین در روستوف در تضاد است، رهایی بخشد.

این مشکل با کسانی که در حال انجام نظرسنجی هستند تشدید می شود. دو مورد از برجسته‌ترین سازمان‌های نظرسنجی در کشور، مرکز تحقیقات افکار عمومی روسیه (VCIOM) و بنیاد افکار عمومی (FOM)، تحت کنترل دولت هستند. سومین مورد، مرکز که توسط گروهی از کارشناسان که در سال 2003 از VCIOM جدا شدند تشکیل شد و  اغلب به عنوان مستقل توصیف می شود،  بارها مورد حمله کرملین قرار گرفته که آن را به عنوان عامل خارجی محکوم کرده است.

دو سال پیش، وب‌سایت مستقل Proekt تحقیقی را منتشر کرد که ادعا می‌کرد  کرملین مستقیما در کار VCIOM دخالت دارد. روزنامه‌نگاران ادعا کردند که VCIOM با تغییر عبارت سؤالات نظرسنجی به روش‌هایی که پاسخ‌های «مناسب» را به پاسخ‌دهندگان القا می کند آنها را تحت فشار قرار می دهند.

همچنین گفته می‌شود که مقامات دولتی برگزارکنندگان نظرسنجی ها را متقاعد کرده‌اند که از نشان دادن روندهای بلندمدت در میزان اعتماد و محبوبیت پوتین در وب‌سایت شرکت خود  خودداری کنند؛ از جمله پایین‌ترین میزانی که در سال 2018 شروع شد، زمانی که موقعیت او به دلیل اصلاحات عمیقاً نامطلوب بازنشستگی تضعیف شد. اعتماد روس ها به رئیس جمهور خود در مارس 2020 به کمترین میزان در 14 سال گذشته یعنی 28.3 درصد کاهش یافت، اگرچه متعاقباً پس از تهاجم گسترده به اوکراین به شدت افزایش یافت.

بر اساس آخرین نظرسنجی لوادا که در ماه مارس منتشر شد، داده‌های لوادا و سایر نظرسنجی‌های مستقل، مانند روسی فیلد و گروه کرونیکل نشان می‌دهد که حمایت عمومی از جنگ همچنان قوی است ؛ 77 درصد. با این حال، لوادا همچنین تاکید کرد که بیشتر پاسخ دهندگان (52 درصد) طرفدار مذاکرات صلح هستند تا ادامه خصومت ها (40 درصد)، که با خواسته های کرملین همخوانی ندارد. 66 درصد از افراد مورد بررسی موافق بودند که روسیه بهای بسیار بالایی را برای تهاجم پرداخت می کند.

ولادیمیر میلوف، فعال اپوزیسیون می نویسد که این یافته ها تصویر حمایت ظاهراً محکم از جنگ را که اغلب در رسانه ها نقل می شود، پیچیده می کند. او استدلال می‌کند که تعداد کل حامیان ذکر شده در نظرسنجی‌ها باید تفاوت‌های مهم بین کسانی که «بی‌قید و شرط» از جنگ حمایت می‌کنند (گروهی که او ۳۵ تا ۴۰ درصد می‌داند) و آن‌هایی که «بیشتر از آن حمایت می‌کنند تا با آن مخالفت»، به تصویر کشیده شود.

او خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌ها همواره مخالفت شدیدی را با موج دوم بسیج نظامی برای اعزام به خط مقدم نشان داده‌، احتمالاً به همین دلیل است که پوتین تاکنون از صدور دستور آن خودداری کرده است.

میلوف همچنین می گوید که مخاطبان تلویزیون دولتی  روشی که از دیرباز مورد پسند پوتین برای تثبیت پیامش در اذهان مردم بود  در حال کاهش شدید است، که نشانه‌ای از کاهش اعتماد به رسانه‌های رسمی است. او توجه را به تفاوت‌های جمعیتی فاحش در میان پاسخ‌دهندگان جلب می‌کند: حمایت از جنگ در میان افراد مسن و روستایی غالب است، در حالی که در میان جمعیت شهری جوان‌تر در ضعیف‌ترین حالت خود قرار دارد.

اکثریت قریب به اتفاق مردم اساساً بی تفاوت هستند و به نظرسنجی ها و مقامات هر آنچه می خواهند بشنوند را خواهند گفت. برخی از کارشناسان آن را با اصطلاح زیبا "بی تفاوتی آموخته شده" توصیف می کنند.

کارشناسان در حال آزمایش راه‌های جدیدی برای مقابله با مشکل بی اعتمادی به نظرسنجی ها هستند. یکی از این راه ها استفاده از قدرت جمع‌آوری داده‌های اینترنت است.  دو دانشمند علوم سیاسی بریتانیایی، در حال بررسی پرسش‌های جستجوی روس‌ها در گوگل و یاندکس، یک موتور جستجوی داخلی هستند.

این داده‌ها، در میان چیزهای دیگر، نشان می‌دهد که روس‌ها از لحاظ مالی بسیار کمتر از آنچه اغلب ادعا می‌شود احساس امنیت می‌کنند: پرسش‌ها درباره «ورشکستگی»، «تأمین مالی مجدد وام مسکن» و «اهدای کلیه» از آغاز تهاجم افزایش یافته است. جستجوها درباره افسردگی، اضطراب و خودکشی نیز به شدت افزایش یافته است. محققان همچنین افزایش پرسش‌های مربوط به استبداد (از جمله کار مورخ هانا آرنت در مورد توتالیتاریسم و اورول 1984) را دنبال کردند.

برای مدت طولانی، معامله ضمنی میان مردم و کرملین این بوده که پوتین رفاه و ثبات را به ارمغان می آورد و روس ها با سکوت سیاسی به آن پاسخ می دهند. اکنون این معامله با جنگ، با سربازی اجباری، عدم اطمینان اقتصادی شکسته شده است. این روزها حضور رژیم در زندگی شما بسیار زیاد شده است. اکنون در جامعه روسیه افرادی سیاسی شده‌اند که قبلاً به سیاست علاقه نداشتند.

در نهایت یک چیز مسلم است: وقتی کسی به شما می‌گوید که روس‌ها در دیدگاه‌های خود متحد و یکدست هستند، حرف آنها را نپذیرید. فهمیدن اینکه واقعاً در درون آن سرها چه می گذرد آسان نخواهد بود.