درددل غزل تاجبخش در ۸۶سالگی
تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۵۲۸۵۷
غزل تاجبخش در هشتادوششمین زادروز خود، از درد به ابتذال کشیدهشدن ادبیات میگوید.
«تولدم کی هست؟!»؛ پیش از مطرح شدن هر پرسش دیگری، این نخستین پرسش غزل تاجبخش بود که وقتی مطلع شد به چه مناسبتی با او تماس گرفته شده است، با لحنی خندان همراه با تعجب، آن را بیان کرد.
این شاعر زاده نهم شهریورماه سال ۱۳۱۲ در بروجرد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او سپس به اینکه روزنامهنگاری و کار مطبوعات شغلش نبوده است، اشاره و بیان میکند: کار مطبوعات جزء برنامههای ذوقی من بود که دوست داشتم آن را انجام دهم. من با مطبوعات همکاری میکردم اما در واقع شعر مینوشتم و در مطبوعات چاپ میشد. سوژههای جدیدی به دستم میرسید که آنها هم تبدیل به شعر میشد. هیچکدام اینها باعث نمیشد من شاعرتر بشوم بلکه این شعر بود که باعث میشد با بینایی بیشتر و احساس جالبتری نگاه کنم، کمااینکه هنوز هم همین است.
۳۸ سال از تاسیس انجمن ادبی «غزل» توسط غزل تاجبخش و همسرش میگذرد و هنوز هم یکشنبههای هر هفته در خانه این شاعر جلسه شعرخوانی برگزار میشود. به گفته او، هیچ محدودیت سنی یا جنسیتی در این انجمن وجود ندارد و تنها شرط ورود انسانیت و ادب است.
تاجبخش درباره این انجمن چنین میگوید: فعالیت انجمن «غزل» از مهرماه سال ۶۰ شروع شد که کشور آن زمان در بحران جنگ قرار داشت و این باعث میشد مردم که عزیزانشان به جبهه میرفتند، دلتنگ باشند. خدا رحمت کند دکتر سیدضیاءالدین سجادی را که استاد ادبیات ما بودند و به خانهمان میآمدند، آن زمان هر وقت موشک میزدند، ما در حیاط جلسه انجمن را برگزار میکردیم و دلتنگیهای ما به این تبدیل شده بود که معنویتی ببخشیم و دور هم جمع شویم. دور هم نشستنها و به شعر اندیشیدنها و احساس لذت بیشتر بردن برای داناتر شدن باعث شده بود که جلسات شعر ما رونق بیشتری داشته باشد. زندهیاد حمید عاملی از گویندگان صدا و سیما که از دوستان خانوادگی ما بود در برگزاری انجمن تشویق میکردند و محبت داشتند.
این شاعر در ادامه اظهار میکند: چندی بعد همسر من (محسن رازانی) تصادف کرد و اتفاقاتی پیش آمد که ما مجبور شدیم به خانه کوچکتری برویم. اما خوشبختانه سالهاست که جلسات شعر ما بدون وقفه برگزار میشود، حتی در حالی که سفر بودم یا بیمارستان بودم هم خودم را به انجمن رساندهام. به هر حال اکنون تفاوتهایی کرده؛ آن موقع شاعران، گویندگان و برخی بزرگان علم و ادبیات در جمع ما بودند که متاسفانه الان نیستند و من گاهی این را به طنز میگویم که آنها یا «آنور آبها هستند» یا «آنور خاکها»؛ خیلیها فوت کردند و خیلیها هم از ایران رفتهاند.
غزل تاجبخش درددلی هم دارد که از کلمات مبتذل برخی شاعران جوان است و آن را اینگونه بیان میکند: گاهی به جلساتی دعوت میشوم که میبینم جوانهای ما به واژههای بسیار مبتذل گرایش پیدا کردهاند که انگار این کار از روی لجبازی است. متاسفم که این را میگویم، دلم میخواهد این ناله من به عنوان یک مادر، مادری که عمرش را در ادبیات گذاشته به گوش کسانی برسد که اگر میتوانند کمکی کنند. جوانها از روی دلتنگی یا از روی لجبازی، هرچه هست، دارند ادبیات را به ابتذال میکشند. من در آن جلسات اعتراض کردم که اقلا به نشانه اعتراض برای آنها دست نزنند. این دردی است که اضافه شده؛ البته ما الان در جامعهمان کم درد نداریم.
شاعر مجموعه شعر «دلخواستهها» که از نخستین مجموعه شعرهایش است در پاسخ به پرسش مطرحشده درباره وضعیت این روزهای غزل به یک دودستگی اشاره و اظهار میکند: شعر بعضیها هنوز هم بسیار شیوا است. الان در جامعه ما همه چیز با شادابی و بدون مشکل نیست اما کسانی که واقعا بهرهای از ادب بردهاند و میخواهند دینی را به ادبیات ایران ادا کنند، غزلهای زیبایی دارند. اما از طرف دیگر بعضیها جوانتر هستند و شاید این بچهسالیشان سبب میشود که ادبیات را به ابتذال بکشند. نمیدانم چرا این میدان را دارند پیدا میکنند برای جهشهای عجیب و غریب و دور از اخلاق؟! این یک درد است.
تاجبخش برگزاری انجمن غزل را در خانهاش تقدسی برای چهاردیواریاش میداند و علت این را که مکان برگزاری این انجمن به جای دیگری تغییر پیدا نکرده است احترامی که به همسرش برای انتخاب این خانه برای برگزاری جلسههای انجمن قائل است، بیان میکند و میگوید: از اطرافیانم هیچکس اهل شعر نبوده و نیست، نه همسرم و نه پسرانم؛ اما همواره برای حفظ انجمن «غزل» حمایت و کمک کردهاند.
نویسنده «آزادی در قلمرو سبز فنچهای سپید» درباره آرزوی خود در ۸۶ سالگی نیز چنین میگوید: یکی از آرزوهای بزرگ من این است که اگر دو دقیقه از عمرم باقی مانده باشد، در آن دو دقیقه حتما خدمتی لحاظ شود؛ هر خدمتی که از من برمیآید.
صحبت که از یاران قدیمی انجمن «غزل» به میان میآید، تاجبخش از نوشتن کتابی خبر میدهد و میگوید: مدتها است که سرگرم نوشتن کتابی هستم از بعضی اتفاقات جالبی که افتاده است یا شخصیتهایی که به انجمن «غزل» آمدهاند. از بین آنها میتوانم به ماجرای حضور آلن لانس، شاعر فرانسوی اشاره کنم. اگر چشمم یاری کند و این کتاب را به پایان برسانم، نامش «چلچلهها بالزنان میرسند» است که بخشی از یکی از غزلهایم است.
او از طاهره صفارزاده و سیمین بهبهانی هم یادی میکند و در پایان میگوید: این روزها راجعبه ملاقاتهایی که با آنها داشتم هم مینویسم و با خودم میگویم که اینها کجا رفتند و ما چرا دیگر آنها را نمیبینیم.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۵۲۸۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چین و روسیه؛ تنها شرکت کنندگان خارجی نمایشگاه ریلی
تین نیوز
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان واگن، لکوموتیو، تجهیزات و خدمات ریلی از برگزاری یازدهمین نمایشگاه بین المللی حمل و نقل و صنایع ریلی تهران 1403 در آخر اردیبهشت ماه خبر داد و گفت: «روسیه و چین تنها کشورهایی هستند که در این نمایشگاه شرکت می کنند.»
به گزارش تین نیوز به نقل از ترابران، رحمت الله پوربابایی، دبیر انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان واگن، لکوموتیو، تجهیزات و خدمات ریلی از برگزاری یازدهمین نمایشگاه بین المللی حمل و نقل و صنایع ریلی تهران 1403 از 29 اردیبهشت تا یکم خرداد خبر داد.
او در پاسخ به این سوال که چه کشورهایی در این نمایشگاه شرکت می کنند، گفت: «هنوز نهایی نشده اما به صورت معمول چینی ها و روس ها مستفیم یا غیرمستقیم در نمایشگاه شرکت می کنند اما بعید است کشورهای دیگری در نمایشگاه حضور یابند. با این حال ما تلاش کردیم کشورهایی دیگری مانند هند هم در این نمایشگاه شرکت کنند.»
اگر راه آهن دخالت نکند؛ هماهنگی ها بهتر انجام می شوددبیر انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان واگن، لکوموتیو، تجهیزات و خدمات ریلی در ادامه به بیان مشکلات نمایشگاه در سال های قبل و بدعت گذاری راه آهن در برگزاری نمایشگاه اشاره کرد و گفت: «در تقویم نمایشگاهی انجمن صنفی مسئول برگزاری نمایشگاه ریلی است اما متاسفانه در سال های قبل راه آهن در برگزاری نمایشگاه دخالت کرد و وزن خود را بالا برد.»
پوربابایی با تاکید بر اینکه آنچه برای انجمن اهمیت دارد برگزاری نمایشگاه است نه اینکه چه کسی متولی برگزاری است، یادآور شد: «در ۲ سال گذشته نابسامانی هایی در تاریخ برگزاری نمایشگاه به وجود آمد. معمولا ما اواخر ادیبهشت ماه را برای برگزاری نمایشگاه پیشنهاد می دهیم. اما در ۲ سال گذشته مقداری ناهماهنگی به وجود آمد.»
او توضیح داد: «سال گذشته هم راه آهن به عنوان یک شرکت دولتی در برگزاری نمایشگاه دخالت کرد و قصد داشت مجری و زمان برگزاری را تغییر دهد. مشکل این است که اگر راه آهن دخالت نکند و خود ما هماهنگی ها را انجام دهیم بهتر است.»
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی تولیدکنندگان واگن، لکوموتیو، تجهیزات و خدمات ریلی تاکید کرد: «کسی قصد ندارد نمایشگاه را صاحب شود و انجمن هم به هیچ عنوان چنین نیتی در سر ندارد. تنها هدف ما این است که نمایشگاه به بهترین شکل و با هماهنگی کامل برگزار شود.»
او افزود: «هدف ما برگزاری نمایشگاه به بهترین نحو است. البته در همه امور هر چقدر دخالت دولت کمتر باشد، کار سهل تر پیش می رود و هرجا دولت دخالت کرده، مشکل به وجود آمده است.»
برگزاری جلسات منظم با راه آهن برای نمایشگاهپوربابایی افزود: «به دلیل این ناهماهنگی ها سال گذشته همزمان با برگزاری نمایشگاه جلساتی برگزار و توافق شد که هفته آخر اردبیبهشت ۱۴۰۳ نمایشگاه ریلی برگزار شود. به عبارتی تقویم نمایشگاه امسال، سال گذشته با سازمان توسعه بسته شد.»
او گفت: «هماهنگی ها برای برگزاری نمایشگاه امسال نسبتا بهتر از سال گذشته است و جلسات منظم بین انجمن ها و شرکت های برگزارکننده و راه آهن برگزار شده و امید است امسال چنین مشکلی به وجود نیاید.»
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید