واکنش اهالی رسانه به درگذشت مریم فرهمند

مسعود نوری روزنامه نگار با متاثر شدن از واقعه درگذشت دو روزنامه نگار در این روزها بیان کرد:«این روزها جامعه مطبوعاتى ایران دو خبر تاسف بار داشت. نخست درگذشت سیاوش میرزاآقاسى روزنامه نگار پیشکسوت روزنامه اطلاعات و دیگرى درگذشت نابهنگام مریم فرهمند خبرنگار روزنامه ایران. به خانواده آنان و جامعه مطبوعاتى کشور تسلیت می گویم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»

روز گذشته خبر درگذشت مریم فرهمند، روزنامه نگار بخش سلامت روزنامه ایران که سال ها با بیماری سرطان مبارزه می کرد، اهالی رسانه بخصوص تیم تحریریه روزنامه ایران را در ماتم و غم فرو برد و همگی در توییتر از امیدواری تا سال ها تلاش او در این راه نوشتند. در ادامه گزارشی از واکنش های اهالی رسانه را نسبت به فوت این خبرنگار جوان و توانمند می خوانید.

 محمد نوری، مسئول حوزه آنلاین روزنامه ایران با اشاره به نوشته های امید بخش این روزنامه نگار در جنگ با بیماری سرطان نوشت: «خانواده روزنامه ایران با احساسی مملو از حزن و حسرت واقعه درگذشت همکار محبوب خویش، مریم فرهمند را به اشتراک گذاشتند. خبرنگاری که در تحریریه «ایران» دنیایی پرخاطره ساخت. فرهمند شخصیتی احترام برانگیز داشت. چون افکار و قلم او بی آلایش بود و دل در گرو آرامش و‌ صلح و انسانیت داشت. فرهمند نامی فراموش نشدنی در دفتر خاطرات ماست. او بارها غول سرطان را ناکام گذاشت و در این راه به بسیاری از افراد مبتلا امید بخشید. پدر و مادر صبور و همکارانش بارها از آزمون موفق او در سفر پررنج بیماری به شوق آمدند غافل ازاینکه تقدیر سرنوشت دیگری برای دختر شاد روزنامه ایران رقم زده است.»

مستوره نصیری روزنامه نگار با اشاره به حوزه کاری مشترکش با فرهمند در توییتر نوشت:«مریم فرهمند را می‌شناختی، خبرنگار روزنامه ایران بود. فوت شده.» تو اسم حافظه بدی دارم، گوگل سرچ کردم و عکسش امد. بله می‌شناختم. حوزه خبری مشترکمان وزارت بهداشت بود. گریه‌ام گرفت. ۶سال مریض بوده است.»

محمد تقی روغنی ها روزنامه نگار پیشکسوت با اشاره به عشق و علاقه تیم تحریریه روزنامه ایران به این خبرنگار جوان نوشت: «امید به زندگی و محبت به دیگران در نگاه مهربان او موج می زد و همه در تحریریه او را صمیمانه دوست داشتند. فقدانش برای همه همکارانش غم و اندوه بزرگی است.»

مینو مومنی، روزنامه نگار هم با واکنش به استقامت و مبارزه فرهمند برای بیماریش با جملاتی احساسی نوشت:«مرگ می آید دیر یا زود اما جنگیدن برای دیدن طلوع دیگر آفتاب مرگ را به چالش می کشاند. او با استقامت با دیو سرطان جنگید. عاقبت در ظاهر، مرگ پیروز میدان شد اما پیروز مریم بود. او که قهرمانان تا لحظه آخر برای زنده ماندن ایستاد.»

حمید حاجی پور، گزارش نویس روزنامه ایران هم هر چند به مبارزه فرهمند در این راه اشاره می کند اما کم توانی او را با غمی زیاد یاد کرد و نوشت: «مریم فرهمند خبرنگار خوش‌قلم روزنامه ایران پس از سال‌ها تحمل سرطان عصر امروز از دنیا رفت. او‌ چندی پیش به دلیل شیمی‌درمانی بینایی خود را از دست داده بود. مریم فرهمند همچون مهدی شادمانی امیدوار به شکست سرطان بود اما توانی برایش باقی نمانده بود.»

یگانه خدامی، روزنامه نگار هم با اشاره به حاکم شدن سایه غم بر تحریریه روزنامه ایران نوشت:«تحریریه روزنامه ایران امروز با سکوتی غریب که به آن عادت نداریم سنگین و غم‌انگیزه بود.»

مریم طالشی، گزارش نویس روزنامه ایران هم با روایتی از دوران دوستی خود با فرهمند توضیح داد: «مریم به خنده‌های از ته دلش در تحریریه معروف بود. پر از انرژی بود. یک رنوی مشکی داشت که خیلی از بچه‌ها را در مسیر رسانده بود. یک بار سوار دو ماشین شدیم به محله‌ اش رفتیم تا به قول خودش جاذبه‌های محله را نشانمان بدهد. آرام بخوابی دختر… تنت بی‌درده حالا.»

محمد مطلق، خبرنگار روزنامه ایران با اشاره به ویژگی های انسانی فرهمند فارغ از خبرنگار بودنش، با جملاتی زیبا نوشت: «مرگ باهوش‌تر از همه ماست؛ او می‌داند کدام گل را بچیند. مریم فرهمند فقط یک خبرنگار باهوش و پاکیزه‌نویس نبود او یک انسان بود؛ لبریز از زندگی، مهربان و بی‌شیله پیله. آخرین گزارشش را وقتی درگیر پرتودرمانی بود نوشت و گفت دوست دارم یک یادداشت کنارش بنویسی…»./شفقنا

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۰۶۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش اینفانتینو و مسی به درگذشت اولین مربی قهرمان فوتبال آرژانتین

جیانی اینفانتینو، لیونل مسی و چندین باشگاه بزرگ فوتبال در اروپا به درگذشت لوئیس منوتی واکنش نشان دادند.

به گزارش ایسنا، سزار لوئیس منوتی سرمربی پیشین تیم ملی آرژانتین در ۸۵ سالگی درگذشت. حالا دنیای فوتبال در غم از دست دادن این مربی بزرگ سوگوار است. او در سال ۱۹۷۸ موفق شد کشورش را که میزبان جام جهانی هم بود به نخستین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها برساند. عنوانی که هشت سال بعد در مکزیک با درخشش دیگو مارادونا تکرار شد.

سبک منوتی: تهاجمی، تمیز، شاد

به گزارش سایت آرژانتینی tycsport، سزار لوئیس منوتی که مانند لیونل مسی اهل شهر روزاریو بود، یک فیلسوف فوتبالی به حساب می آمد. او در سال ۱۹۷۳ با باشگاه هوراکان در لیگ آرژانتین قهرمان شد و سبک مربیگری خود را چنین تعریف کرد: "تهاجمی، تمیز، شاد" او اعتنایی به فوتبال نتیجه‌گرا نداشت و برایش سبک بازی هجومی در اولویت قرار داشت و به همین خاطر از محبوبیت بالایی بین اهالی فوتبال خصوصا در کشورش برخوردار بود.  

جیانی اینفانتینو: متولی فوتبال زیبا

جیانی اینفانتینو رئیس فیفا به سزار لوئیس منوتی سرمربی فقید آرژانتینی ادای احترام کرد. اینفانتینو در پیامش آورده است: بسیاری از مربیان از دیدگاه منوتی در مورد بازی زیبا پیروی کردند و این موضوع نشان دهنده جایگاه بالای منوتی در بین اهالی فوتبال است. سزار به همان اندازه که آرژانتین او را دوست داشت، کشورش را دوست داشت. او برای همیشه در خاطره دنیای فوتبال خواهد ماند. به ملت آرژانتین، اتحادیه فوتبال آرژانتین و خانواده و دوستان منوتی تسلیت می‌گویم.

لیونل مسی: یک دوست و یک مربی ارزشمند

لیونل مسی که ۴۴ سال بعد از قهرمانی منوتی، در قطر توانست سومین قهرمانی کشورش را در جام جهانی رقم بزند نوشت: یکی از چهره‌های بزرگ فوتبال ما را ترک کرد. به خانواده و عزیزانش تسلیت می‌گویم. او یک دوست و یک مربی ارزشمند برای من بود. اشتیاق او به فوتبال، دانش تاکتیکی و فروتنی او الهام بخش تمام نسل‌های بازیکنان و مربیان از جمله من بود.

چندین باشگاه که منوتی مربیگری آنها را برعهده داشت از جمله بارسلونا برای درگذشت این مربی ابراز ناراحتی کردند. او در ۸۰ سالگی در اتحادیه فوتبال آرژانتین مشغول به کار شد و تا همین اواخر مدیر تیم‌های ملی مختلف این کشور بود.

جام جهانی در حالی در آرژانتین برگزار شد که این کشور در زمان دیکتاتوری به سر می‌برد و شرایط خفقان آوری در آنجا حکم فرما بود. در نهایت دو تیم آرژانتین و هلند به دیدار نهایی راه یافتند و میزبان موفق شد با نتیجه ۳ بر یک به پیروزی برسد. ماریو کمپس ۲ بار و برتونی برای آرژانتین و یوهان نیسکنز برای هلند گلزنی کردند.

انتهای پیام