به نقل از «تسنیم»

حکایتی از زیارت‌های مخفیانه اربعین در دوران صدام/ اسمم در لیست اعدامی‌ها بود

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۸۲۶۴

عراقی‌ها هزاران خاطره از زیارت امام حسین(ع) در دوران خفقان حکومت صدام دارند. ارادت به حسین(ع) مرز نمی‌شناسد. این جغرافیای کربلاست. ۲۶ مهر ۱۳۹۸ - ۰۳:۴۹ فرهنگی ادبیات و نشر نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دلدادگان مکتب حسین(ع) همزمان با اربعین حسینی رهسپار وادی عشق می‌شوند تا ارادت خود را به ساحت حضرت سیدالشهدا(ع) نشان دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 فرقی نمی‌کند در این مسیر چه مذهب و آیینی داری، این اقیانوس به زیباترین خیابان دنیا ختم می‌شود؛ اقیانوسی که هر قطره‌اش حرفی برای گفتن دارد؛ از آدم‌هایی که با پای دل به این میدان قدم گذاشته‌اند تا عراقی‌ها که ارادت خود را حتی در دوران اعدام‌های صدام هم ثابت کرده‌اند.

در سال‌های اخیر زیارت اربعین فرصتی برای نویسندگان حوزه ادبیات دینی و آیینی فراهم کرده است تا در مواجهه با تجربه پیاده‌روی در این مسیر، آثاری در قالب‌های مختلف از سفرنامه گرفته تا داستان و ... خلق کنند. با وجود این، به نظر می‌رسد که نوشتن از اربعین و تجربه‌هایی که در مسیر نجف به کربلا برای هر فردی رخ می‌دهد، هنوز به مرحله کمال نرسیده و تجربه‌ای نو است که می‌توان در سال‌های آینده به پخته‌تر شدن آن امید داشت.

بهزاد دانشگر، از جمله نویسندگانی است که اولین آثار ادبی درباره اربعین را خلق کرده است. او که کار خود را با «پادشاهان پیاده» آغاز کرده، بعد از «موکب آمستردام»، امسال «موکب رنگی پنگی» را منتشر کرده است. هر سه اثر حاصل خرده‌روایت‌هایی است که نویسنده در مسیر کربلا، از زبان زائران نقل کرده می‌کند. دانشگر که نوشتن از اربعین و زائران حسینی را خادمی امام حسین(ع) می‌داند، در این آثار تلاش کرده تا کمترین حضور را داشته باشد. بخش‌هایی از روایت‌های منتشر شده در «پادشاهان پیاده» را می‌توانید در ادامه بخوانید:

ایوب/ 22 ساله/ طلبه/ چین

محل گفت‌وگو: جاده نجف- کربلا

من از شهری در منطقه وسط چین که اسمش چینگهای است به اینجا آمدم. سه سال است توی ایران در اصفهان درس می‌خوانم. چینگهای از اصفهان بزرگ‌تر است و آنجا مسلمان زیاد است. خانواده من هم مسلمان بودند و پیرو ابوحنفیه. در چین کنار درس‌های مدسه‌ام، کمی هم با زبان فارسی آشنا شدم و سه سال قبل آدم ایران. توی جامعة المصطفی درس دین می‌خوانم.

وقتی در چین بودم ما می‌دانستیم که پیغمبر ما دو تا نوه دارد: امام حسن و امام حسین(ع). چیز بیشتر ی از این دو بزرگوار نمی‌دانستم. بعداً که ایران آمدم و یواش یواش مطالعه کردم، دانشم درباره امام‌های شیعه بیشتر شد.

در درس تاریخ درباره امام حسین(ع) خواندم و کربلا و اربعین. قبلاً نمی‌دانستم امام حسین(ع) چگونه از دنیا رفت و چه کسی او را کشت؟ بعداً در درس تاریخ خواندم ایشان اول از مدینه به کربلا رفت، برای گسترش و تبلیغ اسلام...

سفر اول که آمدم لب مرز، خیلی خیلی شلوغ بود. برای گرفتن خروج، رفت و برگشت خیلی شلوغ بود. بین راه دیدم مردم عراق مهربان هستند و پذیرایی و خدمات آنها خیلی دل‌انگیز است. مردمی که هر روز آنجا کنار خیابان به زیارت‌کننده‌ها خدمت می‌کنند.

سفر اول که می‌خواستم به کربلا بیایم نمی‌دانستم که هوا آنجا چگونه است سرد است یا گرم، لباس گرم ببرم یا نه؟ چندتا لباس ببرم؟ کمی آماده کردم و رفتم، ولی از آن چیزی که خیلی می‌ترسیدم این بود که باران بیاید، چون اگر باران بیاید من نمی‌توانم پیاده بروم. پا یا اعضای بدنم درد می‌گیرد و من نمی‌توانم ادامه بدهم، اما خدا را شکر چیزی نشد. کنار خیابان مردم هستند برای زائران خدمت می‌کنند، ماساژ می‌دهند، من هم رفتم و کمی ماساژ دادند.

توی همان سفر اول هم گم شدم. توی مسیر کربلا و بین آن همه شلوغی گم شدم. بعداً نمی‌دانستم آنجایی که مدرسه برای ما گرفته کجاست؟ ما و دو نفر دیگر با هم از اصفهان آمدیم،‌ با آنها بودیم، بعداً آنها با رئیس تماس گرفتند و گفتند فلان طلبه شما اینجا پیش ما بود، شما بیایید و او را بیاورید.

در نجف که بودیم و رئیس هم بود به آنها کمک کردم در آوردن غذا و تمیز کردن خانه و جمع کردن آشغال، به همین خاطر مدیر مدرسه‌مان گفت شما را باید پیدا کنیم. بعداً خودش امد دنبال من و پیدایم کرد.

بعد از آن سفر با دوستانم خیلی صحبت کردم. آنها می‌پرسیدند در این سفر چه کار کردی؟ کجا رفتی؟ خوب بود؟ من هم کمی درباره این زیبایی‌ها صحبت کردم. آنها هم علاقه‌مند شدند بیایند و از نزدیک ببینند. امسال هم با این دو رفیق از مدرسه‌مان با هم آمدیم، گفتیم که با هم برویم ببینیم که چه می‌شود و آمدیم.

وقتی که من برگردم، خودم توی مدرسه‌ام، ولی دلم هر روز در کربلاست.

***

محمدعلی بهادلی/ 63 ساله/ روحانی/ نجف

محل گفت‌وگو: نجف

دوران بچگی ما در زمان صدام بود. اصلاً نمی‌توانستیم مفاتیح‌الجنان در دستمان بگیریم. پدرم در هر سال پنج بار پیاده از نجف به زیارت امام حسین(ع) می‌رفت؛ از سمت باغ و شط می‌رفت. اربعین نیمه شعبان، عرفه و محرم. گاهی من شرکت می‌کردم ولی ترس داشتم. ... عده‌ای از مردم بعثی بودند و اگر با خبر می‌شدند ما را به نیروهای بعثی تحویل می‌دادند. برای همین خودمان چتر می‌بردیم و غذا درست می‌کردیم. فقط لوازم ساده و ضروری برمی‌داشتیم که بتوانیم راه را ادامه بدهیم.

شیرین‌ترین خاطراتم مربوط می‌شود به زمانی که پدرم زیر گنبد امام حسین(ع) دعای عرفه می‌خواند و ما زیر سایه قبایش می‌نشستیم و به دعای امام حسین(ع) در عرفه توجه می‌کردیم.

یک‌بار زیارت‌الصالحین در دستم بود که یکی از نیروهای بعثی گوش من را کشید و گفت که اگر یک بار دیگر همچین کاری کنی ما تو را می‌گیریم. هنوز این ترس در یادم مانده است.

یک سال تنها می‌رفتم پیاده‌روی به سمت کربلا. خیلی خسته بودم. خیمه‌ای دیدم. داخل رفتم و خوابیدم. بعد یک نفر پتویی کشید روی من. پسر امام خمینی بود. از آنجا با هم آشنا شدیم. دیگر پنجشنبه‌ها با هم می‌رفتیم کربلا.

قبل از جنگ صدام با ایران مخفیانه نمی‌رفتیم. بعد از جنگ مخفیانه شد. من خیلی در این پیاده‌روی‌ها شرکت کردم. در زمان جنگ فرار کردم تا به ارتش نروم، چون جنگ با شیعیان و جمهوری اسلامی را حرام می‌دانستم. حتی 50 نفر از بستگان را در خانه پنهان کردم که به جنگ نروند. نه خودم به جنگ رفتم نه گذاشتم بستگان بروند. می‌گفتم شما نباید بروید چون آنها شیعه هستند حتی اگر شلیک هوایی بکنید و آنها بترسند، حرام است.

مردمی هم که رفتند مجبور بودند چون حکومت آنها را مجبور کرده بود. خانه‌ای در جای دیگری گرفتم و مردهای فامیل را در آن جمع می‌کردم و مخارج خودشان و خانواده‌هایشان را می‌دادم. حتی مادرم برای آنها غذا درست می‌کرد. آنها کتاب‌ها را در کتابخانه جمع کردند و درس را تعطیل نکردند. دائماً و مخفیانه می‌آمدند و درس می‌دادم به آنها. من تقریباً هفت سال از خانه بیرون نرفتم. سال 74 میلادی نزدیک به 45 سال پیش، اسم من در لیست اعدامی‌های صدام بود؛ یعنی فکر می‌کردند من اعدام شده‌ام. هنوز نمی‌دانم چطور این لطف خدا شامل حالم شده است.

حکایت هروله هندوها در اربعین:" این درد بی‌نهایت جغرافیا ندارد"نوشتن از اربعین، خادمی امام حسین(ع) است/ «حب الحسین یجمعنا»؛ زیباترین اتفاق اربعین

... از وقتی صدام برکنار شد هر سال در زیارت اربعین شرکت داشتیم. نزدیک به هفت سال پیش که ایرانی‌ها زیاد تشریف آوردند، در مسیر حرم امام علی(ع) آنها را می‌دیدم. خیلی سرد بود. ناراحت می‌شدم. خیلی به ایرانی‌ها محبت و ارادت دارم. هر طور بود به خانه‌ام دعوت می‌کردم و در بعضی موارد خودشان می‌آمدند. گاهی بعد از پذیرایی ایرانی‌ها، آنها را به حرم می‌برم. در شارع الرسول راه می‌رفتیم. 40 نفر زنجانی ترک زبان دیدم. آخر شب بود و هوا خیلی سرد. من که آنها را دیدم خیلی گریه کردم. این گریه شیرین‌ترین گریه برای من بود. رفتم برایشان یک وانت گرفتم. خیلی خوشحال شدند.

آدم به زائر خدمت می‌کند، اما گاهی نمی‌داند چرا این کار را می‌کند. خود امام حسین(ع) این‌طور خواست که خدمت کنیم. ...

***

آدام تبوری/ بورکینافاسو
محل گفت‌وگو: جاده نجف- کربلا

تا قبل از سال 2008 روی تربت نماز نمی‌خواندم. طبیعی هم بود. قبل از آن شیعه نبودم؛ اما خیلی قبل‌تر امام حسین(ع) را می‌شناختم؛ از روزهایی که درس دین می‌خواندم. مذهبم مالکی بود، ولی استادهایم به اهل بیت پیامبر(ع) علاقه داشتند. روزهای عاشورا عزاداری می‌کردند و برایمان درباره امام حسین(ع) حرف می‌زدند. حتی روز اربعین هم مراسم داشتیم. استادهایمان برایمان از قیام امام حسین(ع) حرف می‌زدند. همین مسائل باعث شد که من درباره شیعه‌ها و امام‌ها کنجکاو بشوم و شروع کنم به تحقیق.

سال 2007 بود. به مرور تحقیقاتم رسید به احکام و حتی درباره مسح و سجده روی تربت هم تحقیق کردم. تا قبل از این طبیعی بود که روی تربت نماز نمی‌خواندم. سال 2008 دیگر از تحقیقاتم مطمئن شدم و شیعه شدم. مظلومیت امام حسین(ع) در این مسیر خیلی روی من تأثیر گذاشت.

... همین الان هم امام حسین(ع) سرور همه مردم‌اند. این را باید بیایی زیارت تا ببینی و بفهمی. من بار دوم است که می‌‌آیم زیارت. هر دوبار هم اربعین آمده‌ام. الان زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین شده یکی از شعائر دین. جالب اینکه اینجا با اینکه از کشور من دور است، احساس غریبی نمی‌کنم. اینجا احترامی به من گذاشته می‌شود که اگر بیشتر از کشور خودم نباشد، کمتر از آنجا هم نیست.

انتهای پیام/

R1013197/P1010114/S4,35/CT1 واژه های کاربردی مرتبط ادبیات دینی و آیینی کتاب و ادبیات امام حسین (ع) اربعین

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کتاب و ادبیات امام حسین ع اربعین کتاب و ادبیات امام حسین ع اربعین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۸۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حکایتی دیگر از مشکلات متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: طرح نهضت ملی مسکن در استان چهارمحال و بختیاری از سال ۱۳۹۸ آغاز شد و همچنان ادامه دارد، با این وجود با بهانه‌های مختلفی ازجمله همان موضوع همیشگی تأخیر در آورده‌های متقاضیان، واحدها تحویل نشده است.

به گفته مسئولان حوزه مسکن و ساخت تأخیر در پرداخت تسهیلات و آورده متقاضیان باعث شده تا چندین بار پروژه ساخت واحدهای مسکونی طرح نهضت ملی مسکن متوقف یا راکد شود.

فروش واحدهای نیمه ساخته پیش از تحویل آن‌ها مشکل دیگری است که جدیداً با آن روبرو هستیم‌، این امر باعث شده تا پای دلال‌ها به پروژه‌های نهضت ملی مسکن باز شود که همان‌ها نیز آورده خود را به موقع پرداخت نمی‌کنند.

دیگر توان پرداخت هزینه‌های مسکن را ندارم

یکی از متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن در شهرکرد در گفت وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: تاکنون با هر سختی و مشقتی که بود توانستم بیش از ۲۰۰ میلیون تومان از میزان آورده مورد نیاز برای مسکن خود را پرداخت کنم، نمی‌دانم تا چه زمانی و چه میزان باید پول پرداخت کنم در حالی که هیچ زمانی برای تحویل منزلم هم اعلام نشده است.

وی افزود: بیشتر کسانی که متقاضی مسکن در طرح نهضت ملی مسکن هستند، مستأجر با حقوق حداقلی هستند، مثلاً خود من یک کارمند ساده با حقوقی تقریباً ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان هستم، حتی تصور اینکه با این حقوق کم چگونه می‌توانم هر چند وقت یک بار ۵۰ یا ۱۰۰ میلیون تومان بابت آورده مسکن پرداخت کنم نیز سخت است.

این متقاضی مسکن ادامه داد: اکثر ما متقاضیان دیگر توان پرداخت هزینه‌های مربوط به آورده مسکن را نداریم آن هم در روزگاری که شرایط اقتصادی به شدت نگران کننده است و در تأمین مایحتاج روزانه زندگی خود هم مشکل داریم.

با پول واحد ناقص نهضت ملی مسکن می‌توانم یک واحد آماده بخرم

صادقی یکی دیگر از متقاضیان مسکن ملی در استان چهارمحال و بختیاری است که از سال ۹۹ برای خانه‌دار شدن اقدام کرده و تا کنون حدود ۵۰۰ میلیون تومان از آورده خود را پرداخت کرده است.

وی افزود: بر اساس قراردادی که پیش از عید با متقاضیان منعقد شد باید مجدداً ۱۰۰ الی ۱۵۰ میلیون تومان واریز انجام دهیم که به شخصه واقعاً نمی‌توانم این مبلغ را تأمین کنم.

این متقاضی نهضت ملی مسکن افزود: طبق آنچه در ابتدا اعلام شد با آورده متقاضی و تسهیلات بانکی قرار بود قیمت تمام شده یک واحد در طرح نهضت ملی مسکن حدود یک میلیارد تومان باشد اما با این روندی که در پیش گرفته شده است بیش از این میزان می‌شود.

صادقی عنوان کرد: من تحقیق کردم با قیمتی که رقم تمام شده یک واحد مسکن در طرح نهضت ملی مسکن اعلام شده می‌توانم یک واحد ساخته و آماده در منظریه شهرکرد بخرم.

وی خاطرنشان کرد: واحدهایی که در طرح نهضت ملی تحویل متقاضی می‌شود، فاقد هرگونه زیرساخت از جمله راه آسفالت، مدرسه، مرکز خرید، مسجد و … هستند و متقاضی باید برای سکونت در آن هزینه‌های گزاف برای خرید کابینت، پکیج و شیرآلات پرداخت کند.

واحدهای نهضت ملی مسکن ۶۵ درصد پیشرفت فیزیکی دارد

خدایار باقری مدیرکل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری در گفت وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: در محله ۳۴ شهرکرد، حدود ۳ هزار واحد با پیشرفت فیزیکی بالای ۶۵ درصد در حال ساخت است.

وی افزود: در محلات دیگر شهرکرد مثل محله ۴۰ نیز ۳ هزار و ۴۰۰ واحد در حال ساخت است که میانگین پیشرفت فیزیکی در این محلات بیش از ۳۵ درصد است.

مدیرکل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری ادامه داد: در محله ۳۳ عملیات اجرایی ساخت واحدهای طرح نهضت ملی مسکن در حال آغاز شدن است.

باقری عنوان کرد: واحدهای مسکونی به افرادی تخصیص داده شده است که واجد شرایط هستند و نباید در بازار آزاد خرید و فروش شوند، خرید و فروش واحدهای طرح نهضت ملی مسکن به لحاظ قانونی ممنوع است، اگر فروش این واحدها از سوی متقاضی محرز شود این امتیاز از فرد سلب شده و به افراد واجد شرایط دیگر واگذار می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: در قالب طرح نهضت ملی مسکن ۷ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی در چهارمحال و بختیاری به‌ویژه در شهر شهرکرد در حال اجرا است که پیش‌بینی می‌شود از ماه جاری واگذاری واحدها به متقاضیان آغاز شود.

مدیرکل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: ساخت واحدهای نهضت ملی مسکن بر اساس قراردادهایی که پیش از این منعقد شده با استفاده از آورده مردمی و تسهیلات بانکی است.

باقری بیان کرد: برای آنکه پروژه‌ها با تأخیر انجام نشود مردم باید نسبت به پرداخت به موقع آورده خود تلاش کنند.

بیش از یک هزار واحد مسکونی در منظریه در حال ساخت است

فرشاد ریاحی در گفت وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی به عنوان کارگزار در محله ۳۴ منظریه شهرکرد یک هزار و ۲۲۴ واحد مسکونی در حال احداث دارد.

وی افزود: دو اتفاق برای پیمانکاری که کار خود را با تأخیر انجام دهد، رخ می‌دهد، اول تأخیر غیرمجاز محسوب می‌شود که کارفرما و بخش نظارت وی را جریمه می‌کنند، از طرف دیگر شاخص‌هایی که برای وی اعلام می‌شود، منفی هستند، بنابراین به ضرر پیمانکار است که کار با تأخیر انجام شود.

مدیرکل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی چهارمحال و بختیاری ادامه داد: تنها دلیلی که گاهی کار به کندی انجام می‌شود، عدم تأمین به موقع منابع مالی است که در موعد مقرر در اختیار پیمانکار قرار داده نمی‌شود.

حرف متقاضیان طرح نهضت ملی مسکن شنیده شود

حجت‌الاسلام محمدعلی نکونام در خطبه‌های نماز جمعه شهرکرد، اظهار کرد: برخی از متقاضیان نهضت ملی مسکن در خصوص تحویل واحدهای خود مشکل دارند، حرف‌های آنان باید شنیده شود و با تدبیر در خصوص مشکلات آنان تصمیم‌گیری کرد.

وی افزود: نباید گذاشت مشکلات حل نشده باقی بماند، مردمی که به دنبال تأمین مسکن خود هستند چندان مقصر نیستند، اینکه بار را بر روی دوش متقاضیان مسکن بیندازیم و انتظار داشته باشیم بار تأخیر، تورم و… را تنها این افراد به دوش بکشند، روا نیست.

نماینده ولی‌فقیه در چهارمحال و بختیاری ادامه داد: باید حرف‌ها شنیده شود و راه حل درست برای حل مشکلات متقاضیان مسکن پیدا شود.

به گزارش خبرنگار مهر، هر زمان که بحث واحدهای مسکونی طرح نهضت ملی مسکن پیش می‌آید، نوک پیکان بهانه‌ها به سمت مردم و متقاضیان این واحدها هدف گرفته می‌شود که با عدم پرداخت به موقع آورده باعث کندی اجرا شده‌اند.

متقاضیانی که حتماً از سر نیاز به خانه‌دار شدن تصمیم گرفتند خود را گرفتار هزینه‌های سنگین ساخت گران‌ترین کالا در سبد نیازمندی‌های خود کنند، اکثراً مستأجر هستند، بعضاً کارگر یا کارمند با حداقل حقوق هستند و همگی زیر بار این هزینه کمر خم کرده‌اند و به قول خودشان دیگر توان ادامه ندارند.

طولانی شدن موعد تحویل واحدهای مسکونی، تورم بالا، اظهارات و بهانه‌های تکراری که عدم پرداخت به موقع آورده از سوی متقاضی منجر به تأخیر در تحویل واحدها شده است و… کارد را به استخوان برخی متقاضیان مسکن رسانده تا جایی که تصمیم گرفتند واحد خود را به دلال بفروشند چراکه با هزینه‌هایی که برای خانه‌ها دار شدن کرده‌اند می‌توانند یک واحد مسکونی در شهرک منظریه خریداری کنند.

در سال‌های پایانی دولت سیزدهم کمترین انتظار مردم این است که بتوانند سریع‌تر واحدهای خود را دریافت کنند تا حداقل یکی از دغدغه‌های آنان رفع شود.

کد خبر 6087560