چگونه منتظر واقعی مهدی موعود(عج) باشیم؟

یار واقعی امام زمان کسی است که ذوب در خواست و رضای او باشد و صفات عالی اخلاقی را درون خود نهادینه کرده و صفات زشت را از خود زائل کرده است.

به گزارش خبرگزاری شبستان از زنجان، وقتی صحبت از یاران امام زمان می شود گاهی منظور یاران ویژه و خاص آن حضرت هستند كه تعدادشان سیصد و سیزده نفر است كه در اولین ساعات ظهور حضرت خود را به مكه می رسانند كه در واقع اینان فرماندهان لشكر امام زمان هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

اما پس از ظهور و قیام حضرت، تمامی مؤمنین و سایر مردم رنجدیده كه منتظر ندای حق هستند از پیر و جوان به حضرت می پیوندند و با ایشان بیعت كرده و ندای ایشان را لبیک می گویند؛ اینان نیز از یاران امام خواهند شد؛ ثانیا: مقصودتان از تغییر چیست آیا در علم خداوند است در این صورت می گوییم خیر تغییر ناپذیر است چون خداوند به آنچه که در نهایت اتفاق خواهد افتاد عالم است. اما اگر مقصود این است که کسی میتوانسته یار امام باشد اما در ادامه زندگی با سوء عملش این قابلیت را از دست بدهد و یا بر عکس، بله چنین چیزی ممکن است.

 

امام زمان پس از ظهور چند سال حکومت خواهند کرد؟

 

در خصوص مدت حکومت امام زمان(ع) اختلاف بوده و مدت معین و مقطع زمانى خاصى را نمى‏ توان تعیین کرد. ابتدا بیان این مطلب ضرورى است که عقل بر طولانى بودن حکومت امام حکم مى‏ کند، لازمه تشکیل حکومت جهانى با هدف مندى برقرارى عدالت، حاکمیت دین بر جهان آن است که حکومت حضرت طولانى باشد. از سوى دیگر در اندیشه شیعى رجعت قابل قبول بوده و معناى رجعت آن است که برخى از بزرگان زنده شده، در سایه حکومت عدالت گراى امام زمان(عج) زندگى مى‏ کنند.

 

در برخى روایات تصریح شده است که حکومت امام زمان(عج) تا قیامت ادامه مى ‏یابد که این حدیث ناظر به مدت طولانى بودن حکومت امام زمان(عج) است. پیامبر اسلام(ص) فرمود: «در شب معراج خداى علم به من فرمود: من سلطنت مهدى را ادامه مى‏ دهم و روزگار او را بین دوستانم تا روز قیامت طولانى خواهم کرد».

 

در روایات، مدت حکومت امام زمان(عج) متفاوت بیان شده است. در روایات ۷ و ۹ و ۱۹ و .. بیان شده و البته آمده است که سالهای حکومت ایشان به اندازه ی ۱۰ سال یا ۲۰ سال از سالهای معمولی است. و حتی امکان دارد مقصود از هر سال یک قرن باشد. آنچه معین است اینکه ایشان حکومت می کنند و دنیا را سراسر عدل و داد می کنند و نیز بعد از ایشان امامان معصوم رجعت خواهند کرد و تا روز قیامت این حکومت ادامه دارد. علم ما در مورد آن زمان کامل نیست وگرنه روایات مختلف را می توان با هم جمع کرد. ان شاء‌الله خداوند ظهور حضرت را نزدیک گرداند و توفیق درک آن ایام را به ما بدهد.

 

با توجه به حدیث امام رضا (ع) که می فرماید لباس قائم ما چیزی نیست جز پوشاکی خشن و غذای او چیزی جز طعامی خشک.

 

مگر ممکن است امام زمان الان در چنین وضعیتی باشند؟

 

به دو شیوه می توان به این پرسش پاسخ داد: شیوه اول، مراجعه به روایاتی است كه به طور كلی یا خاص پیرامون ظاهر پیامبر(ص) و ائمه(ع) بیان شده است. مثلا در وصف نبی اكرم(ص) آمده است كه وقتی حضرت(ص) در میان جمعی می نشستند، حالتی داشتند كه از دیگران تمیز داده نمی شدند. اگر فرد غریبی وارد می شد، نمی توانست تشخیص بدهد، کدامیک از این افراد پیامبر(ص) است. از این بیان روشن می شود كه ظاهر و لباس او مانند سایر مردم بوده است. اگر این سیره نبی اكرم(ص) را ضمیمه كنیم به این حدیث از آن پیامبر رحمت(ص) كه فرمود: «انه متبع لا مبتدع : او (مهدی) تابع (سنت من) است؛ نه بدعت گذار» (اسعاف الراغبین، ص 145)

 

یا این بیان كه فرمود: «مهدی روش مرا دنبال می كند و هرگز از سنت من بیرون نمی رود» (منتخب الاثر، ص 491)، می توان تا حدود زیادی به نحوی زندگی و شیوه پوشش آن امام عزیز(عج)، پی برد.

 

لباس امام عصر(عج) ارواحنا فداه، تا آنجا كه حرام و مكروه و نامناسب شأن والای آن حضرت نباشد، با لباس های نوع مردم هماهنگی دارد. در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است: «ما لباسه الا الغلیظ و ما طعامه الا الجشب؛ لباس او (حضرت مهدی) خشن و غذای او یک رنگ و ساده است» (بحار الانوار، ج 52/354).

 

از این حدیث شریف استفاده می شود كه ایشان لباس نرم و راحت به تن نمی كنند؛ بلكه لباس سخت و خشن و ضخیم به تن دارند. اما چنین هم نیست كه رنگ و طرح و كیفیت آن به گونه ای باشد كه از لباس سایرین امتیاز ویژه داشته باشد. بر این اساس از روایت یاد شده استفاده نمی شود كه آن حضرت ریاضت های شدیدی متحمل می شوند.

 

شیوه دیگر استفاده از گفته های افراد موثقی است كه حضرت(عج) را دیده اند، آنها همه اتفاق نظر دارند كه حضرت(عج) را به صورت جوانی حدود چهل ساله یا نزدیک به آن دیده اند. بیشتر آنها گفته اند؛ آن لحظه كه حضرت(عج) را دیدیم در حالتی بودیم كه نشناختیم. اگر در سفرهای حج بوده اند، با لباس عرب ها و اگر در نجف یا كربلا، با پوشش روحانیون و اگر در نقاط دیگر، با پوشش معمولی جامعه، به گونه ای كه لباس او جلب توجه نكرده است. با وجود این، اطلاعات دقیق را در این باره جز خداوند علیم نمی داند.

 

چه کنیم که مورد انتخاب حضرت برای کارهای ایشان بشویم ؟

 

یار واقعی امام زمان کسی است که ذوب در خواست و رضای امام زمان باشد و چنین کسی هیچ عملی که خلاف رضایت خداوند ( که رضایت امام زمان در همین است) انجام نمی دهد و هیچ عملی را که رضایت خداوند در آن است ( واجبات و برخی مستحبات بسیار موکد) را ترک نمی کند و علاوه بر اینها دلش را از محبت و دلبستگی به غیر خدا خالی کرده (محبت به پیامبر و امام در راستای محبت خداوند است و جدا از آن نیست) و صفات عالی اخلاقی را درون خود نهادینه کرده و صفات زشت را از خود زائل کرده است. و چنین کسی هم منتظر واقعی است.

 

وظیفه هر فرد با ایمانی به عنوان منتظر امام زمان(ع) این است كه مانند یک منتظر واقعی زندگی كند. وقتی انسان حقیقتا منتظر كسی باشد تمام رفتار و سكناتش نشان از منتظر بودن او دارد. به عنوان مثال اگر منتظر میهمان باشد حتما خانه را تمیز و مرتب می كند، وسایل پذیرایی را آماده می كند و با لباس مرتب و چهره ای شاداب در انتظار می ماند. چنین كسی می تواند ادعا كند كه منتظر میهمان بوده است. اما كسی كه نه خانه را مرتب كرده است و نه وسایل پذیرایی را آماده نموده است و نه لباس مرتب و تمیزی پوشیده است و نه اصلاً به فكر میهمان است اگر ادعا كند كه در انتظار میهمان بوده همه او را ریشخند خواهند كرد و بر گزافه گویی او خواهند خندید. بنابراین انتظار باید قبل از آنكه از ادعای انسان فهمیده می شود از رفتار و كردار او فهمیده شود. بنابراین یک منتظر واقعی اهل گناه و دلبستگی به دنیا نیست چرا كه چنین كسی نمی تواند از وابستگی ها و دلبستگی ها و آلودگی ها دست بردارد و آماده به خدمت در جهت اهداف مقدس امام زمان(ع) باشد.

 

زمان ظهور حضرت مهدی چه کسانی رجعت می کنند و چگونه؟

 

در یک جمع بندى بین تعریف‏ هاى فراوان رجعت، می توان گفت كه رجعت عبارت است از: «بازگشت گروهى از مؤمنان محض و كافران محض به دنیا، پس از مردن و قبل از قیامت، در زمان حكومت حضرت مهدى(عج) » و روشن است كه انبیا و ائمه علیهم ‏السلام به عنوان اشرف مؤمنان محض، در بین رجعت كنندگان خواهند بود.

 

دانشمند معاصر شیعى، علامه مظفر در این باره مى‏ گوید: «عقیده شیعه در رجعت، بر اساس پیروى از اهل بیت‏ علیهم ‏السلام چنین است: خداوند عده ‏اى از كسانى را كه در گذشته از دنیا رفته‏ اند، به همان اندام و صورتى كه داشته‏ اند، زنده كرده و به دنیا برمى گرداند. به برخى از آنان عزت می دهد و پاره‏ اى را ذلیل و خوار خواهد كرد و حقوق حق پرستان را از باطل پرستان مى‏ گیرد و داد ستم‏دیدگان را از ستم‏گران مى‏ ستاند و این جریان یكى از رویدادهایى است كه پس از قیام مهدى آل محمد به وجود می ‏آید. كسانى كه پس از مردن به این جهان باز می گردند یا از ایمان بالا برخوردارند یا افرادى در نهایت درجه فساد و آن گاه دوباره می میرند»

 

از مجموع روایات به دست می آید كه مؤمنین محض و كافرین محض رجعت می ‏كنند و البته روایات فراوانى به صورت ویژه، خبر از رجعت افراد خاصى داده است كه به صورت اختصار می توان به برخى اشاره كرد: از امام حسین علیه‏ السلام به عنوان اولین رجعت كننده یادشده است؛ براى على ‏علیه‏ السلام رجعت‏ هاى متعددى ذكر شده است؛ ائمه معصومین علیهم‏ السلام به صورت خصوصى به برخى از یاران خود بشارت رجعت داده ‏اند؛ برخى روایات مى‏ گوید كه انبیاى گذشته، رجعت خواهند كر؛ پیامبر صلى الله علیه و اله به همراه ائمه معصوم‏ علیهم‏ السلام رجعت مى‏ كنند و در روایاتى رجعت برخى از منافقان و كفار نیز ذكر شده است.

 

منبع: تبیان

پایان پیام/73

منبع: شبستان

کلیدواژه: راهپیمایی 13 آبان راهپیمایی 13 آبان راهپیمایی 13 آبان 13 آبان 13 آبان ۱۳ آبان روز استکبار ستیزی 13 آبان ۱۳ آبان روز استکبار ستیزی استکبار ستیزی یوم الله ۱۳ آبان مهدی موعود منتظران ظهور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۸۸۹۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله رمضانی: اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می‌کند / ویژگی‌های مسلمان واقعی براساس روایات اهل‌بیت(ع)

آیت الله «رضا رمضانی» دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) که به دعوت مسلمانان کشور برزیل برای حضور در همایش بین المللی «اسلام؛ دین گفتگو و زندگی» به این کشور سفر کرده بود، در مرکز اسلامی امام مهدی(عج) شهر سائوپائولو برزیل، حضور یافت و در جمع جوانان مسلمان در این مرکز اسلامی به سخنرانی پرداخت.

آیت الله رمضانی در این سخنرانی با اشاره به جایگاه اخلاق در اسلام اظهار کرد: یکی از نکات مهم در خصوص دین اسلام، بعد اخلاقی آن است، اسلام در صدد است که خود انسان را اخلاقی تربیت کند و جامعه نیز جامعه اخلاقی باشد. اخلاق از آن مقوله هایی است که وقتی وارد فضایل آن می شویم، می بینیم که با فطرت انسان، هماهنگ است. برخی از پستی های اخلاقی، مخالف فطرت می باشد. وقتی که قرآن به حقیقت نفس، قسم می خورد، جایگاه نفس و تمایل نفس حقیقی را به صورت قشنگ معرفی می کند، «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا»، قرآن در ادامه می گوید که همه خوبی ها و بدی ها را به انسان الهام کردیم و شناساندیم، «فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا». کسانی پیروز میدان هستند که خودشان را تزکیه و تربیت کنند و این افراد به فلاح و رستگاری می رسند، «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکَّاهَا»

وی ادامه داد: خداوند همه زیبایی ها را در فطرت و وجود انسان، قرار داده است. مولوی یکی از عرفان بزرگ، یک مثال قشنگی می زند که یک نفر در خواب می بیند که باید تیری به کمان بزند و این تیر در هر کجا خورد، آنجا گنج است، او هم تیر را به کمان می کشید و می زد و تیر در هر کجا که می خورد، شروع به حفر زمین می کرد تا به گنج برسد، اما به گنج نمی رسید، جاهای مختلفی را کند، اما به گنج نرسید. برخی خیال کردند که این قضیه حقیقی است، چون این فرد، انسان بی ربطی هم نبود. فرماندار آنجا به این مرد گفت که تو دیگه حفاری نکن، تو مقدماتش را فراهم کن و حفاری بر عهده ما باشد و به گنج که رسیدیم، آن گنج را به صورت مساوی بین هم تقسیم می کنیم. آن کسی که به خواب این فرد می آمد، زیاد این کار را انجام می داد و می گفت که آنجا را حفر کن. به آن فرد گفتند که از این شخص بپرس که چرا ما این همه جا را کندیم، اما به گنج نرسیدیم، یعنی من را فریب می دهی؟ و از او بیشتر سوال کن. آن فرد هم در خواب این سوال را پرسید و آن شخص هم پاسخ داد که من گفتم تیر را به کمان بزن، ولی نگفتم که بکش، تو می رفتی می کشیدی و آن تیر ۴۰ متر آن طرف می افتاد و تو به گنج نمی رسیدی، تو این تیر را به کمان بزن بدون این که بکشی، رها کن. مرد بعد از بیدار شدن همان کار را انجام داد، تیر را روی کمان گذاشت و تیر در مقابلش افتاد و همان جا را حفر کرد و به گنج رسید. نتیجه این که گنج در وجود خود انسان است، انسان اگر خودش را مطالعه کند، به گنج می رسد.

اسلام گنج وجودی انسان را معرفی می کند

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: اسلام گنج وجودی انسان را به او معرفی می کند، اما ما متاسفانه می خواهیم که از غیر جستجو کنیم و به گنج برسیم. شعر معروفی از حافظ است که سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد، آنچه خود داشت زبیگانه تمنا می کرد. اسلام در حقیقت می خواهد که انسان را انسان تربیت کند. انسان شدن، ویژگی های خاص خودش را دارد. انسان آن وقتی که انسان شد، به دیگران خدمت می کند، امانتدار خواهد بود، انفاق می کند و خیلی از فضایل دیگر در انسان رشد می کند. البته فهمیدن انسان شدن، بسیار مهم است. یک مثال می زنم تا این مسئله، روشن تر شود. یک پدر و یک پسر با هم دعوا داشتند و پسر بسیار پدرش را اذیت می کرد، این پدر به پسر می گوید که تو انسان نمی شوی، گفتن این حرف به پسر برخورد و او رفت چند جا درس خواند و همچنین فعالیت اجتماعی انجام داد پسر در ادامه، امیر یک استانی شد. او بعد از این به حاکمیت رسید، نامه ای را برای پدرش نوشت بدون این که بگوید من پسرت هستم، با این مضمون که من امیر، تو را فرامی خوانم، پدر نمی دانست فرزندش است و لذا بابت احضار شدن از طرف امیر حکومت، ترسید و باز و بندیلش را جمع کرد و پیش امیر رفت. وقتی که پدر وارد فضای عمارت حکومتی شد دید که پسرش آن بالا نشسته است، پسر به پدرش گفت که دیدی من آدم شدم، در حالی که تو به من می گفتی که تو آدم نمی شوی اما من به اینجا رسیدم. پدر به پسر گفت من به تو نگفتم که حاکم نمی شوی من به تو گفتم که آدم نمی شوی، تو آدم شدی؟ اگر آدم شده بودی پدر پیرت را به اینجا نمی آوردی.

آیت الله رمضانی با اشاره به راهکار تربیتی اسلام اظهار کرد: اسلام می خواهد که انسان را آدم تربیت کند، وقتی که انسان، آدم شود، عاشق می شود. قبل از پیامبر(ص)، جوان ها عاشق بودند، بعد از پیامبر(ص) هم آنها عاشق بودند، اما جوانان پیش از پیامبر(ص) به دنبال عشق های مجازی بودند و به خاطر این عشق ها، جنگ ها و نزاع های زیادی رخ داد. پیامبر(ص) که آمدند، عشق را معنا کردند و گفتند که عشق و علاقه، کمال به زیبایی ها است و بالاترین عشق، عشق به خداوند و محبت به خدا است. وقتی که عشق به خداوند بیایید، عشق به کمال و عشق به زیبایی ها و عشق به معنویت و عشق به خدمت هم می آید و انسان با عشق به دیگران خدمت می کند، این طور نیست که گدا به در خانه او برود، بلکه او با عشق به در خانه گدا می رود و به او کمک می کند.

وی ادامه داد: انسان اگر بخواهد انسان شود و خودش را تربیت کند، خودش را نباید ببیند. چون اگر بخواهد خودش را ببیند، دیگر آن حقیقت را نمی تواند ببیند. مولوی داستانی از شکایت پشه نزد حضرت سلیمان نقل کرد، پشه پیش حضرت سلیمان رفت و گفت که من از باد شکایت دارم، حضرت سلیمان گفت که از هر کسی که شکایت داری، باید او هم باشد و برای من این قضاوت کنم باید هم باید و هم پشه باشد، پشه به حضرت سلیمان گفت که من نمی گویم، تو به باد بگو که بیاد. باد تحت تسخیر حضرت سلیمان بود و او زبان حیوانات را هم می فهمید، حضرت سلیمان به باد گفت که بیا، باد که آمد پشه رفت، حضرت سلیمان به پشه گفت که تو هم باش تا من بررسی کنم که مشکل از کجا است، پشه گفت که مشکل من از باد است، هر کجا که باد باشد من نمی توانم باشم. مولوی از این داستان، نتیجه اخلاقی گرفت و گفت همان طوری که پشه و باد با هم جمع نمی شوند، خود بینی هم با خدابینی جمع نخواهد شد. انسان نباید خودبین باشد، بلکه انسان باید خودش را مخلوق خداوند ببیند و تسلیم او شود، وقتی که به تسلیم شدن رسید، مسلم می شود، اسلام در حقیقت به معنای تسلیم در برابر دستورات باری تعالی است.

ویژگی های مسلمان واقعی براساس روایات اهل بیت(ع)

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: مسلم هر کجا که باشد، دیگران احساس امنیت می کنند و مسلمان واقعی همین است. براساس روایات، مسلمان واقعی کسی است که دیگران از دست و زبان او در امان باشند. خیلی ها شاید در اسم مسلمان باشند، اما در معنا، مسلمان نیستند، پیامبر(ص) فرمودند که شما باید در معنا، مسلمان باشید. انسان وقتی به این جایگاه مسلمان بودن رسید، احساس مسئولیت می کند، اول در برابر خود و بعد در برابر همه مسلمانان احساس مسئولیت خواهد کرد، او اگر احساس مسئولیت نکند، حقیقتا، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ أَصْبَحَ لا یَهْتَمُّ بِأُمورِ الْمُسْلمینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ» اگر کسی صبح کند و به فکر اصلاح امور مسلمانان نباشد، مسلمان نیست.

آیت الله رمضانی با اشاره به لزوم احساس مسئولیت مسلمانان در برابر یکدیگر اظهار کرد: اسلام می گوید که در یک جامعه اسلامی، مشکل یک مسلمان، مشکل یک مسلمان دیگر نیز است. چون که مسلمان برادر مسلمان است، اگر او احساس درد می کند، تو هم باید احساس درد کنی، اگر او شاد باشد تو هم باید شاد باشی. سعدی شعر قشگی را دارد که بنی آدم اعضای یکدیگر هستند. انسان مسلمان نه تنها باید در برابر دیگر مسلمانان احساس مسئولیت کند، بلکه اگر یک غیرمسلمان همچون فردی مسیحی از او کمک بخواهد، باید به او کمک کند و اگر این کمک را انجام ندهد، مسلمان نیست. پیامبر(ص) در روایتی فرمودند که «مَنْ سَمِعَ رَجُلاً یُنادِی یا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم»؛ (کسی که صدای انسانی را بشنود که فریاد می زند: ای مسلمانان به دادم برسید و کمکم کنید، کسی که این فریاد را بشنود و پاسخ نگوید، مسلمان نیست). یک مسلمان دیگران را بر خودش مقدم می کند، امام حسن(ع) گفتند که دیدم مادرم حضرت زهرا(س) در عبادت خود فقط برای همسایه ها دعا می کردند و در حالی که خودشان بیمار بودند، برای خودشان دعا نکردند. من از مادرم پرسیدم که چرا برای خودتان دعا نکردید، ایشان فرمودند که اول همسایه و بعد خانه.

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: روزی حضرت زهرا(س) به نزد پدرشان رسول اکرم(ص) آمدند و فرمودند که مهر من فرقش با دیگران چیست، همان جا خداوند به جبرئیل وحی کرد که جبرئیل به پیامبر(ص) بگوید که فاطمه هر چی بخواهد به او می دهم. حضرت زهرا(س) به پیامبر(ص) گفتند که امت شما در روز قیامت با مشکل مواجه هستند، من نمی خواهم که آنها در جهنم بسوزند، من می خواهم که آنها را شفاعت کنم با وجودی که ایشان را خیلی اذیت کردند. خداوند به جبرئیل گفت که این فرشته الهی به پیامبر(ص) بگوید که من شفاعت حضرت فاطمه(ص) را پذیرفتم و هر کسی را حضرت فاطمه(س) نگاه کند و شفاعت نماید. من قبول می کنم و حضرت زهرا(س) از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدند.

وی خاطرنشان کرد: حضرت زهرا(س) به حضرت امیرالمومنین(ع) آرامش می دادند. امام علی(ع) فرمودند هر چه که من غم داشتم، زمانی که حضرت زهرا(س) را می دیدم، تمام غم های عالم از من دور می شدند، نه من حضرت فاطمه(س) را اذیت کردم و نه ایشان من را اذیت کرد. زمانی که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در مسجد، خبر شهادت حضرت زهرا(س) را به امام علی(ع) دادند، حضرت امیرالمومنین(ع) چند بار نشستند و بلند شدند، ایشان وقتی وقتی وارد خانه گشتند، عبا و عمامه خود را انداختند و پیش پیکر حضرت زهرا(س) آمدند و چند برابر ایشان را صدا زدند، اما جوابی نیامد تا این که حضرت امیرالمومنین(ع) گفتند که یا فاطمه، من پسرعموی تو علی هستم. در روایات آمده است که حضرت زهرا(س) فرمودند هر کس برای امام حسین(ع) گریه کند، من او را شفاعت می کنم. ما افتخار می کنیم که امام مان حضرت امیرالمومنین(ع) و مادرمان حضرت زهرا(س) هستند.

منبع: خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا