ربیعی: فشار نفتی امروز فقط با دوره مصدق قابل قیاس است
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۶۹۱۰۱
خبرگزاری ایسنا: علی ربیعی سخنگوی دولت نوشت: اما نهاد دولت منتخب و مردمسالار در نظام برخاسته از انقلاب ریشهدارتر و نهادینهتر از آن بود که تروریستها بتوانند آن را نابود کنند. ما اکنون وارث آن دارایی عظیم معنوی هستیم که ققنوسوار از میان آتش و دود و انفجار تروریستی برخاست؛ جمهوری دوباره جمهور شد و دولتی که دوباره دولت همین ملت شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منتخب صندوق و حافظ پساصندوق
بیتردید ظهور شهروند آگاه و حساس به سرنوشت جمعی خویش مهمترین دستاورد انقلاب بود که در این ۶ سال اخیر به نقطه اوج تازهای رسیده است. در دوران تدبیر و اعتدال بود که جنبش شفافیت آغاز شد. دولت، نور تازهای بر بودجه افکند و همین امر در پیامد مستقیم خود مطالبات نوینی را دامن زد که تاکنون سابقه نداشته است.ما دارای یک جامعه شبکهای نوین هستیم که شبکههای مجازی ظرف ظهور آن است. دیگر آن که عصری که مردم فقط در لحظه انتخابات احساس دخالت در سرنوشت خود بکنند به سر آمده است. من همواره زنجیره دموکراسی کامل را به سه مرحله پیشا صندوق، صندوق و پساصندوق تقسیم میکنم و همیشه بر نبود نهادهای پیشاصندوق که بتوانند انسانها و برنامهها را توأمان به جامعه معرفی کنند و جامعه را در معرض انتخاب قرار دهند و مرحله پساصندوق که جامعه بتواند انتخاب خود را نقد و راههای اصلاحگری را هموار کند، تأکید داشتهام. خوشبختانه امروز شبکههای اجتماعی که در روزهای انتخابات به خودآگاهی نوینی دست مییابند در فردای انتخابات نیز در امتداد شاهراهها و اتوبانهای فناوری ارتباطی و اجتماعی به مسیر خود ادامه میدهند و مراقب اوضاع کشور خود هستند.
وجود فساد غیرقابل انکار است. پدیده شبکههای اجتماعی و اطلاعاتی مانع از آن میشود که فساد در معرض «عادی سازی» قرار گیرد. در دوره دولتی که ما آن را تحویل گرفتیم کشور به بالاترین درآمد تاریخ نفت دست یافت اما اطلاعات اندکی درباره مصارف آن درآمد کلان که میتوانست کشور ما را در ردیف اقتصادهای شکوفای آسیای جنوب شرقی قرار دهد وجود داشت. کافی نیست که ما حق دانستن را برای شهروندان محترم بشماریم بلکه به موازات آن باید امکان دسترسی شهروندان به اطلاعات نیز فراهم شود. در دوره اعتدال بود که سیلی از نور بر تاریکخانههایی که به بهانه تحریم در قلمرو دور از نظارت مردمی قرار گرفته بودند تابیده شد. گرچه امروز معتقدم در روشنگری و شفافیت باید از رسواسازی و افشاگری گزینشی اجتناب کرد. این وظیفه همه افراد درون این شبکههاست. در اینباره در آینده بیشتر خواهم نوشت. به نظر من در هیچ دورهای مانند امروز شفافیت وجود نداشت. گرچه تکنولوژیهای اطلاعاتی بستری بزرگ برای این شفافیت است؛ اما مراقبت از فضای مجازی و استمرار فعالیت زیرساختهای شفافیت افزا بیتردید ثمره و دستاورد مهم این دولت است.
اگر دولت اعتدال نبود...
آثار تحریمهای امریکا آنطور که باید هنوز برای جامعه روشن نشده است. پدیده ترامپ منحصربهفرد است حتی در تاریخ امریکا. براستی میتوان گفت نوعی ناامنی را به همه جهان تسری داده و با همه توان امریکا و عنادهای شخصی و تفکرات چالشگرانه خود علیه ایران بسیج شده است. او حتی در نفی جهانی شدن هم پیشگام شده و با همه قدرت خود میکوشد به بهانههای امنیتی و موارد موهومی که به تصویر میکشد ایران را تبدیل به جزیره کند. حتی در دوره جنگ تحمیلی نیز با چنین شرایطی مواجه نبودیم. هدف غایی دولت امریکا فروپاشی جامعه ما و کوچک کردن ایران است. فشار امروز به ایران در فروش نفت فقط با دوره دکتر مصدق قابل مقایسه است. از نظر اقتصادی فشار زیادی به زندگی مردم وارد میشود. دهکهای پایین حال و روز خوشی ندارند؛ بازنشستگان و کارگران و بیکاران با سیلی صورت خود را سرخ میکنند. وقتی به شهرهای کوچک و حاشیه شهرها میرویم این وضعیت تشدید میشود. من فکر میکنم اگر این فشار امریکا در جامعهای غیر از ایران و در غیاب دولتی با تدبیر رخ میداد قطعاً فاجعههای انسانی بزرگی به بار می آمد.
مردم حق دارند نقد و گلایه کنند و فریاد بزنند اما وقتی میبینند عدهای برای کسب قدرت و امیال سیاسی غیرمنصفانه با صدایی بلندتر از صدای محرومان به جیغ و داد سیاسی مشغولند تا دستاورد دولت را نفی و با پول بیت المال ناامیدی تزریق کنند، نمک به زخمشان پاشیده میشود. با وجود این مردم و دولت ایران ایستادند. از رشد اقتصادی منفی به مرحله تعادل رسیدهایم و آثار رشد مثبت هم به چشم میخورد و اتفاقاً این همان دستاورد دوم دولت است. مقاومت جامعه در مقابل تحریم و گرایش به سمت تعادل مسیری است که تحریمگران را ناامید و ابزار تحریم را خنثی کرده است.
بهعنوان یک شهروند و نه در مقام سخنگوی دولت میگویم که برادر جان و خواهر عزیز و همه آنها که پای صندوق رأی رفتید؛ درست انتخاب کردید. اگر دولت اعتدال امروز نبود همه اروپا و آسیای جنوب شرقی و حتی چین و روسیه هم متحد امریکا بودند. نیازی به بستن صدای وزیر خارجه ما نبود. برای انزوای بیشتر ایران کافی بود اظهارات برخی مسئولان قبل را بیشتر تکرار میکردند. در دوره قبل با وجود تحریمهای بینالمللی و قطعنامههای متعدد شورای امنیت، در جهان تبدیل به یک جزیره شده بودیم. همان قطعنامههایی که رئیس وقت دولت آنها را کاغذپاره مینامید و با ورود به مباحث بیحاصل و بیفایده تاریخی، خود را کنار نظامهای پرمساله، فروریخته و آتش افروز گذاشته بود. اما رأی مردم راه را تغییر داد. جایگاه ایران در نظام بینالملل به واسطه مذاکراتی که منجر به توافق بینالمللی هستهای شد، بهبود یافت.
به نظرم در انتخابات ۹۲ و ۹۶ درست انتخاب کردیم و از اسفند ۹۸ تا ۱۴۰۰ هم با همین عزم و اراده باید گام برداریم.
اخبار داغ ویدئوی چالش بطری هنرپیشه معروف ساختگی از کار درآمد! +فیلم فیلم: توضیح کارگردان «گاندو» درباره سکانس حاشیهساز هواپیما فیلم: چالش باز کردن درب بطری به صداوسیما رسید! فیلم: خودرو گرانقیمت منشا به آتش کشیده شد! فیلم: علی ضیا روی آنتن زنده ادای احمدینژاد را در آورد غارت بار تریلی توسط مردم بی فرهنگ! + فیلممنبع: فردا
کلیدواژه: علی ربیعی دولت دولت اعتدال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۶۹۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوءمدیریت فاحش و زبان دراز برخی دولتمردان سابق درباره فقر
«فقر مطلق در دوره فعالیت دولت قبل سه برابر شد».
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه ایران در گزارشی با بیان این که در دولت سابق ۱۱ میلیون نفر زیر خط فقر رفتند، نوشتند: در حالی که تمام گزارشهای مراجع داخلی و جهانی از سقوط شاخصهای مربوط به فقر و رفاه اجتماعی در دوره هشتساله دولتهای یازدهم و دوازدهم و بهبود این شاخصها در دولت سیزدهم حکایت میکند، برخی از مسئولان دولت قبل با ادعای دلسوزی برای مردم از بلندشدن صدای خرد شدن استخوان مردم گفتهاند. گویی فراموش کردهاند که آمارها سخن میگویند و نمیتوان صدای آن را نادیده گرفت. گویی فراموش کردهاند که از دهه ۱۳۹۰ که ۸۰ درصد آن به دوره فعالیت دولتهای یازدهم و دوازدهم مربوط است بهعنوان دهه از دست رفته اقتصاد یاد میشود. اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور در دولتهای یازدهم و دوازدهم با انتقاد از شرایط فعلی اعلام کرده است که «صدای شکسته شدن استخوان مردم به گوش میرسد. از سال ۹۷ تا الان مردم با تورم حدود ۴۰ درصد روبهرو هستند، الان تورم دی ماه نسبت به دی ماه سال قبل،
۴۳ و اندی درصد است و حتماً تا پایان سال هم بالاتر میرود. فرهنگی و کارمند ناراضی میشوند. حقوق کم میشود، کارگر ناراضی میشود، سفره مردم کوچک میشود. دومین موضوعی که خواهم گفت این است که مسئله معیشت مردم را جدی بگیرید. صدای شکسته شدن استخوان مردم به گوش میرسد.»
جدای از سخنان مسئولان دولت قبل که عمدتاً رنگ و بوی سیاسی دارد، با نگاهی به آمارهای رسمی میتوان گفتههای آنها را راستیآزمایی کرد تا مشخص شود در چه دولتی سفره مردم کوچک شده و تعداد فقرا افزایش یافته است. هر چند به طور قطع دولتمردان سیزدهم نیز از شرایط امروز اقتصاد کشور که ریشه در ناکارآمدی و کژیهای دهه قبل دارد؛ رضایت ندارند، اما به گواه آمار رسمی، تلاشهای دولت برای تغییر این شرایط و بازگرداندن قطار اقتصاد به ریل اصلی نتایج مثبت ملموسی به همراه داشته است. بررسی آمارها و گزارشها نشان میدهد که شاخصهای توزیع درآمد نیز سقوط کرده است. فقر مطلق در این دوره سه برابر شده است.
رشد سه برابری فقر مطلق در دولت قبل در حالی است که شاهد کاهش شدید آن در دولت ماقبل دولت روحانی بودهایم. در سال ۱۹۹۰ (۱۳۶۹) حدود ۶.۲ درصد جمعیت ایران با فقر مطلق مواجه بودهاند. این رقم در سال ۱۹۹۸ (۱۳۷۷) تقریباً نصف میشود و به ۲.۹ درصد کاهش مییابد. در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۵) نیز با اجرای طرح هدفمندی یارانهها نسبت افراد دارای فقر مطلق به کل جمعیت ایران تقریباً یک پنجم میشود و به ۰.۶ درصد میرسد. این رقم در سال ۲۰۱۳ به ۰.۲ درصد کاهش مییابد که کمترین رقم ثبت شده برای فقر مطلق در ایران در آمار بانک جهانی است.
علاوه بر بانک جهانی، مرکز پژوهشهای مجلس نیز در گزارشی به پدیده فقر مطلق در دهه گذشته پرداخته است. براساس این گزارش، نرخ فقر مطلق با روندی افزایشی از ۱۹.۴ درصد در سال ۱۳۹۰ به ۳۴.۴ درصد در سال ۱۴۰۰ رسید و طی این مدت بیش از ۱۱ میلیون نفر از جمعیت کشور به زیر خط فقر سقوط کردهاند.
بیش از ۱۱ میلیون نفر زمانی به زیر خط فقر سقوط کردند که بارها به دولت روحانی هشدار داده میشد که کشور را معطل برجام نکند و با اتخاذ سیاستهای مناسب و اصولی اقتصادی مانع از افزایش تورم و گرانیها شود. اما روحانی در آن ایام حتی مشکلات آب خوردن مردم را هم به برجام و تحریم گره زده بود! نکته مهم اینجاست که با افزایش قیمت مواد غذایی بخصوص از سال ۱۳۹۷ و کاهش درآمدها، خانوار مجبور شده تا سهم بیشتری از هزینههایش را به خوراک اختصاص دهد؛ از اینرو سهم خوراک از هزینههای خانوار از ۲۹ درصد در سال ۱۳۹۶ به بیش از ۳۲ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده است. سهم مسکن از کل هزینههای خانوار بهعنوان دیگر کالای ضروری نیز از ۲۳ درصد در سال ۱۳۹۰ به ۲۷ درصد در سال ۱۴۰۰ افزایش یافت.