بازیگر فیلم «دیدن این فیلم جرم است»: پشیمانم که در برخی نقش‌ها بازی کرده‌ام
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۱۸۰۰۵
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، حمیدرضا پگاه بازیگر سینما و تلویزیون پیرامون فعالیت‌های اخیرش در عرصه بازیگری گفت: اخیراً در سریال «گیله‌وا» به کارگردانی اردلان عاشوری و تهیه‌کنندگی امیر بنان به ایفانی نقش پرداختم که از شبکه سه سیما پخش شد، همچنین به تازگی برای حضور در چند اثر صحبت‌های اولیه را انجام داده‌ام، اما چون هنوز قطعی نشده نمی‌توانم اسامی آن‌ها را اعلام کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درباره تاخیر در زمان پخش سریال تلویزیونی «گیله وا» ادامه داد: سریال تاریخی «گیله وا» ساخته امیر بنان دو سال پیش‌تولید شد، پس از آن چند بار تاریخ پخشش مشخص شد، اما با تغییرات در کنداکتور موجب تغییر در زمان پخش این اثر شدیم.
بازیگر فیلم «دیدن این فیلم جرم است» پیرامون موضوع سریال «گیله وا» اظهار کرد: داستان سریال «گیله وا» پیرامون وقایعی که در سال ۱۲۹۷ هجری شمسی در ایران اتفاق افتاده بود است، این سریال حضور انگلیس‌ها و روس‌ها در ایران، شروع نهضت جنگل، شرایط قحطی و بیماری در تهران و داستان زندگی میرزا کوچک خان جنگلی را با داستانی عاشقانه روایت می‌کند.
وی در همین راستا افزود: بنده سه ماه در گیلان در خدمت پروژه بودم و در این سریال نقش پدر خانواده‌ای به نام محمود خان را ایفا می‌کردم که یکی از یاران میرزاکوچک خان جنگلی بوده است، این سریال در خلال یک اتفاق تاریخی قصه عاشقانه‌ای را نیز روایت می‌کرد.
وی در خصوص سختی‌های بازی در سریال «گیله وا» اظهار کرد: به دلیل تصاویر زیبا و چشم‌نوازی که در سریال «گیله وا» پخش شد بینندگان تصور می‌کنند که به عوامل این مجموعه در شمال خیلی خوش گذشته است، اما پروژه به‌شدت شرایط سختی داشت. به دلیل تطابق زمان تصویربرداری سریال با فصل تابستان، هوا به‌شدت گرم و شرجی بود و در لوکیشن‌های داخلی هم حتی به دلیل گرما دیگر نمی‌توانستیم کار کنیم.
حمیدرضا پگاه در ادامه پیرامون تجربه همکاری خود با اردلان عاشوری کارگردان سریال «گیله وا» اذعان کرد: این سریال اولین تجربه همکاری من با اردلان عاشوری بود و از ظن بنده او تحقیقات خیلی خوبی در مورد وقایع آن زمان انجام داده بود، وی فیلم‌نامه را چندین بار بازنویسی کرده و بسیار بر کار مسلط بود، همیشه می‌گویم کارگردانی که کار اولش را انجام می‌دهد، برای اینکه کار فوق‌العاده خوبی انجام دهد، بسیار باانگیزه است و این انرژی به گروه نیز منتقل می‌شود.
وی در خصوص تفاوت کار‌های تاریخی و معاصر اظهار کرد: از سال‌ها پیش که در سریال «تفنگ سرپُر» ایفای نقش کردم، دیگر فیلم تاریخی بازی نکردم و خیلی دوست داشتم دوباره فضای تاریخی را تجربه کنم، چرا که کار‌های تاریخی دارای فضای متفاوتی هستند و شاید برای هر بازیگری این تفاوت فضایی و پوششی جذاب باشد.
وی در مورد نقش خود در سریال «گلیه وا» افزود: همان‌طور که پیش از این گفتم، نقش محمودخان در سریال «گلیه وا» بسیار برایم جذاب بود، این شخصیت فردی بود که عقاید متفاوتی نسبت به اهالی روستا داشت و به همه احترام می‌گذاشت.
بازیگر سریال «گیله وا» در ادامه پیرامون شاخص‌ترین نقش‌های خود که تا به امروز ایفا کرده است، اظهار کرد: معمولاً نقش‌های سریال‌های پرمخاطب در ذهن مخاطبان ماندگار می‌شود و به نظر بنده سریال «آخرین گناه» و سریال «آوای باران» آثاری هستند که نقش‌هایم در آن‌ها بیشتر در ذهن مخاطب مانده است.
بازیگر سریال «تفنگ سرپر» در خصوص دلایل ماندگاری یک سریال اظهار کرد: از ظن بنده نه تنها سریال، بلکه در هر کار نمایشی متن خوب بسیار مهم است و امکانات برای اینکه آن متن خوب تبدیل به یک اثر خوب شود نیز درجه اهمیت بالایی دارد.
وی در همین راستا ادامه داد: گاهی اوقات از نقشی که بازی کردم پشیمان شده‌ام، هر چند قبل از شروع شاید فکر می‌کردم کار خوبی از آب دربیاید، اما بعد از پخش آن متوجه شده‌ام که اشتباه کرده‌ام.
وی در خصوص تضمین شغلی بازیگری اذعان کرد: بازیگری هیچ تضمین شغلی ندارد، بازیگر به هیچ عنوان نمی‌تواند برنامه‌ریزی درستی برای زندگی خود انجام دهد، بازیگر باید تلاش کند که کارش را درست انجام دهد، از خودش مراقبت کرده و امیدوار باشد که اتفاقات خوبی در آینده برایش رقم بخورد.
حمیدرضا پگاه در پایان در خصوص وضعیت امروز سینما خاطرنشان کرد: من نمی‌توانم در این مورد اظهارنظر کنم، چرا که تمامی کار‌ها را نمی‌توانم ببینم، اما از دید بنده جنبه‌های اقتصادی بر روی کیفیت کار‌ها تأثیر گذاشته است، کار خوب فقط با متن و عوامل خوب ساخته نمی‌شود و شرایط مناسب نیز باید مهیا شود.
منبع: میزان
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار هنری بازیگر مرد حمیدرضا پگاه سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۱۸۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شو ها را می‌بینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفه‌ای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفه‌ای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.
چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آن‌ها را راحت‌تر می‌پذیرند.
تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفه‌ای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.
از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آن‌ها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت