به نقل از «تسنیم»

کانادا| ۴۰ درصد بی‌خانمان‌ها قبل از ۱۶ سالگی آوارگی را تجربه‌کرده‌اند+تصاویر

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۲۱۶۵۵

افرادی که در کانادا بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند از نظر سن، جنس و پیشینه قومی و نژادی بسیار متنوع هستند؛ میانگین ۴۰.۱ درصد از شرکت‌کنندگان در یک تحقیق در سال ۲۰۱۶ اظهار داشتند که در اولین تجربه بی‌خانمانی، آنها زیر ۱۶ سال سن داشتند. ۰۸ آبان ۱۳۹۸ - ۱۲:۴۰ اجتماعی خانواده و جوانان نظرات - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ یکی از معضلاتی که بسیاری از شهروندان کانادایی با آن روبه‌رو هستند، مشکل تهیه مسکن و "بی‌خانمانی" است؛ در سالهای اخیر جمعیت افراد بی‌خانمان کانادا در حال افزایش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

پایگاه خبری "CBC" در گزارشی تعداد بی‌خانمان‌های مطلق کانادا را بیش از 200 هزار نفر در سال بیان می‌کند؛  براساس آمارهای منتشر شده در سال 2017، تعداد حداقل 253 هزار نفر تنها در یک سال بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند؛ براساس شواهد میدانی، حداقل 35 هزار نفر فقط در یک شب در کنار خیابان‌ها و پارک‌ها می‌خوابند!

این آمار حدودی است و براساس مشاهدات و اطلاعات موجود ثبت شده‌است؛ به گفته کارشناسان کانادایی، تعداد این افراد بی‌خانمان بیشتر از آمار بیان شده است؛ بسیاری از افراد بی‌خانمان، پنهان هستند و هیچگونه اطلاعی از آنان در دسترس نیست!

افرادی که در کانادا بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند از نظر سن، جنس و پیشینه قومی و نژادی بسیار متنوع هستند؛ با این حال، برخی از گروه‌ها بیشتر در معرض خطر بی‌خانمان شدن هستند؛ بزرگسالان در سنین 25 تا 49 سال، 52 درصد از افرادی که در کانادا بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند، تشکیل می‌دهند؛ سالمندان 65 سال و بالاتر درصد کمی از جمعیت بی‌خانمان را در کانادا تشکیل می‌دهند. 

یکی دیگر از گروه‌هایی که افراد بی‌خانمان کانادایی را تشکیل می‌دهند، مردمان بومی کانادا هستند؛ در حالی که آنها 4.3 درصد از جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهند، بین 28 تا 34 درصد از جمعیت افراد بی‌خانمان را تشکیل می‌دهند.

 "بی‌خانمانی بومی" در بسیاری از شهرهای کانادا حاد است؛ براساس یک مطالعه در سال 2013، در هر شب میانگین 6.97 درصد از جمعیت بومی شهری در کانادا، بی‌خانمانی را تجربه می‌کنند؛ افراد بومی شهری تقریباً هشت برابر بیشتر از افراد غیر بومی بی‌خانمان هستند؛ از هر 15 نفر، یک نفر بدون سرپناه است. 

شرایط و تاریخ منتهی به بی‌خانمان شدن در بین جمعیت بومی به طور قابل توجهی با دیگر جمعیت‌های کانادا متفاوت است؛ تحقیقاتی وجود دارد که نشان می‌دهد سابقه بیش از حد مردم بومی در جمعیت بی‌خانمان کانادا، مربوط به میراث استعمار در تاریخ این کشور است.

جوانان بین 13 تا 24 سال، 18.7 درصد از افراد بی‌خانمان در کانادا را تشکیل می‌دهند؛ از نظر جنسیت، 57.6 درصد از جوانان، پسر و 36.4 درصد دختر هستند؛ میانگین 40.1 درصد از شرکت‌کنندگان در یک تحقیق در سال 2016 اظهار داشتند که در اولین تجربه بی‌خانمانی، آنها زیر 16 سال سن داشتند!

براساس مطالعه‌ای در سال 2012 در مورد جوانان خیابانی، این افراد بیشتر از دیگر جمعیت بی‌خانمان در کانادا در معرض آسیب قرار می‌گیرند؛ آنها 11 برابر بیشتر از افراد دیگر در معرض خودکشی، فساد جنسی و مصرف مواد مخدر قرار دارند. 

یکی دیگر از گروه‌های تشکیل‌دهنده جمعیت بی‌خانمان در کانادا، زنان هستند؛ 27.3 درصد از جمعیت افراد بی‌خانمان را زنان تشکیل می‌دهند؛ خشونت خانگی و فقر ناشی از نابرابری جنسیتی، علت اصلی بی‌خانمانی برای زنان است.

بی‌خانمانی در کانادا، علل بسیاری دارد؛ بیکاری، مهاجرت به سمت مراکز شهری، کمبود مسکن ارزان قیمت، خروج دولت از حوزه حمایت از درآمد و رفاه اجتماعی، خشونت خانوادگی و اعتیاد است؛ اما به گفته کارشناسان، علت اصلی این معضل کمبود مسکن با قیمت مناسب و عدم حمایت دولت از درآمد و رفاه اجتماعی است. 

مطابق نظر رصدخانه ملی کانادا، بی‌خانمانی در کانادا در این زمان به دلیل نتیجه سیاست‌های غلط دولت در زمینه مسکن اجتماعی و برنامه های مربوط به آن است؛ در سال 1996 دولت فدرال، مسئولیت بیشتر مسکن‌های اجتماعی افراد کم‌درآمد را به استان ها واگذار کرد و بودجه اختصاص داده شده به آن را کاهش داد. 

براساس داده‌های سرشماری سال 2016، تعداد یک میلیون و 693هزار و 775 خانوار (میانگین ملی 12.7 درصد) مشکل مسکن داشتند؛ این مشکل در شهرهای اصلی بیشتر نمایان است؛ 5 درصد در "کبک"، 17.6 درصد در "ونکوور" و 19.1 درصد در "تورنتو" با مشکل تهیه مسکن مواجه هستند. 

 بی‌خانمانی در کانادا تابعی از قیمت نامناسب و در دسترس نبودن مسکن و درآمد غیرکافی  است؛ هنگامی که به تازگی وارد کانادا می‌شوید، معمولاً درآمد مناسبی برای خرید خانه ندارید و گزینه‌های مسکن ارزان قیمت نیز به اندازه کافی وجود ندارد! 

دولت کانادا مسئول کشتار سیستماتیک زنان و دختران بومی شناخته شداقدامات غیرانسانی آمریکا برای "حذف بی‌خانمان‌ها" از شهرها + تصاویر2.5میلیون کودک بی‌خانمان آمریکایی در مسیر تبدیل به بزهکاران حرفه‌ایمرگ 566 فرانسوی در یک سال به‌خاطر بی‌سرپناهی!/ 12هزار نفر شب‌ها در خیابان می‌خوابند

انتهای‌پیام/ 

R1545/P/S2,18/CT7 واژه های کاربردی مرتبط آسیب‌های اجتماعی اخبار"کانادا"

منبع: تسنیم

کلیدواژه: آسیب های اجتماعی اخبار کانادا اخبار کانادا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۲۱۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کمرنگ شدن محافظه کاری و شتاب تحولات اجتماعی در استانبول

کلانشهر استانبول که ۱۸ درصد از کل جمعیت ترکیه را در خود جای داده؛ در چند سال گذشته تحولات ارزشی و اجتماعی مهمی را از سر گذرانده است. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، رصد و پیگیری مداوم تحولات فکری، ارزشی و اجتماعی، یکی از برنامه‌های همیشگی پژوهشکده‌ها و مراکز نظرسنجی میدانی در ترکیه است. یکی از این موسسات، به تازگی تحقیقی انجام داده که حاکی از شتاب گرفتن برخی تحولات فکری – دینی و اجتماعی مهم در استانبول است. بر اساس این تحقیق، کلانشهر استانبول که 18 درصد از کل جمعیت ترکیه را در خود جای داده، در چند سال گذشته تحولات ارزشی و اجتماعی مهمی را از سر گذرانده است.

مرکز تحقیقاتی مطالعاتی کُندا (KONDA) به منظور بررسی منظم و زمانمند رصد تحولات اجتماعی در 15 سال گذشته، برنامه‌ای به نام مدارتور یا دماسنج دارد و تازه‌ترین گزارش این برنامه، به بررسی این مساله پرداخته که نگاه شهروندان مقیم استانبول به رویکردهای دینی، سنتی و مدرنیستی چگونه است و خود را تابع کدامیک از این سبک‌های فکری می‌دانند.

استانبول، پذیرای تغییرات سریع

سلطان محمد عثمانی در سال 1453 میلادی، مهمترین شهر حکومت بیزانس یعنی قسطنطنیه را فتح کرد و به خاطر این پیروزی، سلطان محمد فاتح، لقب گرفت. خود قسطنطنیه نیز استانبول نام گرفت و به مهمترین کانون تصمیمات سیاسی امپراتوری عثمانی تبدیل شد. از آن تاریخ به بعد، استانبول همواره مهمترین شهر ترکیه بوده و حالا هم 18 درصد از مجموع 85 میلیون نفر جمعیت ترکیه، ساکن این شهر هستند و البته مشخص نیست در بیغوله‌ها و محلات حاشیه شهر، چند صد هزار مهاجر و پناهجوی قاچاق و غیرقانونی سکنی گزیده‌اند.

استانبول به عنوان مهمترین مرکز تجاری ترکیه، در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، تحولات شتابانی را از سر گذرانده و موسسه کُندا در یک تحقیق رو در روی میدانی در محلات و مناطق مختلف این شهر، درباره باورها و سبک زندگی با مردم گفتگو کرده است.

نتایج تحقیق مزبور از این قرار است:

 الف) مدرنیسم به جای محافظه کاری:

حالا دیگر نمی‌توان شهر استانبول را به عنوان یکی از مهمترین کانون‌های محافظه کاران ترکیه توصیف کرد. نتایج تحقیق میدانی نشان داده که در این شهر، رفته رفته محافظه کاری جای خود را به مدرنیته در کلان شهر می‌دهد.

در تحقیق کُندا از مردم پرسیده شده که از بین سه گزینه محافظه کار سنتی، محافظه کار دین باور و مدرن یا متجدد، خود را به کدام گروه متعلق می‌دانند؟ پاسخ‌ها از این قرار است:

سبک زندگی خود را محافظه کار دین باور و مذهبی می‌دانم: 25 درصد.

به گروه محافظه کار سنتی تعلق دارم: 37 درصد.

خود را یک شهروند معتقد به مدرنیسم و تجدد می‌دانم: 38 درصد.

نکته جالب توجه اینجاست که در گزارش سال 2013 میلادی همین موسسه، نرخ افرادی که خود را مدرن و تجددخواه می‌دانستند، در سطح 32 درصد بود و در عرض 10 سال، این میزان به 38 درصد رسیده است. نرخ محافظه کار دین مدار و مذهبی از 30 درصد سال 2013 میلادی در سال 2023 میلادی به 25 درصد رسیده است.

موسسه کُندا، علاوه بر استانبول، در دیگر استان‌های ترکیه نیز تحقیق کرده و نتایج نشان داده که میانگین سه گروه فوق الذکر در مناطق دیگر از این قرار است:

سبک مدرن و تجددخواه 34 درصد.

سنتی محافظه کار 42 درصد.

نرخ محافظه کار مذهبی 24 درصد.

یکی دیگر از ابعاد شایان توجه نتایج گزارش کُندا، این است که در 10 سال اخیر، شمار افرادی که آشکارا اعلام کرده‌اند خداباور نیستند، از 5 درصد سال 2018 در استانبول، در سال 2023 میلادی به 6 درصد رسیده و این در حالی است که میانگین این درصد از افراد در دیگر استان‌های ترکیه، در سطح 2 درصد است.

تحلیل نهایی گزارش موسسه کُندا در ترکیه، نشان دهنده این است که مهمترین گروه جامعه ترکیه که تحولات داخلی آن در حال جوش و خروش است، همانا گروه محافظه کار سنتی است.

از ظرف این گروه اجتماعی ترکیه، دو نوع سرریز داریم: گروهی از آنان به طور کلی با محافظه کاری وداع گفته و وارد گروه مدرن می‌شوند. گروه دوم نیز در جرگه محافظه کاران دین مدار و دارای نظم عبادی درآمده و وارد محافظه کار دینی می‌شوند.

در گزارش 150 فشارسنج، گرایش به نوسازی در ترکیه حاکم است. در سال 2023، نرخ مدرن در سراسر ترکیه 34 درصد، نرخ سنتی محافظه کار 42 درصد و نرخ محافظه کار مذهبی 24 درصد تعیین شد. با نگاهی به این داده‌ها، می‌توان دریافت که در حالی که نرخ محافظه کاران مذهبی در استانبول در همان سطح میانگین ترکیه باقی می‌ماند، مدرنیته شروع به جایگزینی محافظه کاری سنتی کرده است.

ب) جمعیت و سرعت مهاجرت

تا پایان سال 2023 میلادی، جمعیت ساکن استانبول به 15 میلیون و 655 هزار و 924 نفر رسید. این عدد معادل 18.34 درصد از جمعیت ترکیه است. در حالی که رشد سالانه جمعیت ترکیه در سال گذشته 1.1 در هزار بود، این نرخ در استانبول منهای 16 در هزار بود. به این ترتیب، استانبول برای اولین بار، کاهش جمعیت داشت.

بر اساس گزارش KONDA، سرعت مهاجرت در استانبول یک موضوع مهم و شایان توجه است. به نحوی که در سال 2022، استانبول پذیرای 385 هزار و 294 مهاجر بود و در عین حال 419 هزار نفر از این شهر مهاجرت کردند.

ج) استانبول، خزانه عظیم ترکیه

شواهد نشان می‌دهد که استانبول همچنان لوکوموتیو اقتصاد ترکیه است. چرا که نیمی از کل صادرات ترکیه و درعین حال، بیش از نیمی از کل واردات، در بندر این شهر انجام می‌شود.

برج‌سازی و انبوه‌سازی در استانبول در سال 2023 میلادی نیز سرعت بیشتری گرفته و تورم مسکن در استانبول در مقایسه با دیگر استان‌های دیگر، بیش از 20 درصد بوده است.

در پایان باید گفت، استانبول به عنوان یکی از زیباترین شهرهای ترکیه و منطقه، در سال 2023 میلادی نیز پذیرای گردشگران زیادی از کشورهای مختلف جهان بود. اما این شهر، با مشکلات بزرگی همچون ترافیک، آلودگی هوا، فقدان پارکینگ، گرانی و مشکلات بزرگ در بخش مسکن و آموزش روبروست و زندگی در این شهر، هم شهروندان ترکیه و هم برای اتباع خارجی، سال به سال دشوارتر می‌شود.

انتهای پیام/