به نقل از «ایرنا»

درباره موزه لوور | گنجینه ای از آثار فاخر ایرانی

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۱۸۱۴۷

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا، موزه لوور به عنوان یکی از بزرگترین موزه های جهان شناخته می شود که در ۱۱۹۰ میلادی با احداث قلعه ای به سبک رومانسک با قوس های رومی، دیوارهای ضخیم و ظاهری عظیم به وسیله شاه فیلیپ دوم ساخته شد. در سالیان متمادی این بنا با عملکردهایی همچون نظامی، اداری و زندان مورد استفاده قرار می گرفت تا اینکه اندیشه بهره برداری از آن به عنوان موزه در ۱۷۹۰ میلادی مطرح شد و با تصمیم گیری شورای انقلاب، مجموعه آثار خانواده سلطنتی در فضای لوور به نمایش درآمد و به این ترتیب موزه لوور شکل گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این مکان بیش از ۵۳ هزار اثر هنری در هشت بخش مختلف نگهداری می شود. این مکان پربازدیدترین موزه جهان است و با دارا بودن آثار فاخر هنری، معماری و فرهنگ اقوام و ملل مختلف توانسته است در سال های متمادی نظر بسیاری از گردشگران را به خود جلب کند.

پژوهشگر گروه اطلاع رسانی ایرنا در نوشتار پیش رو نگاهی به آثاری که به ایران منسوب هستند و در موزه لوور پاریس نگهداری می شوند، انداخته است.

اشیای ایران باستان در موزه لوور پاریس

آثار تاریخی و باستانی ایران بخش زیادی از موزه لوور را به خود اختصاص داده است که توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می کند. اجسام باستانی عظیم الجثه متعلق به ایران باستان در همان هنگام ورود به موزه خودنمایی می کند و تمدن چندهزارساله ایرانیان را به رخ همگان می کشاند. چیزی حدود ۲ هزار و ۵۰۰ اثر تاریخی مربوط به ایران است که در سالن‌های ۱۲ تا ۲۰ موزه لوور جانمایی شده‌اند. بسیاری از این آثار تاریخی به قدری حجیم هستند که برای حمل آنها نیاز به تریلرهای بسیار بزرگ است. البته جای بسی تعجب دارد که این اجسام چگونه از ایران به فرانسه حمل شده اند اما آنچه که در برخی روایت ها آمده نشانگر این موضوع است که این اجسام از راه کشور عراق به پاریس حمل شده اند. بیشترین آثار تاریخی که از ایران خارج شده مربوط به دوران ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار است که در آن زمان امتیازات ویژه‌ای برای کشف و خارج کردن اشیای و اجسام تاریخی ایران به فرانسوی‌ها داده شده بود.

آثار مختلفی از لرستان، کرمان، شوش، کاشان، دشت لوت، باختران و بسیاری دیگر از شهرهای ایران وجود دارد که شامل سفال، شیشه، فلز، سرامیک، موزاییک، سنگ، چوب، قالیچه، تابلو و بسیاری اجسام ریز و درشت دیگر می‌شود. از دیگر آثاری که متعلق به ایران باستان بوده و امروز در موزه لوور فرانسه نگهداری می‌شود، می‌توان به بخش‌های مختلف و عظیمی از پرسپولیس، آثار عتیقه باستانی، کاسه‌های گلی قدیمی، نقاشی‌های نفیس، مجسمه‌های سنگی، نقش برجسته‌ها، کتیبه‌ها، سنگ‌های حجیم و مجسمه‌های مربوط به تخت جمشید، ظروف غذا خوری، آثار مربوط به آشپزخانه، کشاورزی، لوازم جنگ، پول، شمشیرهای طلا و نقره، شمعدان و رسم الخط‌های مربوط به دوره‌های ساسانیان، دیلمیان، هخامنشیان و اشکانیان اشاره کرد. همچنین مجسمه‌های سنگی بسیار بزرگ مربوط به بین النهرین که در آن دوران متعلق به ایران بوده است، در این موزه خودنمایی می‌کند. اسب دوسر که یکی از سرستون های اصلی تخت جمشید به شمار می رود از مهمترین و ارزشمندترین اشیای تاریخی منسوب به ایران است که در موزه لوور فرانسه نگهداری می شود.

عنبرسوز جانورشکل

این وسیله خوشبخو کننده ظریف با ابعادی در حدود ۳۰ سانتی متر که با فرم حیوانی ناشناخته از تیره گربه سانان طراحی شده به سده یازدهم باز می گردد. بهترین عنبرسوزهایی که در طول تاریخ یافت شده اند به ایران تعلق دارند. یکی از دیگر خوشبو کننده های کشف شده مشابه پرنده ای است که به خراسان سده یازدهم میلادی باز می گردد. بیشتر این عنبرسوزها با سنگ هایی تزیین شده اند که جنسشان از فیروزه است. در حال حاضر حدود ۲۰ عنبرسوز در موزه لوور نگه داری می شود و تعداد زیادی از آنها نیز در تهران نگهداری می شوند. یکی از این عنبرسوزها به طول یک متر از بزرگترین اشیای کشف به شمار می رود که به خراسان منسوب است.

تنگ لعابی با سر خروس

این تنگ لعابی که قدمت آن به سده سیزدهم باز می گردد با طراحی منحصر به فرد خود در قسمت بالایی جذاب و استثنایی به نظر می رسد. در باور کهن ایرانیان نماد خروس موجب دفع نیروهای شیطانی می شده است. گفتنی است در ایران باستان قوری های سرامیکی با طرح سر خروس تولید می کرده اند و شکل خروس تا جایی اهمیت داشته که حتی در شعرهای تغزلی و زیبای ایرانی چون منظومه خسرو شیرین نیز به دفعات به تنگ هایی با نشان خروس اشاره شده است. این اثر ایرانی هم اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می شود.

سردیس گچی شاهزاده

سردیس گچی شاهزاده، یکی از معدود آثار نادر به جای مانده از تزیینات منسوب به کاخ ها به شمار می رود. این سردیس به سده دوازدهم و به شهرری برمی گردد. در ابعادی واقعی ساخته شده و پس از گذشت سالیان طولانی هنوز خطوطی از چشم، مو و ابرو و گوشواره در آن قابل رویت است، صورت های مدور و گرد و نمکین که از آنها در ادبیات عاشقانه ایرانی به عنوان مهرو نام برده شده است. سردیس حاضر در طول زمان دستخوش آسیب هایی شده بود که این صدمات به وسیله تیم مرمت موزه لوور بازسازی و احیا شده است.

جعبه مقبره شکل

این جعبه نفیس که در ساخت آن طلا و نقره به کار رفته است به سده چهاردهم برمی گردد. این جعبه نمایی فرمی چون گنبدهای ایرانی دارد. نوشته های روی این جعبه نیز چون بسیاری از اشیای دکوراتیو شامل دعا و آرزوهای خوشایند برای مخاطبان دارد. همین ویژگی تا حد زیادی می تواند مکان پیدایش جعبه را به فارس پیوند دهد زیرا که آثار دیگری نیز با همین ویژگی و متن و دعای نیک از این منطقه به دست آمده است. در میان آثار نگهداری شده در موزه لوور که به منطقه فارس منسوب هستند این جعبه تزیینی نفیس اثری کاملا استثنایی و متفاوت است که با هیچ کدام از دیگر آثار با آن برابری نمی کند.

مفرغ های لرستانی در موزه لوور

نمایشگاه مفرغ های لرستان مجموعه ای است که کوآفارد سفیر کبیر فرانسه در ایران در ۱۹۶۳ میلادی به جمع آوری آن اقدام کرد و هم اکنون در موزه لوور نگهداری می شوند. این آثار نمونه هایی کوچک از پیکره های خیالی و افسانه آمیز یا قطعات مربوط به لگام اسبان و دیگر اجسام مفرغی ریز مانند آویزها و سنجاق ها هستند. بررسی های باستان شناسی نشان می دهد که این آثار مربوط به یکی از اقوام ایرانی است که در هزاره دوم پیش از میلاد در بخشی از کوه های غربی ایران که تیره های لُر در آنجا زیست می کنند، زندگی می کرده اند. این اشیا از نظر آفرینش هنری بی اندازه در خور توجه اند که بی شک می توان هریک از کوچکترین آنان را که پیش از پهنای دست آدمی درشتی نداشته است با پیکره های ممتاز و شگرف هنری جهان سنجید.

قاب تزئینی کمان داران در حال رژه با آجرهای لعاب دار چند رنگ

سربازان گارد پارسی در این قاب تزئینی جای گرفته اند که نشان می دهد قسمتی از تزئینات داخلی کاخ آپادانای شوش بوده است. این اثر که در پی حفریات گروه دیولافوا  باستان شناسان فرانسوی یافت شد و به مانند پازل های پراکنده از آجرهای منقوش و لعاب دار هستند. این قاب تزئینی در لوور پاریس نگهداری می شود. رومن گیرشمن باستان شناس فرانسوی معتقد است که تمام زینت کاخ آپادانا و قسمت های دیگر کاخ شوش به وسیله آجرهای لعاب دار انجام گرفته است. گیرشمن همچنین درباره آجرهای لعابدار سربازان هخامنشی می گوید: می گویند داریوش با این سربازان جاویدان در لشکرکشی به مصر هنگام پیروزی کمبوجیه بر آن کشور شرکت داشت.

بازوبند طلایی با تزیین سر شیر

این بازوبند زیبا با قدمتی ۲ هزار ساله، ۶ میلی متر ضخامت دارد و به شکل دایره است. قسمتی از آن قوسی نرم به داخل دارد و در ۲ انتهایش به شکل سر شیر و بر روی آن نیز فیروزه و سنگ لاجورد مرصع کاری شده است. این بازوبند طلایی از قبر یک اشراف زاده هخامنشی و در اکتشافات باستان شناسی به سرپرستی  ژاندومورگان فرانسوی در ۱۹۰۱ میلادی یافت شد.

لوح سنگی پیروزی نارامسین

لوح سنگی چهار هزار و ۲۰۰ ساله با نقش برجسته پیروزی نارامسین، یکی دیگر از آثار کشف شده به وسیله ژان دومورگان فرانسوی است. در این نقش برجسته نارامسین با قامتی بلند، کلاهخودی شاخدار و با تیر و کمانی در دست در بالا و سمت چپ استل نقش شده است. سپاهیان شاه نیز که با هشت پیکره نمایش داده شده اند، نیزه در دست دارند و پرچم هاشان را به نشانه پیروزی برافراشته اند. در قسمت جلوی صحنه، کوه زاگرس تصویر شده و شاه در حال هدایت سپاه پیروزمندش از شیب کوه است. در بالا نیز ۲ستاره به نشانه خدایان آن ها در حال درخشیدن است. این نقش برجسته لوحی هم دارد که شرح پیروزی نارامسین بر دشمنانش به خط میخی است. طبق یک کتیبه دیگر بعدها شاه ایلام این کتیبه را به جای غنیمت جنگی به شوش می برد. 

لیوان سفالی بلند با نقش بز کوهی

این لیوان سفالی با قدمتی میان ۳۵۰۰ تا ۴۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در قبرستان آکروپل شوش پیدا شد. این اثر یک نمونه عالی از هنر نگارگری بر سفال در نخستین جوامع کشاورزی ایران و شرق نزدیک باستان است. بیشتر باستان شناسان مبدا صنعت سفالسازی را ایران می دانند. نمونه بارز این سبک هنری را که مخصوص ایرانیان باستان است، می توان در این لیوان سفالی در موزه لوور مشاهده کرد. در قسمت بالای لیوان، دسته ای پرندگان آبزی با گردن های دراز که در خطوطی موازی نمایش داده شده اند بر روی آب در حرکت اند و در قاب زیرین چهار سگ شکاری با اندامی باریک و کشیده در پی شکارند. بز کوهی و جانوران شاخ دار دیگر نزد ایرانیان باستان دارای نیروی جاودانه بوده اند. این اثر به عنوان یکی از شاهکارهای ایرانیان باستان در موزه لوور نگهداری می شود. 

جام طلای مارلیک

جام طلای مارلیک، یکی از ارزشمندترین آثار ایران در موزه لوور است که متعلق به سده ۱۲ تا ۱۴ قبل از میلاد است و در  ۱۹۵۶ میلادی به وسیله موزه لوور خریداری شده است. در فاصله سال های ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۰ خورشیدی دامنه های البرز جولانگاه جویندگان اشیاء عتیقه بود. چشم گیرترین این آثار جام های طلایی بودند که از مارلیک، املش، کلاردشت و حسنلو بدست آمده اند و به صورت کلی به جام های مارلیک معروف شدند. کشف این جام های طلایی منحصر بفرد، باستان شناسان را به این نتیجه رساند که در هزاره اول قبل از میلاد، در این نواحی شمالی ایران امیرنشینانی زندگی می کردند که دارای فرهنگ و هنری پیشرفته بوده اند. بیشترین اشیایی که در گور دفینه های مارلیک یافته شده گلدان های تزیینی و جام های بلندی است که از فلزات گران بها ساخته شده است. جام مارلیک موجود در موزه لوور، از الکتروم (آلیاژی از طلا و نقره) ساخته شده است. بر روی آن تزئیناتی برجسته نمایی و حکاکی شده  که ریشه در اساطیر کهن ایران دارد. در این نقوش که در گردش جام تکرار می شود، اژدهایی ۲ سر با آرواره های خود غزالی را در کام می کشد.

برچسب‌ها پرسپولیس ایلام فرانسه هخامنشیان شوش لرستان موزه املش

منبع: ایرنا

کلیدواژه: پرسپولیس ایلام فرانسه هخامنشیان شوش لرستان موزه املش پرسپولیس ایلام فرانسه هخامنشیان شوش لرستان موزه املش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۱۸۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هفتاد اثر موزه شوش، مرمت شد

به‌گزارش خبرنگار خبرگزاری خبرآنلاین؛ علی بویری در گفت‌وگویی رسانه‌ای اظهار کرد: با توجه به وضعیت ویترین‌ها و آثار شاخص و منحصر به‌فرد موجود در آن‌ها که بعضاً سال‌ها بود در وضعیت نامطلوبی قرار داشت و جز پایش‌های موزه‌ای امکان حفاظتی دیگری نداشتند، پس از ارزیابی و اولویت‌سنجی براساس پایداری وضعیت و همچنین وضعیت نمایش موزه‌ای بر اساس اولویت‌های استاندارد این حوزه و ارزش‌گذاری بر حفظ آثار تاریخی و حفظ شأن و ارزشمندی آثار و نیز احترام به بیننده موزه‌ای، مرمت هفتاد اثر با نظارت معاون میراث‌ فرهنگی استان و کارشناس پایگاه میراث‌ جهانی به عنوان ناظر مقیم در دستورکار قرار گرفت.

سرپرست پایگاه میراث‌ جهانی شوش ادامه داد: در این راستا، هفتاد شیء از بخش‌های مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی از جنس سفال و شیشه، به‌منظور عملیات حفاظت و مرمت به کارگاه و آزمایشگاه مرمت پایگاه میراث‌جهانی شوش انتقال یافتند و پس از طی فرآیند حفاظت و مرمت، به تالارهای موزه و ویترین‌های نمایش برای بازدید عموم برگردانده شدند.

وی با اشاره به اینکه آثار تاریخی مرمت‌ شده در این طرح شامل اشیایی از دوره‌های تاریخی مختلف از جمله پیش از تاریخ، عیلامی، هخامنشی، اشکانی، ساسانی و اسلامی و از جنس سفال و شیشه بودند، افزود: شاخص‌ترین این آثار، لیوان‌های منقوش، ظرف‌ها وجام‌های پیش از تاریخ موزه بودند که وضعیت حفاظت و مرمتی آن‌ها نامطلوب و به علت حساسیت آن‌ها سال‌ها بود که دست‌ نخورده باقی مانده بودند که در این طرح، اشیاءِ یادشده، بازبینی و مستندنگاری دقیق شدند و پاک‌سازی آثار از رسوبات و آلاینده‌های محیطی نیز انجام شد.

همچنین حذف آثار مرمت‌های متعدد و کهنه و نیز الحاقات هم در دستورکار قرار گرفت و اتصالات جدید و مرمت بخش‌های کمبود با تکیه بر استانداردهای جهانی این حوزه و استحکام‌ بخشی ساختار نیز روی آن‌ها اجرا شد و برای مشاهده عموم دوباره در موزه قرار گرفتند.

بویری بیان کرد: موزه باستان‌ شناسی شوش در سال ۱۳۴۵، در جوار قلعه و محوطه باستانی شوش گشایش یافت و از شاخص‌ترین موزه‌های ایران به‌شمار می‌رود که آثار ارزشمندی از دوره‌های مختلف باستانی ایران را در خود جای داده است.

۴۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899653