به نقل از «فرارو»

چرا پگاه آهنگرانی به سلبریتی‌ها حمله کرد؟

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۵۴۵۵۳

  فرارو- پگاه آهنگرانی در اقدامی بی سابقه علیه بازیگرانی که در مورد همه چیز نظر می دهند، موضع گرفت و گفت: ما چیکاره‌ایم؟ که راجع به همه چیز نظر بدهیم. خیلی وقت‌ها سعی می‌کنم راجع به چیزی حرف بزنم، اما خودم را کنترل می‌کنم. جایگاهی که فضای مجازی به بازیگر می‌دهد، چقدر این جایگاه را باور می‌کنیم. 
به گزارش فرارو، این مصاحبه ویدیویی که روز گذشته منتشر شد واکنش‌های متفاوتی از سوی کاربران به دنبال داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پگاه آهنگرانی در این مصاحبه ویدیویی به خبرگزاری رکنا می‌گوید: «ممکن است در یک دوره‌ای فعال بودم و کار‌هایی کردم و نمی‌گویم پشیمان هستم، اما کم تجربه‌تر بودم.»

او ادامه می‌دهد: سالیانی است که از کسی حمایت نکردم، حرفی هم نزدم و ترسی هم از چیزی نداشتم. اما به نظر من مردم اوردوز این هستند بازیگران راجع به چیزی نظر بدهند. من به این نتیجه رسیدم که چرا اینگونه فکر می‌کنیم؟ ما (بازیگران) چه کاره جامعه هستیم، چرا برتری نسبت به بقیه آدم‌ها داریم که راجع به همه چیز نظر بدهیم. می‌توانیم در حوزه تخصصی‌مان نظر بدهیم، اما اینکه یک اقتداری را احساس کنیم و از جایگاهی رهنمود به مردم بدهیم، به نظر من کار نمی‌کند و برعکس آن رهنمود کار می‌کند و وقتی مردم ناراضی می‌شوند، همه چیز را به گردن تو (سلبریتی‌ها) می‌اندازند.

آهنگرانی اضافه می‌کند: اگر نظر سلبریتی‌ها تاثیری هم داشته باشد، تاثیر واقعی نیست. کمپین فلان چیز را راه می‌اندازند و مردم می‌روند لایک می‌کنند و تا یک هفته درگیر کمپین هستند. اما چون مردم به صورت خودجوش و واقعی این نیاز را احساس نکردند که دنبال حرکت مد نظر چهره مشهور را بروند، کمپین مد نظر خیلی زود فروکش می‌کند و تاثیر عمیقی نمی‌گذارد. من مدت‌هاست در فضای مجازی حضور ندارم و راجع به چیزی اظهار نظر نمی‌کنم، به خاطر اینکه ما چیکاره‌ایم؟ خیلی وقت‌ها سعی می‌کنم راجع به چیزی حرف بزنم، اما خودم را کنترل می‌کنم. جایگاهی که فضای مجازی به بازیگر می‌دهد، چقدر این جایگاه را باور می‌کنیم، این جایگاه به شما می‌گوید من (بازیگر) اینقدر میلیون فالور دارم و حق دارم راجع به همه چیز نظر بدهم در صورتی که درست نیست.
واکنش کاربران در اینستاگرام وفضای مجازی به مصاحبه پگاه آهنگرانی بعد از این مصاحبه‌ی جنجالی کاربران فضای مجازی در اینستاگرام پگاه آهنگرانی وفضای مجازی واکنش نشان دادند. یک کاربر علت این مصاحبه را رفع ممنوع الخروجی اخیر وی دانست و گفت که نظر دادن در مورد وضعیت اجتماعی ومشکلات معیشتی مردم تخصصی نیست و اگر هنرمندان محبوب می‌مانند به این خاطراست که صدای مردم هستند.

کاربر دیگری نوشت:
هر کسی آزاده در هر موردی که دلش بخواد اظهار نظر بکنه؛ جامعه نیاز به تولید اندیشه داره خانم عزیز.

یک کاربر دیگر گفت:
خانم محترم هر کسی حق داره راجع به مسائلی که زندگیش رو تحت الشعاع قرار می‌ده اظهار نظر کنه.
ماجرای ممنوع الخروجی پگاه آهنگرانی چه بود پگاه آهنگرانی بازیگر سینما و تئاتر که به عنوان داور به دعوت جشنواره‌ی "باتومی" گرجستان شده بود، هنگامی که می‌خواست در این رویداد سینمایی شرکت کند، متوجه شد که ممنوع الخروج شده است.

علت ممنوع الخروجی پگاه آهنگرانی، اما به ده سال پیش بر می‌گردد. شرکت در اعتراضات به نتیجه انتخابات جنجالی ۸۸. پگاه آهنگرانی درباره علت ممنوع‌الخروجی‌اش نوشت: " این اتفاق به دلیل پرونده‌ای است که به دلیل حوادث ۸۸ در قوه قضاییه داشته که به موجب آن به ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود و به نظر می‌رسد با تغییرات اخیر در قوه قضاییه اکنون حکم در مسیراجرا قرار گرفته است. "

این بازیگر با تایید این موضوع به خبرنگار ایسنا گفت که این اتفاق به دلیل پرونده‌ای است که بعد از حوادث ۸۸ در قوه قضاییه داشته که به موجب آن به ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود و به نظر می‌رسد با تغییرات اخیر در قوه قضاییه اکنون حکم در پروسه اجرا قرار گرفته است.

منیژه حکمت، کارگردان سرشناس و مادر پگاه آهنگرانی روز ۶ شهریور در مراسم افتتاح پروژه آی قصه در جمع حاضرین گفت: دخترش پگاه که به او افتخار می‌کند باید یک سال و نیم حبس تعزیری را سپری کند. به تازگی اعلام شد این هنرپیشه جوان ممنوع الخروج است.

القاصی دادستان تهران نیز درباره ممنوع الخروجی پگاه اهنگرانی بازیگر سینما به خبرنگاران گفته بود: این فرد به دلیل اتهام های امنیتی و جرم عمومی ممنوع الخروج شده است.
بیوگرافی پگاه آهنگرانی پگاه آهنگرانی متولد سال ۱۳۶۳ در شهر اراک است. آهنگرانی به واسطه پدر و مادری که هر دو کارگردان بودند در ۶ سالگی وارد سینما شد. اما دومین فیلم او «دختری با کفش‌های کتانی» به کارگردانی «رسول صدرعاملی» اسم او را سر زبان‌ها انداخت. فیلمی که در دهه هفتاد با مطرح کردن موضوع روابط و دوستی‌های پیش از ازدواج دست به تابو شکنی بزرگی زد. البته خیلی‌ها توفیق حضور آهنگرانی در این فیلم را به لطف مادرش منیژه حکمت دانستند که در این اثر مشاور کارگردان بود. آهنگرانی برای بازی در این فیلم در جشنواره قاهره و برلین تقدیر شد.

پس از آن در فیلم ساختار شکن «زندان زنان» به کارگردانی منیژه حکمت بازی کرد که ایفای سه نقش متفاوت در این فیلم توجه منتقدان را به خود جلب کرد. او در فیلم‌های متعددی از جمله فیلم‌های پر فروش «ورود آقایان ممنوع» و «مکس» هم حضور داشته است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: پگاه آهنگرانی سلبریتی بازیگر مصاحبه جنجالی منیژه حکمت رسول صدرعاملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۵۴۵۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رجوع و روایت آتش بلاگری و سلبریتی شدن در روابط زن و شوهری

نمایش «رجوع» این روزها در تهران روی صحنه می‌رود تا به اختلافات متداولِ این روزها در روابط بین زن و شوهرها بپردازد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، داستان‌ها و ماجراهای مربوط به روابط زن و شوهری همیشه دستمایه ساخت آثار نمایشی بوده است. از فیلم‌های «همسر»، «آتش بس»، «توفیق اجباری» تا نمایش‌های «بازیگر و زنش»، «تن شوری» و ... هنرمندان را به سمت خلق آثاری با این موضوعِ همیشه جذاب سوق داده است.

جذابیت همیشگی این سوژه باعث شده پدید آورندگانِ تئاترِ «رجوع» نیز به سمت تولید اثری نمایشی با موضوعِ روابط زن و شوهری بروند. رجوع به قلم کیمیا خلج و کارگردانی سعید حشمتی در قالب اپیزودهای مشابه به چالش‌های زندگی زناشویی می‌پردازد. روایت داستان در بستر دادگاه، اندکی کلیشه‌ای و تکراری به نظر می‌رسد. اگر از این زاویه به دادگاه نگاه کنیم که عموماً ارجاع به دادگاه و قاضی آخرین راهکار برای حل بحران‌ها باشد پس باید این اشکال را متوجه نویسنده‌ی نمایش «رجوع» دانست که هیچ فرصتی را برای سازش بین زوجین قائل نبوده و صدور حکم قضایی را فصل الخطاب قرار داده است.

کلنل دست به دامن عارف شد / نازنین بیاتی انتخاب مناسبی بود؟

البته در نمایش اشاراتی به فرصت دادگاه برای ایجاد سازش بین زوجین برای تفکر و تأمل بیشتر شده اما این اقدام نویسنده ناکافی به نظر می‌رسد و شاید اگر به جای فضای دادگاه، اتفاقات نمایش در حضور شخص دیگری مانند یک مشاور خانواده رخ می‌داد، فرجام مثبت و امیدوار کننده‌تری برای کاراکترهای نمایش قابل تصور بود.

اپیزود نخست این نمایش روایت زن و شوهری بود که اختلافاتشان مربوط به استقلال زن و زیبایی‌های ظاهری بود.

در «رجوع» دیالوگ‌ها چکشی و پینگ پونگی است و نویسنده به خوبی موفق به ایجاد بده بستان‌ها در نمایشنامه شده است. داستان زندگی کاراکترها به شکل صحیحی پرداخت و روایت شده و نویسنده به شناخت درستی از کاراکترهای نمایشش رسیده است. در هر اپیزود تفاوت کاراکترها به وضوح قابل دریافت است و نویسنده در نگارش آنها خلاق و پویاست.

اما نکته مهمی که در مورد متن وجود دارد نوع نگارش آن است. اخیراً در بسیاری از آثار، نویسندگان را نمی‌توان مؤلف محسوب کرد. مؤلفی که ایده دارد، مشق می‌دهد، درس می‌دهد و شاید راهی نشان می‌دهد و....

اپیزود دوم؛روایت کارگردانی بود که به عنوان یک سلبریتی، در عین ازدواج با همسری روستایی، ارتباطاتی موازی داشت و همین موضوع موجب اختلافات شدید بین او و همسرش شده بود.

بخش زیادی از نویسندگان نسل جدید روایت‌هایی گزارش گونه دارند. روایت‌هایی که گویی تنها برای صرفا جهت اطلاعِ مخاطب نوشته شده‌اند یا اینکه گویی یک گزارش خبری هستند تا یک نمایشنامه با هدفی والا و نتیجه‌گیری که به کارِ زندگیِ مخاطب بیاید.
البته که در بسیاری از  آثار خبری، خبرنگاران نتیجه گرا و هدفمند هستند و تنها صرفاً راوی یک رویداد نیستند؛ بلکه موجب ایجاد چالش‌های جدی می‌شوند. اما در «رجوع» نویسنده فقط «گزارشگر» است. گزارشگری که گزارش می‌دهد؛ در بطن جامعه خانواده‌هایی هستند که شرایط ویژه و متفاوتی بر زندگی آنها حاکم است.

کیمیا خلج با نوشتنِ متن «رجوع» فقط به مخاطب خبر می‌دهد و مخابره‌گر یک اتفاق است؛ البته که همین هم ارزشمند است. اما نباید فراموش کنیم که نویسنده‌ی این نمایش‌نامه راهکار ندارد، ایده ندارد و هدایت گر نیست.

شاید به همین علت است که به رغم هدایت صحیح و خوب بازیگران توسط کارگردان، حس و حال تماشای یک اثر تئاتری ویژه به مخاطب منتقل نمی‌شود.

اپیزود سوم مربوط به زن و شوهری بود که تفاوت‌های اعتقادی و فرهنگی عمیقی با همدیگر داشتند و همین مسئله اختلافات شدیدی بین آنها ایجاد کرده بود.

اساساً در شرایط مشابه هیچ راهی برای به چالش کشیده شدن خلاقیت کارگردان وجود ندارد و یا حداقل بیننده تلاشی برای خلق یک اثر بصری ویژه از کارگردان را شاهد نیست. آفتی که گریبان برخی یا شاید بسیاری از آثارِ این روزهای تئاتر ایران را گرفته است.

کارگردانان در آثار مشابه و این نمایش، به «صندلیسم!» دچار شده‌اند. آفتی عجیب که با اسم رمز «مینی مال» و فقط با چیدن چند صندلی ساده در صحنه روز به روز در حال نفوذ در جان تئاتر است. هر کدام از کارگردانان هم دلایل خاصی را برای انتخاب این سبک کاری دارند که غالباً چندان منطقی به نظر نمی‌رسد.  اجرای «صندلیسم» هرچه هست نه تنها تئاتر محسوب نمی‌شود بلکه شاید در چهارچوب یک اثر رادیویی ویژه هم گنجانده نشود.

البته که نمایش «رجوع» با وجود اینکه صحنه‌ای خالی دارد و تنها به چند صندلی روی صحنه پناه برده، اما تلاش کرده تا جنبه‌های نمایشی و تصویری هم در کار باشد تا اثر صرفا به یک نمایش رادیویی تبدیل نشود.

اپیزود چهارم این نمایش به روایت خانواده‌ای اختصاص داشت که زنِ خانواده در فضای مجازی بلاگر بود و همین مسئله پایه و اساس اختلافاتِ شدیدی شده بود.

رفتن سراغ موضوع‌های اجتماعی که در دل جامعه و در میان مردم جاری هستند و هر کدام از ما بارها و بارها در اطراف‌مان آنها را دیده‌ایم، بسیار ارزشمند است. پرداختن به این موضوع‌ها حتی اگر بدون ارائه‌ی راهِ چاره یا راهی تازه باشد، با زدنِ تلنگرهایی هرچند کوچک به مخاطب، می‌توانند اثرگذار باشند.

منصفانه نیست اگر از بازی خوب بازیگران (رجوع) سخن نگوییم. از اپیزود اول تا آخرین اپیزود که با بازی شیرین و دقیقِ افشین سنگ چاپ مواجه می‌شویم، همه بازیگران بسیار دقیق و حساب شده ایفای نقش می‌کنند و این نکته‌ای است که به واسطه آن نمی‌شود از نقش ویژه کارگردان چشم پوشی کرد.

در پایان باید گفت علیرغم کاستی‌هایی که در نمایش «رجوع» به چشم می‌خورد، اما این اثر ارزش یک بار دیدن را دارد.

توضیحات نمایش:

 رجوع

نویسنده: کیمیاخلج
کارگردان: سعیدحشمتی

بازیگران:

نیما هاشمی سرشت، الهام احمدی، میثاق جمشیدی، پریسا علی نیا، کیمیا خلج، هومن بنایی، روناک برخوردار، فاطمه توانا، محمد روشنفکر و افشین سنگ چاپ

-------------------------
نوشته: هبت اله یگانه
-------------------------

انتهای پیام/