آخرین قربانی رضاشاه
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۵۸۹۳۴
اعتماد نوشت:
یک: نیمه‌های آذر ۱۳۱۹ رفیق سوییسی محمدرضا پهلوی برای معالجعه درد شدیدی که در روده‌هایش احساس می‌کرد در بیمارستان نجمیه تهران بستری شد. از قضای روزگار، پزشک معالج او غلامحسین مصدق، یکی از فرزندان
محمد مصدق بود.
مصدقِ پدر آن روز‌ها بدون جرم یا حتی اتهام مشخصی در بیرجند زندانی بود و چندان حال و روز مساعدی نداشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
غلامحسین به امید نجات پدرش، به پرون نزدیک شد و با محمدرضا هم که گاهی برای ملاقات دوستش به آنجا می‌آمد دوستی صمیمانه‌ای برقرار کرد. سرانجام زمانی که شرایط را مناسب دید، از ولیعهد خواست تا برای آزادی پدر بیمارش قدمی بردارد و نزد رضاشاه وساطت کند. با دخالت ولیعهد، مصدق از زندان بیرجند آزاد شد و به ملک شخصی خود در احمدآباد برگشت. البته «آزادی» برای آنچه واقعا روی داده بود واژه‌ای اغراق‌آمیز است، زیرا مصدق در خانه‌اش محبوس و زیر نظر بود. شاید اگر چند ماه دیگر در زندان می‌ماند، با سقوط رضاشاه و اعلام عفو عمومی خود به خود از حبس رها می‌شد. شاید هم ضعف و بیماری و افسردگی شدید او را از پا می‌انداخت و عمرش به پایان دوره رضاشاه نمی‌رسید. پذیرش این شایدِ دوم یعنی اینکه محمدرضا در زمان ولیعهدی واسطه نجات مردی شد که مقدر بود سلطنت او را به مخاطره بیندازد و به دشمنی بزرگ برایش تبدیل شود.
دو:، اما ماجرای این حبس و آزادی به همین طنز تاریخی چند سال بعد محدود نمی‌شد و رنج و تلخی بزرگی همان وقت در خانه در انتظار مصدق بود. دختر کوچکش خدیجه از دیدن صحنه بازداشت و انتقال پدرش ضربه روحی شدیدی خورد؛ گویا طبق سنت زمانه، ماموران اجرای حکم، بازداشتی را با خشونت بُردند و کمی اهانت هم چاشنی کارشان کردند. خدیجه که همراه با دیگر اعضای خانواده به خانه برگشت یکسره گریه می‌کرد و با ضجه و فریاد پدرش را صدا می‌زد. روز به روز حالش بدتر شد و چند بار هم کاملا از هوش رفت. افسردگی شدید او را تباه کرد. مصدق که به خانه برگشت با این درد بزرگ مواجه شد.
«بار‌ها و بار‌ها اعلام کرد که این تراژدی تقصیر او بوده و در اتاقش پشت در بسته بابتش گریه می‌کرد.»، اما از سیاست فاصله نگرفت و در دهه ۱۳۲۰ و اوایل ۱۳۳۰ خودش را «وقف مبارزه با میراث رضاشاه و جاه‌طلبی‌های محمدرضا شاه کرد».
کریستوفر دوبلگ در کتاب تراژدی تنهایی می‌نویسد که مصدق زندگی شخصی خود را از مسائل عمومی جدا می‌کرد؛ البته «بی‌شک از هر دو پهلوی متنفر بود، اما نه به خاطر آنچه با او کرده بودند: به خاطر آنچه با ایران کرده بودند.»، اما خدیجه سال‌های طولانی بعد از آن حادثه زندگی کرد. اینجا هم استفاده از واژه «زندگی» خالی از ایراد نیست. او گاهی آرام و گاهی آشفته بود، اما هرگز درمان نشد.
متخصصان، چه در ایران و چه در جای دیگری از جهان چاره‌ای برای بهبود حال او پیدا نکردند. سال ۱۳۸۲ از دنیا رفت و به قول دوبلگ «شاید واپسین قربانی رضاشاه پهلوی بود».
منبع: فرارو
کلیدواژه: بسته حمایتی دولت لیلا واثقی آنفلوآنزا رضا شاه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۵۸۹۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیدار استاندار قزوین با خانواده شهید معلم، رجبعلی قربانی
محمدمهدی اعلایی استاندار قزوین در آستانه فرارسیدن روز شهادت استاد مطهری و روز معلم با خانواده شهید رجبعلی قربانی از شهدای معلم استان دیدار و گفتگو کرد.
شهید رجبعلی قربانی هشتم فروردین ۱۳۳۸، در شهر قزوین به دنیا آمد، وی در رشته انسانی تحصیل کرد و به عنوان دبیر در مسیر اعتلای علمی دانش آموزان تلاش می‌کرد، سپس از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و در چهارم دی ۱۳۶۵، در ام‌الرصاص عراق به شهادت رسید، پیکر این شهید والا مقام مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۸۰ تفحص شد و به آغوش خانواده بازگشت.
باشگاه خبرنگاران جوان قزوین قزوین
استرداد ۸۵ میلیون ریال به حساب زائران حج تمتع ۱۴۰۲