افسانه‌ای به نام «بازیافت پلاستیک»
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۸۸۸۷۸۰
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، «ما روزانه چیزی حدود 200 تا 300 تن تولید می‌کنیم.» این را جیمی اسمیت، مدیرکل این کارخانه می‌گوید. در کنار او در طبقه شیروانی ایستاده‌ام و به پایین نگاه می‌کنم؛ جایی که یک بیل مکانیکی گودال‌های زباله‌ها را بر روی یک نقاله متحرک خالی می‌کند. در امتداد آن، کارگران آن چیزهایی که به نظر با ارزش می‌آیند، مثل بطری، مقوا و قوطی‌های آلومینیومی را جدا می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اسمیت 40 ساله می‌گوید: «محصولات اصلی ما کاغذ، مقوا، پلاستیک و چوب است. البته به لطف آمازون، تعداد جعبه‌ها هم بسیار افزایش یافته.» در پایان خط، زباله‌ها در یک جا جمع و آماده بارگیری می‌شوند. پلاستیک در جهان
شما یک بطری کوکاکولا می‌خورید و بطری آن را هم درون سطل‌های بازیافت می‌اندازید و دیگر آن را فراموش می‌کنید. اما این بطری ناپدید نمی‌شود. هر آن چیزی که شما دارید، روزی وارد این صنعت زباله می‌شود. در ابتدا زباله‌ها از یکدیگر تفکیک می‌شوند، اما نه همه آنها. تقریبا نیمی از کاغذ و مقواها در انگلیس به اروپا یا آسیا فرستاده و در آن‌جا بازیافت می‌شوند. نیمه دیگر کاغذ و مقواها به کارخانه‌ها فرستاده می‌شوند. پلاستیک‌ها نیز مانند شیشه‌ها و فلزات ذوب می‌شوند و دوباره از آنها استفاده می‌شود. غذاها و سایر مواد هم سوزانده یا دفن می‌شوند.
تا‌سال گذشته، چین، مواد پلاستیکی انگلیس و چند کشور دیگر را وارد و آنها را بازیافت می‌کرد. تا اینکه مستندی به نام «چین پلاستیکی» پخش شد. در نخستین روز‌سال 2018، بزرگترین واردکننده مواد پلاستیکی درهای خود را بست. چین ورود 12 نوع زباله را به کشورش ممنوع کرد. این مستند بسرعت در اینترنت پخش شد. در این فیلم زندگی خانواده‌ای به تصویر کشیده شده بود که در صنعت بازیافت کار می‌کردند. آنها مواد پلاستیکی قابل بازیافت را از میان تپه‌های زباله جدا و آنها را ذوب می‌کردند و به کارخانه‌ها می‌فروختند. کاری بسیار کثیف با درآمدی بسیار اندک. باقیمانده زباله‌ها هم در فضای باز سوزانده می‌شدند.
اسمیت می‌گوید: «قیمت پلاستیک در 12 ماه گذشته بشدت سقوط کرد، چون چین به این نتیجه رسیده بود که این مواد ارزش بازیافت ندارند. اگر چین پلاستیک ما را نگیرد، ما نمی‌توانیم آنها را بفروشیم.» در هر حال این پلاستیک باید به جایی برود. انگلیس مثل بیشتر کشورهای توسعه یافته، میزان تولید زباله‌های پلاستیکی‌اش بسیار بالاست: 230میلیون تن در هر سال. یعنی چیزی حدود 1.1 کیلوگرم به ازای هر فرد در هر روز. مردم آمریکا بیشترین زباله را در میان همه کشورهای جهان، روزانه 2کیلوگرم به ازای هر فرد زباله پلاستیکی تولید می‌کنند. به دنبال ممنوعیت مواد پلاستیکی به چین، حالا این زباله‌ها باید به جایی دیگر سرازیر می‌شدند: تایلند، اندونزی، ویتنام و کشورهایی که «سوء‌مدیریت زباله دارند»؛ به این معنا که زباله‌ها را به‌طور غیرقانونی می‌سوزانند یا هیچ گزارشی در مورد سرنوشت نهایی زباله‌های آنها وجود ندارد.
از 8میلیارد و 300میلیون تن زباله پلاستیکی تولید شده در سراسر جهان، تنها 9درصد آن قابل بازیافت است. این را در مقاله‌ای که در‌سال 2017 با عنوان «کاربرد و سرنوشت همه پلاستیک‌هایی که تاکنون تولید شده» می‌توان مشاهده کرد.
زباله‌ها در این کشورها مانند چین، اغلب سوزانده یا در طبیعت رها می‌شوند یا راه خود را به رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها می‌یابند. در ماه مه، دولت مالزی مانع ورود چند کشتی زباله شد و آنها را بازگرداند. تایلند و هند نیز ورود این زباله‌های پلاستیکی را ممنوع اعلام کرده‌اند، اما همچنان سیل زباله‌ها به این کشورها ادامه دارد.
انگلیس کشور موفقی در بازیافت زباله است. این کشور توانسته حدود 46درصد از زباله‌های خانگی را بازیافت کند. این درحالی است که این نرخ برای آمریکا حدود 26درصد است.
اما موضوع پلاستیک، کاملا متفاوت است. (از 8میلیارد و 300میلیون تن زباله پلاستیکی تولید شده در سراسر جهان، تنها 9درصد آن قابل بازیافت است. این را در مقاله‌ای که در‌سال 2017 با عنوان «کاربرد و سرنوشت همه پلاستیک‌هایی که تاکنون تولید شده» می‌توان مشاهده کرد. رونالد گی‌یر، استاد راهنمای این تحقیق و استاد اکولوژی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «گمان می‌کنم نرخ جهانی بازیافت زباله‌های پلاستیکی درحال حاضر حدود 20درصد باشد.») با این حال بسیاری از متخصصان به این ارقام شک دارند؛ چراکه سرنوشت این زباله‌ها به دلیل صادر شدنشان، به راحتی قابل ردیابی نیست.
جیم پوکت، مدیر اجرایی شبکه عملیاتی «بازل» که علیه تجارت غیرقانونی زباله مبارزه می‌کند، می‌گوید: «این یک افسانه است که مردم فکر می‌کنند ما زباله‌های پلاستیکی را بازیافت می‌کنیم. من دوست ندارم این را به همه گوشزد کنم، اما اول اینکه بخشی از این زباله‌ها در چین و نه کشور ما بازیافت می‌شد و دوم اینکه آنها مقادیر زیادی از این پلاستیک‌ها را در فضای باز می‌سوزانند.»
صنعت بازیافت، صنعتی بسیار قدیمی است. ژاپنی‌ها در قرن 11 کاغذ را بازیافت می‌کردند؛ آهنگران قرون وسطی از فلزات بازیافت شده، سلاح درست می‌کردند. در زمان جنگ جهانی دوم نیز با بازیافت فلزات، تانک می‌ساختند و از جوراب‌های زنانه، چتر نجات. آقای گی‌یر می‌گوید: «مشکل از زمانی آغاز شد که ما در اواخر دهه 70 میلادی تصمیم گرفتیم تا همه زباله‌های خانگی را بازیافت کنیم؛ زباله‌هایی که ترکیبی از مواد آلوده، مواد زائد و غیرقابل بازیافت، مواد غذایی، روغن و مایعاتی که خراب می‌شوند.»
جیم پوکت، مدیر اجرایی شبکه عملیاتی «بازل» که علیه تجارت غیرقانونی زباله مبارزه می‌کند، می‌گوید: «این یک افسانه است که مردم فکر می‌کنند ما زباله‌های پلاستیکی را بازیافت می‌کنیم. من دوست ندارم این را به همه گوشزد کنم، اما اول اینکه بخشی از این زباله‌ها در چین و نه کشور ما بازیافت می‌شد و دوم اینکه آنها مقادیر زیادی از این پلاستیک‌ها را در فضای باز می‌سوزانند.»
در همان زمان صنعت بسته‌بندی، سیلی از پلاستیک را به خانه‌ها سرازیر کرد: تشت‌های پلاستیکی، بطری‌ها، سبزیجات بسته‌بندی‌شده در پلاستیک و چیزهای دیگر. بازیافت پلاستیک اما با بازیافت مواد دیگر بسیار متفاوت است. به‌عنوان مثال به راحتی می‌توان مواد آلومینیومی را بازیافت کرد و این کار برای طبیعت هم بسیار سودمند است. ساختن یک قوطی از مواد آلومینیومی بازیافت‌شده می‌تواند تا 95درصد کربن کمتری نسبت به تولید این قوطی از آلومینیوم غیربازیافتی مصرف کند. اما در مورد پلاستیک، موضوع به این سادگی نیست.
گرچه بر روی کاغذ همه زباله‌های پلاستیکی قابل بازیافت هستند اما در عمل، این اتفاق نمی‌افتد؛ چراکه بسیاری از آنها به خاطر هزینه‌بر بودن فرآیند بازیافت، پیچیده بودن آن و درنهایت کیفیت پایین پلاستیک بازیافت شده، بازیافت نمی‌شوند. گری‌یر می‌گوید: «شما باید این پلاستیک را صادر کنید. در آن‌جا شسته می‌شود، تکه‌تکه و دوباره ذوب می‌شود. درواقع همه این فرآیندها هزینه‌های زیست‌محیطی خود را دارد.»بازیافت پلاستیک
در حالی که همه جهان علیه پلاستیک و زباله‌های پلاستیکی موضع گرفته‌اند، آدریان گریفیتس از آنها دفاع می‌کند. او بنیانگذار فناوری‌های بازیافت «سوییندون» است. آدریان گریفیتس می‌گوید: «بسته‌بندی‌های پلاستیکی خدمت بزرگی به جهان کرده‌اند؛ چراکه میزان مصرف شیشه، فلز و کاغذی که ما مصرف می‌کردیم را کاهش داده‌اند. موضوع مهمتر از پلاستیک و زباله‌های پلاستیکی، گرم‌شدن کره‌زمین است. این مواد کربن بیشتری تولید می‌کنند و باعث گرم‌تر شدن کره‌زمین می‌شوند.» او که به دنبال پیشرفته‌کردن تکنولوژی بازیافت زباله است، می‌گوید: «هیچ کشور توسعه‌یافته‌ای حق ندارد برای اینکه از شر زباله‌های خود راحت شود، آنها را در یک کشور درحال توسعه بریزد.»
در دسامبر 2018 دولت انگلیس یک استراتژی جدید برای مبارزه با پلاستیک اعلام کرد: «مالیات بسته‌بندی پلاستیکیِ کمتر از 30درصد مواد بازیافتی.» آنها با این کار می‌خواهند کارخانه‌ها را مجبور کنند تا مسئولیت بیشتری در رابطه با آنچه تولید می‌کنند، بپذیرند. همچنین امیدوارند این اقدام باعث سرمایه‌گذاری بیشتر در صنعت بازیافت پلاستیک بشود.
در عین حال، فشارهای جهانی برای مقابله با تولید و مصرف پلاستیک ادامه دارد. در ماه می سال‌جاری، 186 کشور جهان اقداماتی را برای رهگیری و کنترل صادرات زباله‌های پلاستیکی به کشورهای در حال توسعه انجام دادند. از سوی دیگر نیز 350کمپانی معاهده‌ای را امضا کرده‌اند که از سال 2025 استفاده از مواد پلاستیکی یک‌بار مصرف را به‌طور کامل حذف کنند.
با این حال، هنوز این تلاش‌ها کافی نیست. میزان بازیافت در غرب کم است و تمایل به استفاده از پلاستیک بالا. بنابراین نکته مهمی که باید به آن توجه کرد این است که صرف بازیافت پلاستیک نمی‌تواند بحران زباله‌های پلاستیکی را حل کند.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: بازیافت زباله بطری پلاستیکی بازیافت پلاستیک ها مقوا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۸۸۷۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اتوبان کسایی تبریز از زباله‌های پلاستیکی پاکسازی شد
به گزارش خبرگزاری مهر، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان تبریز طرح پاکسازی گسترده و خودجوش به مناسبت هفته سلامت و زمین پاک با هدف حمایت از پویش "امروز من، بدون کیسه پلاستیکی" اجرا شد.
رحمت الله کریم زاده اظهار کرد: پاکسازی اتوبان شهید کسایی اقدام مشترک بین مرکز بهداشت استان، حفاظت محیط زیست، شهرداری، هیأت‌های ورزش همگانی و گروه‌های دوستدار محیط زیست به انجام رسید.
وی هدف از این حرکت مشترک را تاکید بر لزوم توجه به زمین و آلودگی‌های ناشی از رهاسازی پسماند و زباله‌های پلاستیکی در محیط و فضاهای عمومی عنوان کرد که می‌تواند باعث به خطر انداختن سلامت جامعه و صدمات جبران ناپذیر به محیط زیست شود.
کریم زاده افزود: برگزاری این برنامه گسترده پاکسازی در حاشیه اتوبان شهید کسایی و محور اصلی مواصلاتی کلانشهر تبریز، تنها به منظور جمع آوری زباله نیست، بلکه حساس سازی و آموزش چهره به چهره با اولویت فرهنگ سازی برای جلوگیری از تولید زباله و پخش آن در طبیعت، رودخانه‌ها و محیط‌های شهری است.
کد خبر 6087462
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد