فصلنامه «روزنامه‌نگاری جدید» منتشر می شود
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۴۶۵۲۷
مدیر مسئول و سردبیر فصلنامه «روزنامه‌نگاری جدید» با اعلام خبر انتشار آن تا ۲ هفته دیگر گفت: هدف از تأسیس این نشریه انتقال تجربیات در میان روزنامه‌نگاران است.
به گزارش خبرنگار مهر، جهان امروز را عصر رسانه‌ها و ارتباطات نام‌گذاری کرده اند، دورانی که حجم زیادی از اطلاعات در آن تولید می شود و شهروندان این جهان به عنوان مخاطبان رسانه ها هر روز با انبوهی از اخبار و اطلاعات مواجه می شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از نگاه رضا غبیشاوی، کارشناس علوم ارتباطات یکی از ضرورت های فعالیت روزنامه نگاری در جهان امروز توجه به آموزش و انتقال تجربیات میان روزنامه نگاران است. او که خود سابقه فعالیت روزنامه نگاری دارد معتقد است روزنامه نگاری دیگر به معنای فعالیت صرف در رسانه کاغذی نیست و علاوه بر حوزه های ژورنالیسم رادیویی و تلویزیونی، عرصه های دیگری همچون فعالیت در خبرگزاری ها و روزنامه نگاری فضای مجازی (سایبر ژورنالیسم) را هم در بر می گیرد. همین موضوع باعث شده نیاز آموزشی روزنامه نگاران به یک مسأله مهم تبدیل شود.
تا ۲ هفته بعد «روزنامه نگاری جدید» می‌آید
با همین نگرش، غبیشاوی به همراه جمعی دیگر از روزنامه نگاران با سابقه اقدام به راه اندازی نشریه ای با عنوان «روزنامه نگاری جدید» کرده اند که قرار است به صورت فصلی منتشر شود. او در همین رابطه به خبرگزاری مهر گفت: مجوز تأسیس این نشریه سال گذشته صادر شد. هم اکنون مراحل صفحه آرایی را می گذراند و تا ۲ هفته آینده منتشر می شود.
وی درباره ایده راه اندازی نشریه «روزنامه نگاری جدید» هم این طور توضیح داد: این فصلنامه درباره موضوعات رسانه ای است. به دلیل اینکه در حال حاضر شاهد حضور شکل های مختلفی از رسانه های جدید به ویژه رسانه های فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هستیم؛ به فکر ایجاد نشریه ای افتادیم که در آن موضوعات مربوط به این نوع از رسانه های جدید مطرح شود. رسانه های جدید نیازمند روزنامه نگاری جدید است.
سردبیر فصلنامه «روزنامه نگاری جدید» ادامه داد: علاوه بر این با گسترش فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، شاهد گسترش «شهروند خبرنگاری» هستیم و موضوعاتی همچون «اخبار جعلی» هم در فضای رسانه ها اهمیت پیدا کرده است. همه اینها ما را به این نتیجه رساند که نشریه ای برای به اشتراک گذاری تجربیات روزنامه نگاران، ارائه متن های به‌روز آموزشی و انتقال جدیدترین یافته ها در حوزه فعالیت های رسانه ای راه اندازی کنیم چرا که جای چنین کاری را در فضای رسانه ای ایران خالی می بینیم. هم اکنون در این مورد حتی در فضای دانشگاهی هم نواقص جدی وجود دارد.
نشریه‌ای برای انتقال تجربیات روزنامه‌نگاران
غبیشاوی با اشاره به اینکه در حوزه مباحث تئوریک روزنامه نگاری هم محتوای قابل توجهی که مناسب فعالیت روزنامه نگاران در این فضای جدید ارتباطی باشد وجود ندارد اظهار داشت: در بخشی از این مجله تجربیات روزنامه‌نگاران به اشتراک گذاشته می شود اما این انتقال تجربه فقط مختص روزنامه نگاران ایران نیست و بخشی از آنها حاصل ترجمه مقالات و یادداشت هایی است که روزنامه نگاران در سراسر جهان آنها را مطرح کرده اند. همچنین قصد داریم از متن های آموزشی که مراکز رسانه ای و آموزش روزنامه نگاری عرضه کرده اند، استفاده کنیم.
این روزنامه نگار حوزه بین الملل تأکید کرد: بسیاری از رسانه های بزرگ جهانی سرویس های آموزشی ویژه روزنامه نگاران خود دارند و متن های آموزشی در این رابطه تهیه می کنند. بناداریم از این متن ها در فصلنامه «روزنامه نگاری جدید» برای آشنایی روزنامه نگاران ایرانی استفاده کنیم. انتشار آیین نامه های فعالیت داخلی رسانه های بزرگ و حرفه ای از دیگر بخش های این فصلنامه است که معمولا در فضاهای رسانه ای چنین متن هایی مورد استناد قرار می گیرد.
هدف آشناتر کردن روزنامه نگاران برای تصمیم بهتر
سردبیر فصلنامه «روزنامه نگاری جدید» به این سوأل که آیا فضای روزنامه نگاری در کشورهای دیگر (به ویژه کشورهای غربی) با شرایط ایران متفاوت است و برای انطباق این آموزه ها با شرایط بومی روزنامه نگاری در ایران، چاره ای اندیشیده اید، این طور پاسخ داد: محدودیت هایی که روزنامه نگاران برای فعالیت خود با آن روبه رو هستند شامل سه دسته چارچوب اصول حرفه ای، قانونی و اخلاقی است. نوع اول محدودیت ها ناشی از اصولی است که برای فعالیت حرفه ای وجود دارد. نوع دوم آن در هر کشوری و بسته به نوع قانونی که اجرا می شود تفاوت دارد و محدودیت های اخلاقی هم جنبه نسبی دارد و ممکن است در یک کشور درباره یک موضوع دیدگاه های مختلفی وجود داشته باشد. با این حال برخی موارد مثل حمایت از محیط زیست، توجه به میراث فرهنگی و روزنامه نگاری برای تحقق صلح ماهیت جهان شمول دارد. با این شرایط بر این باور هستیم که اگر روزنامه نگاران با معیارهای مختلف آشنا شوند در تصمیم گیری و تهیه مطالب بهتر می توانند عمل کنند.
نسخه کاغذی روزنامه‌نگاری جدید در کتابفروشی‌ها
غبیشاوی که علاوه بر مدیر مسئولی و سردبیری نشریه «روزنامه نگاری جدید» معاون سردبیر سایت خبری عصر ایران است با اشاره به اینکه شیوه انتشار نشریه به صورت فصلی باعث می شود وقت و انرژی کافی جهت تهیه و آماده سازی مقالات وجود داشته باشد، درباره توزیع آن گفت: برای فروش و توزیع این نشریه به دنبال شیوه هایی غیر سنتی هستیم به همین دلیل نسخه PDF را برای فروش اینترنتی مدنظر داریم اما از آنجایی که معتقد هستیم هر رسانه ای به شدت تحت تأثیر قالب آن قرار دارد قصد داریم این نشریه حتما به شکل کاغذی هم چاپ شود. در این بخش به دلیل اینکه متوجه شدیم مخاطب مجلات جدی برای تهیه نشریه مدنظرشان از کیوسک های عرضه مطبوعات به فروشگاه های کتاب نقل مکان کرده اند تصمیم داریم توزیع این فصلنامه را در چنین مکان هایی دنبال کنیم. همچنین فروشگاه اینترنتی دیجی کالا هم برای توزیع نشریه در سراسر ایران در نظر گرفته شده است.
یادآور می شود فصلنامه «روزنامه نگاری جدید» به مدیر مسئولی و سردبیری رضا غبیشاوی قرار است منتشر شود و برخی اعضای تحریریه آن احسان محمدی، مصطفی داننده و مهرداد خدیر هستند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: روزنامه نگاری جدید فصلنامه غبیشاوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۴۶۵۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارلاتان‌بازی نشریات توقیف‌شده به روایت اصلاح‌طلبان
روزنامه هم‌میهن، توقیف نشریات زنجیره‌ای در اردیبهشت ۱۳۷۹ را «شکستن بال دوم اصلاحات» وانمود کرده و حال آن که کارکرد آنها، شارلاتانیسم و ویرانگری منافقانه بود و نه اصلاحات.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هم‌میهن می‌نویسد: «توقیف فله‌ای مطبوعات، نشان داد که زیان کوتاه‌مدت آن اقدام، در ابتدا متوجه اصلاح‌طلبان شد، ولی در میان‌مدت و بلندمدت نظام رسانه‌ای کشور که یکی از مهم‌ترین ارکان امنیت آن است، دچار چنان اختلالی شد که دیگر بعید است بتواند آن را جبران کند. وضعیت امروز رسانه‌های کشور در مقایسه باسال ۱۳۷۹ چگونه است؟ با قاطعیت می‌توان گفت که در سال ۱۳۷۹، مرجعیت رسانه‌ای کشور به‌طور کامل و بالای ۹۵درصد در داخل کشور بود. مهم‌ترین رسانه کشور صداوسیما بود، در کنار آن خبرگزاری‌های دارای مجوز، فعالیت گسترده‌ای می‌کردند. در مرحله سوم مطبوعات، به‌ویژه روزنامه‌ها حضور جدی داشتند که فضای اصلی آن در اختیار مطبوعات اصلاح‌طلب بود.»
درباره ادعای هم‌میهن مبنی بر اصلاح‌طلب بودن نشریات مذکور و شکسته شدن بال اصلاحات گفتنی است که اولاً اصلاح‌طلبی (reformism) در همه‌جای دنیا، ذیل قانون اساسی و نظام سیاسی مستقر و برای ارتقای آن انجام می‌شود؛ نه برای کودتا و براندازی. بسیاری از فعالان نشریات زنجیره‌ای، در مرور زمان نقاب از چهره برداشتند و از رسانه‌های معاند- حتی معاند با اصل ایران-
سر درآوردند. از BBC انگلیس که بی‌سیم کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود و دولت متبوعش، دیکتاتوری پهلوی را به مدت ۵۴ سال به ملت ایران تحمیل کرد؛ تا شبکه ویرانی‌طلب «ایران اینترنشنال» وابسته به موساد که سردبیری‌اش برعهده معاون وزیر ارشاد دولت خاتمی(سردبیر روزنامه زنجیره‌ای آفتاب امروز) است.
از این واقعیت گذشته، برخی فعالان طیف مدعی اصلاح‌طلبی بارها به تندروی، قانون‌شکنی و ساختارشکنی نشریات یادشده اعتراف کرده‌اند؛ چنان که مسعود بهنود (همکار نشریات زنجیره‌ای و بی‌بی‌سی) چند سال قبل گفت: «تازگی‌ها ابراهیم نبوی یک نامه تندی نوشته به شادی صدر که در آن دوره (اصلاحات) همه تسمه پاره کرده بودیم. بهنود می‌گفت همه با هم از چراغ قرمز رد نشویم.».
همچنین عطاءالله مهاجرانی وزیر ارشاد دولت خاتمی، درباره کارکرد روزنامه‌های زنجیره‌ای جامعه و توس گفته بود: «آنها با به خدمت گرفتن برخی روزنامه‌نگاران رژیم شاه، دنبال تشنج‌آفرینی هستند و خاتمی را گورباچف و خود را یلتسین تلقی می‌کنند. آنها سخنگوی نهضت آزادی هستند اما خود را طرفدار دوم خرداد جلوه می‌دهند. آنها با کسانی همکاری می‌کنند که با نفس دین مسئله دارند. به آنها درباره رعایت مبانی دینی تذکر داده و گفته بودم چه دلیلی دارد از کسانی که با نفس دین مسئله دارند، دعوت به همکاری کنید؟ شاهد بودیم در این روزنامه گروه‌هایی که از سال ۱۳۶۰ به هم پیوستند و در برابر انقلاب قرار گرفتند، تک‌تک داشتند در این رشته گرد می‌آمدند تا سامان یابند؛ مثل جبهه ملی و نهضت آزادی و حتی گروه‌های مارکسیست».
علی حکمت، سردبیر روزنامه توقیف‌شده خرداد هم تیرماه سال گذشته در گفت‌وگو با روزنامه شرق اظهار کرد: «همیشه به بچه‌های تحریریه می‌گفتم که حرف تند بزنید، ولی تند حرف نزنید. من با تیترهای تند مخالف بودم و چند تا تیتر تندی هم که در خرداد هست، زمانی که من نبودم و دوستان دیگری بودند و در فضای خاصی اتفاق افتاده بود. ما باید می‌توانستیم حرف‌های اساسی و تند بزنیم، اما روزنامه‌نگار نباید انگشت در چشم مخاطب و جامعه‌اش کند. ما سه جور روزنامه‌نگار داریم؛ یک‌سری چریک هستند. قلم در دست گرفته‌اند، ولی همان کارکرد ژ-3 و کلاشینکف را از آن می‌خواهند. ما دوستان این شکلی هم داشتیم و مطبوعات دوم خرداد از همین گروه لطمه خورد. من به‌عنوان سردبیر خرداد، دربه‌در دنبال فضائی منطقی هستم که کسانی که دست‌اندرکار مطبوعات دوم خرداد- یا به قول آقای شریعتمداری «مطبوعات زنجیره‌ای»- بودند، بنشینیم و خودمان را نقد کنیم؛ از سلام تا روزنامه خرداد و دیگران. ما اشتباهات زیادی داشتیم؛ فرهنگ با چریک‌بازی هیچ‌وقت نمی‌تواند کنار بیاید»...
در همین حال، روزنامه جوان نوشت: روزنامه هم‌میهن به مدیرمسئولی کرباسچی، در سرمقاله‌ای بدون نام نویسنده (فقط می‌دانیم کل سرمقاله‌های ۱۴۰۲ و بدون نام این روزنامه در مجلدی به اسم عباس عبدی منتشر شد!)، به موضوع توقیف نشریات زنجیره‌ای پرداخته.این یادداشت، فضای رسانه‌ای را دارای اختلال دانسته و دلیل آن را توقیف رسانه‌های زنجیره‌ای در سال ۷۹ دانسته است.
سال ۷۹ تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی نبود؛ منوتو هم نبود؛ اینترنشنال هم نبود. سال ۷۹ شبکه‌های اجتماعی نبود؛ پیام‌رسان‌های مجازی نبود؛ کانال تلگرامی و صفحات اینستا و توئیتر نبود. چه مقایسه غلطی است که یک رسانه، اتفاق
۲۴ سال قبل را بی‌توجه به رسانه‌های نوین و پیشرفت عجیب و غریب رسانه‌ای به فضای کنونی رسانه‌ای ربط بدهد؟ یک نکته قابل تأمل هم این میان وجود دارد. این ادعا که سال ۷۸، ۹۵درصد مرجعیت رسانه در داخل بود یک معنای نهفته هم دارد و آن اینکه آشوب‌های تیر ۷۸ در اثر تحریک رسانه‌های داخلی و در واقع روزنامه‌های زنجیره‌ای آن زمان بود. چه آنکه به قول هم‌میهن کسی توجهی به رسانه‌های خارج از ایران نداشت؛ و این امر تأیید ادعای نظام است که «بعضی از این مطبوعاتی که امروز هستند، پایگاه‌های دشمن‌اند؛ همان کاری را می‌کنند که رادیو و تلویزیون‌های بی‌بی‌سی و آمریکا و رژیم صهیونیستی می‌خواهند بکنند.»
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس