این روزها همه سرشان در اینستاگرام است
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۹۹۶۹۸
کامران محمدی با بیان اینکه متاسفانه این روزها همه سرشان در اینستاگرام است میگوید: با این حال فکر میکنم هنوز هم رسانههای رسمی نقش تعیینکنندهای در دیده شدن نویسنده دارند، هرچند این نقش بسیار کمرنگ شده است.
این داستاننویس در گفتوگو با ایسنا، درباره حفظ جایگاه نویسندگان توسط رسانهها اظهار کرد: تصور میکنم منظور از «رسانهها»، رسانههای رسمی نظیر خبرگزاریها و روزنامهها باشد و با فراگیر شدن رسانههای غیررسمی نظیر اینستاگرام و کانالهای تلگرامی، رسانههای رسمی خیلی به حاشیه رفتهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او همچنین درباره رسانهای شدن گروه خاصی از نویسندگان و در مقابل آن رسانهدار نبودن نویسندگان دیگر که باعث کمرنگ ماندن آنها میشود، بیان کرد: این حکایت تازهای نیست. همیشه برخی نویسندهها رابطه بهتری با رسانهها داشته و طبیعتا بیشتر دیده شدهاند و برخی هم در حاشیه زیستهاند. اما این تا حدی به سبک زندگی و خلقیات خود نویسندهها برمیگردد. همه نمیتوانند یا مایل نیستند مدام در چشم باشند و بعضیها مایلند در سکوت و بدون سروصدا به کارشان ادامه دهند. با این حال این شاید یکی از وظایف رسانهها باشد که آثار و چهرههای شاخص را به مخاطبشان معرفی کنند، حتی اگر نویسنده زیاد راغب نباشد. به عبارت دیگر متاسفانه در بسیاری موارد، حرکت تولید خبر، از منبع خبر (نویسنده، ناشر، محافل، جلسات و...) به سمت رسانه است، در حالی که باید برعکس باشد. ولی متاسفانه به دلایل بسیار، کمتر این اتفاق میافتد و اگر هم بیفتد، این روابط شخصی و دفترچه تلفن خبرنگار است که تعیین میکند با چه کسی تماس گرفته شود!
نویسنده رمان «مه» با بیان اینکه «من خیلی وقت است دیگر صفحات ادبی فعال و جذاب مثل دوران اصلاحات نمیبینم و چیزی از رسانههای رسمی نمیشنوم»، درباره علت این موضوع گفت: یکی از دلایلش البته نسل جدید خبرنگاران است که پرورشیافته «نظام سرچ»، گوگل و حتی شبکههای اجتماعیاند. نسلی که تسلط کافی بر حوزه کاریشان ندارند، نویسندهها را نمیشناسند، کارنامه کاریشان را نمیدانند و حتی در سرچ کردن تنبلند. اینها عموماً لقمه جویده میخواهند و به کار مجازی و کپیپیست عادت کردهاند. از روی دست همدیگر کپی میکنند و خلاصه تفاوت زیادی با مثلا یکی دو دهه پیش دارند. اما این همه ماجرا نیست.
محمدی افزود: متاسفانه این روزها همه سرشان در اینستاگرام است که رسانهای است اساساً سطحی و متعلق به فعالیتهای تبلیغی و روزمره. با این حال این وضعیت شاید هم اجتنابناپذیر باشد. تعریف رسانه در همین ۱۰ سال گذشته عوض شده است. کاغذ در حال حذف شدن است و سایتها از تخت فرمانروایی خبررسانی و تولید محتوا به زیر کشیده شدهاند. حتی رسانههای رسمی هم بیشتر با صفحات اینستاگرامیشان با مخاطب ارتباط دارند. با این اوصاف، از صفحات ادبی مطبوعات چه انتظاری میتوان داشت؟
این نویسنده در پاسخ به سوال مطرحشده درباره تاثیر روزنامهنگاری بر نویسندگی و برعکس اظهار کرد: تصور میکنم بهشدت بستگی به فرد و نوع فعالیت رسانهایاش دارد. مثلا فعالیت در حوزه اجتماعی و حوادث، نظیر آنچه مثلا مارکز یا همینگوی داشتهاند، احتمالا اثرات منفی کمتری دارد. اما در ایران تقریباً همه نویسندگان ازجمله خودم، در حوزه ادب و هنر کار میکنند یا کردهاند که از یک جایی به بعد، حاشیهها و مسائلی را به وجود میآورد که خودش موضوع دیگری است. با این حال هستند دوستان نویسندهای که همچنان به کار روزنامهنگاری مشغولند و مشکلی هم ندارند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: روز خبرنگار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۹۹۶۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هاآرتص: اسرائیل دانشگاههای آمریکا را از دست داده است
به نوشته رسانه پر تیراژ رژیم صهیونیستی، اسرائیل جوانان آمریکا را از دست داده است و بدون تغییر ساختار رهبری اسرائیل، حمایت دولت ایالات متحده را هم از دست خواهد داد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، آورات ریتان عضو کنست از حزب کار رژیم صهیونیستی در یادداشتی که در واکنش به تظاهرات گسترده دانشجویان دانشگاههای آمریکا علیه سیاستهای رژیم صهیونیستی منتشر شده اعتراف کرد، اسرائیل حمایت نه تنها دانشجویان بلکه جوانان آمریکایی را از دست داده است.
در مقدمه این نوشتار آمده است: روز 7 اکتبر ما با یک اقدام نظامی غافلگیر شدیم، روز 8 اکتبر بود که فهمیدیم کابینهای داریم که قادر به هیچ کاری نیست، و امروز هم شاهد سومین شکست خود هستیم، تا متوجه شویم اسرائیل در بخش رسانهای هم شکست خورده است.
در ادامه این یادداشت نویسنده اعتراف میکند، آنچه که با یک کمپ حمایت از فلسطینیان در داخل دانشگاه کلمبیا آغاز و پلیس نیویورک دهها نفر از آنها را دستگیر کرد، به سرعت و بدون هیچ کنترلی به بسیاری از دانشگاههای دیگر ایالات متحده و حتی خارج از آن سرایت کرده است، موجی مبهم با شعارهایی همچون تلآویو و اسرائیل را منفجر کنید یا گردانهای قسام ما به شما افتخار میکنیم سرتاسر این دانشگاهها را فرا گرفته است و حباب اسرائیل برای دانشجویان آمریکایی را منفجر کرد.
به اعتقاد نویسنده، درست است که فقط مدت کوتاهی است که ایالات متحده با تصویب بسته کمکهای نظامی خود با اکثریت آرا در مجلس سنا حمایت قدرتمندانه خود را از اسرائیل به اثبات رسانده اما تصاویر رسیده از دانشگاهها در کنار رویکردهای بلند مدت موجود در دولت، رسانهها و جامعه آمریکا ادامه این پشتیبانی را تهدید میکند.
سپس نویسنده اعتراف میکند: اسرائیل دانشگاهها را از دست داده است، این روند در چارچوب یک عملیات بلند مدت از مبارزات اجتماعی و سیاسی در جامعه آمریکا به وقوع پیوست، در حالی که مفاهیم حمایت از اسرائیل تا حدود زیادی در فرهنگ جوانان ایالات متحده ریشه دوانده بود، امروز به نقطه تغییر رسیده است و تا انکار حق دولت اسرائیل در ادامه بقا و ارتباط یهودیان با سرزمین اسرائیل هم رسیده است.
در بخش دیگری از این نوشتار آمده است، میزان حمایت از اسرائیل در نظر سنجیهایی که بعد از 7 اکتبر انجام گرفته در میان جوانان بین 18 تا 24 سال به شدت کاهش یافته است.
50 درصد از آنها از حماس حمایت کرده و اکثر آنها هم مخالفت خود را با سیاستهای بایدن در قبال اسرائیل ابراز داشتند.
آنها همان جوانانی هستند که امروز پلاکاردهای "از دریا تا رودخانه " را برافراشتهاند و خوستار انتفاضه در دانشگاههای بزرگ هستند، و شاید در آینده آنها را در پستهای کلیدی و تاثیر گذار در مجلس سنا و در دادگاهها و ساختارهای اقتصادی و حتی کاخ سفید ببینیم.
آنچه مشخص است آن است که موضع ضد اسرائیلی و سامی ستیز در حال رخنه به سیاستهای ایالات متحده هم هست و به ویژه در سال انتخابات نامزدها نمیتوانند آرای این رای دهندگان احتمالی را نادیده بگیرند.
نویسنده سپس تاکید میکند که هشدار اولیه در رابطه با از دست رفتن احتمالی حمایت آمریکا یک ماه پیش نمایان شد، زمانی که ایالات متحده به شکل دراماتیکی حاضر به استفاده از حق وتو علیه طرح پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل نشد، امری که باعث شد نخست وزیر سفر هیئت اسرائیلی به واشنگتن را لغو کرد.
خیزش دانشگاههای آمریکا؛ حرف حساب دانشجویان چیست؟سیل انتقادها به رئیس دانشگاه کلمبیا بهدلیل سرکوب معترضانخیزش سراسری دانشگاههای آمریکا علیه صهیونیستها/گزارش ویژهانتهای پیام/