به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

طالبان در مذاکره با آمریکا به بن بست رسید

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۵۵۴۹

نوذر شفیعی کارشناس سیاست خارجی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره حضور هیئتی از طالبان در تهران و دیدار آنها با مقامات ایرانی،  اظهار کرد: مسئله افغانستان ، تبدیل به عرصه کنش برای  قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی  و بازی استراتژیک به شمار می رود.

او ادامه داد: رفتار دولت‌ها در قبال مذاکره با طالبان بیشتر جنبه تاکتیکی دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عنوان مثال ایالات متحده با این گروه، هفت دور مذاکره کرده‌اند، اما آمریکا به راحتی رایزنی ها را وتو کرده و حاضر به پذیرش  آن نتیجه نشد.  وقتی طالبان در پیشبرد اهدافش  با ایالات متحده به بن بست رسید، خواستار توافق با تهران شد. 

شفیعی ادامه داد: به نوعی می‌توان چنین اقداماتی را، تاکتیکی از سوی طالبان افغانستان به شمار آورد. علاوه بر این مشخص نیست که آیا پیشنهاد‌هایی که از سوی ایران مطرح و مذاکراتی که با آنها انجام می شود، نتیجه مطلوب را به دنبال  داشته باشد. به عبارتی دیگر مشخص نیست که آیا ایران می‌تواند «مبتکر صلح» در افغانستان باشد و آیا بازیگران داخلی در این کشور و دولت های منطقه این جایگاه را برای ایران قائل شوند. با این حال  می شود در این باره خوشبین بود، زیرا مذاکرات جمهوری اسلامی ایران با اطلاع و هماهنگی دولت مرکزی کابل پیش می رود. در هر صورت  بازی افغانستان پیچیدگی خاصی دارد و نمی توان به طور قطع ، هیچ آینده‌ای برای روند این مذاکرات متصور بود.

بیشتر بخوانید:موسوی سفر هیاتی از گروه طالبان افغانستان به تهران را تایید کرد

او در بخش دیگری از این گفت و گو خاطرنشان کرد :  طالبان یکی از  بازیگران منطقه‌ای است و در چارچوب اهداف و منافع خود عمل می‌کند،  در نتیجه هیچ چشم اندازی برای صلح افغانستان وجود ندارد، زمانی می‌توان در این کشور انتظار صلح  داشت که بازیگران منطقه‌ای پی برده باشند، ادامه این بازی فقط برای آنها هزینه‌های گزاف را به همراه دارد و هیچ نتیجه سودمندی برای  طرفین به همراه نخواهد داشت.

شفیعی گفت: در مذاکرات ایالات متحده و طالبان بحث این است که که این گروه در مسیر سیاسی خود به بن‌بست رسیده و نمی‌تواند دولت مرکزی را ساقط کند،  علاوه براین از نظر طالبان دولت غنی  دست نشانده آمریکا است.

کارشناس  مسائل سیاست خارجی افزود: طالبان در بیرون راندن نیرو‌های آمریکایی از افغانستان هم ناموفق بوده و  بعد از این اتفاقات بود که به سمت مذاکره با ایران حرکت کردند. از طرفی دیگر وقتی واشنگتن  پی برد که هیچ راهی برای سرنگونی این گروه وجود ندارد ، جنگ طولانی شده و ادامه آن برای ایالات متحده هزینه‌بردار است تازه به این فکر افتاد که  دستیابی به اهدافشان در افغانستان ممکن نیست ،  در نتیجه تصمیم گرفتند با طالبان بر سر میز مذاکره بنشینند.

او دادمه داد: فقط در شرایطی می‌توان انتظار داشت که فرآیند صلح در افغانستان به نتیجه‌ای مطلوب منجر شود که کشور‌های منطقه متوجه به  بن‌بست رسیدن این روند شده باشند. در آن صورت است که خواسته  ها تعدیل شده، انتظارات کاهش پیدا می‌کند و مذاکرات صلح  به نتیجه‌ای دلخواه کشور‌های منطقه خواهد رسید.

شفیعی در رابطه با نتایج دیدار نماینده های طالبان با مقامات ایرانی گفت: به نظر می‌رسد باوجود سفر‌های مختلفی که مقامات طالبان به کشور‌های منطقه  داشتند، حضورشان در تهران  تاکتیکی و هدفمند انجام شده  و دولت ایران هم به دلیل وجود  مرز‌های مشترک  و به این دلیل که  تهران هم  از تحولات این کشور آسیب دیده و اثر می‌پذیرد با آنها رایزنی می کند. بنابراین تهران تمایل دارد که یک دولت با ثبات، فراگیر و توسعه محور در افغانستان قدرت را به دست بگیرد و  این امر در پرتو همسایگی مسالمت آمیز و امنیت هر دو کشور تأمین می‌شود.

او خاطر نشان کرد: نگاه کشورمان به مسائل افغانستان  درست برخلاف  ایالات متحده است، زیرا  منافع آمریکا در پرتو بی‌ثباتی در منطقه و به خصوص در این کشور تأمین می‌شود، علاوه براین در صورت تنش  در افغانستان، آنها  به راحتی می‌توانند ایران را تهدید کرده و جدا از آن   آسیای مرکزی و  روسیه را هم  آسیب پذیر کنند.

کارشناس  مسائل سیاست خارج در پایان این گفت و گو عنوان کرد:  دلیل  نپذیرفتن نتیجه مذاکرات طالبان توسط  ترامپ  به این موضوع بازمی گردد که  یکی از نتایج به ثمر نشستن این رایزنی ها ایجاد ثبات در افغانستان بود.  تنها وجود یک دولت ضعیف و شکننده در کنارحضور نیرو‌های بی‌ثبات کننده در این کشور می‌تواند امنیت آنها و همسایگانشان  را تهدید کند.

انتهای پیام/

ایالات متحده به دنبال ثبات سیاسی در افغانستان نیست

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مذاکرات طالبان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۵۵۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دروغ علنی طالبان؛ آب هیرمند را به شوره‌زار می‌ریزند تا به ایران نرسد!

پرداخت نکردن حقابه ایران از رودخانه هیرمند توسط افغانستان در حالی است که انتشار تصاویر ماهواره‌ای از انحراف بخش عمده‌ای از آب رودخانه مرزی مشترک به سمت شوره زار گودزره در این کشور بار دیگر حاشیه ساز شده است.

 

تصاویر ماهواره‌ای از انحراف آب هیرمند به شوره زار گودزره افغانستان

به گزارش همشهری، افغانستان سال‌هاست از آزادسازی حقابه رودخانه مرزی هیرمند سر باز می‌زند. با اینکه مقامات افغانستان، آزادسازی حقابه رودخانه هیرمند را به بارندگی‌های مناسب در این کشور مشروط کرده اند، اما با وجود بارش‌های فرا نرمال در این کشور، نه تنها حقابه ایران از رودخانه هیرمند آزاد نشده، بلکه این کشور با استفاده از بند‌های کوچک و متعدد انتقال و انحراف آب، مانع از جاری شدن رودخانه به پایین دست حوضه آبریز هیرمند در ایران می‌شود.

با اینکه انتشار برخی تصاویر جاری شدن آب در پایین دست حوضه آبریز رودخانه هیرمند در سیستان و بلوچستان هراز گاهی در فضای مجازی دست به دست می‌شود و موجی از شادمانی را در بین مردم محلی سبب می‌شود، اما پرداخت حقابه براساس معاهده سال ۱۳۵۱ تعریف مشخصی دارد و آزادسازی سیلاب سرشکن از سد‌های بالادست که محدود به یکی دو نوبت در سال است، به معنای عمل افغانستان به تعهدات قانونی اش در زمینه پرداخت حقابه هیرمند نیست.

عدم پرداخت حقابه ایران از سوی افغانستان در حالی است که انتشار تصاویر ماهواره‌ای از انحراف بخش عمده‌ای از آب این رودخانه مرزی مشترک به سمت شوره زار گودزره در این کشور و در همسایگی با ایران، بار دیگر حاشیه ساز شده است.

تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که طالبان مانند سال‌های گذشته سیلاب هیرمند را به بیابان گودزره انحراف داده است. آب منحرف شده مساحتی بالغ بر ۴۰۰ کیلومتر مربع از گودزره را پوشانده و آب شیرین رودخانه هیرمند را به تلخاب تبدیل کرده است.

آبی که می‌تواند در صورت رسیدن به پایین دست، تالاب بین المللی هامون ایران به وسعت ۴۱۰ کیلومتر مربع (معادل وسعت گودزره) را احیا و از مرگ این اکوسیستم ارزشمند و تبدیل آن به کانون گرد و غبار جلوگیری کند.

سلاجقه: برای نرسیدن آب به تالاب هامون دست‌هایی در کار است

مدیر کل دفتر حفاظت و احیای تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست کشور درباره خلف وعده‌های افغانستان در عمل به آزاد سازی حقابه هامون از روزدخانه هیرمند گفت: «متاسفانه با وجود بارش‌های خوبی که در حوضه هیرمند و کل کشور افغانستان اتفاق افتاده است و رودخانه‌های ورودی تالاب هامون، وضعیت مناسب و سیلابی دارند، اما دستکاری‌هایی که در بالادست اتفاق افتاده و انحراف آبی که به وسیله بند‌های انحرافی ایجاد شده، باعث شده است که آب از مسیر طبیعی خود منحرف شده و مسیر طبیعی را طی نکند.»

آرزو اشرفی زاده اضافه کرد: «مسیر طبیعی آب در این حوضه آبریز به این صورت است که آب باید از رودخانه هیرمند وارد ایران شده و تالاب هامون را سیراب کند؛ در ادامه از طریق رودخانه شیرین به افغانستان بر گردد و وارد گودزره شود. اما متاسفانه دستکاری در مسیر طبیعی و عدم تامین حقابه پایین دست، این مسیرطبیعی را منحرف کرده است.»

اشرفی زاده تصریح کرد: «این اقدام افغانستان از نظر حقوق عرف بین الملل محکوم است و ما در این خصوص اعتراض خود را اعلام کرده ایم. پیگیری‌هایی هم از طریق مراجع ذیربط (وزارت امور خارجه) در حال انجام است که اکوسیستم‌ها به صورت یکپارچه و طبیعی آبگیری شوند.»

این مدیر ارشد محیط زیستی کشور درباره آخرین وضعیت تالاب بین المللی هامون گفت: «تالاب هامون از رودخانه فراه مقدار کمی مرطوب و مقداری آب نیز از طریق رودخانه هیرمند وارد تالاب شده است که حجم آن در مقایسه با حجم سیلاب و دبی بسیار بالای آبی که در رودخانه هیرمند جریان دارد، بسیار ناچیز است. درواقع مداخلات انسانی که در مسیر اتفاق افتاده منجر به این شده است که ورودی تالاب بین المللی هامون که همیشه وابسته به سیلاب‌ها بوده، دچار چالش شود و آب کمی وارد آن شود.»

دروغ طالبان به ایران درباره نبود آب کافی در پشت سد‌های کجکی و کمال‌خان

مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالاب‌های سازمان حفاظت محیط زیست کشور به انحراف آب هیرمند به گودزره اشاره کرد و افزود: «گودزره درواقع یک شوره زار است و از نظر اکولوژیکی هیچ ارزشی ندارد. از قدیم و از گذشته به دلیل واقع شدن در انتهای حوضه آبریز، مردم منطقه هیچ وابستگی معیشتی به آن ندارند. درمقابل، اما تالاب بین المللی هامون به عنوان ذخیره زیست کره که در کنوانسیون رامسر ثبت شده است، ارزش اکولوژیکی بسیار بالایی دارد. بر همین اساس، هم به لحاظ عرفی و هم از نظر قوانین بین الملل انحراف مسیر طبیعی هیرمند محکوم است.»

اشرفی زاده در پاسخ به دلیل دستکاری‌های کشور افغانستان در مسیر روردخانه مشترک مرزی هیرمند، گفت: «این سوال را باید از مسئولان افغانستان پرسید که با چه هدفی این کار را انجام می‌دهند. دو کشور مسلمان منطقه باید حسن همجواری و حقوق همدیگر را رعایت کنند. ضمن اینکه رعایت حقوق اکوسیستم‌های طبیعی مشترک که در دنیا هم وجود دارد باید توسط همه کشور‌هایی که آب‌های هم مرز دارند صورت بگیرد و افغانستان هم از این موضوع مستثنی نیست.»

اشرفی زاده به پیگیری‌های سازمان حفاظت محیط زیست برای تامین حقابه هامون از رودخانه هیرمند اشاره کرد و گفت: «مکاتبات زیادی در این زمینه داشته ایم و حتی مذاکرات متعددی از طریق وزارت امور خارجه صورت گرفته است. معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هم شخصا پیگیر موضوع است و امیدواریم این پیگیری‌ها در نهایت به نتیجه برسد.»

بند کمال‌خان قابلیت ذخیره تنها ۵۰ میلیون مترمکعب آب دارد، اما در واقعیت بند انحرافی آن توانایی انحراف بیش از ۲ میلیارد مترمکعب آب از رودخانه هیرمند پیش از سرریز سد مخزنی را دارد. اقدامات چند سال اخیر در انحراف آب هیرمند و تحقق پیدا نکردن حق آبه ایران نشان می‌دهد که طالبان از بالادست بودن خود در رودخانه هیرمند سوء استفاده می‌کند و مانع جاری شدن آب در پایین دست می‌شود.

چهار روز از سیلاب در افغانستان و هدررفت چند میلیارد مترمکعبی آب در این حوضه می‌گذرد، اما به غیر از جاری شدن بخش اندکی از سیلاب افغانستان در جریکه سیستان و بلوچستان، آبی به پایین دست نرسیده است.