رجبی‌دوانی: دنیاطلبان و خائنان، صلح با معاویه را به امام حسن (ع) تحمیل کردند
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۶۴۴۲۳
یک پژوهشگر تاریخ اسلام گفت که مردم کوفه هیچ انگیزه‌ای در دفاع از حق نداشتند و حتی برخی از آنان در حالی که به‌ظاهر در سپاه امام حسن (ع) بودند، به معاویه نامه می‌نوشتند و به او ابراز وفاداری می‌کردند. به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدحسین رجبی‌دوانی پژوهشگر تاریخ اسلام و عضو هیئت علمی دانشگاه امام‌حسین (ع) به‌مناسبت فرا رسیدن سالروز صلح امام حسن (ع) با معاویه گفت: بعد از صلح امام حسن (ع) حاکمیت جامعه به دست پلید معاویه افتاد، کسی که سوابق سیاه پیشین و عملکرد سیاه پسین او بعد از صلح نشان می‌دهد درصدد نابودی اسلام و آثار رسول خدا (ص) بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: امام مجتبی (ع) وقتی به خلافت رسید، با هجمه‌های معاویه مواجه شد، او نمی‌خواست اجازه بدهد پایه‌های حکومت و قدرت امام (ع) مستحکم شود چراکه می‌دانست امام حسن (ع) به‌سبب قابلیت‌های فراوان و خویشاوندی نزدیک با رسول خدا (ص) می‌توانست قدرت بزرگی تشکیل دهد و او و پیروانش را محو کند.
این پژوهشگر تاریخ اسلام یادآور شد: در اواخر خلافت امیرالمؤمنین (ع)، مردم از جنگ‌ها خسته شده بودند به‌ویژه جنگ صفّین که کشته‌های فراوانی داشت و عوائد چندانی هم برایشان از جهت تصرّف دارایی دشمنان نداشت، به این دلیل بعد از مدتی دست از یاری امیرالمؤمنین (ع) کشیدند. معاویه از این موضوع آگاه شد و تصمیم گرفت طی چند مرحله به قلمروی امام علی (ع) حمله کند و بدین ترتیب، حکومت حضرت را به حالتی ناامن و سرشار از تنش تبدیل کرد.
کوفیان هیچ انگیزه‌ای در دفاع از امام حسن (ع) نداشتند
رجبی‌دوانی خاطرنشان کرد: به همین دلیل، فرامین امام علی (ع) با استقبال مردم مواجه نمی‌شد، در چنین موقعیتی امام مجتبی (ع) به خلافت رسیده بود، وقتی معاویه عازم عراق شد، امام حسن (ع) از مردم کوفه خواست تا مقابل او بایستند، اما آنان چنین نکردند. کوفه شهری نظامی بود، آنان حاضر به یاری امام مجتبی نشدند. معلوم بود که آنان هیچ انگیزه‌ای در دفاع از حق ندارند و حتی برخی از آنان به معاویه نامه نوشتند و به او ابراز وفاداری کردند. امام حسن (ع) با قرار دادن این صحنه، در واقع درصدد آزمون مردم کوفه بود تا غربالگری صورت بگیرد و فقط تعداد محدودی از آنان با امام مجتبی (ع) همراهی کردند.
به‌گفتۀ وی حتی یکی از لشکریان خائن امام مجتبی (ع) به جان آن حضرت سوء قصد و ایشان را به‌شدت مجروح کرد، با وجود این، حضرت باز هم در جمع آنان حاضر شدند و به‌صراحت اعلام کردند که "اگر رضای خدا و مرگ باعزّت را می‌خواهید، باید با معاویه مقابله کنید چراکه جز شمشیر میان ما و او نباید چیز دیگری وجود داشته باشد؛ جدّم رسول خدا (ص) فرمود که خلافت بر بنی‌امیه حرام است، اما اگر دنیا و باقی ماندن در آن را ترجیح می‌دهید، پیشنهاد معاویه را بپذیرید.
این پژوهشگر تاریخ اسلام اضافه کرد: معاویه همان نامه‌های فرماندهانی را که به امام مجتبی (ع) خیانت کرده بودند، برای امام (ع) فرستاد و نوشت که "شما می‌خواهید با این لشکریان و این فرماندهان که با من اعلام وفاداری کردند در مقابل من قرار بگیرید؟ "
رجبی‌دوانی گفت: امام (ع) به کوفیان فرمود: "در صورتی که با معاویه همراهی کنید و وفادار به او باشید، می‌بینم که فردا همین نان و آبی را که خدا برای شما مقدّر کرده است به شما و فرزندان شما نخواهند داد". این مردم دلبسته به دنیا، فریاد زدند که "دنیا و باقی ماندن در دنیا و بودن با معاویه را به بودن با شما ترجیح می‌دهیم".
وی اظهار کرد: در چنین موقعیتی، حضرت مجبور به امضای تعهدنامه صلح با معاویه شد. در منابع تاریخی به‌ویژه تاریخ یعقوبی آمده که انذار امام مجتبی (ع) از پذیرش حکومت معاویه و عواقب پس از آن، به‌سرعت رخ داد. در سالهای حکومت‌داری معاویه ظلم شدیدی به مردم عراق شد، بزرگان آن‌ها را کشتند، اختناق شدیدی کوفه و کوفیان را فرا گرفت، وشکنجه‌های مختلف و...، طوری که به‌گفته یعقوبی، دیگر فرد سرشناس و مطرحی در عراق باقی نمانده بود.
سوء‌تدبیر‌های برخی مسئولان موجب گسترش مفاسد اقتصادی شد
این پژوهشگر تاریخ اسلام با بیان اینکه این ماجرا دارای درسی زندگی‌آموز است، گفت: امروز دشمنان تحریم‌های گسترده و توطئه‌های گوناگون علیه ما ایجاد کرده‌اند، نباید از استقامت در برابر دشمن و هزینه‌هایی که باید در این مسیر بپردازیم خسته شویم. آنچه جامعه ما در این ۴۰ سال از خود نشان داده این است که بیشتر مردم ما، مردمانی بسیار وفادار و مؤمنند و پای این نظام و ارزش‌های آن حتی در سخت‌ترین شرایط ایستاده‌اند.
وی اضافه کرد: امروز عملکرد‌های غلط، سوء‌تدبیر‌ها و خلاف‌گویی برخی مسئولان و زیر پا گذاشتن وعده‌های آنان منجر به گسترده شدن برخی مفاسد اقتصادی و شکلگیری اعتراضاتی در مناطق مختلف کشور شده است. اگر سیاست‌ها درست اِعمال میشد مردم تمام کمبود‌ها و مشکلات را همچون دوران انقلاب اسلامی می‌پذیرفتند و این‌قدر موج‌های اعتراض‌آمیز هم شکل نمی‌گرفت پس باید همچون گذشته پای، ولی ّفقیه بمانیم و رهنمود‌های ایشان را سرلوحه کارهایمان قرار دهیم. منبع: خبرگزاری تسنیم
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: رجبی دوانی صلح امام حسن مجتبی دانشگاه امام حسین علیه السلام امام مجتبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۶۴۴۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جشنواره اسب دوانی ترکمن ۱۴۰۳ + تاریخچه Turkmen Racing Horse Festival
جشنواره اسب دوانی ترکمن (Turkmen Racing Horse Festival) هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود و هدف آن بزرگداشت یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب جهان و نماد غرور ملی ترکمنستان است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جشنواره اسب‌دوانی ترکمن Turkmen Racing Horse Festival، هر سال در آخرین یکشنبه ماه آوریل برگزار می‌شود که سال جاری مصادف با بیست‌وهشتم آوریل (نهم اردیبهشت ۱۴۰۳) است. این جشنواره یک تعطیلات مهم و نماد غرور ملی است، اما در ترکمنستان یک یکشنبه کاری محسوب می‌شود و مدارس و ادارات در طول آن باز هستند.
ترکمنستان کشوری واقع در منطقه جنوب غربی آسیای مرکزی و همسایه قزاقستان، افغانستان، ایران و ازبکستان است. دریای خزر در امتداد مرز غربی این کشور قرار دارد و اسب‌ها بخش جدایی‌ناپذیری از تاریخ و فرهنگ آن هستند، از این‌رو یک فصل کامل در آن به مسابقات اسب‌دوانی اختصاص دارد. نژاد اسب آخال‌تکه، افتخار ترکمنستان است که احتمال دارد یکی از قدیمی‌ترین نژادهای اسب در جهان باشد.
نژاد آخال‌تکه حداقل سه‌هزار سال قدمت دارد و تکامل‌یافته نژاد اسب ترکمن هستند که در قرون وسطی به عشایر کوچ‌نشین ترکمنستان تعلق داشتند و اکنون منقرض شده‌اند.
این نژاد اسب به چند دلیل بسیار کمیاب است؛ از نظر تاریخی، به دلیل کمبود غذا و آب برای اسب‌ها و انسان‌ها، این نژاد مجبور بود برای زنده ماندن خود را سازگار کند و مقاوم‌تر شود. همچنین تعداد زیادی هم‌خونی در جمعیت این اسب‌ها رخ می‌دهد که منجر به آسیب‌پذیری یا تهدید شدن آن‌ها توسط اسب‌های برجسته شده است. امروزه تنها حدود شش‌هزار اسب آخال‌تکه در جهان وجود دارد.
تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن ۱۴۰۳تاریخ جشنواره اسب‌دوانی ترکمن در سال ۲۰۲۴ روز بیست‌وهشتم آوریل مصادف با نهم اردیبهشت ۱۴۰۳ است.
جشنواره اسب‌دوانی ترکمن‌ها زمانی برای گردهمایی علاقه‌مندان به اسب و سوارکاری است و گرامیداشت نماد ملی ترکمنستان، اسب آخال‌تکه است. این نژاد بومی ترکمنستان و اسبی باشکوه و ایده‌آل به‌ویژه برای مسابقات اسب‌دوانی است، زیرا به سرعت، هوش و استقامت شهرت دارد. رنگ روشن آن‌ها، همراه با پوست بسیار براقی که از موهای بسیار ظریف و ابریشمی تشکیل شده است، به این اسب‌ها لقب «اسب‌های طلایی» را می‌دهد.
ترکمنستان یک سنت باستانی سه‌هزار ساله در مسابقات اسب‌دوانی دارد که مطابق با آن اسب‌های آخال‌تکه به‌دلیل ویژگی‌های برترشان مانند قدرت و استقامت، به‌منظور شرکت در مسابقات به‌طور انتخابی پرورش داده می‌شوند. این اسب‌ها در گذشته علاوه بر مسابقه، برای حمل‌ونقل نیز استفاده می‌شدند، اما امروزه به‌طور انحصاری برای مسابقه پرورش داده می‌شوند و نماد غرور ملی هستند، تا آنجا که عکس آن‌ها روی تمبرهای پستی، اسکناس‌ها و نشان ملی ترکمنستان دیده می‌شود.
ترکمنستان در اواخر دهه ۱۸۰۰، بخشی از امپراتوری روسیه شد و زمانی که این اتفاق افتاد، روس‌ها مزارع پرورش اسب‌های آخال‌تکه را در حدود سال ۱۸۸۱ تأسیس کردند. روس‌ها سال ۱۸۸۵ برای وارد کردن این نژاد یک ثبت رسمی اسب آخال‌تکه در سطح بین‌المللی ایجاد کردند. با این حال هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۲۲ شکل گرفت، تحولات اقتصادی و سیاسی با تعطیلی این مزارع پرورش همراه بود که این امر منجر به کاهش شدید تعداد اسب‌ها شد. تنها در سال ۱۹۷۹ بود که این نژاد به ایالات متحده برده و دوباره پرورش داده شد.
این نژاد از اسب‌ها که به قدرت و استقامت معروف هستند، یکی از پرطرفدارترین اسب‌های جنگی بوده‌اند و امروزه در شرایط بیابانی پرورش داده می‌شوند، زیرا قادر به تحمل دمای شدید هستند و ویژگی‌های تطبیقی بسیاری دارند که موجب بقای آن‌ها شده است.
یکی از معروف‌ترین اسب‌های آخال‌تکه به نام ابسنت، در دهه ۱۹۶۰ در مجموع شش مدال را در مسابقات مختلف اسب‌دوانی المپیک کسب کرد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است