به نقل از «پارسینه»

۵ علامت زودهنگام بیماری ام‌اس که باید مراقبت آن باشید

تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۸۲۸۱۳

 یک بیماری التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است و زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به ماده چرب محافظت کننده از فیبر‌های عصبی در مغز و نخاع، حمله میکند.

هر کسی می‌تواند به بیماری ام اس مبتلا شود، اما نرخ ابتلا به آن در زنان دو برابر مردان است و آنهم بین سنین ۱۵ تا ۶۰ سالگی. شانس شما برای ابتلا به این بیماری بیشتر میشود اگر سابقه خانوادگی آن یا سابقه ابتلا به سایر بیماری‌های مزمن را داشته باشید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! داشتن سابقه مونونوکلئوز (مونونوکلئوز عفونی یک بیماری عفونی ویروسی است که دستگاه تنفس، کبد و دستگاه لنفاوی را درگیر می‌کند) یا سیگاری بودن نیز شانس ابتلا به ام اس را افزایش می‌دهد.

اما آنچه در ادامه می‌خوانید مهم‌ترین علامت‌های بیماری ام اس است

مشکلات بینایی


برای بسیاری از افراد اولین علامت بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا فلج چندگانه در چشم است. اغلب، ام اس باعث نوریت اپتیک میشود، یک بیماری که به عصب ارتباط دهنده چشم به مغز صدمه میزند. این حالت معمولا تنها بر یک چشم تاثیر میگذارد، اما در موارد نادر شامل هر دو چشم میشود. علائم عبارتند از:

تاری دید

مات بودن رنگ‌ها

درد در چشم، به ویژه هنگامی که آن را حرکت می‌دهید

اغلب، علائم خود به خود در عرض چند هفته یا چند ماه ناپدید میشوند. اما اگر این نشانه‌ها را مشاهده کردید بلافاصله با پزشکتان در تماس باشید.

حس‌های عجیب و غیرعادی

اولین نشانه‌های ام اس که ممکن است حس‌های عجیبی در بدنتان باشد عبارتند از:

احساسی شبیه شوک برقی وقتی که سر و یا گردنتان را حرکت می‌دهید. ممکن است از ستون فقرات شروع شده و به دست‌ها و پاهیتان منقل شود.

بی حسی، اغلب در صورت

احساس سوزن سوزن شدن

احساس سفتی و تورم

خارش شدید

خستگی

یک نشانه شایع اولیه ام اس خستگی شدید است. ممکن است احساس خستگی کنید حتی اگر فعالیت زیادی نداشته باشید. ممکن است صبح به محض اینکه از خواب بیدار شدید احساس خستگی کنید.

گرما و مشکلات مربوطه

زمانی که ورزش می‌کنید، ممکن است به محض اینکه بدن خود را گرم می‌کنید احساس خستگی و ضعف کنید. همچنین هنگامی که بدنتان گرم شود در کنترل بخش‌های خاصی از بدن، مانند پا و یا ساق پای خود دچار مشکل میشوید. هنگامی که استراحت میکنید و دمای بدنتان پایین است، این علائم به احتمال زیاد از بین خواهند رفت.

مشکلات در راه رفتن

ام اس میتواند منجر به عدم تعادل شود، و راه رفتن را مشکل سازد. علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

مشکل داشتن در حفظ تعادل

مشکلات درراه رفتن معمولی

دیگر علائم ام اس

بسته به این که کدام بخش از سیستم عصبی تحت تاثیر قرار گرفته است، دیگر علائم اولیه میتوانند شامل موارد زیر باشند:

اختلال در تمرکز فکر

افسردگی

مشکلات در مثانه و روده

احساس کنید که اتاق در حال چرخش است، حالتی به نام سرگیجه

درد

اگر شما یک یا چند نشانه که از نشانه‌های شایع ام اس هستند را داشتید، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد آزمایش دهد. این آزمایش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

آزمایش خون برای مشکلات دیگر با علایم شبیه به ام اس مانند بیماری لایم.

آزمایش برای اندازه گیری سرعت سیگنال‌های در حال حرکت در اعصاب.

ام آر آی، که از مغز عکس می‌گیرد، تا پزشک شما بتواند مناطق آسیب دیده را بررسی کند.

کشیدن مایع نخاعی برای بررسی مایعی که در مغز و نخاع در جریان است؛ ممکن است نشانه‌هایی را نشان دهد که سیستم ایمنی بدن شما در حال آسیب زدن به سیستم عصبیتان است، و این نشانه‌ها در ام اس اتفاق می‌افتد.     منبع:بهداشت نیوز

منبع: پارسینه

کلیدواژه: ام اس علائم ام اس تاری دید

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۸۲۸۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی