به نقل از «شبکه خبر»

نتانیاهو هم سرشوخی را باز کرد

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۶۰۱۲۱

اذعان رژیم صهیونیستی به حمله پهپادی به پایگاه های حشدالشعبی، همچون اقدامات اخیر سعودی ها، امریکایی ها و انگلیسی ها عاقبتی جز حقارت نخواهد داشت. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، اعتراف مستقیم رسانه‌های رژیم صهیونیستی، همراه با اذعان غیرمستقیم مقامات این رژیم به حمله‌های پهپادی به پایگاه‌های حشدالشعبی در عراق، اگرچه با ژستی مغرورانه و پیروزمندانه صورت می‌گیرد، اما شباهت این روند به عملکرد اخیر امریکایی‌ها در خلیج فارس و اقدام انگلیسی‌ها در جبل الطارق آنچنان چشمگیر است که ناظر به عاقبت آن اقدامات، می‌توان از هم اکنون سرانجام اقدام صهیونیست‌ها را نیز دید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حدود ۳ ماه قبل تهدید‌های تند و تیز و قلدرانه دونالد ترامپ علیه ایران و دم زدن از حمله نظامی و اعزام ناو هواپیمابر آنچنان پرتکرار و صریح بود که باور کنندگان ماجرا‌های فیلم‌های اکشن هالیوودی و شیفتگان آرنولد و رمبو تردیدی در اینکه امریکا ظرف ۱۰ دقیقه و با یک بمبش تمام تاسیسات نظامی و هسته‌ای ایران را نابود خواهد کرد، نداشتند و حتی برخی از کارشناسانشان زمان احتمالی اقدام نظامی امریکا را نیز حدس زدند.

همه آن حرف‌ها با سرنگون شدن پهپاد پیشرفته گلوبال هاوک امریکایی به یک باره متوقف شد و نهایت واکنش رئیس جمهور امریکا این بود که گفت می‌خواستیم بزنیم، ولی ۱۰ دقیقه مانده به زدن، بیخیال شدیم.

اینجا بود که بسیاری از جوانان عشق هالیوودی که گمان می‌کردند اگر جنگ شود، فقط آرنولد و رمبو به تنهایی می‌توانند ارتش ایران را نابود کنند، به چشم دیدند و باور کردند که امریکا واقعا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند.

انگلیسی‌ها نیز که گمان می‌کردند دست ایران هرگز به نفتکش گریس ۱ در آنطرف دنیا نمی‌رسد و قلدرانه و با اعتماد به نفس، دزد دریایی شده بودند، همین چند روز پیش مجبور شدند به امریکا و دنیا دروغ بگویند و ادعا کنند نامه ترامپ به دستشان نرسیده و نفتکش ایرانی را به سمت هر مسیری که دلش خواست، بدرقه کنند.

اصرار عراق و ایران به کاهش تنش‌ها در منطقه باعث شده بود که در مقابل حمله به مقر‌ها و چند زاغه مهمات حشدالشعبی در عراق بردباری و صبر پیشه شود، اما همین بردباری و خویشتن داری باعث شد صهیونیست‌ها توهم زده و گمان کنند که طرف بی دست و پاست و می‌توانند با غرور بگویند که ما بودیم که زدیم و بازهم می‌زنیم.
اما از آنجایی که خود آن‌ها عددی نبودند، حشد الشعبی به بزرگترشان امریکا هشدار داد که هواپیما‌های امریکا دیگر حق پرواز در آسمان عراق را ندارند و اگر یک بار دیگر پهپاد غیر عراقی ببینند می‌زنند و زدند.

در این باره، محمد ایمانی، تحلیلگر مسائل سیاسی نوشت: نتانیاهو گفته است مواضعی را که ایران برای دشمنی اسرائیل در عراق، سوریه، لبنان و یمن ایجاد کرده، هدف قرار خواهیم داد.

او اخیرا به شکلی مبهم عنوان کرد که حمله پهپادی به مقر‌های حشد الشعبی (بسیج مردمی) عراق، کار اسرائیل بوده است. صهیونیست‌ها قبلا هم چند بار مرتکب نقطه زنی در سوریه شدند.

وجه مشترک هر دو اقدام، حمله به کسانی است که هیولای داعش را زیر پا گذاشتند. به عبارت دیگر، رژیم صهیونیستی خود را بازنده بزرگ این جنگ می‌داند. صهیونیست‌ها در عین حال که از سرنوشت جنگ با داعش و بسط ید محور مقاومت در عراق و سوریه و لبنان و فلسطین شدیدا ترسیده اند، می‌کوشند روحیه ساکنان سرزمین‌های اشغالی را با اقدامات نمایشی -اما فاقد ارزش راهبردی- ترمیم کنند.

در عین حال، یک قاعده راهبردی از روند تحولات دهه اخیر منطقه قابل استخراج است و آن این که هر کدام از تحرکات محور «غربی- عبری- سعودی»، موجب شده تا دست فرزندان مقاومت برای تأدیب متجاوزان باز‌تر شود.

پاییز سال گذشته، عملیات تروریستی صهیونیست‌ها برای آدم ریایی در غزه، به هلاکت افسر ارشد اطلاعاتی آن‌ها و شلیک بی سابقه ۷۰۰ موشک و راکت به مناطق اشغالی ظرف ۴۸ منتهی شد و اسرائیل چنان ضربه‌ای خورد که مجبور به واسطه تراشی و پیشنهاد آتش بس شد.

همان زمان، آویگدور لیبرمن وزیر جنگ اسرائیل ناچار شد استعفا دهد. اگر صهیونیست‌ها این حماقت را مرتکب نشده بودند، مجال برای مقاومت فلسطین فراهم نمی‌شد تا سپر دفاعی موسوم به گنبد آهنین را با موفقیت به چالش بکشند و قدرت بازدارندگی روانی اسرائیل فرو بریزد. شبیه همین خبط راهبردی را اسرائیل در جریان حمله به لبنان و درگیر شدن در جنگ ۳۳ روزه مرتکب شد و افسانه شکست ناپذیری رژیم صهیونیستی فرو ریخت.

یا مثلا تصور کنید رژیم سعودی حمله به یمن مظلوم را مرتکب نشده بود. همچنان می‌توانست لاف بزند که ابرقدرت جهان عرب است. آن‌ها با حمله به یمن، مانند رژیم صهیونیستی، مشت بسته خود را باز کردند و تمام قدرت بازدارندگی روانی خود را نابود کردند؛ و این برای یک رژیم متکی بر رعب افکنی، یعنی رفتن به لبه پرتگاه شکست و نابودی.

اسرائیل در ماجرای حمله پهپادی به حشد الشعبی عراق، در مسیری وارد شد که عربستان در اواخر ان است. عربستان با خبط خود، کاری کرد که مقاومت یمن رو در بایستی را کنار بگذارد و بی مضایقه، از زرادخانه موشکی و پهپادی علیه اهداف نظامی و اقتصادی و نفتی در عمق خاک عربستان استفاده کند.

اکنون که اسرائیل سر شوخی را با مقاومت عراق و سوریه باز کرده، باید منتظر غافلگیری‌های جدید از این دست باشد. یعنی مثلا اگر در شب و روز‌های آینده، پهپاد‌های ناشناس به اهداف حساس امنیتی و نظامی و هسته‌ای یا بنادر و مراکز مهم صهیونیستی در فلسطین اشغالی حمله ور شدند، نباید چندان شگفت زده شد. اسرائیل از این به بعد باید منتظر خبر بد نفوذ و حملات پهپادی به دیمونا و حیفا و تل آویو باشد. تکرار کاری که در عمق عربستان و با وجود پدافند آمریکایی شد، در فلسطین اشغالی هیچ بعید نیست.

نمونه بزرگ‌تر این قاعده در بسط ید محور مقاومت، سرشکستگی و تحقیر بی سابقه‌ای بود که در ماجرای توقیف نفتکش ایران و تلافی آن، نصیب رژیم انگلیس شد.

برآیند کلی تحولات دو دهه اخیر در منطقه غرب آسیا، پایایی و قدرتمندی جبهه مقاومت بوده و این در حالی است که صهیونیسم مسیحی ابتدا با اعلام جنگ جهانی چهارم (حمله مستقیم به افغانستان و عراق) و سپس جنگ جهانی سوم (جنگ نیابتی در عراق و سوریه)، قصد داشت مقاومت اسلامی را در ایران و لبنان و فلسطین ریشه کن کند. اما اکنون، همین محور نه به عنوان هلال شیعی بلکه به مثابه بدر اسلامی، چهار گوشه منطقه را فرا گرفته است.

منبع: شبکه خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irinn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبکه خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۰۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسرائیل در کجا متوقف می شود؟

به گزارش خبرنگار حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب، علیرضا تقوی نیا؛ کارشناس مسائل غرب آسیا در یادداشتی آورده است:
 
۲۰۰ روز از جنگ غزه گذشت در حالی که هنوز جنگ ادامه دارد و افق روشنی برای پایان آن دیده نمی شود.
 
اسرائیل برای حمله به رفح مصمم شده و آن را حتمی می داند و ظاهرا آمریکا را نیز همراه کرده است.
 
البته در اینجا این سؤال مهم نیز مطرح می شود که در حمله به مناطق دیگر نوار غزه چه چیزی عاید اسرائیل شد؟
 
آیا اسرا آزاد شدند؟ آیا توان نظامی حماس از بین رفت؟ آیا رهبران حماس نابود شدند؟
پاسخ همه سؤال ها خیر است.
 
حتی دیروز شهرهای عسقلان و سدیروت هدف راکت های حماس قرار گرفتند تا همگان ملتفت گردند که ادعای نتانیاهو تا چه میزان با واقعیت مغایرت دارد.
 
از سوی دیگر اسرائیل درگیر نبرد با حزب الله در شمال است و مقاومت لبنان کیفیت حملات خود را به نحو محسوسی ارتقا داده و شهرهای عمقی تر را مورد اصابت قرار می دهد.
 
حال سؤال مهم اینجاست که این جنگ تا کی ادامه دارد؟
 
با توجه به شرایط داخلی اسرائیل نتانیاهو به استمرار بحران نیاز دارد و حتی پس از حمله به رفح نیز دور از ذهن می نماید که او دست از تنش بکشد.
 
اما در این میان امکان وقوع اتفاقاتی وجود دارد که معادلات را عوض ‌کند؛ تنش با حزب الله هر لحظه می تواند به یک جنگ تمام عیار منتهی شود و یا فشارهای آمریکا پس از پایان عملیات در رفح شاید نتانیاهو را کنترل کند.
 
در این میان جبهه داخلی اسرائیل بیشترین فشار را متحمل می شود و بخش قابل توجهی از صهیونیست ها خواهان اتمام جنگ هستند.
 
نتانیاهو ممکن است پس از جنگ در رفح دست به قمار خطرناکی بزند و به بهانه تأمین امنیت شمال و لزوم عقب راندن حزب الله از مرز، جنگی گسترده را با لبنان آغاز کند.
 
اما هر چه که هست و شاید شود، این نکته را نمی توان از نظر دور داشت که اسرائیل در یک بن بست راهبردی است زیرا حتی حمله به رفح نمی تواند خواسته های این رژیم را برآورده سازد و نتانیاهو نیز تمایل به پایان جنگ ندارد تا به یک دستاورد برسد.
 
از یاد نباید برد که جبهه داخلی اسرائیل تحمل جنگ فرسایشی را ندارد و ارتش آن نیز اوضاعش مطلوب نیست؛ حمله ایران ضربه شدیدی علیه اعتماد به نفس صهیونیست ها بود و بالعکس انگیزه و جسارت محور مقاومت را بالا برد.
 
در پایان خاطر نشان می شود که عدم حمایت آمریکا، بروز اتفاقی در داخل اسرائیل یا گسترده شدن جنگ با لبنان می تواند روند تحولات را به کلی تغییر دهد.
 
نتانیاهو به استمرار جنگ نیاز دارد اما اسرائیل تحمل تا ابد جنگیدن را ندارد.
 
این که اسرائیل کجا متوقف می شود سؤال بزرگی است.
 
انتهای پیام/