تحلیل محبیان از رقابت حدادعادل و باهنر بر سر لیدری اصولگرایان /زیاد سر به سر مردم نگذارید
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۰۲۷۳۵
امیر محبیان کنشگر و نظریه‌پرداز نزدیک به جریان اصول‌گرا در پاسخ به این سوال که، با توجه به شرایط ویژه کشور، انفعال نسبی دولت و با توجه به اینکه اصولگرایان، مسئولیت شرایط موجود کشور را متوجه اصلاح‌طلبان می‌دانند، فکر می‌کنید فضای انتخاباتی آینده به نفع کدام جریان سیاسی باشد؟، گفت: رفتار انتخاباتی رای‌دهندگان تاکنون اینگونه بوده که پس از هر دو دوره که یک جناح بر سر کار بوده است، مردم در یک چرخش جناح مقابل را بر سر کار می‌آورده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: اگر روند پیشین ادامه یابد احتمال آنکه اصولگرایان بتوانند رای مردم را بسوی خود جلب کنند، بیشتر است، البته در این دوره با تحولات اقتصادی و بین‌المللی شاهد ورود فاکتورهای جدیدی در صحنه هستیم که بعید نیست معادلات را بر هم بزند.
اهم اظهارات وی را در ادامه بخوانید:
*{در واکنش به سوالی درباره تلاش اصولگرایان برای تشکیل ائتلافی بزرگ و جامعه میان خودشان از یک سو و اختلاف بر سر لیدری این ائتلاف بین حدادعادل و باهنر از سوی دیگر و همچنین تلاش قالیباف برای حضور مستقل و حتی اختلاف بر سر انتخاب اسمی برای ائتلاف اصولگرایی} : وحدت به مفهوم دقیق کلمه کاملا دور از ذهن است، اما قادریم روی نوعی از هماهنگی یا حداقل عدم تخاصم به توافق برسیم. البته اختلاف‌نظرها زیاد است اما ممکن است اقتضائات زمان انتخابات موجب حدی از همگرایی شود.
*تابحال جریانات سوم در تاریخ انقلاب اسلامی با عدم توجه روبه رو بوده‌اند اما اگر جریان مستقل صاحب برنامه‌ای که بتواند اعتماد مردم را جلب کند، پدید آید؛ بعید نیست در شرایط فعلی منشاء اثر شود.
*{در واکنش به این سوال که با توجه به شعار سال ۹۶ فکر می‌کنید این جریان‌ها به ویژه جریان اصولگرایی چه روندی را طی خواهند کرد} : روشن است که هیچ‌کدام از دوجناح در مورد نقاط ضعفشان آسیب‌شناسی نکرده‌اند.
*اصلاح‌طلبان که بصورت مکرر در آستانه انتخابات از همان تز تکراری اعمال فشار بر شورای نگهبان برای کاستن از نظارت استفاده می‌کنند و اصولگرایان هم بیش از دغدغه برنامه برای ایجاد گشایش در مشکلات و معضلات مردم، متاسفانه دغدغه لیست و راس لیست و بدتر از همه نام تجمع انتخاباتی را دارند. اینها همه دال بر آن است که تحولی در خودشناسی جریانات رخ نداده است.
*{رباره این موضوع که اصلاح‌طلبان رد صلاحیت‌های شورای نگهبان را علت ضعف در عملکرد خود می‌دانند} : یک سیاستمدار عاقل وقتی امکان تغییر محیط بازی را نداشته باشد، سعی می‌کند در محیط موجود بازی خود را با امکانات فعلی طراحی و به پیش ببرد ؛ چند دهه است اصلاح‌طلبان بر یک طبل می‌کوبند و نهایتا به ناچار عمل می‌کنند!!
*آنها باید با تحلیل دقیق شرایط بازی جدیدی را طراحی کنند زیرا جذابیت طرح‌های تکراری از میان رفته و رقیب نیز دست آنها را خوانده است.
*اصلاح‌طلبان در ارکان‌هایی که در اختیار دارند (شورای شهر تهران، دولت، و بخشی از مجلس) عملکرد مثبتی نداشته و این ناشی از نداشتن قدرت این نهادها و قدرتمند بودن نهادهای انتصابی است. این حرف بیش از آنکه نمایانگر واقعیت باشد؛ دال بر بهانه‌تراشی است. آنها به جای توجیه ضعف عملکرد باید به رفع نقاط ضعفشان بپردازند. شخصا معتقدم مشکل آنها «نمی‌گذارند» نیست؛ «نمی‌توانند» است.
*{در مورد گفت و گوی ملی}: گفت‌وگو اساسا کار خوبی است به شرطی که مفید، ممکن و هدفمند باشد. بحث‌هایی که در مورد گفت‌وگوی ملی می‌شود را اصولا خوب می‌دانم ولی ناموثر و شاید فاقد هدف روشن هستند. زیرا اساسا مشکل جامعه ما عدم گفت‌وگوی مردم با هم نیست؛ بلکه عدم تفاهم مسئولان سیاسی و اجرایی با هم و شاید عدم تعریف وظیفه اصلی که خدمت برای مردم؛ آن هم در قالب برنامه و نه فقط حرف است.
*ضمن همه این موارد قطعا بر این باورم که جناح‌های موجود پوشش‌دهنده همه مطالبات جامعه نیستند.
*پیش‌نیاز تحقق گفت‌وگوی ملی نخست، آسیب‌شناسی وضع موجود و بعد مسئله‌شناسی و نهایتا بحث بر سر برنامه‌های روشن و ملموس برای حل مسائل است. متاسفانه سیاستمداران ما تمایلی برای حل مسائل جز از راه گفتار درمانی ندارند.
*توصیه روشن من این است که زیاد سر به سر مردم نگذارید. بکوشید مشکل مردم را حل کنید نه آن که هر روز داستانی جدید برای افزایش فشار روانی بر آنها طراحی کنید.
*اگر این استعدادی که بعضی‌ها برای کشف راه‌های گیر دادن به مردم دارند را در راه کشف راه حل مسائل بکار می‌گرفتند الان سوئیس به گرد پای کشور ما هم نمی‌رسید.
*درباره این موضوع که بعضی وزرای دولت می‌گویند که برخی در داخل کشور نمی‌گذارند آنها کارشان را در رویاروی با دشمن انجام دهند} : من شخصا مبهم حرف زدن در این موارد را نمی‌پسندم، اگر کسی مانع کار درست و خیر است صراحتا باید بیان کرد والا مبهم‌گویی هم به نتیجه نمی‌رسد و هم اگر به نتیجه برسد نقد هم در آن فضا سلاخی خواهد شد.
۲۷۲۱۲
کد خبر 1290639منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: امیر محبیان اصولگرایان اصلاح طلبان ایالات متحده آمریکا گردشگری باشگاه پرسپولیس استان آذربایجان شرقی استان آذربایجان غربی باشگاه استقلال استان لرستان محمدجواد ظریف لیگ برتر نوزدهم سرگرمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۰۲۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان درباره مواضع تند مهدی نصیری / براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.
عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفتگویی با خبرگزاری خبرآنلاین، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می گوید؛«مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»
عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می زند و می گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما...»
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با عباس عبدی را بخوانید؛
*****
*آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟
واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.
عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده است*فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.
واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.
علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.
درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای انتقاد از حجاب اجباری چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.
*فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟
ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
*به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.
براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست*به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟
دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.
به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.
فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901376
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت