خطر دوقطبی آزادی و آزادگی
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۴۰۴۸۴
روزنامه ایران در یادداشتی به قلم جواد دلیری سردبیر این روزنامه، آورده است: یک ما در روزگار پرتنشی به سرمی بریم. عرصه عمومی و فضایی که برخی رسانه‌ها می‌آفرینند یا آن را بازتاب می‌دهند، پر از تنش و نزاع است. گفتار جناح‌های سیاسی- دینی و ادبیات رسانه‌ها، اغلب خصمانه و آمیخته با عناصر تنش‌زا و نزاع انگیز شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دو
رهبر معظم انقلاب بارها بر جلوگیری از دوقطبی‌سازی در کشور تأکید کرده‌اند. ایشان در یکی از سخنرانی‌های خود فرمودند: «مرتباً در رادیوها و در تلویزیون‌ها و در رسانه‌های گوناگونشان خبر از دوقطبی شدن ملّت ایران -یعنی دودستگی‌ای که با همدیگر دشمنند و علیه هم تلاش می‌کنند- می‌دهند. بله، در ایران اسلامی یک دوقطبی‌ای وجود دارد؛ دوقطبی انقلاب و استکبار. آن کسانی که تفاله‌های بازمانده از دوران غلبه استکبارند و هر کسی که دنبال آنها است، همفکر آنها است، بله، اینها با انقلاب بدند؛ این دوقطبی هست اما قاطبه ملت ایران، قاطبه انقلابی، علاقه‌مند به نظام اسلامی، عاشق امام و خاطرات امام -آنهایی که امام را حتی یک لحظه هم ندیدند و بعد از رحلت امام به دنیا آمدند- و فرمایشات امام، صدای امام، توصیه‌های امام و اصولی که امام پایه‌گذاری کرده [هستند]؛ قاطبه ملت ایران به اینها علاقه‌مندند؛ بله، [بین] آن کسانی که به امام علاقه‌مندند، به انقلاب علاقه‌مندند، با کسانی که اصل انقلاب را قبول ندارند، اصل نظام را قبول ندارند، البته یک دوقطبی این‌جوری هست. من البتّه به آنهایی که حتّی نظام را هم قبول ندارند، گفتم ایران را که قبول دارید؛ [پس] برای عزّت ایران بیایید؛ حالا بعضی گوش می‌کنند و بعضی هم گوش نمی‌کنند.»
سه
اگر در کاستن نزاع و تنش باید کوشید، گام نخست، یافتن کانون‌ها و مجراهای زایش و تولید تنش است. رسانه‌ها اگرچه می‌توانند چنین کارکردی یعنی یافتن کانون‌های تنش‌زا را داشته باشند اما بعضاً خود نیز به ضد این کارکرد بدل می‌شوند. بعضی از رسانه‌های سنتی و مدرن خواسته یا ناخواسته بار انتقال و گسترش تنش‌ها و نزاع‌های موجود در صحنه قدرت را به دوش می‌کشند و یا فراتر از آن خود دست اندرکار تولید تنش و تزریق آن به جامعه و لایه‌های اجتماعی و سیاسی‌اند. در حقیقت رسانه‌ها گاهی خود، آتش نزاع را برپا می‌کنند و آن را شعله‌ور نگاه می‌دارند و گاهی دامنه نزاع‌های موجود در سطوح قدرت را بازتاب می‌دهند، وسعت می‌بخشند و آتش منازعه را داغتر می‌کنند. از رفتارشناسی مدیریت رسانه‌ها هم می‌توان دریافت که پاره‌ای از آنها رونق بازار مخاطب‌یابی را وامدار استمرار تنش‌ها و شعله‌ور نگه داشتن منازعات می‌بینند. رفتار مستمر و فراگیر چنین رسانه‌هایی در ذائقه برخی مخاطبان البته تأثیر گذاشته است. در کنار مخاطبان زیادی که بحق انتظار دارند رسانه‌ها، کانال و مجرای برقراری و تسهیل تفاهم و گفت‌وگو باشند، برخی هم مطلوبیت رسانه را در تیترهای تند و تنش‌آفرین و مجادله برانگیز می‌بینند. گویی هرچه رسانه تندتر باشد، بهتر و رسانه‌تر است!
چهار
نگاه نوینی به مقوله وفاق و وحدت در جامعه ایرانی باید شکل بگیرد که خط وفاق را نه در محدوده مناقشات سیاسی و جناحی بلکه در مواجهه با تعارضات فرهنگی و بحران‌های اجتماعی تعریف و تعقیب کند. بدون شک، چنین رویکردی اگر بر سازوکارهای روشن و راهگشا در مناسبات اجتماعی استوار شود، می‌توان به گذاری کم هزینه از بحران‌ها و گسل‌های اجتماعی امید بست که دغدغه و نگرانی بخش عمده‌ای از سیاست‌ورزان و اندیشه‌ورزان امروز ایران است. در حقیقت این نگاه نوین معطوف به تقویت راه‌های همگرایی و ناظر بر پیشگیری از بروز تنش و دوقطبی‌سازی‌هاست. چه وقتی جامعه در اثر همین تغافل‌ها دچار التهاب و تنش شد و آسیب‌ها بر دوش مردم آوار شد، دیگر تفاوت چندانی نمی‌کند که چه کسی مسئول و بانی آن بوده است. تنوع دیدگاه‌ها و قرائت‌ها را در جامعه بپذیریم. تجربه تلاش‌ها برای یکرنگ کردن جوامع با هر هدف و انگیزه‌ای و به هر روشی تجربه قابل دفاعی برای بشر نبوده است. قطبی کردن جامعه با منطق خود حق‌پنداری و تأکید بر غیریت سازی‌های مستمر یعنی اینکه هر روز جماعتی و دسته‌ای از هموطنان را به بهانه‌ای مختلف راندن. این هر چه باشد قاعدتاً امر به معروف نیست و حتماً منکر هم هست. مراقب جامعه باشیم. اینجا همه ما مسئول هستیم.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: وحدت ملی حضور زنان در ورزشگاه تماشاگران زن ورزشگاه آزادی حقوق زنان روزنامه کیهان بانوان اربعین ۹۸
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۴۰۴۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باشگاه پرسپولیس: وقاحت رخ داده در آزادی توهین به همه بانوان بود
سال‌ها است بخشی از جامعه هواداری سپاهان، هر از چند گاهی اقدامات وحشتناکی را رقم می‌زنند. اقداماتی که در مقابله با این پدیده صورت می‌گیرد هم اصلا بازدارنده نیست و حتی به نظر اعتقادی به برخورد جدی وجود ندارد اگر مقامات با فشار افکار عمومی رو به رو نبودند.
در تمام این موارد دیده نشد باشگاه سپاهان حتی یک بار عمیقا متاسف باشد مگر این که از شدت بازتاب ماجرا، مجبور به این امر شده است.
در همین مورد اخیر حتی رویکرد انتقادی به این مسئله را زیر سوال برده‌اند و به آنهایی که به واسطه مشمئز کننده بودن، حادثه برانگیخته شده‌اند، اَنگ چسبانده‌اند. البته که آنها هم از این وضعیت پیش آمده خوشحال نیستند، چون روز چهارشنبه شاهد شروع یک جریان فکری و رفتاری بودیم که اگر در همین نقطه با شدت تمام در نطفه خفه نشود آغاز یک جریان خشونت و هتک حرمت نسبت به بانوان در تمام جامعه خواهد بود. آنچه اتفاق افتاد علیه بانوان هوادار تمام باشگاه‌ها از جمله خود سپاهان نیز بود.
ملت ما شهدای عزیز و گرانقدری را در دفاع از حرم داد تا پای داعش و تفکرات داعشی که جلوه‌ای از آن در نگاهی بود که به زنان داشت به این کشور باز نشود و حالا در کمال تعجب یکی همان تفکر را فریاد زده و در داخل و خارج فوتبال و ورزش باید بسیاری به حال خود متاسف باشند اگر به قدری متاثر نشدند که واکنش لازم را داشته باشند.
این ها غلو و بزرگ‌نمایی نیست، واقعیاتی است که کمتر جرات بیان آن وجود دارد و اما در ارتباط با رفتارهای بخشی از جامعه هواداران سپاهان و نه همه آنها حکایت طولانی است.
حمله به خودروی حامل مدیران باشگاه رقیب که با توجه به ابعاد سنگ و آجرها به نظر به قصد جان‌شان بود، نابینا شدن سرباز احمدی از دو چشم به خاطر پرتاب نارنجک دست‌ساز، حمله وحشیانه و بی‌رحمانه به تعدادی از هواداران پرسپولیس و ضرب و شتم آنها، نابینا کردن هوادار پرسپولیس، تهدید و ارعاب هواداران پرسپولیس در شهر و محل زندگی خودشان (اصفهان)، حمله به خودروهای خبرنگاران در تهران، آتش زدن خودروی یکی از خبرنگاران در حادثه‌ای دیگر، حمله به ماموران داخل ورزشگاه در بازی خارج خانه، حمله به اتوبوس حامل اعضای تیم فوتبال پرسپولیس با نارنجک که می‌توانست با شوک به راننده و از کنترل خارج شدن اتوبوس به اتفاقی فاجعه‌بار بدل شود، بخشی از حوادثی بوده‌اند که جدای از برخوردهای لفظی و فیزیکی معمول در ورزشگاه‌ها توسط این عده رقم زده شده است.
حالا هم پای مسائل ناموسی را به میان کشیده‌اند که دیگر برخوردهای انضباطی و اخلاقی برای مواجهه با آن کفایت نمی‌کند. این ماجرا قرار است تا کجا پیش برود؟
توجه افکار عمومی را به این نکته جلب می‌کنیم که توهین آن فرد معلوم الحال که معلوم نیست در چگونه دامانی بزرگ شده‌است فقط قسمت کوچکی از رفتارها و توهین‌های مشمئز کننده بخشی از هواداران سپاهان نسبت به بانوان بود.
باشگاه پرسپولیس مدارک و فیلم‌ها را جمع‌آوری کرده و در قالب شکایات علیه این فرد به طور خاص و علیه جمعی از هواداران و باشگاه سپاهان در اختیار ارکان قضایی فوتبال و دستگاه‌های ذیربط قرار می‌دهد اما قطعا این کفایت نمی‌کند.
چرا باید جامعه هواداری بعضی باشگاه‌ها به خاطر کوتاهی یا نگاه رنگی بعضی مسئولان امر و دستگاه‌ها در شهرهای خود به باوری برسند که برای خود حاشیه امنیت این‌چنین قائل باشند؟
همچنین به ارکان ورزش و فوتبال کشور، تضمین می‌دهیم چنین اتفاقاتی در قالب مواردی چون خشونت علیه زنان در ابعاد بین‌المللی فوتبال قابل پیگیری است اگر احساس نشود برخوردی که صورت می‌گیرد متضمن امنیت و حرمت بانوان هوادار همه تیم‌ها باشد و در این امر هیچ فرقی بین بانوان هوادار پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتور، خوزستان، گیلان، مازندران، کرمان و … نیست.
باشگاه خبرنگاران جوان ورزشی فوتبال و فوتسال
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»