آیا کودکان میتوانند مدل شوند؟
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۰۱۸۶۲
اینکه مهدهای کودک تا پیش از این تا چه حد کودکان را به آژانس های مدلینگ معرفی می کرد، به طور واضح مشخص نیست اما چندی پیش اخباری منتشر شد مبنی براینکه یکی از مهدهای کودک در تماسی تلفنی نسبت به ورود به این امر اظهار تمایل کرده بود و مدیر آن مهدکودک گفته بود برای معرفی هر کودک ۶۰۰ هزار تا یک میلیون تومان می گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حبیب الله مسعودی فرید معاون اجتماعی بهزیستی نیز بلافاصله بعد از انتشار این خبر واکنش نشان داد و گفت: تاکنون گزارشی درباره معرفی کودکان به دفاتر مدلینگ از طریق مهدهای کودک دریافت نکرده ایم اما بخشنامه ای مبنی بر غیر قانونی بودن این کار تدوین و به تمام مهدهای کودک استان تهران ابلاغ شد.
با این وجود باز هم اگر والدین با مواردی از این دست در مهدهای کودک مواجه شدند می توانند مراتب را به صورت پیامک به شماره ۳۰۰۰۰۱۲۳۳۳ اطلاع دهند.
البته این به آن معنا نیست که دیگر کودکی به صنعت مدلینگ معرفی نخواهد شد، بلکه به آن معناست که این کار از طریق مهدهای کودک غیرقانونی است با این وجود والدین بسیاری هستند که به طور مستقیم یا از راه های گوناگون همواره به دنبال معرفی کودک خود به دنیای مد هستند؛ اغلب این والدین، کودک خود را زیباترین کودک پنداشته و می خواهند زیبایی او را به رخ همه بکشند و عده کمی از والدین هم البته به فکر پول و سودی هستند که از این طریق به دست می آورند اما در ایران اغلب مردم به واسطه به دست آوردن محبوبیت وارد عرصه مدلینگ می شوند.
مدلینگ یا کودک آزاری
صنعت مد کودکان در بسیاری از کشورها قانونی است و در ایران نیز به عنوان عرف پذیرفته شده است و کودکان ۲ تا ۱۲ سال را وارد این عرصه می کنند. اما نظرات مختلفی درباره بکارگیری کودکان در صنعت مد لباس وجود دارد؛ بسیاری از حامیان حقوق کودکان آن را مصداق «کار کودک» و «کودک آزاری» می دانند.
رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان در این باره به خبرنگار ایرنا می گوید: استفاده کودکان در مدلینگ نقض حقوق کودک است. در بحث مدلینگ گاهی کودکان برای عکس برداری و تصاویری که از کودکان تهیه می شود، ساعت ها باید جلوی دوربین قرار بگیرند، گاهی گریم های سنگینی روی کودکان انجام می شود و همه اینها باعث آزار و آسیب به کودک می شود.
مطهره ناظری می افزاید: علاوه براین هنگامی که تصاویر کودکان منتشر می شود و در معرض دید عموم قرار می گیرد، بسیار مخاطره آمیز است. علاوه بر این مورد توجه قرار گرفتن کودک باعث می شود به شخصیت او آسیب جدی وارد شود و به طور ناخواسته مسیر زندگی کودک و آینده شغلی او تحت الشعاع قرار می گیرد.
مدلینگ کودک از جنبه روانشناسی
کارشناسان روانشناسی براین باورند آن چه از نقطه نظر روانشناختی برای کودک اتفاق می افتد این است که کودکان از این طریق تصدیق و تائید بی قید و شرط خود را از سوی والدین به دست می آورند. کودکان همواره آرزوی تائید و تمجید والدین خود را دارند و حرفه مدلینگ این فرصت را به خوبی برای آنان فراهم می سازد تا دائما در کانون توجه و تائید همگان باشند.
کودکانی که وارد عرصه مدلینگ می شوند باید وقت و انرژی زیادی برای این کار بکنند و فردیت خود را تنها در ظاهر و لباس ها می جویند. این کودکان در دنیای پر زرق و برق مدلینگ، همیشه خود را زیباتر از آنچه که هستند می پندارند، موهای درخشان و لباس های خوش دوخت و رنگارنگ و در مجموع ظاهر بی نقص آنها برایشان «خودشیفتگی» به ارمغان می آورد و صنعت مدلینگ دائما این خودشیفتگی را تقویت می کند. این کودکان درکی کاذب و غیرواقعی از خود داشته و عزت نفس پایینی دارند و با کوچکترین مساله، آزرده خاطر می شوند.
کودکانی که وارد عرصه مدلینگ می شوند برای تائید به دنیای بیرون وابسته هستند و به مرور این احساس نیاز مستمر در آنان بیدار می شود تا خود را به عنوان یک فرد فوق العاده و بی نظیر و خاص به دنیای بیرون معرفی کنند. مدل بودن یک تلاش ناخودآگاه برای گرفتن آن احساس عالی و خاص بودن به شمار می رود. آنان به تدریج دچار حس خودبرتر بینی و اعتماد به نفس کاذب می شوند.
آرایش و گریم های سنگین بلندمدت می تواند بر سلامت پوست آنها تاثیرگذار باشد و اختصاص وقت زیاد به مدلینگ می تواند در تحصیل آنها نیز تاثیر منفی داشته باشد. کودکانی که به طور حرفه ای وارد عرصه مدلینگ می شوند، «بچگی» نمی کنند و دوران طلایی یادگیری آنان صرف نمایش چهره و لباس می شود.
توصیه هایی برای والدین
با تمام این اوصاف والدینی هستند که نمی توانند از دنیای پرزرق و برق مدلینگ دل بکنند و از سوی دیگر کودکی زیبا و مستعد همواره این قابلیت را دارد که بتواند وارد عرصه مد شود و حتی آینده مالی کودک از این طریق تامین شود. در اینگونه مواقع والدین بهتر است دست کم اصولی را رعایت کنند تا کودک کمترین آسیب را صنعت مدلینگ ببیند به طورمثال به طورجدی از پوشاندن لباس های نیمه برهنه به کودکان خود اجتناب کنند چراکه اینگونه کودکان طعمه های مناسبی برای اشخاص پدوفیل (کودک آزار) می شوند. از سوی دیگر زمان کودک را به گونه ای تنظیم کنند که کودک بتواند به بازی های خلاقانه دوران کودکی و تحصیل خود نیز برسد. همچنین مراقبت کنند گریم ها و آرایش برای کودک سنگین نباشد. و البته مهم ترین مساله در این میان تامین امنیت کودک است چراکه کودکانی که وارد عرصه مدلینگ می شوند ساعات زیادی را در دفاتر مدلینگ می گذرانند. بنابراین تامین امنیت آنان حرف اول را می زند.
گزارش از سادات حسینی خواه
منبع: ایرنا
کلیدواژه: مدلینگ پرسش از خبر حقوق کودک سازمان بهزیستی کشور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۰۱۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پینوکیویی که کارآفرین است
داود زارع در آستانه برگزاری جلسه نمایشنامهخوانی «پینوکیو» از ویژگیهای این نمایشنامه گفت و ابراز تاسف کرد که مسئولان ما از نقش مهم تئاتر در پرورش کودکان و نوجوانان غافل هستند.
نمایشنامه «پینوکیو» با ترجمه و کارگردانی داود زارع، روز جمعه ۷ اردیبهشت و نیز روزهای ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت ماه روخوانی میشود. نقشخوانان این نمایشنامهخوانی گروهی از کودکان هستند که همگی آموزش تئاتر دیدهاند.
داود زارع که خود متن این نمایشنامه را ترجمه کرده، درباره محتوای این اثر نمایشی به ایسنا گفت: کار ما بر اساس نمایشنامه «پینوکیو» نوشته سو آرنگو اجرا میشود. این نمایشنامهنویس، متن پینوکیو را از داستان اصلی آن که نوشته کارلو کلودی است، اقتباس کرده. من نمایشنامه سو آرنگو را ترجمه کردهام که به زودی هم منتشر میشود و البته در ترجمه آن افزودههایی دارم که با توجه به ویژگیهای جامعه امروز خودمان به متن اصلی اضافه شده است.
این کارگردان با ابراز تاسف از اینکه در جامعه با معضل دروغگویی و ریاکاری رو به رو هستیم، ادامه داد: این مساله، جامعه امروز ما را تحت تاثیر قرار داده است. به همین دلیل بر موضوع راستگویی و حقیقتگویی تاکید کردهایم، حتی اگر گاهی به زیان ما باشد. احترام به بزرگتر، موضوع دیگری است که به آن توجه داریم. در کنار اینها بر تحصیل علم و تلاش برای رسیدن به خواستهها نیز تمرکز داریم چراکه در جامعه امروز، اغلب پدر و مادرها هستند که خواستههای کودکان را به سرعت برآورده میکنند ولی ما در این نمایش به آنان میگوییم که برای تحقق خواستههایشان، خود، باید زحمت بکشند و از راحتطلبی دست بردارند.
زارع با اشاره به اینکه امروزه بسیاری از کودکان بخش زیادی از وقت خود را در فضای مجازی سپری میکنند، افزود: بسیار علاقهمندم که بچهها را به عالم دوستی برگردانم. به هر حال، این مفاهیم را برای کودکان برجسته کردم. در نهایت، پینوکیوی ما به جایی میرسد که کارگاه نجاری پدر ژپتو را حفظ و آن را به یک کارگاه بزرگ عروسکسازی تبدیل میکند. یعنی به یک کارآفرین تبدیل میشود و این نکته مهمی است چون بسیاری از جوانان امروزی، دوست دارند بعد از پایان تحصیل خود، به استخدام جایی دربیایند نه اینکه خود، شغلی ایجاد کنند.
او که در کنار اجرای تئاتر، به عنوان مدرس نیز به آموزش تئاتر برای کودکان و نوجوانان اشتغال دارد، درباره مزایای تمرین تئاتر برای هنرجویان کودک و نوجوان توضیح داد: یکی از کارهای من ساخت نمایش با کودکان و برای کودکان است. بچههایی که در این جلسه نمایشنامهخوانی حضور دارند، همه هنرجویان تئاتر هستند و هیچ یک آماتور نیستند. معتقدم حضور بازیگران کودک سبب میشود درک مفاهیم نمایش برای تماشاگران کودک، آسانتر و پذیرفتنیتر باشد و نمایش، تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. به همین دلیل از سال ۹۶ ترجیح میدهم در کارهای کودک و نوجوان، از بازیگران همین گروههای سنی بهره بگیرم.
این مربی تئاتر با تاکید بر نقش مهم این هنر بر پرورش کودکان و نوجوانان اضافه کرد: قرار نیست همه بچههایی که آموزش تئاتر میبینند، هنرمند شوند اما مهم این است که در هر شغلی، موفقتر و خلاقتر خواهند بود. ضمن اینکه فکرشان عمیقتر میشود و قدرت بیشتری برای حل مسائل پیدا میکنند.
زارع، یکی دیگر از مشکلات جامعه ما را ضعف در کارهای گروهی دانست و افزود: ما در کارهای انفرادی موفقتریم ولی در کارهای گروهی، معمولا دچار ضعف هستیم اما تئاتر، به جبران این ضعف هم کمک میکند. از سوی دیگر ما آموزش ندیدهایم به عقاید دیگران احترام بگذاریم اما تئاتر کمک میکند که نه تنها به عقاید دیگران و حتی عقاید مخالف خود احترام بگذاریم، بلکه به آنها فکر کنیم که شاید درستتر از عقیده ما باشند. بنابراین کودکان و نوجوانانی که از چنین توانمندیهایی برخوردار میشوند، بهتر میتوانند با همنسلان خود ارتباط برقرار کنند.
او خاطرنشان کرد: تئاتر میتواند عمیقا در پرورش نسل بعدی نقش بسیار مهمی ایفا کند ولی متاسفانه این موضوع مهم، در چشم مسئولان ما مغفول مانده است.
زارع با ابراز خوشنودی از استقبال مخاطبان از جلسات نمایشنامهخوانی «پینوکیو» افزود: پیش فروش بلیتهای کار، نشانگر استقبال تماشاگران است و به احتمال قوی چند جلسه دیگر هم تمدید خواهیم کرد. ضمن اینکه صحبتهایی برای اجرای صحنهای همین نمایشنامه در جریان است.
بازیگران این اجرا (به ترتیب حروف الفبا) عبارتند از: نیلوفر افشاریانزاده، محمدصالح بیات، پریماه حسینپور، آویتا حیدری، بنیتا حیدری، ملیسا رجایی، محدثه رستمیفر، نفس رستمیفر، ثنا رنگساز، آناهیتا زحمتکش، آیلین غریبی، کیان فراهانی، محمدطاها موسوی، نیلیاسادات میری زرندی.
دیگر اعضای گروه اجرایی این نمایشنامهخوانی به شرح زیر هستند:
مشاور کارگردان: نرگس اصغری، طراح صحنه: داود زارع، زهرا امینی، طراح لباس: شیما محترمی، طراح گریم: لیلا پریشان، حسین تبریزی، طراح پوستر: امیرحسین شقاقی، انتخاب موسیقی: داود زارع، دستیار کارگردان: زهرا بخشنده، منشی صحنه: حدیثه میرزایی، مدیر صحنه: سوگند زارع لواسانی، رومینا ابراهیمزاده، ریحانه زارع، عکاس: اختر تاجیک، مهفام شیخ جعفری، روابط عمومی: گروه (تئاتر کودک ببین) ریحانه مطهری، روژین ستاری، روشنک کریمی، مجری طرح : آموزشگاه بازیگری و موسسه هنرهای نمایشی توانش.
این جلسه نمایشنامهخوانی ساعت ۱۶ روزهای ۷، ۱۳ و ۱۴ اردیبهشت ماه در تالار هنر به نشانی: خیابان مفتح جنوبی، خیابارن ورزنده، جنب دانشکده سینما تئاتر برگزار میشود.
انتهای پیام