رفتارگرایی در سیستم آموزشی و بازنمایی آن در درام بدون نشان دادن نقطه مقابل
تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۹۸۸۰۴
رسالت فیلم «قطار آن شب» که محوریت قصّه دارد باید به عقدههای نهادینه در موقعیت نمایشی مفروض طعنه میزد ولی از کنار این دغدغه بزرگ به راحتی گذشته است و چیزی که مورد توجه قرار گرفته خودِ قصّه است نه آن چیزی که باعث به وجود آمدن قصه شده است.
خبرگزاری شبستان-اصفهان: «قطار آن شب» به کارگردانی «حمیدرضا قطبی» محصول سال ۱۳۹۸ در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در اصفهان به روی پرده رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قطاری به حرکت درآمده و آغازگر داستان فیلم شده، شخصیت اصلی داستان دختری به نام بنفشه است که همراه با مادربزرگ خود مسافر قطار آن شب است و در مواجهه با شخصیت معلم داستان در برخوردی عاطفی و احساسی جریان اصلی فیلم را رقم می‌زند.
شخصیت معلم، یک نویسنده است، در جریان این آشنایی از گذشته بنفشه آشنایی پیدا می کند. دخترک مادر خود را در هنگام تولد از دست داده و همره با پدر معدنچی خود و مادربزرگش زندگی می کند. معلم که خود نیز از نظر شرایط روحی دچار فقدان حس مادرانه و خلاء عاطفی است برای نوشتن داستانی در مورد او از دانش‌آموزان خود می‌خواهد که با ایده‌هایی که دارند ادامه داستان را از دید خود تعریف کنند.
این فیلم از لحاظ زیست و اقلیم در مناطق شمالی کشور ساخته شده و شخصیت‌های فیلم به گفته مادر بزرگ داستان از شهر دیگری به این محل آمده‌اند و غریب هستند اما در جاهایی از فیلم لهجه شمالی را در صحبت‌های پدر داستان شاهد هستیم و همینطور در بعضی از کادربندی‌ها شاهد تله مکانی در بازیگر هستیم.
در لایه های دیگر، فیلم به این موضوع اشاره می‌کند که بنفشه بیشتر به دریافت حس مادری از جانب معلم که از مادربزرگ جوان‌تر است نیاز دارد. نیاز کودک به ارتباط با خانواده جوان بطور مشهودی در فیلم دنبال می‌شود و می‌تواند موید این اصل باشد که کودکان برای برقراری ارتباط بهتر به والدین و خانواده جوان احتیاج دارند.
اشاره به محیط زیست و موقعیت جغرافیایی شمال کشور و حفاظت از محیط زیست در چندین صحنه از فیلم به نمایش درآمده و از ویژگی‌های بارز فیلم است.
در فیلم شاهد صحنه‌ایی نمادین توسط شخصیت بنفشه هستیم که یادآور تابلوی نقاشی «جیغ از ادوارد مونش» است همینطور در قسمت هایی از فیلم و همچنین در تیتراژ آن تغییر تصویر واقعیِ فیلم به حالتی «امپرسیونیستی» را می بینیم که یادآور نقاشی‌های این سبک است، فیلم رئالیسمی جادویی را به ما نشان می‌دهد که مرز میان تخیل و واقعیت را از بین برده و همینطور مخاطب کودک و نوجوان را با عناصر داستان نویسی به کمک ایده‌های دانش‌آموزان مدرسه آشنا می‌کند.
قصّه عامل تعدیل‌کننده و رهایی‌بخش بشر است
ما در جهانی زندگی میکنیم که قصّه‌‌ها آن را ساخته‌اند و هرگاه با قصّه ای رو به رو شویم توقف میکنیم و به آن گوش می دهیم. قصّه واقعیّتی ساختگی است که ما آن را در نهاد خودمان داریم و این ناخودآگاه ماست که به این ساختن نیاز دارد. این نیاز تحت تأثیر دو نیروی مهمِ یعنی بایدها و نبایدهای بیرونی (کاراکتر والد) و دوم امیال و غرایز درونی (کاراکتر کودک) ایجاد می شود. طبق نظریات روانشناسی هر گاه یکی از این دو نیروی مهم دیگری را به شدت سرکوب کند complex یا عقده ساخته می شود و راهی که انسان برای رهایی از عقده دارد یا خواب است یا آفرینش هنری همگانی که ما آن را با نام اسطوره می شناسیم.
