به نقل از «پارسینه»

عراقچی: عربستان پاسخ مثبتی به تلاش های ایران نداده است

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۵۷۰۲۸

عباس عراقچی، معاون سیاسی وزیر امور خارجه کشورمان در گفتگو با اسپوتنیک در رابطه با طرح "ابتکار صلح هرمز" گفت: این ابتکار در حال بررسی گسترده از سوی کشور‌های منطقه و دیگر طرف‌های مربوطه بین‌المللی است و پیامی از سوی حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به تمام حکام و پادشاهان کشور‌های خلیج فارس ارسال شده است.

وی افزود: به تماس‌ها و مشورت‌های خود با کشور‌های همسایه و تمام طرف‌های مربوط ادامه خواهیم داد تا تمام پایه‌های این طرح را به آن‌ها توضیح دهیم و بتوانیم این ابتکار عمل را اجرایی و در منطقه خلیج فارس صلح و ثبات و امنیت ایجاد کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معاون ظریف در پاسخ به سوالی در رابطه با میانجیگری میان تهران و ریاض گفت: ما بر این باوریم که ایران و عربستان دو بازیگر مهم و برجسته در تمام مسائل هستند و این دو کشور باید بتوانند با آرامش تمام اختلافات‌شان را حل کنند.

عراقچی افزود: بی شک میان دو کشور اختلاف نظر‌هایی وجود دارد و بی شک راه حل این اختلافات گفت‌وگوی سازنده و مثبت است؛ گفت‌وگویی که ما از آن استقبال می‌کنیم و از هر کشوری که دست یاری به سوی ما دراز کند استقبال می‌کنیم، اما متاسفانه عربستان تا به این لحظه دیدگاه و نظری همانند دیدگاه ما نشان نداده و پاسخ مثبتی به این تلاش‌ها نداشته است.

به گزارش ایسنا، حسن روحانی، رئیس جمهور کشورمان علاوه بر مطرح کردن ابتکار صلح هرمز در سازمان ملل اخیرا پیامی مبنی بر برقراری روابط بر اساس صلح و امنیت از طریق کویت به عربستان و بحرین فرستاده است.

علی ربیعی، سخنگوی دولت در پاسخ به سوالی در خصوص این نامه و واکنش‌ها به آن نیز گفته است: رئیس‌جمهور محترم نامه‌هایی را ارسال کرده‌اند و اساس این نامه‌ها صلح و ثبات منطقه است. معتقد هستیم دوجانبه‌های متعددی می‌تواند در منطقه شکل بگیرد و فشار‌های آمریکا نباید باعث دوری کشور‌های خاورمیانه از هم شود. اگر منافع آمریکا ایجاب نکند حتی مردم کرد را به کار گرفته و بعد رها می‌کند، اما ما در این منطقه هستیم.

از سوی دیگر محمد جواد ظریف در رابطه با جزئیات طرح" ابتکار صلح هرمز" در یادداشتی که در روزنامه الرای کویت منتشر شد، نوشت: این ابتکار بر اصول ثابتی بنا شده است؛ از جمله پایبندی به اهداف و اصول بین المللی، حسن همجواری، احترام به حاکمیت ملی و یکپارچگی کشورها، عدم ایجاد تنش در مرز‌های بین المللی، حل تمام اختلافات از طریق راه‌های مسالمت آمیز، عدم ایجاد تهدید و استفاده نکردن از خشونت و عدم مشارکت در هرگونه ائتلاف نظامی علیه کشور‌های دیگر، پرهیز از دخالت در امور داخلی و روابط خارجی کشور‌های دیگر، احترام به مقدسات و نماد‌های ملی، دینی و تاریخی یکدیگر، منافع متقابل و مساوی بودن جایگاه تمام کشور‌های منطقه، دستیابی به اهداف عالی از جمله صلح، ثبات، پیشرفت و آسایش برای تمام کشور‌ها و ملت‌های منطقه، رسیدن به تفاهم و همکاری‌های دوستانه برای ریشه کن کردن تروریسم، افراط گری و درگیری‌های فرقه ای، از بین بردن تمام تنش‌ها و حل تمام اختلافات و درگیری‌ها از طریق راه‌های مسالمت آمیز و گفتگو، پشتیبانی و تقویت تماس‌ها و هشدار‌های پیشگیرانه میان کشور‌های منطقه، تامین امنیت جمعی برای انرژی، آزادی کشتیرانی و حمل و نقل نفت و دیگر منابع، حفظ محیط زیست و تقویت همکاری و ارتباط و تشویق به تجارت و سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال در تمامی زمینه‌ها و میان کشور‌ها و ملت‌ها و بخش‌های خصوصی.
به گزارش اسپوتنیک، معاون وزیر امور خارجه ایران همچنین سازوکار اینستکس را ضعیف توصیف کرد و گفت: این سازوکار مالی به‌طور ناقص اجرا شده و تاکنون نیز موثر نبوده است، مگر اینکه اروپایی‌ها از ما نفت خریداری کنند.

عراقچی اظهار داشت: پیشنهاد سازوکار مالی اینستکی بسیار دیر مطرح شد و اکنون هم در سطحی پایین اجرا می‌شود. این سیستم تاکنون به‌طور کامل اجرایی نشده است.

وی ادامه داد: از آنجایی که اصلی‌ترین صادرات ایران به اروپا نفت است، در صورتی‌که اروپایی‌ها از ایران نفت بخرند اینستکس موفقیت‌آمیز خواهد بود.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: عباس عراقچی صلح هرمز ایران و عربستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۵۷۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تصمیم عرب‌ها درمورد تهران و تل آویو چیست؟

فارن افرز در مطلبی به قلم دالیا داسا کایه و سنم وکیل نوشت: زمانی که ایران در روز ۱۳ آوریل بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد روانه اسرائیل کرد، اردن به دفع این حمله کمک نمود. گزارش‌های رسانه‌ای اولیه نشان داد که چند دولت دیگر عربی نیز در دفاع از آسمان اسرائیل مشارکت داشته اند؛ اما این اقدامات بعدا تکذیب شد. با این وجود، شماری از رهبران اسرائیلی و برخی ناظران در واشنگتن این اقدامات را به عنوان نشانه‌ای از یک تغییر جهت مهم تعبیر کردند.

به گزارش انتخاب، استدلال آن‌ها این بود که در صورت تداوم تشدید تنش با ایران این دولت‌ها طرف اسرائیل را می‌گرفتند. سپهبد هرزی هالوی، رئیس ستاد مشترک ارتش اسرائیل اعلام کرده که حمله ایران «فرصت‌های جدیدی برای همکاری‌ها در خاورمیانه ایجاد کرده است.» انستیتوی مطالعات امنیت ملی که اندیشکده‌ای اسرائیلی است هم اعلام کرده که «ائتلاف منطقه‌ای و بین المللی که در دفع حملات ایران به اسرائیل مشارکت داشت پتانسیل ایجاد یک اتحاد منطقه‌ای علیه ایران را نشان داد.»

پس از آنکه اسرائیل به شکلی محدود به حمله ایران پاسخ داد، دیوید ایگناتیوس، ستون نویس واشنگتن پست نوشت که اسرائیل «مانند رهبر یک ائتلاف منطقه‌ای علیه ایران عمل کرد.» وی در ادامه اظهار داشت، اسرائیل با واکنشی محدود «ظاهرا در حال بررسی منافع متحدان خود در این ائتلاف یعنی عربستان، امارات و اردن بوده است که همگی کمک‌های بی سر و صدایی در جریان حمله هفته گذشته کرده بودند.» به نظر این تحلیلگر مسائل منطقه، این اقدام نشان از یک "تغییر پارادایم برای اسرائیل" دارد که "شکل جدیدی" به خاورمیانه خواهد بخشید.

اما این ارزیابی‌ها ناشی از ذوق زدگی بیش از حد به نظر می‌رسد و نمی‌تواند پیچیدگی چالش‌های منطقه را به تصویر بکشد. مطمئنا با توجه به ماهیت بی سابقه تبادل آتش صورت گرفته بین ایران و اسرائیل در ماه آوریل، استراتژی آینده اسرائیل علیه ایران ممکن است ملاحظات منطقه‌ای را بیش از پیش مد نظر قرار دهد. اما واقعیت‌های منطقه که مانع از همکاری‌ها بین اعراب و اسرائیل می‌شود تغییر چندانی نکرده است. حتی قبل از حمله ۷ اکتبر حماس و جنگ متعاقب آن در غزه، دولت‌های عربی که توافقات ابراهیم را امضا کرده و به عادی سازی روابط با اسرائیل تن داده بودند، از حمایت‌های نتانیاهو از توسعه شهرک‌های اسرائیلی در کرانه باختری و بی تفاوتی وی در قبال تلاش‌های وزرای دست راستی اش برای تضعیف وضعیت موجود در بیت المقدس ناامید شده بودند. مجموعه حملات شهرکت نشینان اسرائیل علیه فلسطینیان در شهر‌های کرانه باختری در بهار ۲۰۲۳ این تنش‌های منطقه‌ای را بیش از پیش شعله ور ساخت. پس از آنکه ارتش اسرائیل در ماه اکتبر عملیات نظامی خود در غزه را آغاز کرد موجب به راه افتادن موجی از اعتراضات در خاورمیانه شد، رهبران عربی بیش از پیش علاقه خود به جانبداری علنی از اسرائیل را از دست دادند، زیرا مطلع بودند که این همکاری علیه می‌تواند به مشروعیت آن‌ها در داخل لطمه بزند.

هیچ بخشی از پاسخ چند کشور عربی به این دور از منازعات بین ایران و اسرائیل نشان نمی‌دهد که این مواضع تغییر قابل توجهی را شاهد بوده است. آن گروه از دولت‌هایی که اسرائیل از آن‌ها به عنوان "اتحاد سنی" یاد می‌کند، در واقع به دنبال برقراری توازن در روابطشان با ایران و اسرائیل، صیانت از اقتصاد و امنیت خود و بیش از همه جلوگیری از بروز یک جنگ منطقه‌ای هستند. اولویت آن‌ها احتمالا همچنان پایان دادن به جنگ ویرانبار غزه و نه تقابل با ایران خواهد بود. با این حال در حالی که تنش‌ها بین ایران و اسرائیل رو به افزایش است، اشتیاق دولت‌های عربی برای سرعت بخشیدن به یکپارچگی منطقه‌ای با اسرائیل بیش از هر زمان دیگری بستگی به تمایل اسرائیل به پذیرش یک دولت فلسطینی دارد.

پیش از حمله ۱۳ آوریل اسرائیل، عربستان و امارات اطلاعاتی را در خصوص حمله‌ای قریب الوقوع با ایالات متحده تبادل کردند. مرکز فرماندهی آمریکا سپس از این اطلاعات برای هماهنگی پاسخ خود با اسرائیل و سایر شرکایش استفاده کرد. اردن به هواپیما‌های ایالات متحده و بریتانیا اجازه داد تا وارد حریم هوایی این کشور شده و پهپاد‌ها و موشک‌های ایرانی را دفع نمایند. گزارش‌های رسانه‌ای اولیه به ویژه در ایالات متحده و اسرائیل تاکید داشتند که یک تلاش گسترده منطقه‌ای موجب خنثی شدن حمله ایران گشته است.

اما خیلی زود روشن شد که نقش اعراب در دفع حمله ایران محدود بوده است. هم عربستان و هم امارات صراحتا هرگونه مشارکت نظامی مستقیم در دفاع از اسرائیل را رد کرده اند. مقام‌های اردنی نیز اظهار داشته اند که این مشارکت برای حفاظت از منافعشان ضروری بوده است. ملک عبدالله دوم تاکید کرده که کشورش برای کمک به اسرائیل اقدام نکرده است.

تلاش‌هایی که دولت‌های عربی برای مقابله با ایران انجام دادند، تقریبا مطمئنا ناشی از تمایل آن‌ها برای حفظ روابطشان با ایالات متحده بوده نه نزدیک‌تر کردن خودشان به اسرائیل. از زمانی که اسرائیل حمله به غزه را آغاز کرده، رهبران عربی از اینکه جو بایدن توفیق چندانی در محدود کردن اقدامات اسرائیل نداشته غافلگیر شده اند. اما آن‌ها همچنان به دنبال تعمیق همکاری‌های خود با واشنگتن هستند. آن‌ها منبع جایگزینی برای امنیتی که آمریکا برایشان فراهم می‌کند نمی‌بینند.

دولت‌های عربی به ویژه دولت‌های حاشیه خلیج فارس از تلاش‌های اسرائیل برای تضعیف توانمندی‌های نیرو‌های نیابتی ایران استقبال می‌کنند. اما آن‌ها به احتمال زیاد مخالف هرگونه حمله مستقیم به ایران خواهند بود که می‌تواند منطقه را که هم اکنون نیز چشم انداز اقتصادی شکننده‌ای دارد بی ثبات نماید و یا منجر به حمله متقابل ایران در منطقه شود. هرچند منقعت دولت‌های عربی در حفظ روابط دفاعی نزدیک با واشنگتن نهفته است، اما آن‌ها نمی‌خواهند به بلوکی بپیوندند که به صراحت علیه ایران و حامیان جهانی اش نظیر روسیه کار می‌کند. آن‌ها ترجیح می‌دهند موازنه‌ای بین روابط مختلف منطقه‌ای و جهانی خود برقرار نمایند، نه اینکه پل‌های پشت سرشان را خراب کنند.

اما به رغم این محدودیت ها، دولت‌های عربی می‌توانند نقشی تعیین کننده در جلوگیری از افزایش بیشتر تنش بین ایران و اسرائیل ایفا کنند. تقویت خطوط ارتباطی بین دو کشور و برقراری تماس‌هایی برای مدیریت بحران حیاتی‌تر از گذشته است. کشور‌های عربی‌ای که با هر دو طرف رابطه دارند می‌توانند از این روابط برای تشویق به خویشتن داری و کمک به ارسال پیام‌ها بین طرفین استفاده کنند و برای جلوگیری از جنگ و یا کاهش آسیب‌ها در صورت شروع منازعه تلاش نمایند. در بلندمدت برای برقراری ثبات در منطقه، کشور‌های خاورمیانه باید چهارچوب خودشان را برای گفتگو‌های منظمی که مسیر را برای مشارکت هم طرف ایرانی و هم طرف اسرائیلی باز می‌کند ایجاد نمایند. رویارویی اخیر ایران و اسرائیل که دو طرف را به آستانه یک جنگ کامل رساند، نشان دهنده میزان فوریت و ضرورت برقراری چنین دیالوگ‌هایی بود.

اما جهان باید انتظارات خود برای برقراری روابط نزدیک‌تر بین اعراب و اسرائیل را واقع بینانه‌تر کند. همکاری‌های فنی‌ای که دولت‌های عربی و اسرائیل اخیرا در حوزه‌هایی نظیر انرژی و تغییرات اقلیمی داشته اند احتمالا ادامه خواهد داشت. اما نشست‌های مهم منطقه‌ای که علنا تعاملات سیاسی دولت‌های عربی با اسرائیل را تبلیغ می‌کند، تاثیر چندانی نخواهد داشت مگر آنکه اسرائیل به جنگ در غزه خاتمه دهد. تا آن زمان تلاش‌های دولت‌های عربی برای حفظ روابط اقتصادی شان با اسرائیل نیز همچنان محدود باقی خواهد ماند. یک استراتژی کوتاه مدت واقع بینانه‌تر اولویت دهی به حمایت از تلاش‌ها برای میانجیگری وجلوگیری از تنش بیشتر بین ایران و اسرائیل خواهد بود.