به نقل از «پارسینه»

قلب بزرگترین حیوان روی زمین گاهی فقط ۲ بار در دقیقه می‌تپد!

تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۰۶۴۲۲

نبض و ضربان قلب می‌تواند برای ارزیابی سلامتی یک فرد بسیار مفید باشد، اما قلب بزرگترین حیوان روی زمین چند بار در دقیقه می‌تپد؟ گروهی از دانشمندان دانشگاه استنفورد برای اولین بار ضربان قلب یک نهنگ آبی را به صورت زنده و با اتصال یک حسگر ضربان قلب به بدن حیوان ضبط کردند و با انجام این کار اطلاعات جالبی از رفتار و تکامل گسترده پستانداران جمع آوری کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اندازه بزرگ و بی‌نظیر نهنگ آبی ممکن است این تصور را ایجاد کند که چسباندن یک حسگر روی بدن آن می‌تواند یک کار ساده باشد. اما ماهیت نهنگ‌های آبی وحشی است و چالش‌هایی برای تحقیقاتی از این دست ایجاد می‌کند. آنها به طور مستمر پوست آکاردئونی شکل خود را منبسط و منقبض می‌کنند، به این معنی که حسگر به راحتی می‌تواند جدا شود.

"دیوید کید" سرپرست این مطالعه می‌گوید: ما مجبور بودیم این حسگر برچسبی را بدون اینکه بدانیم آیا کار می‌کنند یا نه امتحان کنیم. تنها راه برای انجام این کار این بود که آن را امتحان کنیم. بنابراین ما بهترین تلاش خود را به کار بستیم.

اتفاقا در اولین تلاش خود نیز موفق شدند برچسب را بچسبانند و ضربان قلب یک نهنگ آبی وحشی را اندازه گیری کنند. محققان پس از بازیابی اطلاعات دریافتند که دارای نتایج بسیار جذابی است.

"جرمی گلدبوگن" استادیار زیست شناسی دانشکده علوم انسانی استنفورد می‌گوید: من صادقانه فکر می‌کردم که این خیلی کار طولانی و سختی باشد، زیرا ما مجبور بودیم خیلی کارها را به درستی انجام دهیم. پیدا کردن یک نهنگ آبی، شلیک حسگر به محل مناسب روی بدن نهنگ، تماس مناسب با پوست نهنگ و البته اطمینان از اینکه حسگر به خوبی کار می‌کند.

تعجب‌آورترین موضوع این بود که ضربان قلب نهنگ آبی می‌تواند تا دو ضربان در دقیقه نیز پایین بیاید. این اتفاق زمانی افتاد که نهنگ برای غذا شیرجه زد. قلب نهنگ آبی در زمان شیرجه برای بلعیدن غذا به طور متوسط ​​بین چهار تا هشت ضربان در دقیقه داشت و هنگام بلعیدن غذا به بیش از دو برابر افزایش یافت و بعد از آن که دوباره به سمت سطح آب آمد دوباره شروع به کند شدن کرد.

ضربان قلب نهنگ هنگامی که به سطح رسید و اکسیژن گیری کرد تا ۳۷ ضربان در دقیقه بالا رفت که مطابق انتظار محققان بود، اما آنچه که واقعاً باعث تعجب محققان شد حداقل ضربان قلب بود که حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد پایین‌تر از حد انتظار آنها بود.

دانشمندان با استفاده از این داده‌های جدید بر این عقیده‌اند که قلب نهنگ در حد خود عمل می‌کند. این توضیح احتمالی را در مورد اینکه چرا نهنگ آبی هرگز در طول تاریخ بزرگتر نشده است، ارائه می‌دهد، زیرا قلب آن قادر به همگام شدن با نیازهای انرژی برای بدن بزرگتر نیست و شاید توضیح این باشد که چرا هیچ حیوانی در طول تاریخ از اندازه آن پیشی نگرفته است.

"گلدبوگن" می‌گوید: حیوانات این چنینی می‌توانند به ما در درک محدودیت‌های بیولوژیکی کمک کنند. همچنین ممکن است این حیوانات به ویژه به تغییر در محیط خود حساس باشند که می‌تواند بر مواد غذایی آنها تاثیرگذار باشد. بنابراین این مطالعات می‌تواند پیامدهای مهمی در حفاظت و مدیریت گونه‌های در معرض خطر مانند نهنگ‌های آبی داشته باشد.

این گروه در حال حاضر مشغول به‌روزرسانی حسگر خود و به دنبال اضافه کردن شتاب سنج برای مشاهده چگونگی تأثیر فعالیت‌های مختلف بر ضربان قلب نهنگ آبی است.

"کید" می‌گوید: بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهیم شامل فناوری‌های جدید است و بسیاری از آنها به ایده‌های جدید، روش‌های جدید و رویکردهای جدید متکی هستند. ما همیشه به دنبال این هستیم که مرزهای چگونگی شناخت بیشتر از این حیوانات را جابجا کنیم.

این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Science منتشر شده است.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: علم و فناوری علم و دانش دانستنی های علمی نهنگ آبی ضربان قلب قلب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۰۶۴۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

غذا دادن دستی به حیوانات پرسه زن، مصداق حیوان آزاری است

وقتی تعداد سگ‌ها زیاد شود تعادل طبیعت را بهم می‌زنند، تکثیر حیوانات دیگر را متخل می‌کنند، از خزندگان مانند مار گرفته تا کبک مورد حمله سگ قرار می‌گیرند، حتی به محیطبانان هم حمله می‌کنند. مقالات زیادی وجود دارد که می‌گوید فقط صرف حضور سگ در جنگل سبب استرس پرندگان می‌شود و آن‌ها تخم جوجه‌های خود را رها می‌کنند.

به گزارش سازمان پزشکی قانونی از ابتدای فروردین تا پایان شهریور سال گذشته۷۸۴ مصدوم ناشی از گازگرفتگی سگ برای معاینه و تعیین خسارت به مراکز پزشکی قانونی مراجعه کردند، متاسفانه در این مدت ۵ نفر نیز به دلیل گازگرفتگی سگ جان خود را از دست دادند. اما این مواجهه فقط مربوط به انسان‌ها نیست، طوری‌که‌ کارشناس‌های محیط زیست معتقدند سگ‌های ولگرد می‌توانند تهدیدی برای طبیعت باشند.

هزینه های گزاف غذا دادن به سگ های ولگرد

 مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط‌ زیست کشور به قدس آنلاین می گوید: وجود سگ های ولگرد در بافت مسکونی یا حاشیه شهرها، به لحاظ بیماری های مشترک بین انسان و حیوان می تواند بسیار خطرناک باشد.

غلامرضا ابدالی؛ مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط‌ زیست

غلامرضا ابدالی می افزاید: وجود حیوانات پرسه زن به خصوص سگ های ولگرد داخل بافت مسکونی یا حاشیه بافت مسکونی شهرها خطرات بالقوه ای، هم برای زندگی و سلامت انسان و هم برای حیات وحش در عرصه های طبیعی دارد.

این کارشناس ارشد محیط زیست ادامه می دهد: یکی از خطراتی که در این زمینه متوجه انسان است ازدیاد جمعیت سگ های ولگرد است چرا که غذا دهی دستی مردم به این حیوانات بر اساس احساسات و به نام حمایت از حیوانات، سبب رشد و تکثیر بی رویه حیوانات ولگرد می شود که کنترل شان نیاز به هزینه های گزافی دارد. ضمن آنکه بسیاری از بیماری های مشترک بین انسان و حیوان نیز از همین طریق به جامعه انسانی انتقال می یابد. چراکه این گونه حیوانات از نظر بهداشتی بررسی نمی شوند و خطر دیگر اینکه وقتی تعدادشان گله ای می شود به انسان حمله می کنند که نمونه این حملات را بارها در مناطق مختلف کشور شاهد بوده ایم.

غذا دادن دستی به حیوانات پرسه زن، مصداقی از حیوان آزاری است چراکه سبب افزایش جمعیت بی رویه این گونه حیوانات شده و جامعه انسانی مجبور به برخورد سلبی و حذف آنان می شودمدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط‌ زیست ادامه می دهد: موضوع دیگری که از نظر محیط زیست حایز اهمیت فراوان است حضور سگ های ولگرد در محیط های طبیعی و حاشیه شهرهاست چراکه وجود چنین حیواناتی به حیات وحش آسیب می رساند؛ بطوری که با خوردن تخم پرندگان یا جوجه ها، امنیت زیستگاه ها را از بین می برند و یا از طریق حضور در آبشخورها یا محل تجمع پسماندهای شهری سبب انتقال بیماری های مشترک حیات وحش می شوند.

ابدالی می افزاید: در واقع غذا دادن دستی به حیوانات پرسه زن، مصداقی از حیوان آزاری است چراکه سبب افزایش جمعیت بی رویه این گونه حیوانات شده و جامعه انسانی مجبور به برخورد سلبی و حذف آنان می شود، در نتیجه غذا دادن به این گونه حیوانات چه به لحاظ بهداشتی و چه محیط زیستی و امنیتی، اقدامی ناپسند است و هیچ گونه وجاهتی ندارد.

مدیرکل دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط‌ زیست کشور درباره راهکارهای مدیریت سگ های ولگرد می گوید: در حقیقت جمع آوری و مدیریت سگ های ولگرد بر عهده شهرداری هاست. بنابراین به نظر می رسد ابتدا مراکز پسماند باید مدیریت شود چراکه کانون های تجمع این حیوانات، مراکز پسماند هستند و دیگر این که باید شهرداری ها مراکزی را برای نگهداری این گونه حیوانات در نظر بگیرند و اقدام به عقیم سازی آن ها کنند تا جمعیت شان به تعداد پایه برسد.

وی در ادامه تأکید می کند: آموزش مردم نیز یکی دیگر از راهکارهاست تا غذای دستی به حیوانات ولگرد ندهند و موجب ازدیاد جمعیت این حیوانات و ایجاد مخاطره برای انسان و محیط زیست نشوند.

چگونگی تشخیص هاری

ابدالی درباره چگونگی تشخیص هاری تصریح می کند: هر بیماری علایمی ظاهری دارد که البته در بسیاری از موارد از روی علایم ظاهری نمی توان پی به بیماری برد چون ممکن است بیماری در مراحل ابتدایی باشد. بنابراین عامل بیماری، خطرناک و قابل سرایت است. در نتیجه نمی توان تشخیص داد که حیوان هاری دارد یا خیر. بنابراین باید به شدت از سگ های پرسه زن دوری کرد چون ممکن است غیر از هاری به بیماری دیگری مبتلا باشد و سلامت انسان را به طور جدی تهدید کند.

عفت زارع