تهدید به اخراج کارکنان فروش بلیت مترو برای تراکنش پایین پوز
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۸۶۲۴۳
به گزارش اتاق خبر، به نقل از مهر، تمام کارکنان باجههای فروش بلیت ایستگاههای متروی تهران تحت پوشش قانون کار هستند و به صورت رابط استخدامی با یک شرکت پیمانکار فعالیت می کنند. اما گزارش میدانی از چند ایستگاه متروی سطح شهر تهران نشان میدهد، یک موضوع که البته کاربران فروش بلیت هیچ نقشی در آن ندارند، آنها را رنج می دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق گفتههای مشترک چند نفر از کارکنان باجه های بلیت در ایستگاه های مختلف، شرکت پیمانکار کارکنان خود را اجبار می کند تا به جای فروش نقدی بلیت، مسافران را به شارژ بلیت از طریق دستگاه های پوزی که در کنار باجه در نظر گرفته شده، ترغیب کنند و حتی تهدید کرده اگر تراکنش دستگاهها کمتر از ۴۰ درصد فروش روزانه بلیت باشد، اخراج خواهند شد! البته به گفته آنها تاکنون به این دلیل فردی اخراج نشده اما مدام از این ابزار به عنوان تهدید استفاده میشود.
کاربران فروش بلیت میگویند مسافران مترو معمولا حاضر نمی شوند برای خرید بلیت اقدام به کشیدن کارت کرده و ترجیح می دهند نقدا خرید کنند؛ به همین دلیل وقتی کاربر فروش بلیت به مسافران پیشنهاد یا اصرار به کشیدن کارت می کند، در بیشتر مواقع با واکنش تند مسافران مواجه می شوند.
تعدادی از کارکنان باجههای فروش بلیت در خصوص اجبار شرکت پیمانکار به ترغیب مسافر به شارژ از طریق دستگاه پوز میگویند: «با توجه به شلوغی برخی ایستگاههای اصلی واقعا امکان اینکه به مسافران پیشنهاد بدهیم یا آنها را مجبور کنیم که از دستگاه استفاده کنند وجود ندارد و این وقت مسافران را می گیرد. بالاخره ما حق نداریم مردم را وادار کنیم تا بلیت را نقدی یا به صورت غیرنقدی شارژ کنند.»
انعقاد قرارداد یکماهه با کارکنان
همچنین یکی دیگر از کارکنان از وضعیت قرارداد کار گلایه دارد. به گفته وی قراردادها تا پیش از سال ۹۷ به صورت سه ماه یکبار تمدید می شد اما از ابتدای سال گذشته قراردادها به صورت ماهیانه تمدید می شود.
نکته قابل توجه که چند نفر از کارکنان نیز به آن اشاره کردند، قید مدرک تحصیلی «دیپلم» در قرارداد کار تمام کارکنان حتی کارکنان دارای تحصیلات دانشگاهی است. دو نفر از کارکنان دارای مدرک تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس نیز این موضوع را تایید کردند که در قرارداد آنها، عنوان مدرک تحصیلی «دیپلم» قید شده است.
یکی دیگر از کارکنان باجه فروش بلیت گفت: «بعد از پایان شیفت کاری، یکی از کارکنان باید پولهای نقد در صندوقهای باجههای ایستگاه را جمع آوری و نزد بانک در حساب شخصی خود واریز و از طریق دستگاه پوز به حساب شرکت واریز کند.
این کاربر فروش بلیت همچنین با انتقاد از وضعیت شیفت ها و کمبود نیرو افزود: به دلیل کمبود نیرو در باجه های فروش بلیت، باید چندین هفته بدون وقفه در محل کار حاضر شویم و برای تعطیلات هیچ برنامه ریزی وجود ندارد. شخصا در ۷ هفته گذشته فقط یک جمعه «شیفت استراحت» داشتم؛ در ماه حدود ۱۰۰ ساعت بعضا اضافه کار داریم اما مبلغی که به ازای این اضافه کار دریافت میکنم ۷۰-۸۰ هزار تومان است. در قبال کوچکترین اعتراض هم، تهدید به تسویه می کنند.
بر اساس قانون کار، تعهدات کارگر و کارفرما باید در قالب قرارداد بین طرفین مشخص باشد اما مطالبات خارج از عرف مانند اجبار کارمند به ترغیب مسافر برای شارژ از طریق دستگاه، مجاز نیست. در عین حال تعطیل کاری و اضافه کار نیز در کنار ردیف های ثابت فیش حقوقی از تکالیف اجباری کارفرما در قبال کارگر است و باید پرداخت شود.
همچنین موضوع جابجایی پول نقد توسط کارمندی که وظیفه آن فروش و شارژ بلیت مسافران است، منطقی به نظر نمی رسد و در این زمینه باید به تخلفات شرکت پیمانکار طبق قانون رسیدگی شود که مستلزم حضور و بازرسی نامحسوس و دوره ای بازرسان کار وزارت کار است.
انتهای پیام/
منبع: اتاق خبر
کلیدواژه: بلیت مترو متروی تهران شرکت مترو تهران مترو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.otaghnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اتاق خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۸۶۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساعت اوج یعنی چه و چرا باید برق کمتری مصرف کنیم؟
پیک برق یا پیک مصرف برق، عباراتی هستند که این روزها زیاد میشنویم. برای درک کامل این مفهوم باید بدانیم که شبکه برق چگونه کار میکند و چرا مصرف برق به اوج میرسد.
شبکه برق دو ویژگی منحصر به فرد دارد:
۱-برق قابلیت ذخیره ندارد.
۲-ظرفیت تولید همزمان برق محدود است
در نتیجه اگر کل نیروگاههای برق کشور با حداکثر ظرفیت تولید خود در یک لحظه مشغول به کار باشند، باز هم ظرفیت تولید همزمان برق در کشور محدود به مجموع ظرفیت تولید همزمان این نیروگاههاست. باهمین توضیحات در برخی از روزهای سال به خصوص در فصل گرم سال که بار سرمایش خانهها و ادارات و مغازهها به بار شبکه برق اضافه میشود.
میزان مصرف برق مشترکان از میزان برق تولیدی بیشتر میشود که به این زمان اوج مصرف یا پیک برق میگویند. در نتیجه اگر میزان مصرف آنی از میزان تولید آنی بیشتر باشد، به ناچار به بخشی از مصرفکنندگان برق نخواهد رسید و شرکتهای برق از مردم میخواهند که مصرف برق خود را مدیریت کنند و کاهش دهند تا دچار خاموشی نشوند.
مثالی ساده برای درک بهتر موضوع پیک شبکه برق
یک بانک با ۴ باجه پاسخگو به مشتریان را در نظر بگیرید. این بانک معمولا در ساعات اولیه صبح بسیار خلوت است و معمولا بسیاری از باجهها خالی میمانند. هر چه به ساعات ظهر نزدیک میشویم، بانک شلوغتر میشود و تمامیباجهها به مشتریان خدمات میدهند. در صورتی که در یک لحظه تعداد مشتریان بانک از تعداد باجهها بیشتر شود، صف ایجاد میشود یعنی حداکثر ظرفیت خدمترسانی همزمان بانک، کمتر از تعداد مشتریان متقاضی خدمات بانکی است در این حالت بانک عملا قادر به ارائه خدمات به آنها نخواهد بود و افرادی که در نوبت نشستهاند، از دریافت خدمات بانکی در آن لحظه محروم میمانند.
این حالت مشابه وضعیتی در شبکه برق است که مصرف همزمان مصرفکنندگان از تولید همزمان شبکه بیشتر میشود و تعدادی از مصرف کنندگان بیبرق میشوند (یا دچار خاموشی میشوند) یک راهکار برای مدیریت مساله شلوغی بانک در ساعات ظهر، افزایش تعداد باجههاست. البته این راهکار پرهزینهترین راهکار برای حل این مساله به حساب میآید.
چرا؟
برای اضافه کردن یک باجه، بانک باید زمین بزرگتری در اختیار داشته باشد. یعنی هر قدر تعداد این باجهها افزایش یابد، زیربنای مورد نیاز برای بانکها باید افزایش یابد که هزینه بالایی دارد. هر باجه نیاز به تجیزات کامپیوتری و اداری هم دارد که باید تجهیز شود. برای هر باجه هم باید یک نیروی جدید استخدام شود که باید هزینههای آن را هم به هزینههای این راهکار اضافه کنیم. بخشی از هزینهها هم ناشی از هزینههای بالاسری ناشی از اضافهشدن یک باجه و کارمند به مجموعه است.
ساعت اوج یعنی چه و چرا باید برق کمتری مصرف کنیم؟
شاید همه این هزینهها قابل توجیه باشد ولی با اضافه شدن یک باجه دیگر، تعداد باجههای بیکار در ساعت خلوت صبح نیز افزایش مییابد که بازده سرمایه گذاری انجام شده را کم میکند.
راهکار دیگری حل این مشکل از طریق مشتریان بانک است؛ گفتیم بسیاری از باجهها در ساعات اولیه صبح خالی هستند. اگر تعدادی از مشتریان به جای ساعات شلوغ بانک (ساعات پیک)، در این ساعات به بانک مراجعه میکردند، هم نیازی به نشستن در صف نداشتند و هم از تعداد مشتریان در ساعات پیک کمتر میشد.
در صنعت برق، مشابه همین وضعیت برقرار است
شرکت برق میتواند راهکار پرهزینه را انتخاب کند: نیروگاههای بیشتری ایجاد کند تا قادر به برآمدن از تقاضای برق در زمانهای پیک باشد. ولی سرمایه احداث یک نیروگاه برق بسیار بالاست. هزینهای که برای تامین آن مجبور به کاهش بودجه بخشهای دیگری مثل آموزش، سلامت، عمران و …. است.
راهکار دیگر این مساله مثل بانک، در دست مصرفکنندگان است. مصرفکنندگان در صورتی که بخشی از مصارف غیرضرور خود را به ساعاتی غیر از ساعات پیک منتقل کنند، هم مجبور به تحمل خاموشیهای اجباری در شبکه برق نخواهند شد و هم با کاهش پیک مصرف در ساعات اوج مصرف، نیاز به ایجاد نیروگاههای جدید کاهش مییابد.
برنامه پاسخگویی بار چیست؟
برنامههای پاسخگویی بار در برگیرنده روشهایی از مدیریت سمت مصرف است که به تغیر میزان مصرف مشترکین و افزایش مصرف بیش از تولید اعمال میشود. در این برنامهها یا از طریق ارتباط با مشترکین با مصارف عمده یا برق مصرفی برای ساعاتی کاهش مییابد و یا اینکه از طریق به کارگیری مولدهای خودتأمین، برق مورد نیاز شبکه فراهم میگردد.
پس احتمالا پاسخ این سوال مهم را میتوانیم حدس بزنیم؛ چرا توانیر و شرکتهای برق در برخی روزها از ما میخواهند با آنها برای کاهش مصرف برق همراهی کنیم. در واقع اصلیترین ارمغان مشارکت در این طرحها استمرار و پایداری برق در اختیار ما و کاهش آسیب به تجهیزات برقی است.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی