جزئیات 4 خط جدید مترو تهران
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۴۴۹۵۵
تین نیوز
معاون مطالعات و برنامهریزی سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران ضمن تشریح سه محور طرح جامع حمل ون قل تهران، جزئیات 4خط جدید مترو تهران را که قرار است در افق 1420تکمیل شود را تشریح کرد.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، محبوبه ذاکری سهی در مورد برنامههای آتی شهرداری تهران برای توسعه حمل و نقل با بیان اینکه در حال حاضر، تمرکز طرحها و پروژههای جاری معاونت حمل و نقل و ترافیک تهران بر توسعه و ایجاد حمل و نقل همگانی و پاک متمرکز است؛ گفت: این معاونت بنا دارد با روشهای کارآمد، میزان تمایل استفاده از حمل و نقل عمومی را در مقابل حمل و نقل شخصی افزایش دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه برای تحقق استقبال مردم از حمل ونقل عمومی دو راهکار توسعه و ارتقای بهره وری حمل و نقل همگانی و همچنین اعمال روشهای مناسب مدیریت تقاضای حمل و نقل را در دستور کار قرار دادیم، گفت: در دنیا این دو راهکار شناخته شده در افزایش گرایش مردم به حمل و نقل موثر بوده است که معمولا به موازات یکدیگر پیش میروند و هیچکدام منتظر دیگری نمیمانند.
ذاکری با بیان این که طرحهای زیاد و ارزشمندی در معاونت برای تحقق هدف افزایش سهم حمل و نقل همگانی انجام شده است، افزود: یکی از مهمترین فعالیتهای انجام شده در این زمینه، به پایان رساندن مطالعات بهروزرسانی و بازنگری طرح حمل و نقل ریلی تهران و شهرهای اطراف آن است.
وی با بیان اینکه نخستین پیشنهادهای خطوط متروی تهران در برنامه حمل و نقل پیشنهادی سوفرتو در سال 1353 ارایه شد که هفت خط به طول 146 کیلومتر را برای افق 1370 برای شهر تهران پیشنهاد داده بود. گفت: سپس در سال 2007، مشاور فرانسوی سیسترا و شرکت مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک تهران، مطالعات ریلی تهران را انجام دادند که حاصل آن، طرح جامع ریلی تهران با هشت خط شهری با طول 251 کیلومتر، چهار خط اکسپرس به طول 179 کیلومتر و پنج خط سبک ریلی به طول 60 کیلومتر برای سال افق 1404 تهران بود که بخشهایی از این طرح مصوب شد ولی با توجه به گذشت زمان، تغییرات عمده و پیشبینی نشده شرایط اقتصادی و اجتماعی، عدم اجرای کامل حتی بخشهای مصوب، اقدامات سلیقهای و موردی به دلیل نبود طرح یکپارچه مصوب، نیاز به بازنگری و بهروزرسانی این طرح احساس شد که نهایتا مطالعات جدید در اواخر سال 1395 آغاز شد و در پایان 1397 به پایان رسید.
وی با بیان اینکه طرح جدید در شورای هماهنگی ترافیک شهرهای استان تهران به تصویب رسیده و هم اکنون مراحل پایانی تصویب خود در شورای عالی ترافیک در وزارت کشور طی میکند؛ گفت: در این مطالعات، بهرهبرداری بهینه از متروی موجود بعنوان یک الزام کوتاه مدت مورد توجه قرار گرفته است، علاوه بر این توسعه خطوط داخلی_ حومهای و نیز خطوط اکسپرس مترو نیز بررسی و نتایج در قالب یک سناریوی کامل توسعه برای این خطوط ارایه شده است که پس از تصویب در دستور کار شهرداری تهران قرار خواهد گرفت.
ذاکری افزود: در این مطالعه، بالغ بر 60 سناریو بررسی شد و با ارزیابیهای اقتصادی، حمل و نقلی و زیستمحیطی، نهایتا یک سناریوی مرکب از خطوط متروی داخلی، خطوط ارتباطی بین تهران_ شهرهای اطراف و خطوط متروی اکسپرس به عنوان طرح ریلی مناسب و مورد نیاز تهران در افق زمانی 1420 ارایه شد.
معاون مطالعات و برنامهریزی سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران، در مورد طرح ریلی مجموعه شهری تهران گفت: چهار خط جدید متروی داخل تهران و چهار خط ریلی بین تهران و شهرهای اطراف در محورهای غرب، شرق، جنوب غربی و جنوب شرقی در طرح ریلی تهران در سال 1420 پیش بینی شده است که بر اساس پیشنهادات مطالعات اخیر طرح حمل و نقل ریلی تهران، جزییات این خطوط به شرح زیر است:
خط ۸ مترو به طول ۳۷ کیلومتر و با ۳۵ ایستگاه، بهصورت C شکل، یک رینگ میانی تشکیل میدهد که از بزرگراه رسالت، محدوده جانبازان آغاز میشود، به سمت غرب تا تقاطع یادگار امام- شیخ فضلالله میرسد، سپس با عبور از بزرگراه یادگار امام تا انتهای بزرگراه آیتالله سعیدی به سمت جنوب پیش میرود و نهایتا به سمت شرق تا بزرگراه بسیج امتداد مییابد. این خط با هشت خط فعلی و آتی مترو و همچنین خطوط راهآهن تبادل سفر خواهد داشت.
خط ۹ مترو به طول ۴۶ کیلومتر و با ۳۹ ایستگاه پیشبینی شده است و بهنوعی مکمل خط ۸ محسوب میشود؛ این خط از محدوده چیتگر در شمال غرب تهران آغاز میشود، ابتدا به سمت شمال و سپس در مسیری طولانی به سمت شرق حرکت میکند و سپس در محدوده بزرگراه امام علی(ع) به سمت جنوب حرکت میکند و در محله دولتآباد در جنوب شرق تهران پایان مییابد. خط ۹ پیشنهادی، تمام خطوط شمالی- جنوبی فعلی مترو را قطع میکند و با آنها ایستگاه تبادلی خواهد داشت.
خط10 مترو به طول ۴۱ کیلومتر با ۳۴ ایستگاه، این خط شمالیترین خط پیشنهادی برای متروی تهران است که از ایستگاه وردآورد در میانه خط ۵ مترو شروع میشود، از محدودههای شمالی بزرگراه نیایش و صدر به سمت شرق امتداد مییابد و ایستگاه انتهایی آن قنات کوثر خواهد بود. این خط نیز با تمام خطوط شمالی- جنوبی متروی تهران تبادل سفر دارد .
خط ۱۱ مترو نیز به طول ۲۶ کیلومتر و با ۱۷ ایستگاه، از ایستگاه مترو چیتگر آغاز میشود و مناطق ۱۸، ۱۹، ۲۰ و ۲۱ را به شبکه حمل و نقل ریلی درونشهری متصل میکند. این خط که محدودههای جنوبی و جنوب غرب شهر تهران را پوشش میدهد، با نگاه TOD طراحیشده و با چند خط فعلی و آتی مترو تقاطع و تبادل سفر خواهد داشت و محلههای تهرانسر، خلیج و یافتآباد را به شبکه متروی تهران متصل میکند.
به گفته ذاکری ، علاوه بر خطوط موجود و ارایه شده در داخل تهران و خطوط حومهای، دو خط اکسپرس نیز برای افق بعد از 1420 طراحی شده است که از ارتقای خطوط حومهای محورهای جنوب غربی و شرق و اتصال آنها به یکدیگر و نیز ارتقای خطوط غرب و جنوب و اتصال آنها به یکدیگر در داخل تهران به صورت خط اکسپرس حاصل شده است.
به عبارتی، مسیر خطوط پیشنهادی ۸ و ۹ و ۱۰ و ۱۱ حلقههای مکمل و نسبتا وسیعی را در خارج از محدوده مرکزی شهر پوشش میدهند و خطوط حومهای پرند- تهران، پیشوا- تهران، هشتگرد- تهران، رودهن– تهران، ارتباط شهرهای اطراف را با تهران برقرار میکنند. برای افق زمانی بعد از 1420، بخشی از این خطوط حومه به خطوط اکسپرس رودهن– پرند، و هشتگرد- پیشوا ارتقا مییابند و به همین دلیل، از ابتدا کریدور و ناوگان متناسب و سازگار با ارتقای آتی آنها به خطوط اکسپرس در نظر گرفته شده است.
ایجاد LRT در منطقه 22
ذاکری در مورد ایجاد قطار شهری سبک یاLRT با بیان اینکه ترجیح بر این است که خطوط مانده مترو تکمیل شود، گفت: این شیوه جابجایی را در شهر بزرگی مانند تهران، نمیتوان نادیده گرفت و میتوان در برخی مناطق که مترو امکان نفوذ ندارد، از آن به عنوان مکمل سامانه مترو استفاده کرد. یکی از مسیرهای مناسب برای احداث قطار سبک شهری درمنطقه 22 قرار دارد که علاوه بر پوشش جاذبههای گردشگری آن منطقه، به عنوان شیوه کمکی و مکمل مترو در این منطقه، به نیازهای حمل و نقل همگانی آن پاسخ خواهد داد.
ذاکری در مورد میزان تحقق عدالت اجتماعی و کم کردن فاصله شمال و جنوب در طرح جامع حمل و نقل جدید بیان کرد: رویکرد در طراحی خطوط جدید ریلی، نزدیک کردن شمال و جنوب تهران و تامین فرصتهای برابر حمل و نقل برای مردم بوده است.
وی در مورد مغفول ماندن ارتباط پیوستهای ترافیکی و شهرسازی با بیان این که توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی یکی از پیشنیازهای برنامهریزی حمل و نقل شهر است، گفت: براساس جمعیت، اشتغال و کاربریهایی که در طرح جامع و تفصیلی شهر دیده شده، تقاضای سفر و ویژگیهای آن پیشبینی شده و با رویکرد پاسخگویی به آن تقاضا، طرحهای حمل و نقلی ارایه میشود.
ذاکری تاکید کرد: شهرسازها کاربریهایی را در پهنه و مناطق مختلف در نظر میگیرند و کارشناسان حمل و نقل، نوع و میزان این کاربریها را به تعداد و ویژگیهای سفر ترجمه میکنند و آن را مبنای کار قرار میدهند. به این ترتیب، تعامل بین کاربریها و حمل و نقل برقرار میشود.
البته لازم است تغییرات قابل ملاحظه و در برخی موارد خارج از حد انتظار کاربریها همانند آنچه در منطقه 22 رخ داده است، حتما در طرحها جدید حمل و نقل مورد توجه قرار گرفته و آثار آنها در طرحها سنجیده شود.
وی در مورد طرح ریلی منطقه 22 با بیان این که خوشبختانه طرح تفصیلی، با رویکرد کاهش ساخت و سازها این منطقه مورد بازبینی قرار گرفته و تعامل خوبی بین حوزه شهرسازی و حمل و نقل برای حل مشکلات این منطقه، ایجاد شده است، خاطرنشان کرد: توانستیم با تعامل با کارشناسان حوزه شهرسازی، تغییراتی را برای حل مشکلات حمل و نقلی این منطقه ایجاد کنیم و تعداد زیادی نشست هماندیشی در مورد این منطقه با حضور شهرسازان برگزار کردیم.
بنابر نتایج حاصل از این نشستها و هماندیشیها، که در بازنگری طرح ریلی منطقه 22 منظور شد، میتوان ادعا کرد که حمل و نقل در این منطقه با میزان رشد توسعه آن، همخوان خواهد شد و خوشبختانه خط 10 مترو که به طور کامل این منطقه را پوشش میدهد و نیز یک خط قطار شهری به عنوان مکمل آن، نیازهای آینده منطقه را پاسخ خواهد داد.
حمل و نقل همگانی یکپارچه تهران با محوریت مترو
ذاکری در ادامه به طرح های دیگر حمل و نقل همگانی تهران نیز اشاره کرد و گفت: بعد از ارایه طرح ریلی به عنوان استخوانبندی حمل و نقل همگانی تهران، لازم است سایر بخشهای حمل و نقل همگانی تهران، از جمله اتوبوسهای تندرو، اتوبوسهای معمولی و تاکسیها نیز خود را برای افزایش بازدهی خود و خطوط مترو، در جهت پاسخگویی بهینه به جابجایی سفرهای شهروندان آماده کنند.
به همین دلیل، طرح حمل و نقل همگانی یکپارچه شهر تهران تعریف شده و مطالعات آن در دست انجام است که خروجی آن، بازطراحی و بازمهندسی سایر اجزای سیستم حمل و نقل همگانی برای تطبیق با خطوط ریلی، عملکرد یکپارچه و بهینهسازی عملکرد کلی سیستم حمل و نقل همگانی تهران است.
توسعه حمل و نقل پاک و افزایش میزان انطباق شهر با مبانی TOD
معاون مطالعات و برنامه ریزی سازمان حمل و نقل و ترافیک تهران در ادامه افزود: البته یک شهر ایده آل از نظر حمل و نقل و شهرسازی، شهری است که در آن همه توسعهها حول و حوش محور حمل و نقل همگانی(TOD)، به ویژه حمل و نقل سریع و انبوه، صورت گرفته و امکان جابجایی با دوچرخه یا پیادهروی برای دسترسی به ایستگاههای حمل و نقل همگانی یا مبدا و مقصدهای مختلف سفرهای شهروندان به راحتی و به شکل مناسبی فراهم باشد.
در مقابل، اغلب شهروندان به جز موارد ضروری و اضطراری، نیاز و تمایلی به استفاده از وسایل نقلیه شخصی خود در سفرهای روزانه نداشته باشند. مطالعات دیگری نیز در همین ارتباط در دست انجام است که راهکارهای موثر و مناسب کاربردی در جهات انطباق هر چه بیشتر شهر با حمل و نقل همگانی و حمل و نقل غیرموتوری، و در یک کلام حرکت و جابجایی راحت و مطلوب و بدون عوارض منفی مانند آلودگی هوا در شهر را به دنبال خواهد داشت.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانیدمنبع: تین نیوز
کلیدواژه: مترو تهران خط جدید مترو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۴۴۹۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لطفا خودخواهانه تردد نکنید!
رعایت نکردن قوانین در همه زمینهها نشانه زرنگی ما نیست. نشانه بیفرهنگی است. این امکانات نیست که با خود آسایش به همراه دارد بلکه استفاده درست از امکانات با خود آسایش و البته آرامش به ارمغان میآورد. یکی از این امکانات، وسایل حملونقل عمومی و مسیرهای خاصی است که به منظور به حداقل زمان ممکن رسیدن رفت و آمدهای ما وجود دارد، مثل مترو یا اتوبوسهای بیآر تی متأسفانه به رغم زمانبندی مناسب در خدماتدهی حملونقل عمومی، اما عدم رعایت برخی حقوق شهروندی از سوی خود شهروندان باعث میشود آسایشی در کار نباشد و همواره ناراضی باشیم و انگشت اتهام را سمت دیگران بگیریم. چندبار تا به حال این انگشت را سمت خود گرفتیم؟! انگار یک خودخواهی مستتر در رفتار عمومی خود داریم!
خیلی از ما حتی حاضر نیستیم چند دقیقه بیشتر صبر کنیم تا مسافران داخل مترو پیاده شوند و بعد سوار شویم! چند دقیقه تحمل نمیکنیم تا به کسی فشار وارد نشود، در نتیجه به هر زور و اجبار و تنشی شده، خودخواهانه و حتی به قیمت بسته نشدن مکرر در مترو، سوار میشویم. انگار این همیشه ما هستیم که عجله داریم، دیرمان شده، فرصتمان از بین میرود، قراری داریم، وقت ملاقات و تعیین قرار با پزشک و مشاور داریم و تنها این ما هستیم که اگر به جلسه نرسیم، مرگ و زندگیمان یکی میشود، انگار فقط بچه ما تنها در خانه مانده است، عزیز ما روی تخت بیمارستان است و والدین ما نیازمند کمک لحظهای ما هستند، خانه ما را دزد زده یا خطری ماشینمان را تهدید میکند، کلاس ما فقط مهم است و میهمان ما پشت در مانده است و... دیگران بیکارهایی بیش نیستند که جهت تفریح از حملونقل عمومی استفاده یا در خیابان رانندگی میکنند. از هزار نفر شاید تنها یک نفر اینگونه باشد. همه ما درگیریهایی در حد و اندازه خودمان داریم و صرفاً سطح دغدغهها تفاوت دارد!
متأسفانه این نگاه در شیوه رانندگیکردن هم بسیار اثرگذار است و تک تک ما در کف خیابانهای شهرمان از خودخواهیهای شهروندان به ستوه آمدیم. روز ایمنی حملونقل بهانهای شده تا درد و دلهای مشابه را بنویسیم. آن خودخواهی که بالاتر نوشتیم در رانندگی ایرانیها تلفیقی از لجاجت را هم دارد! دقت کردید؟!
جایی که مخصوص عبور افراد کمتوان است خودروی شخصی را پارک میکنیم و به این فکر نمیکنیم که این فرد ناتوان بنا به دلایل مختلف نیازمند فضای بیشتری برای پارک است. اصلاً چرا فکر میکنیم فقط این ما هستیم که برای پارک کردن خودروی خود صلاحیت داریم؟!
در خیابانی که فضای پارک خودرو میتواند برای چندین ماشین فراهم باشد طوری ماشین را پارک میکنیم که نه جلوتر و نه عقبتر امکان پارک خودرو وجود نداشته باشد. تنها به فکر خروج راحت و ساده خودمان از پارک هستیم! آیا غیر این است؟!
عابران پیادهای که قربانی رانندگان بیمعرفت شدند! بماند که کمتر کسی کارکرد خط عابر پیاده را میداند و حقی برای عابران و توقف کامل قائل است، اما حتی روی خط عابر پیاده پارک میکنیم. ما حتی داخل پیادهرو و مقابل پل و مدخل عابر پیاده پارک میکنیم فارغ از این حق که شاید پیرزن و پیرمردی توانایی عبور از بالاتر و پایینتر از آن ناحیه را نداشته باشد یا مادری با کالسکه مجبور شود مسیر خود را تغییر دهد که اینگونه امنیت او به مخاطره میافتد.
جایی که سطلهای زباله مکانیزه قرار داده شده ماشین را پارک میکنیم، نه صرف حمل زباله بلکه این حق شهروندان است که به راحتی دسترسی برای ریختن زباله خود داشته باشند.
شهرهای بزرگ معضل جای پارک دارد، بسیار خب به خاطر پیدا نکردن جای پارک، ماشین را جایی نگذاریم که برای سایرین ایجاد مزاحمت کند! به خاطر نیم متر پیاده روی کمتر، ماشین را دوبل نگذاریم! برسیم به شیوه رانندگی کردن که همه ما کم و بیش یکی از مصادیق آن هستیم.
از حاشیههای خاکی یا ویژه پارک بزرگراهها از کنار بقیه خودروهایی که دقیقهها است ایستادند به راحتی رد میشویم پیروزمندانه عبور میکنیم.
راهنمای ماشین که کلاً دکور و تزیینی است و اعتقادی به آن نداریم. بر عکس، اگر کسی راهنما بزند به جای اینکه مسیر را برای او خالی کنیم بلکه پا را روی پدال بیشتر فشار میدهیم تا مبادا چند ماشین از ما جلو بیفتد!
چرا باید انقدر فاصله را با ماشین جلویی کم کنیم که در نهایت مجبور شویم ترمز بیشتری بگیریم و استرس مضاعف هم به خودروی جلویی و عقبی بدهیم، هم خودمان! چرا وقتی در باند سه اتوبان با سرعت کم در حال حرکت هستیم مسیر را برای خودروهایی که سرعت بالاتری دارند باز نمیکنیم؟! چرا فکر میکنیم بقیه هم دوست دارند موسیقی که ما گوش میدهیم را به اجبار و با صدای بلند گوش دهند؟! گفته میشود درصدی از دعاوی و ضرب و جرح به همین فرهنگ رانندگی کردن و عدم رعایت حقوق دیگران برمیگردد!
راستی چرا با خانمها بیشتر لج میکنیم؟! چرا با دیدن یک خانم پشت فرمان مشکل داریم؟! با فرض غلط رانندگی نامناسب خانمها، چرا سعی نمیکنیم با ایجاد امنیت خاطر و روان به رانندگی بهتر آنها کمک کنیم؟! چرا فکر میکنیم با دستپاچه کردن یک خانم به موفقیت در رانندگی و طی مسیر میرسیم یا حتی فارغ از نگاه جنسیتی برای همه در رانندگی ایجاد دستپاچگی میکنیم. چراغ زدنهای ممتد در جاده و اتوبان، سبقتهای نزدیک به ماشین جلویی و... از جمله این موارد است.
متأسفانه این مثالها فقط به شهر و خودروهای شهری و شخصی برمیگشت. آمار بالای قربانیان جادهها حکایت دیگری از این مثالها است و این خودخواهی و لجاجت در جادههای بین شهری و توسط ماشینهای سنگین شکل مرگ به خود میگیرد. شاید بگوییم مشکل از ماشینها و خودرو سازان است. بله حق با شماست، اما وقتی یک مسیر ما را به سرمنزل مقصود نمیرساند باید مسیر را تغییر داد. ایمنترین خودروهای جهان هم در سرعت بالا تابوت مرگ هستند.
بخش اصلی ماجرا مربوط به فرهنگ ما در رانندگی و سیستم حملونقل چه در بعد عمومی، چه ریلی و چه جادهای است. فرهنگ ما استفاده از حملونقل را برای دیگران ایمن یا نا ایمن میکند و این صرف رانندگی نیست. یکبار برای همیشه یاد بگیریم در مترو و اتوبوس به افراد زل نزنیم. صفحه گوشی بقیه را نگاه نکنیم. داخل وسایل نقلیه عمومی سیگار نکشیم. مکالمات طولانی را در حملونقل عمومی قطع کنیم. آقایان محترم، چرا انتقام فضای محدود مترو و اتوبوس را از بانوان میگیرید و وارد حریم آنها میشوید؟!
موتورسوار محترم که قانون مخصوص به خود را داری، با عبور از چراغ قرمز و ورود ممنوع چرا خود و خانواده دیگری را به خاک سیاه مینشانی؟ از پیاده رو تردد نکن. بار بیش از اندازه ظرفیت روی موتور حمل نکن! موتور خود را طوری پارک کن که ماشینها امکان پارک داشته باشند. خیابانها حق مسلم تو نیست که دائماً برای خودروهای شخصی بوق و چراغ میزنی (البته توأم با ناسزا) که کنار بروند و تو رد شوی. ما باید طوری رانندگی کنیم که نه سرنشینان داخل خودرو و نه کسانی که بیرون از خودروی ما هستند اعم از عابران پیاده و سایر خودروها احساس خطر نداشته باشند و با امنیت تردد کنند. همه ما از این مثالها زیاد داریم که شاید اگر قرار باشد همه را بنویسیم، صفحات روزنامه برای آن کم باشد، پس فقط خودمان باید روی فرهنگ خود کار کنیم تا امنیت برای خودمان و سایرین فراهم شود.
منبع: روزنامه جوان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی