سلامت روان از اولویت‌های اساسی جامعه به شمار می‌رود
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۴۵۶۶۲
به گزارش صدای ایران، دکتر محمد حاتمی در مراسم رونمایی از طرح پایش سلامت روان دانشجویان که امروز در ساختمان مرکزی وزارت بهداشت برگزار شد با تاکید بر اینکه بحث سلامت روان و توجه به این موضوع باید در جامعه نهادینه سازی شود، گفت: موضوع سلامت روان از مباحث عمده و مهم در جهت رشد و شکوفایی جامعه است و برای جامعه پویا سلامت روان از اولویت‌های اساسی به شمار می‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه دانشجویان را یکی از حساس‌ترین گروه سنی جامعه معرفی کرد و گفت: با توجه به اینکه دانشجویان در این سن به دنبال استقلال، هویت یابی، یافتن شغل، ازدواج و ... هستند، ممکن است با اضطراب‌های درونی و بیرونی مواجه باشند و باید به این موضوع توجه کنیم که سلامت این افراد در راس برنامه ریزی‌ها قرار بگیرد. چرا که دانشجویان آینده سازان و مدیران آتی کشور هستند. نمی‌شود از سلامت روح و جسم آنها غافل شد.
رئیس سازمان نظام روانشناسی همچنین خاطرنشان کرد: وزارت بهداشت در تامین سلامت روان و جسم افراد جامعه باید فرماندهی این امر را به دست بگیرد و بتوانیم بحث پایش سلامت روان را علاوه بر دانشگاه‌های وزارت بهداشت و سایر دانشگاه‌ها اعم از مراکز دولتی، آزاد، غیر انتفاعی و ... پیاده کنیم. بنابراین باید در این امر هم افزایی قوی بین نهادهای مختلف وجود داشته باشد.
دکتر حاتمی مشکلات سلامت روان، خانواده و جوانان را یکی از مهمترین تهدیدهای دهه پنجم انقلاب در کشور توصیف کرد و گفت: ما در دهه‌های قبل با تهدیداتی نظیر امنیتی، اقتصادی و فرهنگی مواجه بودیم که توانستیم این موارد را پشت سر بگذاریم اما در دهه پنجم با موضوعی مثل تهدید سلامت فکر و اندیشه مواجه‌ایم و این تهدید به دلیل تحولات جامعه، شیوع فناوری‌های جدید افزایش پیدا می‌کند.
وی همچنین از افزایش تنهایی بین جوانان، نوجوانان و بزرگسالان در کشور ابراز نگرانی کرد و گفت: این موضوع باعث به وجود آمدن بحران‌های اجتماعی در کشور شده است. در واقع ما با پدیده افزایش سن ازدواج در شهرها و روستاها مواجه شده‌ایم.
به گفته وی کاهش سن اعتیاد بین افراد زیر ۱۴ سال نیز از نگرانی‌های دیگری است که امروزه جامعه ما درگیر آن هستند. ضمن اینکه از هر چهار ازدواج حداقل یک ازدواج منجر به طلاق و دو ازدواج دیگر دچار ناسازگاری‌های دیگر می‌شود و این مسائل آمار خوبی در کشور ندارد.
رئیس سازمان نظام روانشناسی با تاکید بر اینکه باید قبل از درمان مشکلات روحی به پیشگیری بپردازیم گفت: در واقع این مسائل قبل از وقوع و شیوع باید درمان پیدا کند چرا که در مراکز مشاوره امکان اینکه افراد با مشکلات روحی روانی دوباره به حالت اول برگردند و درمان شوند وجود ندارد. بنابراین روش‌های پیشگیری باید از خانه، مدرسه و کتاب‌های درسی آغاز شود.
دکتر حاتمی از شیوع افت تحصیلی و اقدام به خودکشی در برخی شهرها ابراز نگرانی کرد و گفت: اینکه خودزنی یا افت تحصیلی افزایش پیدا می‌کند به این دلیل است که پیشگیری در حفظ سلامت روان اتفاق نیفتاده است. برای اینکه مردم به این موضوعات توجه کنند باید سواد روانی خود را بالا ببرند و این موضوع نیز با فرهنگسازی شروع می‌شود.
به نوشته ایسنا ، وی در پایان با اشاره به فعالیت ۵۰۰۰ مرکز خدمات مشاوره‌ای در کشور گفت: ۳۰۰۰ مرکز به سازمان بهزیستی وابسته است تا بر اساس استاندارد جهانی هر ۵۰ خانوار باید یک روانشناس داشته باشد و با احتساب ۲۲ میلیون خانوار در کشور ما نیازمند ۳۰۰ هزار روانشناس مجرب هستیم.
منبع: صدای ایران
کلیدواژه: سلامت روان شکوفایی جامعه جامعه پویا گروه سنی صدای ایران هویت یابی استقلال روانشناسی پایش سلامت محمد حاتمی سازمان نظام روانشناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۴۵۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی از وجوه مهم سلامت
به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است: یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» درخور توجه فزون‌تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند).
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزی بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تأثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره‌ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.
۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه به کار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود به کار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴. فضیلت مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.
کد خبر 6090072
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»