به نقل از «شریان»

رمزگشایی از اسرار معروفترین نقاشی جهان

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۷۷۲۵

امروز می‎خواهیم از بعضی اسرار معروف‎ترین نقاشی جهان، سردربیاوریم.

به گزارش شریان نیوز،کسی نیست که «مونالیزا» شاهکار لئوناردو داوینچی را نشناسد، حتی افرادی که تخصصی در نقاشی ندارند، اما افراد کمی از رازورمز این تابلو، چیز‌هایی می‎دانند.

می‎گویند این تابلو تاحدی مورد‌علاقه داوینچی بوده که هرجا می‌رفته، آن را همراه خودش می‌برده‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا معلوم نیست علاقه شدید این هنرمند، «مونالیزا» را این‌طوری برسر زبان‌ها انداخته یا واقعا رازی در چهره این زن ناشناس وجود دارد که بعد از ۵۰۰ سال هنوز افرادی دربه‎‏در به دنبال کشف آن هستند.

یکی از این افراد «پاسکال‌کوته» دانشمند فرانسوی است که ۱۰ سال وقت صرف بررسی «لبخند ژکوند» کرده‎است. او با کمک فناوری‎های جدید، متوجه شده یک تصویر پرتره در زیر این نقاشی پنهان‌شده که درواقع چهره مونالیزای واقعی است و  در ۵۰۰ سال گذشته هیچ هنردوستی متوجه آن نشده‎است. کوته با یک دوربین چندطیفی ۲۴۰ مگاپیکسلی که اختراع خودش است و با استفاده از طول موج‌های نور ماورای بنفش و مادون‌قرمز، نقاشی را با دقت بازبینی و با زوم کردن تصویر چشم چپ مونالیزا، اثر یک فرچه یا کاردک را در ناحیه ابرو ثابت کرده‎است.

یکی از ویژگی‌های بحث‌برانگیز مونالیزا، همان‎طور که دیده‎اید، این است که او هیچ موی ابرویی در صورت ندارد. کوته در مصاحبه‎ای گفته‎است: «من، چون دانشمند هستم باید منطقی باشم، منطقی نیست که مونالیزا ابرو و مژه نداشته‎باشد، من یک مو از ابروی او را کشف کردم». یکی دیگر از مسائل مطرح‌شده، شکل قرار گرفتن بازوی راست است که در امتداد شکم کشیده شده‌است. این اولین بار است که یک نقاش، دست و مچ  سوژه‌ای را با چنین حالتی می‌کشد. جالب این‎جاست که بعد‌ها هنرمندان دیگر بدون این‎که دلیل داوینچی را بدانند این حالت را از او کپی کردند، اما احتمالا هدف داوینچی مخفی کردن لایه های پنهان نقاشی اش  بوده‎است.

کوته همچنین رنگدانه‌ای را درست پشت مچ دست راست کشف کرده‎است که با پارچه‌ای که زانوی مونالیزا را پوشانده، هماهنگی دارد. اگر با دوربین مادون‌قرمز به آن نگاه کنید متوجه خواهید‌شد که مونالیزا پارچه‌ای را با دستش نگه داشته‌است. نکته عجیب دیگر آن است که هیچ اثری از حرکت و رد قلم در پیراهن یا مو‌های مونالیزا دیده نمی‌شود و مشخص نیست داوینچی چگونه رنگ را روی بوم پخش کرده‎است

. تصاویر مادون‌قرمز از طراحی اولیه و مقدماتی داوینچی که زیر لایه‎هایی از رنگ و جلا پنهان شده، نشان می‌دهد که این نابغه بزرگ همچون آدم‌های عادی دچار تردید می‌شده‌است. در تحقیقات دیگری که کارشناسان میراث تاریخی و فرهنگی ایتالیا انجام داده‎اند، با بزرگ‌نمایی تصویر در چشم راست مونالیزا، دو حرف LV دیده شده‌است که به نظر می‌رسد حروف آغازین نام لئوناردو باشد. همچنین زیر انحنای پشت سر مونالیزا، دو عدد ۷ و ۲ دیده می‌شود. کارشناسان جزئیات بسیار دقیقی را آزمایش کرده‌اند و همه آن‌ها تایید می‌کنند که این علامت‌ها نمی‌توانند اتفاقی یا در اثر یک اشتباه ایجاد شده‎باشند؛ به اعتقاد آن‌ها تمام این نشانه‌ها به عمد وارد تابلو شده‎اند که رازشان بالاخره فاش می‎شود.

برچسب هامونالیزا

منبع: شریان

کلیدواژه: مونالیزا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۷۷۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رازی که «هوش مصنوعی» دربارۀ این نقاشی 500 ساله کشف کرد

هوش مصنوعی (AI) را می‌توان برای دیدن جزئیات تصاویری که از چشم انسان دور می‌مانند، آموزش داد. اکنون یک ابزار هوش مصنوعی، چیز غیرمعمولی را در مورد یک چهره در نقاشی رافائل شناسایی کرده: بخشی از این نقاشی را رافائل نکشیده است.

به گزارش فرادید، چهره مورد بحث متعلق به سنت جوزف است که در سمت چپ بالای تابلوی معروف به مدونا دلا روزا (یا بانوی گل سرخ) دیده می‌شود. 

در واقع محققان مدت‌هاست بر سر اینکه آیا این نقاشی واقعاً اثر رافائل است یا خیر بحث کرده‌اند. نتیجه‌گیری درباره منشأ یک اثر هنری به شواهد مختلفی نیاز دارد، با این حال روش جدیدتر تحلیل مبتنی بر الگوریتم هوش مصنوعی به حمایت از کسانی آمده که فکر می‌کنند دست‌کم برخی از ضربات به دست هنرمند دیگری انجام شده است. 

محققان بریتانیایی و آمریکایی یک الگوریتم تجزیه و تحلیل سفارشی را بر اساس آثاری که می‌دانیم نتیجه روش ویژه‌ی قلموکاری این استاد ایتالیایی است، توسعه دادند. 

حسن اوگیل، ریاضیدان و دانشمند کامپیوتر از دانشگاه برادفورد در بریتانیا، ماه دسامبر، پس از انتشار یافته‌های محققان توضیح داد: «با استفاده از تجزیه و تحلیل ویژگی‌های عمیق، از تصاویر تأیید شده نقاشی‌های رافائل استفاده کردیم تا کامپیوتر را آموزش دهیم که سبک او را تا حد بسیار دقیقی تشخیص دهد، از ضربه‌های قلم مو گرفته تا پالت رنگ، سایه‌ها و هر جنبه‌ای از کار.» 

«کامپیوتر نسبت به چشم انسان، سطوح عمیق میکروسکوپی را می‌بیند.» 

فرآیندهای یادگیری ماشینی معمولاً باید با مجموعه وسیعی از نمونه‌ها آموزش داده شوند، چیزی که همیشه در مورد آثار یک هنرمند تک در دسترس نیست. تیم در این مورد، برنامه از پیش آموزش‌دیده‌ای را که Microsoft به نام ResNet50 توسعه داده بود، همراه با یک تکنیک یادگیری ماشینی سنتی به نام Support Vector را اصلاح کرد. 

قبلاً ثابت شده بود این روش در شناسایی نقاشی‌های رافائل دارای دقت ۹۸ درصدی است. معمولاً آموزش روی عکس‌های کامل داده می‌شود، اما این بار آموزش روی جزئیات صورت‌ها متمرکز بود.

مدونا، کودک و سنت جان همگی آثار خلق‌شده رافائل در نظر گرفته می‌شوند، اما در مورد سنت جوزف اینطور نیست. محققان خاطرنشان می‌کنند در بحث‌های قبلی درباره اصالت این نقاشی، تصور می‌شد صورت سنت جوزف به خوبی سایر چهره‌های موجود در قاب، کشیده نشده است. احتمالاً شخص دیگری در کشیدن صورت سنت جوزف نقش داشته است

اوگیل می‌گوید: «وقتی دلا روزا را به طور کلی آزمایش کردیم، نتایج قطعی نبود.» 

«بنابراین، تک‌تک قطعات را آزمایش کردیم. تایید شد بقیه تصویر رافائل کشیده، اما چهره جوزف به احتمال زیاد کار رافائل نیست.» 

جولیو رومانو، یکی از شاگردان رافائل، احتمالاً خالق چهره چهارم بوده است، اما این نتیجه‌گیری به هیچ وجه قطعی نیست. این نمونه دیگری از فناوری مدرن است که اسرار نقاشی‌های کلاسیک را آشکار می‌کند، این بار با هوش مصنوعی. 

به گفته کارشناسان، مدونا دلا روزا در سال‌های ۱۵۱۸ تا ۱۵۲۰ روی بوم نقاشی شده است. اواسط دهه ۱۸۰۰ بود که منتقدان هنری در این که کل این اثر، کار رافائل باشد، دچار تردید شدند. 

اکنون درستی این تردیدها تقریباً با قطعیت به اثبات رسیده است، اگرچه تیم تحقیقاتی پشت این مطالعه تأکید میکند که این هوش مصنوعی به جای اینکه جایگزین متخصصان هنری شود، در آینده به کمک آن‌ها خواهد آمد. 

اوگیل می‌گوید: «این موردی نیست که فکر کنیم هوش مصنوعی جای انسان‌ها را میگیرد. فرآیند احراز هویت یک اثر هنری شامل بررسی بسیاری از جنبه‌های آن می‌شود، از منشأ آن گرفته تا رنگدانه‌ها، وضعیت اثر و غیره.»

با این حال، از این نوع نرم‌افزار می‌توان به عنوان ابزاری برای کمک به این فرآیند استفاده کرد.

کانال عصر ایران در تلگرام