ظریف استاد دانشگاه تهران می‌شود

آفتاب‌‌نیوز :

محمود نیلی احمد آبادی (رییس دانشگاه تهران) درباره نحوه جذب هیات علمی در دانشگاه تهران و در واکنش به اینکه چرا در میان لیست اعضای هیات علمی دانشگاه تهران بعضا با نام افرادی رو به رو می‌شویم که رزومه و مقالات قابل توجهی ندارند؟ گفت: من نحوه جذب در طی پنج سال اخیر را به شما می‌گویم و در طی این مدت جذب در دانشگاه تهران روند کاملا روشنی داشته است، به این صورت که هر تقاضایی به شکل متمرکز از طریق سامانه جذب به دانشگاه ارائه می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشگاه تهران نیز مصوب کرده که تمام این تقاضاها مورد بررسی و بعد در کارگروه جذب دانشگاه قرار بگیرد.

موافقت دانشگاه تهران با جذب محمدجواد ظریف در هیات علمی/ جذب یا اخراج از هیات علمی ربطی به مسئولیت افراد ندارد

وی درباره شاخص‌های جذب در هیات علمی دانشگاه تهران گفت: دانشگاه تهران شاخص‌های خاص خود را برای جذب اعضای هیات علمی اعلام کرده است. در سه سال اخیر ما کف معدل و محل تحصیل را اعلام کردیم که حتما باید از دانشگاه‌های برتر داخل یا بین‌المللی باشد، لذا فرآیند جذب اعضا در هیات علمی دانشگاه تهران روشن است. ما سالیانه تعداد ۷۰ تا ۸۰ نفر را در اعضای هیات علمی می‌پذیریم به همین دلیل رقابت بسیار زیادی وجود دارد و در این فضای رقابتی افرادی می‌توانند وارد دانشگاه تهران شوند که نسبت به دیگر رقبای خود رزومه و عملکرد بهتری داشته باشند.

نیلی اضافه کرد: این بدان معنا نیست که از میان تقریبا دوهزار نفر متقاضی اعضای هیات علمی دانشگاه تهران افراد فاقد صلاحیت باشند، ولی دانشگاه تهران باید بهترین‌ها را انتخاب کند به همین دلیل ما این روند را در پیش گرفتیم. کسانی که وارد دانشگاه تهران می‌شوند از ظرفیت‌های ویژه‌ای برخوردار هستند که دستگاه‌های اجرایی متقاضی به کارگیری این افرادند.

رییس دانشگاه تهران با بیان اینکه در حال حاضر بیش از ۱۲۰ نفر از اعضای هیات علمی در مسئولیت‌های مختلف در کشور مشغول به کار هستند، گفت: به عنوان مثال از مسئولان کشور می‌توانیم به شهردار اشاره کنیم. البته ما در مواجهه با کارهای بیرون از دانشگاه اعضای هیات علمی مقاومت‌های زیادی می‌کنیم. در دانشگاه تهران فرد را استخدام نمی‌کنیم که سپس بیرون از دانشگاه مسئولیت بگیرد، اما زمانی که کشور نیازمند به همکاری با آنها است، طبیعتا ما هم مجاب می‌شویم که این افراد نیز در مسئولیت‌های اجرایی مشغول به کار شوند.

وی با اشاره به وظایف اعضای هیات علمی دانشگاه تهران توضیح داد: همه اعضا موظف هستند، مسئولیت‌های آموزشی و پژوهشی خودشان را در دانشگاه اجرا کنند، تعداد زیادی از این مسئولان خوشبختانه رزومه علمی خود را حفظ کرده‌اند، اما شخصی که علاوه بر دانشگاه، مسئولیت‌های دیگری در جامعه به عهده دارد، پس از گذشت مدتی دچار افت در رزومه و سابقه آموزشی و پژوهشی‌اش می‌شود. به طور کل باید دید که فرد در زمان ورودش به دانشگاه تهران دارای چه کیفیت علمی بوده است.

نیلی بیان کرد: نکته دیگر این است که ما آیین نامه ترفیع دانشگاه تهران را تغییر داده‌ایم و این آیین‌نامه نسبت به قبل سخت‌گیرانه‌تر و دقیق‌تر شده است، بنابراین اگر اعضای هیات علمی ما نتوانند طبق این آیین‌نامه امتیاز بیاورند، طبیعتا در ادامه استخدام‌شان در دانشگاه دچار مشکل خواهند شد. اگر اعضای هیات علمی در دانشگاه تهران نتوانند طی سه سال متوالی امتیازات لازم طبق آیین نامه ترفیع را دریافت کنند، مشمول بررسی رتبه علمی می‌شوند به همین دلیل کسانی که در دانشگاه تهران هستند، حتما باید سطح خودشان را حفظ کنند و دانشگاه هم این نظارت را دارد.

رییس دانشگاه تهران در خصوص درخواست محمدجواد ظریف برای جذب در هیات علمی دانشگاه تهران گفت: هیات جذب دانشگاه تهران محمد جواد ظریف را تایید کرده، ولی او هنوز جذب هیات علمی نشده است. البته فضا به شدت رقابتی است و ما هیچ شخصی را صرفا به خاطر اینکه مسئول است، جذب یا اخراج نمی‌کنیم. آنچه که برای ما شاخصه است، فعالیت‌‎های علمی فرد است، البته دانشگاه تهران برای جذب محمد جواد ظریف اعلام موافقت کرده است.

او درباره جذب دانشجویان بورسیه‌ای که اخیرا حاشیه‌ساز شده است، گفت: ما در فرآیند جذب کاری نداریم که فرد بورسیه است یا غیر بورسیه، بلکه بورسیه‌ها تنها یک مزیت نسبت به دیگران دارند و آن هم این است که دیگر نیاز نیست، فراخوان ملی را انجام بدهند، ولی در قانون و حکم بورسیه آمده که فرد فقط جایابی شده و باید یک بار دیگر مسیر علمی را برای جذب در هیات علمی بگذارند. اگر فرد این مسیر را گذراند، طبیعتا پذیرفته می‌شود یعنی دانشگاه هیچ حساسیت ویژه‌ای برای اینکه فرد بورسیه هست یا خیر ندارد، اما باید صلاحیت لازم را داشته باشد.

رییس دانشگاه تهران گفت: اگر فردی از لحاظ کیفی و تحصیلی در مقایسه با دیگران شاخص‌ها و صلاحیت‌های لازم را نداشته باشد، طبیعتا دانشگاه با جذب آن موافقت نخواهد کرد، من هم به عنوان رییس دانشگاه بر اساس قانون موظف هستم که مصوبه جذب را رعایت کنم.

منبع: خبرگزاری ایلنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: دانشگاه تهران محمدجواد ظریف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۶۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خدشه‌دار شدن استقلال دانشگاه؛ «دخالت‌ها در دانشگاه زیاد شده است»

دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه گفت: «متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد.»

به گزارش خبرآنلاین، دانشگاه حال و روز خوبی ندارد، استادان دانشگاه هم همین‌طور، موضوع اخراج اساتید مرداد ماه سال گذشته بود که در رسانه‌ها دست به دست شد، هر روز یک استاد اعلام می‌کرد که یا از دانشگاه اخراج شده یا این‌که با او قطع همکاری کرده‌اند، مسئله‌ای که تا آخرین روزهای سال ۱۴۰۲ هم ادامه داشت و منجر به برگزاری مناظره میان رئیس دانشگاه تهران و استادان اخراجی از این دانشگاه شد.

حالا کارن ابری‌نیا، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه می‌گوید: «سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد. این محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.»

متن کامل گفت‌وگو با دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه در ادامه آمده است.

وضعیت استادان دانشگاه را در سال ۱۴۰۲ چه‌طور بررسی می‌کنید؟

سال ۱۴۰۲ برای دانشگاه سال خوبی نبود و برای اساتید انواع و اقسام محدودیت‌ها و محرومیت‌ها ایجاد شد.

چه محدودیت‌هایی برای استادان ایجاد شد؟

انواع مختلف دارد، این محدودیت‌ها شامل استادانی شد که در واکنش به حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه امضا کردند یا اعلام موضع کردند، مثلاً با تبدیل وضعیت آن‌ها از حالت پیمانی به رسمی‌آزمایشی و بعد وضعیت رسمی موافقت نکردند یا مراحل تغییر وضعیت آن‌ها را متوقف کردند. یا در موردی دیگر برای ترفیع سالانه استادان مشکل ایجاد کردند، یا ارتقا برخی استادان از دانشیاری به استادی را متوقف کردند. در این میان برخی استادان اخراج شدند و برخی دیگر هم علیرغم این‌که اخراج نشدند اما حقوق آن‌ها قطع شد.

چه تعداد استاد از دانشگاه‌ها اخراج شدند؟

انواع محدودیت‌ها شامل حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه شده است و نزدیک به ۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند.

همه این محدودیت‌ها به دلیل اعلام موضع درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بود؟

بله، اما برخی هم به‌خاطر فعالیت صنفی در کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران بود، برخی دانشگاه‌ها با فعالیت صنفی استادان مخالفت کردند درصورتی‌که این کانون از وزارت کشور مجوز فعالیت دارد.

این محدودیت‌ها چه آسیبی به نهاد دانشگاه وارد می‌کند؟

دانشگاه نهاد علم است و باید مستقل باشد، علم باید آزادی و استقلال داشته باشد، مثلاً اعضای هیات علمی بتوانند درباره مسائل علمی و دانشگاه خودشان تصمیم بگیرند و این‌که چگونه محیط علمی را اداره کنند. بنابراین آسیب جدی آن حذف استقلال از دانشگاه است.

به‌طور مشخص استقلال دانشگاه چه‌طور نقض شده است؟

متاسفانه دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده است، حتی اختیارات وزارت علوم کاهش پیدا کرده طوری‌که به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد. مثلاً همین محدودیت‌های ایجاد شده و مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد. فراتر از وزارت کشور نهادهای متعددی داریم که درباره دانشگاه تصمیم‌گیری می‌کنند و نقش وزارت علوم بسیار کمرنگ شده است.

نظرتان درباره ایده مهاجرت و مهاجرت استادان و دانشجویان چیست؟

اقداماتی که گفتم جوانان را نا امید می‌کند، آن‌هم استادان جوانی که با علاقه به کشورشان برگشتند و عضو هیات علمی شدند، درحالی‌که می‌توانستند در خارج از کشور بمانند.

این گروه در ایران با محدودیت و امر و نهی مواجه شدند، حتی برخی دانشگاه‌ها به استادان گفتند کسانی‌که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانه‌ای امضا کردند اگر می‌خواهند به‌کارشان ادامه دهند باید توبه نامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند، در این شرایط استاد جوان نا امید می‌شود آن‌هم در وضعیتی که درآمد مناسب ندارد، با حقوقی که به یک استادیار می‌دهند نمی‌تواند یک خانه در تهران اجاره کند؛ درآمد استادان دانشگاه در ایران حتی قابل مقایسه با درآمد استادان در کشورهای همسایه نیست، خوب معلوم است اگر استادی در ایران محدودیت‌های زیادی دارد و درآمد کافی هم ندارد به‌فکر مهاجرت می‌افتد، آن‌هم نه به کشورهای اروپایی و آمریکا بلکه به‌همین کشورهای اطراف ایران. برای انجام کار علمی شما نباید دغدغه و پریشانی داشته باشید درحالی‌که دغدغه وضعیت اقتصادی و معیشتی، وضعیت دانشگاه و فرهنگ، وضعیت سیاست همگی بر روی دوش استاد دانشگاه افتاده است.

به‌نظرتان دانشگاهیان چقدر باید در مسائل سیاسی ورود کنند؟

اتفاقا من هم موافق نیستم دانشگاه سیاسی شود، اما به این معنی نیست که نسبت به همه مسائل بی‌تفاوت باشد. در خارج از ایران هم همه استادان غیر سیاسی هستند اما در همین جریان فلسطین و اسرائیل خیلی‌های‌شان اظهار نظر کردند و از منظر حقوق بشر گفتند اقدامات اسرائیل جنایت است، حتی به‌همین دلیل یکی از استادان مجبور به استعفا شد. نباید به استاد دانشگاه گفت تو حق اظهار نظر نداری، اگر گمان می‌کنند با امر و نهی بیشتر می‌توانند اوضاع را کنترل کنند باید گفت اینطور نیست، با این اقدامات نارضایتی‌ها بیشتر می‌شود و کمک می‌کند تا تعهد افراد به نظام کمتر شود.

با نشانه‌هایی که دریافت می‌کنید وضعیت دانشگاه در آینده چه‌طور خواهد بود؟

من شخصاً به نهاد دانشگاه امیدوار هستم و گمان می‌کنم بالاخره دانشگاه با عملکرد خودش می‌تواند موجب اصلاح در جامعه شود. ما شاهد هستیم وقتی دانشجو و استاد یک مدتی در محیط دانشگاه قرار می‌گیرند آن آزاد اندیشی و افکار مستقل خودشان را پیدا می‌کنند و به فرهنگ غنی کشورشان متکی می‌شوند طوری‌که دیگر حاضر نیستند هر ایده‌ای را بپذیرند.

اصولاً دانشگاه جایی هست که نقد می‌کند و با پشتوانه علمی هر حرفی را به سادگی نمی‌پذیرد، با این ایده من به دانشگاه امیدوار هستم، اگرچه این روزها استقلال دانشگاه خدشه‌دار شده اما در دراز مدت نمی‌شود دانشگاه را تحت سیطره قرار داد و آزادی آن را گرفت، اتفاقاً مردم ما به دانشگاه از هرجای دیگری بیشتر امید دارند. متاسفانه این روزها رویکرد کارشناسی، تخصصی و علمی کنار گذاشته شده اما بالاخره مجبور خواهند شد این رویکرد ضد کارشناسی را اصلاح کنند و به کار تخصصی روی بیاورند، به همین دلیل دانشگاه در آینده نقش موثرتری در کشور دارد.