ثانیه‌های زندگی بالای چوبه‌دار
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۵۶۲۰۳
«حسینعلی» روی چهارپایه ایستاد، طناب دار دور گردن او محکم شد و حکم به اجرا درآمد. انگار همه چیز رو به پایان بود، حسینعلی بالای دار آخرین نفسش را کشید؛ که ضجه زنی سکوت تلخ حیاط زندان بابل را شکست: «او را بخشیدم، از خون پسرم گذشتم، او را بخشیدم.»
به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند نوشت: «لحظات سخت و نفسگیری بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قرار بود حکم «حسینعلی» ساعت ٦ صبح اجرا شود اما تلاش معتمدان شهر برای جلب رضایت در آخرین دقایق هم ادامه داشت. تقریبا همه به این بخشش راضی بودند، به جز یک نفر از اعضای خانواده مقتول. تلاش مسئولان قضائی و واحد صلح و سازش اجرای احکام هم در آن دقایق برای جلب رضایت همان یک نفر از اولیای دم بود. تلاش‌هایی که تا ساعت ٨و٣٠ دقیقه صبح اجرای حکم را به تأخیر انداخت. اما وقتی مادر مقتول با صدای بلند فریاد زد: «من قاتل پسرم را نمی‌بخشم، حتی اگر هزاران میلیارد هم به من بدهند» کار تمام شد. قاضی اجرای احکام، دستور نهایی را صادر کرد. «حسینعلی» روی چهارپایه ایستاد، طناب دار دور گردن او محکم شد و حکم به اجرا درآمد. انگار همه چیز رو به پایان بود، حسینعلی بالای دار آخرین نفسش را کشید؛ که ضجه زنی سکوت تلخ حیاط زندان بابل را شکست: «او را بخشیدم، از خون پسرم گذشتم، او را بخشیدم.»
این که حسینعلی چقدر بالای چوبه دار بود را کسی درست نمی‌داند. دو ثانیه، ١٠ ثانیه یا بیشتر؟ اما هر چه بود، مرد چهل‌وپنج‌ساله این پرونده جنایی رفت و برگشت. او نه در چند قدمی مرگ بلکه خود مرگ را حس کرد. فشار طناب دار وقتی راه گلو را می‌بندد و چشمانی که از فشار سیاهی می‌رود. او همه اینها را لمس کرد. همه دقایق و ثانیه‌های نفسگیر قصاص. حسینعلی پس از بخشش اولیای دم از چوبه دار پایین آورده شد. نیروهای اورژانس حاضر در محل که برای بردن پیکر بی‌جان او آمده بودند، حالا با همه توان‌شان برای برگرداندن این قاتل بخشیده‌شده تلاش می‌کردند. عملیات احیا چند دقیقه‌ای در حیاط زندان ادامه داشت، بعد هم بلافاصله به بیمارستان و بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شد. چند روزی طول کشید تا حسینعلی هوشیاری‌اش را به دست آورد. به هر حال او تجربه عجیبی را از سر گذرانده بود. حالا با گذشت چند روز از بابل خبر می‌رسد که «حسینعلی» از بیمارستان به زندان رفته است. او باید از جنبه عمومی جرم محاکمه شود. اما حالا او با بخشش بزرگ خانواده همسر سابق در ردیف معدود افرادی است که هم قصاص شد و هم بخشیده. این را یکی از اقوام این دو خانواده به «شهروند» می‌گوید. این مرد جوان از همان روزهای نخست شکل‌گیری این پرونده جنایی تلاش کرد رضایت خانواده ابراهیم را جلب کند. او در ادامه جزییات این قتل و بخشش را توضیح می‌دهد:
قتل چه زمانی رخ داد؟
صبح بیست‌ونهم آذر، سال ٩٥ بود. جلوی دادگاه خانواده شهر بابل.
قاتل و مقتول چرا به دادگاه رفته بودند؟
قاتل به نام حسین، داماد خانواده مقتول بود، ١٨سال با همسرش زندگی کرد اما با وجود داشتن یک دختر و پسر دبیرستانی هیچ‌وقت با هم سازگار نبودند. روز حادثه هم به دادگاه رفته بودند تا اختلاف‌شان را حل کنند اما جلوی در دادگاه حسین با برادرزنش «ابراهیم » درگیر می‌شود و این جنایت اتفاق می‌افتد.
ابراهیم چطور به قتل می‌رسد؟
وقتی حسین با خانواده همسرش به دادگاه می‌روند، بحث بین داماد و برادرزن از همان داخل دادگاه شروع می‌شود. وقتی آنها بعد از اتمام کارهایشان در دادگاه، بیرون می‌آیند، حسین بار دیگر با برادرزنش بحث می‌کند، همین بحث منجر به درگیری فیزیکی می‌شود. حسین و ابراهیم به جان هم می‌افتند تا این که در این میان حسین می‌رود و اسلحه شکاری با خودش می‌آورد. همانجا تیری به سر ابراهیم شلیک می‌کند. ابراهیم در همان نخستین لحظات بر اثر جراحات ناشی از اصابت گلوله جان خود را از دست می‌دهد. حسین بعد از مرگ ابراهیم شوکه می‌شود، پلیس او را در حالی که سلاح در دست داشت و به شدت هم می‌گریست، بازداشت کرد.
قاتل اسلحه را از کجا آورد؟
اسلحه برای پدر ابراهیم بود، مجوز آن را هم داشت. او اسلحه را داخل صندوق عقب خودرویش گذاشته بود. بعد از درگیری، حسین از آنجایی که محل اسلحه را می‌دانست، سراغ ماشین می‌رود و از داخل صندوق عقب اسلحه را برمی‌دارد.
بحث آنها سر چه موضوعی بود؟
همان اختلافات خانوادگی؛ در واقع از روزی که حسین با خواهر ابراهیم ازدواج کرد، هیچ‌وقت با هم صلح نداشتند، بین زن و شوهر و خانواده‌ها همیشه درگیری و جر و بحث بود، در هیچ مسأله‌ای با هم تفاهم نداشتند. سر خانه، ماشین، کار و پول مرتب درگیرمی‌شدند و این درگیری به خانواده‌ها می‌رسید. آن روز هم دعوا بین زن و شوهر بود. در واقع از مدتی قبل اختلافاتی بین حسین و همسرش به وجود آمده بود که همسر حسین به حالت قهر خانه را ترک کرده و به خانه پدر و مادرش رفته بود. روز حادثه برای حل اختلاف‌شان کار به دادگاه کشیده بود.
حسین بعد از دستگیری چه می‌گفت؟
او در ابتدا بسیار شوکه بود، وقتی دستگیر شد در بازجویی‌ها گفت برادرزنش اجازه نمی‌داد همسرش سر خانه و زندگی‌‌اش برگردد. او در واقع خانواده همسرش را دلیل اختلافات زناشویی‌اش می‌دانست، برای همین به دادسرا رفته بود تا مشکل را حل کند و همسرش را به خانه برگرداند اما باز هم برادرزنش مانع آشتی آنها می‌شود. قاتل ادعا کرد که آن لحظه از شدت عصبانیت اسلحه شکاری را از صندوق عقب خودرو درآورده و به طرف برادرزنش نشانه رفته است اما فقط قصد ترساندن برادرزنش را داشته که ناگهان گلوله به طرف او شلیک شده است. خودش می‌گفت زمانی که اسلحه را به سمت برادرزنش گرفته بود، آن قدر عصبی و ناراحت بود که دستانش می‌لرزید، برای همین تیر ناخواسته شلیک شده است.
چه اتفاقی افتاد که روز اعدام خانواده مقتول رضایت‌دادند؟
خانواده مقتول در واقع بیشترشان رضایت داده بودند. پدر مقتول و خواهر و برادرهایش راضی به گذشت بودند اما مادر مقتول به هیچ عنوان راضی نمی‌شد. در این مدت سه سالی که قتل رخ‌داده، خیلی‌ها برای گرفتن رضایت به خانه آنان رفتند. از فرماندار گرفته تا ریش‌سفیدان محل و فامیل ولی مادر مقتول رضایت نمی‌داد. چند بار حکم به تعویق افتاد، تا این که روز اعدام فرارسید. از یک روز قبل مادر مقتول در خانه‌اش را بست و جواب هیچ‌کس را نداد. قرار بود ساعت ٦ صبح حسین را اعدام کنند. واحد صلح و سازش و معاون دادستان و فرماندار، خیلی تلاش کردند تا در دقایق آخر رضایت بگیرند، حتی خانواده مقتول هم داشتند تلاش می‌کردند و وقتی می‌خواست حکم اجرا شود، مانعش می‌شدند تا شاید بتوانند رضایت را از مادر مقتول بگیرند اما فایده‌ای نداشت، تا این که ساعت ٩ صبح روز دوشنبه ٢٠ آبان، حسین بالای چوبه دار رفت و زیر پایش خالی شد. درست چند ثانیه بعد، مادر مقتول روی زمین می‌افتد، اشک می‌ریزد و می‌گوید بخشیدم.
حسین الان در چه حالی است؟
وقتی حسین را از بالای چوبه دار پایین آوردند، نفسش قطع شده بود، بلافاصله عملیات احیا را انجام دادند و او برگشت. بعد از ١٥دقیقه حسین را به بیمارستان رساندند و فردای همان روز به هوش آمد اما کسی را نمی‌شناخت. الان حال او خوب شده و حافظه‌اش هم برگشته است، بعد از مرخص‌شدن از بیمارستان، او را دوباره به زندان بردند تا از جنبه عمومی جرم هم محاکمه شود.
خطرناک‌ترین نوع بخشش
قصاص پای چوبه دار اتفاق تازه‌ای نیست اما گذشت پس از اعدام شکل جدیدی از بخشش است که از چند سال پیش در ایران رواج پیدا کرده است. بخشش خطرناکی که هم احساسات مردم را جریحه‌دار و هم به گفته سعید خراط‌ها فرد اعدامی را با بحران‌های روحی و روانی مواجه می‌کند.
این آسیب‌شناس درباره این نوع بخشش به «شهروند» می‌گوید: «این بخشش دیرهنگام وجدان اجتماعی را در دوگانگی مبهمی گرفتار می‌کند، تفسیر این دوگانگی سخت است. اجرای حکمی که هم قصاص دارد، هم بخشش، هم انتقام، هم مرگ و هم زندگی. این نوع بخشش خطرناک است. بخششی که تا آخرین لحظه تصمیم ولی دم مشخص نیست. بخشش در وقت اضافه ٧سالی است که در کشور باب شده است. از این نوع بخشش سال‌های پیش بسیار اتفاق می‌افتاد اما حالا کمتر در صحنه‌های اعدام می‌بینیم. از آنجایی که افراد اعدامی پس از این نوع از اجرای حکم دچار مشکلات جسمی زیادی می‌شوند، خانواده‌های مقتول کمتر به این نوع بخشش‌ها روی می‌آورند اما تا آخرین ثانیه‌های نفس کشیدن قاتل خانواده‌های مقتول و اعدامی امید بخشش را انتظار می‌کشند.
سال‌ها پیش پرونده‌ای بود که به اسم پسر نی زن معروف بود. این پسر قتلی را مرتکب شده بود اما مدت‌ها منتظر بخشش بود و دیگر امیدها ناامید شده بود که خانواده اولیای دم پس از اعدام این پسر رضایت‌شان را اعلام کردند. پسر جوان را به سرعت پایین آوردند. به بیمارستان بردند و مدت‌ها بستری بود. اما وقتی به هوش آمد دچار بحران‌های روحی و روانی شد. هیچ وقت صحنه‌های اعدام از ذهنش خارج نشد. هنوز با گذشت سال‌ها با اختلالات روانی دست و پنجه نرم می‌کند. چنین بخششی شاید برای جماعتی که در چند قدمی چوبه‌دار موبایل به دست جان دادن متهم را ثبت می‌کنند روایت هیجان‌انگیزی با پایان مبهم و دراماتیک در پی داشته باشد اما برای عموم مردم قضاوت سردرگمی را به بار خواهد آورد که ارزش‌های اخلاقی را از تعریف‌های اصیل خود دور می‌کند و جا می‌اندازد که قرار گرفتن در جایگاه ولی دم به معنای فرصتی است که می‌توان همه جوره در آن برنده بود. می‌شود انتقام گرفت، متهمی را ادب کرد، بخشید و تحسین اجتماعی را جلب کرد و در نهایت از معامله‌ای در ازای این گذشت بهره برد.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رهایی از اعدام
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۵۶۲۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر فرهنگ فرهنگ بر سلامت خانواده
ایسنا/خوزستان معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به تاثیر پیشرفت‌ها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماری‌ها در افزایش امید به زندگی، گفت: فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانواده‌ها فراهم می‌کند.
پژمان بختیاری‌نیا در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به برگزاری هفته سلامت و نام‌گذاری پنجمین روز این هفته با عنوان سلامت خانواده و فرهنگ سلامت اظهار کرد: در چند دهه اخیر، به دلیل تغییر و تحولات اساسی و فراگیر در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی- امنیتی، اقتصادی و فناوری در مقیاس منطقه‌ای و جهانی، نقش ممتاز و تعیین‌کننده فرهنگ به ویژه فرهنگ‌های ملی و منطقه‌ای در عرصه‌های ملی، بین‌المللی و جهانی نمایان‌تر شده است.
وی افزود: انقلاب اسلامی ایران، به عنوان نقطه عطف تحولات معنوی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی قرن بیستم از ظرفیت‌ها و توانایی‌های بالفعل و بالقوه عظیمی در این حوزه برخوردار است و پیشرفت و تعالی همه‌جانبه کشور، مستلزم بهره‌گیری مؤثر و هوشمندانه از آن در سطح ملی و مناسبات و تعاملات منطقه‌ای و جهانی است. در حقیقت، فرهنگ به معنای اخص آن، از مختصات ذاتی، مزیت‌های راهبردی، انحصاری و سرنوشت‌ساز کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران است که همواره مورد تأکید معمار کبیر انقلاب اسلامی امام (ره) و مقام معظم رهبری بوده است.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: فرهنگ، نظام‌واره و کلیتی واحد و شامل «عقاید و باورهای اساسی، ارزش‌ها، آداب، الگوهای رفتاری ریشه‌دار و دیرپا، نمادها و مصنوعات» در سطح محلی، ملی، عمومی و حرفه‌ای است. فرهنگ به مثابه «روح جامعه» به زندگی فردی و اجتماعی انسان معنا و هویت می‌بخشد و شکل‌دهنده و اثرگذار بر ذهنیت و گرایش‌های افراد و جامعه و تعیین‌کننده رفتار عمومی است.
وی افزود: فرهنگ، جهت‌بخش جامعه و نظام‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است و نقش و تأثیر قابل توجهی در ارتقای سلامت افراد در سه سطح سیاست‌گذاری و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت و مردم به عنوان گیرندگان خدمات سلامت ایفا می‌کند.
بختیاری‌نیا عنوان کرد: فرهنگ، مجموعه‌ای از رهنمودها یا فرمول‌ها برای زندگی در جهان را به ما ارائه می‌دهد و فرهنگ‌های اجتماعی افراد را با اعتقادات، ارزش‌ها و عادت‌های خاصی پرورش می‌دهند. فرهنگ، واسطه‌ای است که مردم به عنوان تسهیلگر روابط اجتماعی برای برقراری ارتباط از آن استفاده می‌کنند.
وی افزود: تأثیر متقابل فرهنگ و سلامتی بسیار پیچیده است و مستلزم در نظر گرفتن مجموعه‌ای از دلایل، تجربه‌ها، تجلیات و روش‌های پیشگیری و درمان برای انبوهی از مشکلات انسانی است با این حال اگرچه تنوع فرهنگی به ویژه در رابطه با سلامتی در ظاهر جذاب و فریبنده است، به همان اندازه می‌تواند تفاوت‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بین مردم را نیز پنهان کند.
معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: ارتقای فرهنگ سلامت در مردم با هدف آگاه‌سازی مردم از حقوق و مسئولیت‌های اجتماعی خود و استفاده از ظرفیت محیط‌های ارائه مراقبت‌های سلامت برای رشد معنویت و اخلاق اسلامی در جامعه، تحقق رویکرد سلامت همه‌جانبه و انسان سالم در همه قوانین، سیاست‌های اجرایی و مقررات با رعایت اولویت پیشگیری بر درمان و...، افزایش آگاهی، مسئولیت‌پذیری، توانمندی و مشارکت ساختارمند و فعالانه فرد، خانواده و جامعه در تأمین، حفظ و ارتقای سلامت با استفاده از ظرفیت نهادها و سازمان‌های فرهنگی، آموزشی و رسانه‌های کشور و...، تربیت انسان‌های سالم، باانگیزه، شاداب، متدین، وطن‌دوست، جمع‌گرا، نظم‌پذیر و قانون‌گرا انجام می‌شود.
وی افزود: همچنین ارتقای فرهنگ سلامت مردم برای ارتقای امید به زندگی، تامین سلامت و تغذیه سالم جمعیت و پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و...، افزایش آگاهی و میزان سواد سلامت جامعه در راستای افزایش پیشگیری، خودمراقبتی فعال و اصلاح سبک زندگی و ارتقای عادلانه سلامت در کشور با استفاده بهینه از مشارکت آگاهانه و مسئولیت مردم و توسعه همکاری‌های بین بخشی انجام می‌شود.
رئیس مرکز بهداشت خوزستان گفت: در طول قرن گذشته علل اصلی مرگ در بسیاری از کشورها به طرز چشمگیری از بیماری‌های عفونی به بیماری‌های مزمن تغییر کرده است. اگرچه نوآوری‌های بیوتکنولوژیک نقش مؤثری در درمان بیماری‌ها داشته‌اند اما پیشرفت‌ها در زمینه بهداشت و اصول پیشگیری از بیماری‌ها نیز نقش انکارناپذیری در افزایش امید به زندگی داشته و منجر به طولانی‌تر شدن متوسط امید به زندگی شده است.
بختیاری‌نیا عنوان کرد: عوامل مختلف شامل بهبود شرایط زندگی، کاهش سوء تغذیه، بهبود وضعیت بهداشتی غذا و آب، اصلاح سیستم‌های دفع فاضلاب و ... با سهم نسبی خود می‌توانند به عنوان مؤلفه‌های بیولوژیک در کنار نوآوری‌های بیوتکنولوژیک بر طول عمر تأثیرگذار باشند. مداخلات پیشگیرانه غالبا در شرایط زندگی و رفتار افراد تأثیرگذار است. در نتیجه فرهنگ و پذیرش جوامع، زمینه اجتماعی را برای اصلاح شرایط زندگی و تغییر رفتارهای بهداشتی در خانواده‌ها فراهم می‌کند.
انتهای پیام
اعلام زمان و مکان بررسی مدارک آزمون استخدامی آموزگاری در فارس