پایدارترین شهرهای جهان
تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۵۶۲۸۵
شهر پایدار که به شهر دوستدار محیط زیست نیز خوانده می‌شود، به مکانی گفته می‌شود که در آن مصرف انرژی، آب و منابع تجدیدپذیر در حداقل ممکن است.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مسئولان در شهرهای پایدار جهان به دنبال ایجاد محیطی برای شهروندان خود هستند که از نظر زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی بسیار انعطاف‌پذیر باشد بدون اینکه نیازهای نسل‌های بعدی را برای زیستن در همان محیط به خطر بیاندازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پایتخت انگلستان یکی از معروف‌ترین کلانشهرهای جهان برای گردشگران و ساکنان است که نمونه‌ای بارز از شهر پایدار نیز به شمار می‌رود. در سال ۲۰۰۳، مقامات شهری برای خودروهایی که در آخر هفته‌ها به مرکز شهر می‌آمدند مالیات مقرر کردند تا درنتیجه رانندگان را از استفاده زیاد از خودورهای شخصی دلسرد کنند. مالیات جمع‌آوری شده از رانندگان صرف حمل‌ونقل عمومی و زیرساخت‌های مربوطه شد.
علاوه‌براین، دولت استراتژی‌های متعدد دیگری را نیز برای تبدیل لندن به شهری پایدار به کار گرفته است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به طرح‌هایی برای بهبود کیفیت هوا، کاهش سرصدا و مدیریت مواد بازیافتی اشاره کرد. همچنین برای حمل‌ونقل عمومی از اتوبوس‌های دیزلی و الکتریکی استفاده می‌شود که در این نوع اتوبوس‌ها میزان انتشار گازهای کربن بسیار پایین است. اتوبوس‌های دیزلی و الکتریکی میزان انتشار گاز کربن را تا ۴۰ درصد کاهش می‌دهد که این کار به شهر در رسیدن به هدف کاهش ۶۰ درصدی گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۲۵ کمک شایانی خواهد کرد.
استکهلم، پایتخت کشور سوئد، اولین شهر جهان است که در سال ۲۰۱۰ جایزه پایتخت سبز اروپا را از آن خود کرد. مسئولان این کلانشهر با به حداقل رساندن سوخت فسیلی در نظر دارند میزان استفاده از این سوخت را تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسانند.
بیش از ۲.۳ میلیون نفر از جمعیت سوئد در مناطق شهری استکهلم زندگی می‌کنند که این جمعیت جایگاه اول اتحادیه اروپا در زمینه تغذیه سالم، استفاده از انرژی تجدیدپذیر و بازیافت بطری‌ها و قوطی‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. این شهر برای افزایش تولیدات ناخالص داخلی و کاهش انتشار گاز دی‌اکسید کربن در سراسر جهان شهرت دارد. فرودگاه شهر استکهلم به طور کامل عاری از کربن است.
اگرچه آسیا بیشترین نرخ آلودگی جهان را دارد، بااین حال سنگاپور، یک دولت خودمختار و کشوری جزیره‌ای، یکی از پیشروان پایداری در این قاره به حساب می‌آید. موفقیت پایتخت این کشور در دستیابی به پایداری بیشتر مدیون تلفیق طبیعت با معماری است به این صورت که پشت‌بام بسیاری از ساختمان‌های شهر پوشیده از گیاهان و گل‌های سبز است. پوشش سبز خیابان‌های داخل شهر و جاده‌های اطراف را نیز در برگرفته است در حالیکه سازه‌ها به گونه‌ای پایدار طراحی شده است که انرژی و آب در خود ذخیره می‌کند.
به کار بردن اقداماتی نوین نظیر نمک‌زدایی آب شور، بازیافت آب و روش‌های مختلف جمع‌آوری آب باران به مسئولان این شهر در رسیدن به پایداری کمک زیادی کرده است. این شهر دارای قوانین حمل‌ونقل دوستدار محیط زیست است که مانع از تردد زیاد خودروهای شخصی در داخل شهر شده است.
کمیسیون اروپایی کلانشهر اسلو، پایتخت و بزگ‌ترین شهر نروژ را به عنوان پایتخت سبز اروپا برای سال ۲۰۱۹ انتخاب کرد. مسئولان این شهر برای به حداقل رساندن انتشارات گاز دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۲۰ و دستیابی به هدف صفر انتشار این گاز تا سال ۲۰۵۰، "بودجه اقلیمی" وضع کردند که در این اقدام ساکنان شهر موظفند متناسب با انتشار گاز دی‌اکسید کربن خود بودجه مالی پرداخت کنند.
علاوه‌براین، ۳۰ درصد از خودروهای شهر انرژی خود را از برق تامین می‌کنند و بیوگاز از طریق زباله‌های زیستی و فاضلاب‌های شهری تولید می‌شود. دولت اسلو استفاده از خیابان‌های شهر را برای پارک خودورها ممنوع کرده است تا درنتیجه فضای بیشتری در اختیار دوچرخه‌سواران و محل پارک آن‌ها قرار گیرد. فرودگاه اسلو نیز میزبان پایانه‌ای سبز است که در سراسر جهان نظیر ندارد.
مونیخ سومین و البته پایدارترین شهر بزرگ کشور آلمان به شمار می‌رود. مسئولان این شهر، همانند سایر شهرهای این کشور، استراتژی‌هایی پیشرفته را برای حفاظت از آب‌وهوا، طبیعت و مصرف آب در پیش گرفته‌اند. مونیخ قدرت اقتصادی آلمان و میزبان قدرت‌های صنعتی اصلی کشور است که از جنگ جهانی دوم به بعد در این شهر سکونت گزیده‌اند. مسئولان کلانشهر مونیخ در نظر دارند تا سال ۲۰۲۵ به طور کامل از الکتریسیته پاک به عنوان منبع تولید انرژی خود بهره ببرند. علاوه‌براین، کاهش ۱۰ درصدی انتشار کربن، هر پنج سال یک بار، تا دستیابی به شهر کربن خنثی تا سال ۲۰۵۰ از اولویت‌های مهم مسئولان به حساب می‌آید.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهر پایدار پایداری لندن سنگاپور استكهلم اسلو مونیخ شهرهای جهان کلانشهرهای جهان کلانشهر دوستدار محیط زیست انرژی انرژی پاک حمل و نقل بازیافت کربن صفر تغييرات آب و هوايي بازیافت آب شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۵۶۲۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه‌های مربوط به محدود کردن گرمایش زمین ضعیف است
تحقیقات جدید در دانشگاه آنگلیا شرقی (UEA) نشان داده است که برنامه‌های کربن‌زدایی کنونی برای پیروی از اهداف توافقنامه آب و هوایی پاریس با هدف محدود کردن گرمایش زمین به ۱.۵ درجه سانتیگراد کافی نخواهد بود، همانطور که در مطالعه منتشر شده در مجله Nature نیز گزارش شده است.
دانشمندان با اندازه‌گیری «شکاف انتشار» بین برنامه‌های مختلف حفاظت از آب و هوا و آنچه واقعاً برای رسیدن به این هدف مورد نیاز است، به این نتیجه رسیده اند.
این مطالعه معتقد است که فاصله‌ای به میزان ۳.۲ میلیارد تن دی اکسید کربن (CO ۲) بین برنامه‌های فعلی جهانی برای حذف کربن از جو و آنچه که تا سال ۲۰۵۰ برای جلوگیری از بدترین اثرات گرمایش جهانی مورد نیاز است، وجود دارد.
از سال ۲۰۱۰، آژانس محیط زیست سازمان ملل متحد (UNEP) اندازه گیری‌های مشابهی را از این شکاف انتشار انجام داده است، و تحقیقات دانشگاه آنگلیا شرقی، که عمدتاً بر حذف دی اکسید کربن تمرکز دارد، نشان می‌دهد که اگر می‌خواهیم به حیات خود ادامه دهیم، سیاست آب و هوا نیازمند مقیاس بلندپروازانه تری است.
این به معنای دنباله روی از یک رویکرد دقیق‌تر و قوی‌تر است که شیوه‌های کربن‌زدایی کنونی را حفظ می‌کند، اما همچنین بر کاهش انتشار، انرژی‌های تجدیدپذیر و کاهش جنگل‌زدایی تمرکز دارد. گزینه‌های جدیدی برای کربن‌زدایی نیز وجود دارد که بسیاری از کشور‌ها حتی در بررسی آن کند هستند چه رسد به آن که این طرح‌ها را اجرا کنند.
این تکنیک‌ها شامل سیستم‌های فیلتر هوای پیشرفته و هوازدگی سنگ‌ها می‌شود، تکنیکی که در آن کربن از جو حذف و در سنگ‌ها ذخیره می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که این گزینه‌های جدید باید در سالهای آینده گسترده‌تر شوند تا به آستانه ۱.۵ درجه سانتیگراد برسند.
نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر ویلیام لمب، از گروه کاری علم پایداری کاربردی در MCC، گفت: محاسبات قطعاً باید بهبود یابد، و این بسیار واضح است که بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای به صفر، در همه بخش‌ها، حد ۱.۵ درجه سانتیگراد تحت هیچ شرایطی برآورده نخواهد شد.
دکتر نائومی وان، یکی از نویسندگان مرکز تحقیقات تغییرات آب و هوایی تیندال در دانشگاه آنگلیای شرقی، اضافه کرد: کشور‌ها به آگاهی، جاه‌طلبی و اقدام بیشتر در مورد افزایش روش‌های حذف CO ۲ در کنار کاهش قابل توجه انتشار گازهای گلخانه‌ای برای تحقق توافقنامه آب و‌هوایی پاریس نیاز دارند.
برای این منظور، حتی اگر هر کشور به وعده‌های خود در مورد اهداف کربن‌زدایی پایبند باشد، میزان کربن حذف‌شده احتمالا تا سال ۲۰۳۰ حداکثر تا ۰.۵ میلیارد تن و تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۹ میلیارد تن افزایش می‌یابد و اعلام کرده است که نیاز به افزایش دارد. در حالیکه، حذف ۵.۱ میلیارد تن برای جلوگیری از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی ضروری است.
هیئت بین المللی تغییرات اقلیمی سناریوی جایگزینی را پیشنهاد می‌کند که در آن دولت‌های جهان با یکدیگر همکاری می‌کنند تا تقاضای جهانی انرژی را کاهش دهند، سناریویی که با "رفتار همراه با انگیزه سیاسی" تسریع می‌شود. در این سناریو، کربن زدایی تا سال ۲۰۵۰ به میزان ۲.۵ میلیارد تن افزایش می‌یابد و روش‌های جایگزین به کاهش شکاف انتشار به ۴۰۰ میلیون تن کمک می‌کند؛ بنابراین ما اساساً باید کل جامعه خود را از یک جامعه منفعت شخصی به جامعه‌ای با همکاری جهانی تبدیل کنیم.
منبع: الیوم السابع
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