به نقل از «ایسنا»

از تارکوفسکی تا فلینی در جشنواره سینما حقیقت

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۸۶۵۳۵

در بخش مستند پرتره‌ی سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت هشت فیلم، از تارکوفسکی، فلینی، فورمن، فلاویو و ... به نمایش گذاشته می‌شون.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، این هشت پرتره‌ جشنواره از تارکوفسکی تا فلینی، فورمن و فلاویو به این شرح هستند:

آندره‌ تارکوفسکی.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یک نیایش سینمایی

۹۷ دقیقه، ایتالیا، روسیه، سوئد، ۲۰۱۹

کارگردان: آندره‌ی آندریوویچ تارکوفسکی

تهیه‌کننده: موسسه بین‌المللی آندره‌ی تارکوفسکی، کله‌پاتسی پروداکشن

موضوع: کارگردان نابغه، آندره‌ی تارکوفسکی که آثارش از شاهکارهای دنیای سینما محسوب می‌شوند، برای ما هشت فیلم و اشتیاقی روزافزون از فهم آن را به‌جا گذاشته است. این فیلم مستند زندگی و کار تارکوفسکی، دید او نسبت به مقوله هنر، افکارش در مورد سرنوشت هنرمند و معنای هستی انسان را با ما در میان می‌گذارد. کارگردان، فرزند تارکوفسکی بزرگ است.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره‌ فیلم ونیز ۲۰۱۹، جایزه‌ کلاسیک ونیز برای بهترین مستند درباره‌ی سینما، جشنواره‌ بین‌المللی فیلم مستند آمستردام ۲۰۱۹

فلینی: ابدی

۸۰ دقیقه، ایتالیا، ۲۰۱۹

کارگردان: یوجینو کاپوچو

تهیه‌کننده: شبکه سینمایی رآی، رآی تکنیک، اُرورا تی.وی، جان‌آندره‌آ پکورلی

موضوع: با این که تاکنون در مورد فدریکو فلینی بسیار سخن گفته شده، اما هنوز می‌توان درباره‌ی بخش‌های ناشناخته‌ای از سینما، زندگی و شعر او صحبت کرد؛ به خصوص اگر آنقدر خوش‌شانس باشید که با او کار کرده و در تجربه‌هایش شریک شده باشید. یوجینو کاپوچو در این مستند، آشنایی‌اش با فلینی در جوانی و در شهر ریمینی ایتالیا را بازسازی می‌کند و این که چطور بعدتر، پس از اتمام تحصیلاتش در مرکز فیلمبرداری تجربی، با یکدیگر در صحنه‌ی فیلم «جینجر و فرد» همکاری کردند.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره‌ فیلم ونیز، ۲۰۱۹، جایزه‌ کلاسیک ونیز برای بهترین مستند درباره‌ی سینما

فلاویو- نکوداشت فلاویو بوچی

۸۰ دقیقه، ایتالیا، ۲۰۱۹

کارگردان: ریکاردو زینا

تهیه‌کننده: مارکو کالدورو، ریکاردو زینا

موضوع: فیلم، داستان زندگی فلاویو بوچی،‌ یکی از بزرگ‌ترین بازیگران عرصه‌ی تئانر و سینمای معاصر ایتالیا است. او را در سفری با یک ون به دور اروپا و از خلال مکان‌ها و ملاقات‌هایی همراهی می‌کنیم که زندگی شخصی و هنری وی را رقم زده‌اند. فلاویو بوچی هنرمندی خاص است که با استادی، طیف وسیعی از تیپ‌های انسانی را به تصویر درآورده‌ و آنها را به تجربیاتی یگانه و تکرارنشدنی تبدیل کرده‌ است.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره‌ فیلم رم، ۲۰۱۸

فورمن علیه فورمن

۸۰ دقیقه، جمهوری چک، فرانسه، ۲۰۱۹

کارگردان: هلنا ترشتیکوا، یاکوب هینا

تهیه‌کننده: کاتژینا چرنا

موضوع: فورمن علیه فورمن، یک پرتره‌ی همه‌جانبه از میلوش فورمن، کارگردان برنده‌ جایزه‌ اسکار اهل جمهوری چک است. این فیلم به خاطر تلفیق خلاقانه‌اش از تصاویر ترسیم‌شده روی فیلم‌های موجود و همچنین تصاویری از کلکسیون دوستان و همکاران وی که تاکنون دیده‌ نشده‌اند، بی‌نظیر است. فیلمساز در پشت صحنه و مصاحبه‌ها، مفهوم آزادی و محدودیت‌های آن را به بحث می‌گذارد.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره‌ بین‌المللی فیلم کارلووی‌واری ۲۰۱۹، جشنواره‌ فیلم دوکلیزبو و ویرجینیا ۲۰۱۹

یاد درختان

۹۴ دقیقه، فرانسه، سودان، آلمان، جمهوری چاد، قطر، ۲۰۱۹

کارگردان: صهیب قسم‌الباری مصطفی

تهیه‌کننده: ماری بالدوچی

موضوع: ابراهیم، سلیمان، مانر و الطیب، فیلمسازانی ایده‌الیست و به شدت انسان‌دوست که بیش از ۴۵ سال با یکدیگر دوست بوده‌اند، پس از سال‌ها دوری و تبعید دوباره همدیگر را ملاقات می‌کنند تا به رویاهای‌ دیرینه‌شان حیاتی جدید ببخشند و سینما را در سودان به واقعیت تبدیل کنند. آنها مصمم هستند که ردی از مسیر خود باقی بگذارند و الهام‌بخش عشق به فیلم‌ها باشند. در خلال تصاویری که آفریدند، آنهایی که از دست دادند و آنهایی که هنوز چیزی جز یک آرزو نیستند، چهره‌ی کشورشان ظهور می‌کند...

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ۲۰۱۹، جایزه‌ مستند بخش پانوراما و جایزه منتخب تماشاگران، جشنواره‌ فیلم کارتاخنا ۲۰۱۹، جشنواره‌ فیلم استانبول ۲۰۱۹

روح پیتر سلرز

۹۳ دقیقه، قبرس، ۲۰۱۸

کارگردان: پیتر مداک

تهیه‌کننده: پول یاکووو

موضوع: روح پیتر سلرز، مستند بلندی است که توسط پیتر مداک کارگردانی شده و قصه‌ی فیلم هالیوودی ناموفق قرن هفدهمی‌ این بازیگر بریتانیایی در سبک کمدی دزد دریایی را روایت می‌کند که در ۱۹۷۳ و در کشور قبرس فیلم‌برداری شده و پیتر سلرز و اسپایک میلیگان در آن به ایفای نقش پرداخته‌اند.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره مستند NYC، 2018، جشنواره‌ فیلم رین‌دنس، ۲۰۱۸، جشنواره‌ فیلم بورلی‌هیلز، بهترین مستند

توقف‌ناپذیر: شان اسکالی و هنر همه چیز

۸۹ دقیقه،‌ انگلستان، ۲۰۱۹

کارگردان: نیک ویلینگ

تهیه‌کننده: کیسمت فیلمز

موضوع: مرور یک سال از زندگی خارق‌العاده‌ی نقاش انتزاعی «شان اسکالی» یکی از ثروتمندترین هنرمندان بریتانیا که در وطن خود کمتر شناخته شده، اما در بیرون از مرزهای بریتانیا یک سوپراستار است. او دور دنیا از واشنگتن تا سن‌پترزبورگ، مکزیکوسیتی و برلین سفر می‌کند تا ۱۲ نمایشگاه مختلف از آثارش را در مشهورترین موزه‌های دنیا افتتاح کند؛ سفری که با نمایشی عظیم در موزه‌ی ملی میدان ترافالگار به اوج می‌رسد.

جشنواره‌ها و جوایز: دوسالانه‌ی ونیز

آنچه ناتمام گذاشتیم

۷۲ دقیقه، ایالات متحده‌ آمریکا،‌ افغانستان، قطر، ‌۲۰۱۹

کارگردان: مریم غنی

تهیه‌کننده: مریم غنی، آلیسا نامیاس، آینا فیلمز، ایندکسیکال فیلمز

موضوع: «آنچه ناتمام گذاشتیم» درباره‌ی پنج فیلم ناتمام است که بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۲ در پس‌زمینه‌ای از رژیم‌های کمونیستی که در افغانستان به قدرت رسیدند، ساخته شده‌اند. صحنه‌هایی از این فیلم‌ها که برخی از آنها بعدها و در آثار دیگری به کار گرفته ‌شده‌اند، به همراه تصاویری از لوکیشن‌های کنونی‌شان و تفسیر فیلمسازان و بازیگرانی که در روند ساخت آن مشارکت داشته‌اند، با یکدیگر تدوین شده و به ما اجازه می‌دهد تا با فیلم‌های اکشن و درام‌های عاشقانه‌ای همراه شویم که حول تاریخ و تعارض‌های محلی می‌چرخند.

جشنواره‌ها و جوایز: جشنواره‌ بین‌المللی فیلم برلین، ۲۰۱۹

 سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت در  روزهای 18 تا 25 آذرماه 1398 به دبیری «محمد حمیدی‌مقدم» در پردیس سینمایی چارسو شهر تهران برگزار خواهد شد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: جشنواره سینما حقیقت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۸۶۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حمید سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزای علم و فناوری آنا، پژمان مظاهری‌پور مستندساز گفت: جای حمید سهیلی در میان ما خالی است و نامش همیشه جاودان خواهد بود. او آثار ماندگاری را از خود باقی گذاشت. سهیلی فعالیت حرفه‌ای خود را با سمت مدیر تدارکات و مدیر تولید در سریال «آتش بدون دود» به کارگردانی زنده‌یاد نادر ابراهیمی آغاز کرد. او سپس پژوهش‌های مرتبط با ایران شناسی را در موسسه ایران پژوه که توسط آقای ابراهیمی اداره می‌شد آغاز کرد.

وی ادامه داد: در این گروه سهیلی با محمدرضا مقدسیان و عزیزالله حاجی مشهدی کار می‌کرد. آنها کار پژوهشی مجموعه «سیاحت ایران» که قرار بود داریوش مهرجویی آن را تهیه و کارگردانی کند را انجام می‌دادند.

مظاهری‌پور خاطرنشان کرد: یک قسمت از این مجموعه که درباره «قلعه الموت» است به تولید رسد، اما از نگاتیو‌های آن اطلاعی در دست نیست. حمید سهیلی تصایری به صورت هشت میلیمتری از روز‌های تولید آن بخش را در اختیار داشت و تعلق خاطر او به مستند سازی در اینجا مشخص می‌شود. او اولین فیلم مستند خود را در مجموعه «سفر‌های دور و دراز هامی و کامی» تجربه می‌کند که در ارتباط با مراحل استخراج ذغال سنگ است.

آثار سهیلی اسناد تاریخی معتبری به شمار می‌روند

مظاهری‌پورهمچنین گفت: او پس از انقلاب اولین مجموعه مستند خود با نام «دست آفریده‌ها» را ساخت که در اتباط با کارگاه‌های صنایع دستی است. سهیلی فردی بسیار دقیق و منظبتی بود و در ساخت آثار خود با پژوهشگران طراز اول هر رشته مشورت می‌کرد. سال ۵۸ شش فیلم درباره تاریخ خط ساخت و به سراغ دکتر مهرداد بهار از اسطوره شناسان مطرح رفت. این مجموعه دارای یکی از مصاحبه‌های مهم بهار است. او در «مرگ یزدگرد» به عنوان مدیر تدارکات و تولید با بهرام بیضایی نیز همکاری کرد و سپس مجموعه «به سوی سیمرغ» را در قالب ۱۲ فیلم کار کرد که مربوط به تاریخ نقاشی ایران است و آیدین آغداشلو در اثر همراه او بوده است.

این فیلمساز سینمای مستند اقرود: سهیلی از سال ۶۲ تا ۷۰ مجموعه «معماری ایرانی» را کارگردانی کرده است که پژوهشگر اصلی آن نیز خودش بوده است. حمید سهیلی فردی بسیار متواضع بود به همین دلیل فیلم‌های او تیتراژ ندارند.

وی با بیان اینکه مجموعه «معماری ایرانی» در استودیو گلستان ساخته شده که متعلق به شبکه یک تلویزیون است، بیان داشت: سهیلی در این اثر نیز از کارشناسان مطرحی استفاده می‌کند که در معماری ایران افرادی معتبری هستند. محمد کریم پیرنیا و دکتر اسکندر مختاری که در این برنامه حضور دارد از جمله این افراد بودند.

وی ادامه داد: سهیلی در این مجموعه به بافت‌های شهر‌های ایران می‌پردازد و کار بسیار سنگین و پیچیده‌ای را صورت می‌دهد. او سی و سه فیلم در این مجموعه تولید می‌کند که هر یک در حکم یک سند معتبر است. گفتار ماندگار متن فیلم را آقای میرفخرایی خوانده‌اند که این موضوع نیز از ویژگی‌های این مجموعه به حساب می‌آید. مستند «مرمت آثار باستانی» دارای پشتوانه معتبر پژوهشی است. حمید سهیلی فردی بسیار متعهد، امانت‌دار و اخلاق محور بود و جوایزی را که برای فیلم‌های خود دریافت می‌کرد، به نهاد حامی فیلم‌هایش تقدیم می‌کرد. او ۱۰۴ فیلم ساخته است که در تاریخ سینمای مستند ایران ماندگار است.

مظاهری پور همچنین گفت: سهیلی دارای نشان درجه دو هنری بود، اما لیاقت او بسیار بالاتر از دریافت نشان درجه یک بود.

حمید سهیلی؛ شخصیتی استثنایی در سینمای مستند

در ادامه این نشست دکتر اسکندر مختاری از اساتید حوزه معماری و مرمت نیز گفت: حمید سهیلی یک انسان استثنایی بود، چراکه همواره به دانش اندوزی می‌پرداخت و همچنین خودش و جامعه را جدی می‌گرفت و از فرصت‌های پیش آمده برای خود استفاده می‌کرد. من در جریان فیلم‌های «معماری ایرانی» با او آشنا شدم. او پیش از ساخت هر فیلم مطالعات زیادی انجام می‌داد. به همین دلیل یک کتابخانه شخصی مختص به خود داشت.

وی ادامه داد: سهیلی اعتقاد داشت که تفاوت میان کارشناسان و فیلمساز این بود که یک کارشناس به صورت تصویری به موضوع نگاه نمی‌کند و به همین دلیل نحوه نگاه او با ما تفاوت داشت. او خود نسبت به هر موضوع اشراف داشت و مصاحبه شونده زمانی که مقابل او قرار می‌گرفت متوجه این موضوع می‌شد.

مختاری با بیان اینکه سهیلی عالم را از عالم نما تشخیص می‌داد، ادامه داد: پس از ساخت فیلم، زمانی که صحبت‌های ما را می‌شنید، اگر از موضوعی در اثر خود نمی‌توانست دفاع کند، آن را تغییر می‌داد و اصلاح می‌کرد. او نریشن بیشتر مجموعه «معماری ایرانی» را خودش نوشت و من نیز در چند قسمت او را همراهی کردم. نکته مهم این است که سهیلی در نریشن و موسیقی به دنبال تاثیر عاطفی بر مخاطب نبود. من معتقدم اگر سهیلی فردی دانشگاهی در اروپا بود، به عنوان یکی از مهم‌ترین افرادی که در راستای پیشرفت‌های علمی کشور خود گام برداشته بود شناخته می‌شد.

وی ادامه داد: دوره‌های تاریخی هنر ایرانی که سهیلی در آثار خود به تصویر کشیده است، در حکم یک دایره‌المعارف جامع است. این فرد استثنایی معایبی هم داشت و آن اینکه خود و همکارانش را در تیتراژ فیلم معرفی نمی‌کرد. او تمام راش‌های استفاده نشده خود را به مرکز اسناد میراث فرهنگی تحویل داد که امروزه از اسناد تاریخی مهم به شمار می‌روند. مجموعه «مرمت آثار باستانی» امروزه بخشی از تاریخ معماری است.

در ادامه مظاهری‌پور درباره اهمیت گفتار متن در سینمای مستند نیز گفت: او در نوشتن متن بسیار دقیق بود و این کار را با حضور کارشناسان پیش می‌برد. او معتقد بود برخی از گفتار‌های متن مجموعه «معماری ایرانی» برای مخاطب حوصله سربر است و از من می‌خواست در آثارم رویه دیگری را پیش بگیرم. او عقیده داشت باید نریشن دارای وجهی قصه گو باشد تا بتواند توجه مخاطب را به خود جلب کند. میرفخرایی نیز تنها یک گوینده نبود بلکه فردی دانشمند، مولف و آشنا با علم بود.

مظاهری پور با اشاره به اینکه مستند «مرمت آثار باستانی» به صورت شانزده میلیمتری ساخته شده است، افزود: در زمانی که سهیلی با تلویزیون کار می‌کرد، نظام تهیه کنندگی وجود داشت و او نمی‌توانست راش‌ها را با خود داشته باشد و آنها بعد از قطع نگاتیو در آرشیو سازمان صدا و سیما نگه‌داری شدند او با هوشمندی بخشی از موارد فیزیکی باقی مانده از آثار خود را به سازمان میراث فرهنگی تقدیم کرد.

سهیلی خود را سرباز سینما می‌دانست

در ادامه این برنامه ارد عطارپور مستندساز شاخص سینمای ایران که از افراد نزدیک به حمید سهیلی به شمار می‌رفت درباره او گفت: سهیلی فردی بسیار متواضع بود و من کسی را مانند او در سینمای ایران ندیدم. او خود را سرباز سینما می‌دانست و اگر از او کمکی می‌خواستید امکان نداشت از انجام آن دریغ کند. حتی اگر در حوزه‌ای اطلاعات کافی نداشت به مطالعه می‌پرداخت و آن را در اختیار سوال شونده قرار می‌داد.
وی ادامه داد: خط تولید فیلم مستند درباره تاریخ معماری ایران، تحت تاثیر فعالیت‌های حمید سهیلی است و افراد دیگری نیز از او الگوبرداری کرده‌اند. سهیلی زمانی به ساخت آثار مرتبط با تاریخ ایران مبادرت ورزید که آن زمان این اتفاق در کانون توجه نبود.

عطارپور خاطرنشان کرد: او با پافشاری کار خود را پیش می‌برد چراکه علاقه زیادی به وطن خود داشت. فیلم «مرمت آثار باستانی» دارای دقت، جزئیات و دکوپاژی دقیق و برجسته است و توضیحات کاملی دارد. همچنین دارای پلان‌هایی بسته و تعلیقی جذاب است. این مجموعه به یونسکو عرضه شد و در آنجا به عنوان یک سند دیداری و شنیداری به ثبت رسید و افرادی در خارج از کشور نیز متوجه این گنجینه ارزشمند باقی مانده از او شدند.

وی بیان داشت: من در ماه‌های آخر عمر حمید سهیلی از او خواستم تا طرحی را برای ساخت ارائه دهد و جالب است تمام موضوعاتی را که در دست داشت درباره ایران بود.

برنامه «شب‌های مستند» با مشارکت انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند در موزه سینما برگزار می‌شود.

انتهای پیام/