قصّه یا story کلمه ای است که از تغییر شکل یافتن history به معنای تاریخ به وجود آمده است و خود کلمه ی history هم دگرشکلی از ostorah یا اسطوره است.
خواب و اسطوره دو عنصری هستند که هر دو متّکی به قصّه هستند و روندی دارند که از یک جا شروع می شود و به یک جایی ختم می شود که این روند تحت تأثیر موادّ خامی است که در ذهن بشر وجود دارد. به هر حال ما برای اینکه عقدههایمان را درمان کنیم نیاز داریم قصّهای خلق کنیم.
به همین خاطر وقتی در طول روز به چیزی فکر می کنیم شب خواب آن را می بینیم. بدیهی است که خلق قصّه از زیستِ دغدغه ای، به وجود آمده است. دغدغه ای که خالق درگیر آن است و این درگیری به شدّت در شخصیّتها بازنمایی می شود.
قصّه در فیلم قطار آن شب چگونه جریان دارد؟
قصّه ی فیلم ساده است و موقعیت بازیِ هیجان انگیزی ساخته است. معلمی که خودش نویسنده است از شاگردانش می خواهد قصّه ای را با هم کامل کنند و آن قصّه همان داستان فیلم می شود.
در این پلات همه چیز با محوریّت قصّه پیش میرود اما به نظر میرسد به اینکه قصّه از دل کجا در آمده است بی توجهی می‌شود و به دغدغه ی بزرگ‌تر پرداخته نمی شود.
موقعیّت نمایشی ای که درام در آن جریان پیدا می کند یک کلاس درس است. کلاس درس در سیستم آموزش و پرورش دارای ساختاری است که این ساختارِ معیوب که در فیلم هم بازنمایی شده است، باید با عامل اخلالگری رو به رو شود.
عامل اخلالگر می تواند یک شخصیت باشد، شخصیتی که یک جای کارش میلنگد! در این درام، جا و نقش این عامل اخلال کاشته شده است اما برداشتی که از آن شده است آن چیزی که باید نیست.
معلّم عاملی است که از بیرون وارد موقعیت می شود و می بایست با انگیزه ی بزرگ و اراده ی قوی رو به روی سیستمی که نیاز به قصّه را به وجود آورده بود می ایستاد، کنشمند بود و تغییر ایجاد می کرد امّا او خنثی است، در برابر سیستم کنشی ندارد و در مقابل با چالش چندانی هم رو به رو نمی شود و این همان چیزی است که باعث فاصله گرفتن مخاطب از فیلم می‌شود.
در واقع رسالت چنین فیلمی که محوریت قصّه دارد باید به عقده های نهادینه در موقعیت نمایشی مفروض طعنه میزد ولی از کنار این دغدغه ی بزرگ به راحتی گذشته شده است و چیزی که مورد توجه قرار گرفته است خودِ قصّه است نه آن چیزی که باعث به وجود آمدن قصّه شده است.
رفتارگرایی در سیستم آموزشی و بازنمایی آن در درام بدون نشان دادن نقطه مقابل
یکی از مواردی که این روزها به عنوان یک ایراد در ساختار نظام آموزشی عنوان می شود تفکّر رفتارگرایی است. این تفکّر در دلِ خود شرطی سازی، تنبیه و تشویق دارد. اینها شیوه هایی هستند که از گذشته برای اهلی کردن و آموزش به حیوانات مورد استفاده قرار گرفته است و امروزه معتقدند برای آموزش به انسان باید جور دیگری اندیشید.
البته روش های ذکر شده شاید در کوتاه مدت نتایج مطلوبی داشته باشند اما در دراز مدّت باعث توقّف روند رشد کودک می شوند. یکی از مواردی که «الفی کهن» در کتاب «نه تشویق نه تنبیه» به عنوان عامل مضر آموزشی از آن یاد می کند تشویق با جایزه است. یعنی اتفاقی که در این فیلم به گونه های مختلفی دیده می شود و البته هیچ نقطه مقابلی هم برای آن وجود ندارد و هیچ شخصیّتی نیست که راه جانشینی را استفاده کند یا با داشتن عقیده ای متفاوت باعث به وجود آمدن چالشی جدی شود. یکی از جانشین هایی که برای این شیوه ها وجود دارد، آموزش از طریق بازی و هنر است و این همان موقعیّت نمایشی و بازی است که خلأ آن احساس می شود.
یادداشت از زهره طهماسبی/
پایان پیام/557منبع: شبستان
کلیدواژه: ماه محرم عزاداری محرم محرم مسجد کانون های مساجد کانون های فرهنگی هنری مساجد استان همدان مجلس عزاداری امام حسین ع تعزیه فیلم قطار آن شب سی و دومین جشنواره فیلم کودک و نوجوان سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان شهرداری اصفهان جشنواره فیلم کودک و نوجوان نقد فیلم اصفهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۹۸۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هزینه گران مقابله با پهپادهای ایران روی دست آمریکا | تصویر و مشخصات سلاح های موشکی و لیزری
همشهری آنلاین - گروه سیاسی: پس از ماه‌ها سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز خاورمیانه، هزینه این رهگیری‌ها در حال افزایش است. به گفته رئیس تدارکات تسلیحات پنتاگون اقدامات برای از بین بردن سامانه‌های هوایی بدون خدمه اکنون بیش از ۱۰۰ هزار دلار برای هر شلیک هزینه دارد.
ویلیام لاپلانت معاون یکی از معاونان وزارت دفاع آمریکا این اظهارات را اوائل هفته جاری (میلادی) در کنفرانسی به میزبانی مرکز مطلعات استراتژیک و بین‌المللی مطرح کرد. او گفته تلاش‌های کنونی برای متوقف کردن پهپادهای شلیک شده از سوی شبه‌نظامیان حوثی در یمن بر موشک‌های پرهزینه ناوشکن‌های نیروی دریایی یا جت‌های جنگی متکی است. برچسب قیمتی فعلی خیلی گران تمام می‌شود.
از ماه اکتبر (مهرماه ۱۴۰۲)، نیروهای آمریکایی در دریای سرخ و خلیج عدن، پهپادها و موشک‌های تهاجمی یک طرفه حوثی‌ها را که از یمن شلیک می‌شوند سرنگون می‌کنند. تا اواسط دسامبر ۲۰۲۳ (آذرماه ۱۴۰۲)، بیش از سه دوجین (بیش از ۳۶ فروند) شلیک به سمت پهپادها انجام شد. در بهار امسال بیش از ۱۳۰ مورد شلیک صورت گرفته است.
ارتش ایالات متحده همه جزئیات مربوط به سلاح‌های مورد استفاده در این عملیات را به اشتراک نگذاشته است، اما موشک استاندارد ۲ (Standard Missile ۲) که یک موشک زمین به هوا با برد متوسط است به ازای هر شلیک ۲.۱ میلیون دلار هزینه دارد.
بعد از ماه‌ها سرنگونی سیستم‌های کنترل هواپیماهای بدون سرنشین، این صورت حساب احتمالا بالاست و به تکاپوی پنتاگون برای پیدا کردن جایگزین‌های ارزان‌تر و کم‌هزینه‌تر کمک می‌کند.
یک موشک زمین به هوا با برد متوسط می تواند ۲.۱ میلیون دلار برای هر هزینه داشته باشد. شلیک کرد. پس از چندین ماه سرنگونی UAS، این صورتحساب احتمالاً بالاست و به تلاش‌های پنتاگون برای یافتن جایگزین‌های ارزان‌تر و کم‌هزینه کمک می‌کند.
سرنگونی هواپیماهای بدون سرنشین در حال افزایش است. دو هفته پیش، نیروهای ایالات متحده به اسرائیل و دیگر شرکای خود پیوستند و به سرنگونی حدود ۳۰۰ پهپاد و موشک تهاجمی یک طرفه شلیک شده توسط ایران و شرکای آن به سمت اسرائیل کمک کردند. اگرچه هیچ کشته‌ای در جریان این حمله گزارش نشد، اما آمریکا و متحدانش به جای فناوری یا سیستم‌های ارزان ضد پهپاد که لاپلانت امیدوار است به آن دست پیدا کند، چندین جت جنگنده اف ۱۵ ای، سیستم‌های موشکی پاتریوت و ابزارهای دیگر را به کار گرفتند.
ارتش آمریکا در مورد اینکه چه مهمات و چه تعداد هواپیما برای رهگیری حمله ایران استفاده کرده است، از جمله اینکه آیا خلبانی به فشار خون دچار شده است یا نه – صحبتی نکرده است، اما با توجه به انواع هواپیماها و کشتی‌های درگیر، احتمالاً موشک‌های متداول و رایج مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
لاپلانت می‌گوید هدف پنتاگون این است که هزینه‌های رهگیری پهپاد را به کسری از آنچه که تاکنون وجود دارد کاهش دهد. به گفته او وزارت دفاع به جایگزین‌هایی نیاز دارد که برای هر شلیک فقط ده‌ها هزار دلار یا تنها ۱۰ هزار دلار هزینه کند.
این اولین باری نیست که لاپلانت نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر و توسعه تسلیحات برای مقابله با سیستم‌های هوایی بدون سرنشین را مطرح می‌کند. در ماه‌های اخیر، او بارها در مورد نیاز به ساخت این سلاح‌ها «در مقیاس متناسب» با تمرکز بر یافتن سامانه‌های تسلیحاتی ارزان‌تر برای پاسخگویی به تعداد بالای رهگیری‌هایی که در خاورمیانه اتفاق می‌افتد، صحبت کرده است.
براساس گزارش یک نشریه دفاعی آمریکا (Taskandpurpose)، در حالی که برخی پهپادهای تجاری کوچک‌تر که به سلاح‌های جنگی تبدیل می‌شوند را می‌توان با سلاح‌های کوچک متداول منهدم کرد - مانند سلاح کوچک به کار گرفته شده در اوکراین که ساخته شده از ۶ شش قبضه کلاشینکف است – پهپادهای بزرگ‌تر مانند پهپادهای شلیک شده از سوی ایران و حوثی‌ها به سلاح‌های گران‌تر و پیچیده‌تر نیاز دارند. نیاز به روش‌های گسترده‌تر و ارزان‌تر به‌عنوان توانمندی‌های تسلیحاتی بدون سرنشین و انبار این تسلیحات برای مقابله با چنین پهپادهایی به احتمال در آینده افزایش پیدا می‌کند.
ایالات متحده روش‌های دیگری را امتحان می‌کند. در ماه فوریه (بهمن ۱۴۰۲)، ارتش ایالات متحده صدها هواپیمای کایوت سی دو سفارش داد که یک مهمات پرسه‌زن برای از بین بردن پهپادهای دشمن محسوب می‌شود. در همین حال ارتش آمریکا دومین سیستم لیزری پرقدرت سکو متحرک یا سیستم پی اچ ای ال را برای اهداف مقابله با سیستم‌های کنترل هواپیمای بدون سرنشین (UAS) در خارج از کشور مستقر کرده است. این تصمیم پس از آن صورت گرفت که ارتش ایالات متحده در چند ماه گذشته انواع مختلفی از سلاح‌های لیزری را که برای رهگیری در نظر گرفته بود، آزمایش کرد.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور