به نقل از «خبرآنلاین»

اگر این ۸ علامت را دارید، خطر افسردگی را جدی بگیرید

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۹۶۵۷

کاهش فعالیت‌های اجتماعی:افسردگی شدید می‌تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد و اشتیاق شما را به کار، مدرسه، خانواده و حتی فعالیت‌های اجتماعی کاهش دهد. تغییر در فعالیت‌های اجتماعی می‌تواند یکی از اولین نشانه‌های هشدار دهنده باشد.

جیسون استمپر، روانپزشک مرکز مراقبت‌های جامع در پیکویل کالیفرنیا می‌گوید: "افرادی که مبتلا به افسردگی شدید هستند، همچنان سرکار می‌روند و با مردم تعامل دارند اما ممکن است این معاشرت را با بهانه‌هایی مثل خستگی ناشی از کار فقط به محیط کار محدود کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 مشکلات و بیماری‌های دیگر در سلامت بدنی: سلامت روان و بدن به یکدیگر مرتبط اند. بیماری‌های بدنی ممکن است باعث افسردگی شود.

میشل ریبا، دکتر کلینیک و مدیر دانشیار مرکز جامع افسردگی دانشگاه میشیگان می‌گوید: بیماری‌هایی مثل دیابت یا سرطان باعث ایجاد استرس می‌شود که ممکن است به افسردگی منجر شود.

او توضیح می‌دهد: افسردگی می‌تواند مقاومت بدنی را کاهش دهد و شما را نسبت به بیمار شدن آسیب پذیرتر کند؛ در حقیقت، افسردگی انواع مختلفی دارد و شما ممکن است به راحتی نتوانید تشخیص بدهید که افسرده هستید.

مشکلات خواب:سخت به خواب می‌روید؟ دفعات متعددی در بین خوابتان، بیدار می‌شوید؟ دائم از این پهلو به آن پهلو می‌شوید؟ اگر پاسختان بله است باید بدانید که مشکلات خواب می‌توانند هشداری برای افسردگی باشند. بدخوابی می‌تواند به طرز چشمگیری علائم افسردگی را بدتر کند. کارول لاندو، استاد کلینیک روانپزشکی و پزشکی در دانشگاه براون در رود آیلند می‌گوید: خواب خوب برای سلامت روان مهم است.

 نگرانی و اضطراب دائمی:ممکن است فرض کنید افسردگی یعنی فقط غم و اندوه و حس مهم دیگری که از علائم دیگر افسردگی است را نادیده بگیرید: اضطراب!

 برخلاف تصور بسیاری از افراد، اضطراب فقط به معنی احساس ترس نیست. در حقیقت، به گفته دکتر استمپر اضطراب می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز کند؛ احساس بی‌قراری، سردرگمی بنابراین ، ممکن است احساس بی قراری ، سردرگمی و آشوب در معده از چهره‌های دیگر اضطرابند.

رو آوردن به فعالیت‌های ناسالم برای سرکوب احساسات منفی:اگر اضطراب شدید دارید، ممکن است سعی کنید احساسات را با یک فشار عاطفی مضر جبران کنید. مثل نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر یا پرخوری و زیاده روی در انجام بازی‌های ویدیویی.

لانداو می گوید: اگر احساس ناراحتی و احساس تنهایی دارید، نوشیدن الکل برای از بین بردن آن کار اشتباهی است؛ چرا که علاوه بر اعتیاد آور بودن، مواد مخدر و الکل می‌توانند علائم افسردگی ، اضطراب و مشکلات خواب را تشدید کنند و همچنین مانع از این شوند که فرد با موضوع مقابله کند.

 ثروت و موفقیت بازدارنده افسردگی نیست: افسردگی شدید می‌تواند افراد مرفه و فرهیخته را هم به دام بیندازد. ثروت و تحصیلات لزوماً مترادف با زندگی بدون استرس و شادی نیست. استامپر می‌گوید: این افراد اغلب افراد تحصیل کرده و صاحب مشاغل مهمی هستند. آنها از مزایای آموزش و وضعیت برخوردارند ، اما اغلب، شغل آنها می‌تواند عامل استرس‌زای بزرگی برایشان باشد. در واقع، گذراندن زمان زیاد در محل کار یکی از علت‌هایی است که می تواند خطر ابتلا به افسردگی را به وجود آورد.

تحریک پذیری عصبی و کج خلقی:

به گفته لاندو، تحریک پذیری عصبی می‌تواند یکی دیگر از علائم رایج افسردگی شدید باشد. علائم نامحسوس افسردگی مانند کج خلقی ممکن است موقع تشخیص بیماری نادیده گرفته شوند.

سابقه خانوادگی افسردگی:آگاهی از پیشینه خانوادگی شما می‌تواند در پیش بینی احتمال ابتلای شما به افسردگی کمک کند. کارشناسان عقیده دارند که ترکیبی از زیست شناسی و تجربیات زندگی می‌تواند منجر به علائم مرتبط با افسردگی شود. دکتر ریبا می‌گوید: دانستن ژنتیک و سابقه خانوادگی شما می تواند بسیار کمک کننده باشد. تغییرات زندگی و استرس می‌تواند تمایل بیولوژیکی شما را به افسردگی سوق دهد. بنابراین، دانستن تاریخچه خوانوادگی شما می‌تواند به شما کمک کند نه تنها آینده خود را پیش بینی کنید بلکه آن را تغییر دهید.

مترجم: الهه صالحی

منبع: msn

۲۳۵۲۳۲

کد خبر 1300146

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: افسردگی سلامت روان ایالات متحده آمریکا دونالد ترامپ ایران و آمریکا عربستان باشگاه پرسپولیس آرامکو باشگاه استقلال دربی لیگ برتر نوزدهم محمدجواد ظریف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۹۶۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سندرم درس (DRESS) چیست؟ / چرا ایجاد می شود، چگونه درمان می شود و عوارض ماندگار آن چیست؟

عصر ایران- بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته‌ ها پس از شروع داروی مشکل‌ زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم درس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع 4 طبقه بندی می کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان مرگ و میر آن تا 10٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از 1 در هر 1000 تا 1 در هر 10000 نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف 2 تا 6 هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می دهد و باعث ایجاد ویژگی های مشخص و در عین حال متغیری می شود که بر پوست و اندام های متعدد تاثیر می گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که شامل فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها است. با استناد به مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- داروهای ضد تشنج

- داروهای ضد ویروس

- آنتی بیوتیک ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها

- فعال شدن مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌ تواند با علائم‌ مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌ های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است. به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه ‌ای از معیارها را پیشنهاد کرده ‌اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال‌ سازی مجدد HHV6 هم می شود.

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌ روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می شود. گزینه های مطرح می توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2014 که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال 2018 مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می شود.

سایر درمان‌ های موثر عبارت اند از:

- سرکوب‌ کننده‌ های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه ‌ای در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته ‌اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ های عفونی مانند هرپس و ذات‌ الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند.

کانال عصر ایران در تلگرام