نمایش مستندی از زنان کارتن خواب ایرانی در آمستردام
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۹۹۱۹۳
سیو دومین جشنواره بین المللی فیلم مستند «ایدفا» در حالی ششمین روز خود را سپری کرد که سینما «مونت» آمستردام در دو سئانس، شاهد فیلمهای درباره زنان کارتن خواب ایرانی و خانه به دوشان سیاهپوست آمریکایی بود.
فیلم مستند "کاغذپارهها" از بهزاد نعلبندی که چند روز پیش هم در جایزه آسیا پاسیفیک هم به عنوان یکی از نامزدها حضور داشت، در ششمین روز ایدفا ۲۰۱۹ نخستین نمایش خود را در بخش رقابتی تجربه کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مستند "کاغذپاره ها" روایت جمعی از زنان کارتن خواب ایرانی است که در یک مرکز خصوصی با حمایت سازمان بهزیستی نگهداری میشوند تا به زعم کارگردان، از خیابانهای شهر، دور نگه داشته شوند.
نعلبندی که به گفته خود پنج سال پیش به مدت دو، سه ساعت در این مرکز حضور یافته و با پنج نفر از بانوان دارای سابقه اعتیاد یا شرایط روانی خاص به گفت و گو نشسته و صداهای آنان را در روایت خویش، ضبط کرده است.
او که برای ساخت فیلم مستند درباره این زنان، تصویری در اختیار نداشته است، در اقدامی ابداعی، از انیمیشن یا استوپ موشن برای روایت قصه دردناک این زنان آسیب دیده بهره گرفته است.
کارگردان "کاغذ پارهها" با محور قرار دادن کارتن در ساخت استاپ موشن خود، فضایی خلاقانه و متناسب را برای ساختن یک فیلم مستند، بدون داشتن هیچ تصویری، به کار گرفته است.
البته از نقدهای فیلم هم به افراط در انتقال حجم قابل توجهی از اطلاعات منفی به مخاطب، آن هم در زمانی کوتاه و نیز طولانی بودن روایت این اطلاعات، بدون صرف نظر کردن از بخشهایی از آن میتوان اشاره کرد.
فرشتهها بر سطح خیابان الماس
دیگر فیلم جشنواره ایدفا که در آن به روایت وضعیت جمعی از بیخانمانهای کالیفرنیای شمالی پرداخته شده است، "فرشتهها بر سطح خیابان الماس" نام دارد.
این فیلم محصول آمریکا که برخلاف تلخی عذاب آفرین فیلم ایرانی، بیشتر امیدآفرین است، روایت دو زن مسن سیاهپوست آفریقایی - آمریکایی است که در یک کلیسا، روزانه دهها پرس غذای گرم تولید و در مراجعه جمعی از فقیرهای بی خانمان آمریکایی که عمدتا رنگین پوست یا سیاهپوست هستند، به صورت خیریه، توزیع میکنند.
این فیلم در بخش مسابقه ایدفا ۲۰۱۹ قرار دارد و درواقع جزو رقیبان فیلم مهرداد اسکویی از کشورمان به شمار میرود.
در جلسه پرسش و پاسخ این فیلم در جشنواره فیلم مستند آمستردام (ایدفا) که با دعوت کارگردان، یکی از دو شخصیت اصلی فیلم بر صحنه حضور یافت، به نوعی میشد گفت که با پایان یافتن تیتراژ، این فیلم پایان نیافت و با سخنرانی شخصیت اصلی فیلم، به نوعی ادامه یافت؛ مخصوصا که در این لحظهها، کارگردان فیلم به ضبط جدی تصویرهای سخنان شخصیت فیلم خود می پرداخت./ایسنا
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۹۹۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست
به گزارش قدس آنلاین، اولین دورهمی آسمونیها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیتهای سینمایی نوجوانها در مجموعههای سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی در خانه هنرمندان برگزار شد.
سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت فضا نصف بچههایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و انشالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.
موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم
او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانوادههای بچههای عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچههای عضو بادبوم بخاطر اینکه این سالها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر میکنیم.
دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچههای ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.
امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودیها باشد چون میخواهیم ثابت کنیم نوجوانها میتوانند آینده خودشان را شکل بدهند.
برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید
سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی بهشدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی میتوان از اندوختههای آن استفاد کرد.
او از تکرار تجربه در نوجوانی بهعنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد و خطا کرد چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آنها استفاده مفید کرد.
این فیلمساز در توصیههایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزانقیمت شروع کردهام. به بچههایی که میخواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه میکنم از خودتان و تجارب و خاطرتتان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.
به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است
خردمندان از ایده بهعنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطراتتان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی میشناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همینها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.
او به ذکر نمونههایی از تجارب مشترک بچهها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که بهخوبی آن را میشناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آنها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساختهاند. البته اینکه آیا این خاطرات بهتنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آنها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.
کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوانها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی میشد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را بهخوبی میشناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم میتوانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصهی واقعی داشت با هدف حرکت بهسمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.
خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه میکنم تجربیات و خاطرات خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که بهشدت آنها را میشناسید را بنویسید که برای شما تولید داستان میکنند. بهنظرم فیلم ساختن بهشدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلمسازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.
او افزود: بچههایی که میخواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و دهها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیهسازی کنند و برای نقشهای مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.