به نقل از «مهر»

برنامه موشکی ایران ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ نیست

تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۹۵۹۷۸

خبرگزاری مهر- گروه بین الملل: سه کشور اروپایی فرانسه، آلمان و انگلیس در نامه‌ای به «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل، آن چه را که «توسعه موشک‌های بالستیک با توان حمل کلاهک هسته‌ای ایران» خواندند را بر خلاف قطعنامه شورای امنیت عنوان کردند.

سه کشور اروپایی در نامه خود که در میان اعضای شورای امنیت منتشر شده، از دبیر کل سازمان ملل خواسته‌اند تا در گزارش بعدی خود، شورای امنیت را از این موضوع مطلع کند که فعالیت‌های موشک بالستیک ایران ناسازگار با قطعنامه‌ای است که در سال ۲۰۱۵ توافق هسته‌ای ایران را تائید کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«برایان هوک» رئیس گروه اقدام ایران در وزارت خارجه آمریکا نیز در واکنش به اقدام اخیر سه کشور اروپایی در ارسال یک نامه ضدایرانی به دبیرکل سازمان ملل گفت: ما می‌خواهیم جلوی توسعه برنامه موشکی ایران را بگیریم.

«اسرائیل کاتز»، وزیرخارجه اسرائیل نیز در واکنش به این نامه مدعی شده است که ایران در حال ساخت موشک‌های قادر به حمل کلاهک اتمی است که این اقدام نقض توافق هسته‌ای است.

وزیرخارجه اسرائیل با حیاتی عنوان کردن زمان فعلی، مدعی شده است: لازم است تا گام بعدی که یک تهدید نظامی موثر است از سوی یک ائتلاف عربی غربی برای بازداشتن ستیزه جویی ایران باشد که توسط آمریکا رهبری شود.

در این راستا خبرنگار مهر گفتگویی با «مارک فینو» دیپلمات فرانسوی و محقق حوزه‌های تروریسم، خاورمیانه، کنترل تسلیحات، امنیت اروپا، حقوق بشر تنظیم نموده که در ادامه می آید.

«مارک فینو» دیپلمات سابق فرانسوی که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳ در «مرکز سیاست امنیتی ژنو» (GCSP) فعالیت کرده است، اکنون یک عضو اجرایی این سازمان است. وی در حال حاضر فعالیت‌های مربوط به گسترش تسلیحات را رهبری می‌کند. وی سخنگوی پیشین وزارت خارجه فرانسه بوده است.

*سه کشور اروپایی عضو برجام با ارسال نامه‌ای به «آنتونیو گوترش»، مدعی شدند که برخی از مدل‌های موشک‌های بالستیک ایران با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل که توافق هسته‌ای با ایران را تأیید کرده، «ناهمخوان» است. ادعای عدم همخوانی موشک‌های ایران با قطعنامه در حالی مطرح می‌شود که در قطعنامه ۲۲۳۱ از ایران «خواسته» شده که روی موشک‌هایی که «برای داشتن توانمندی حمل کلاهک اتمی طراحی شده‌اند»، کار نکند. ارزیابی شما از این نامه چیست؟ و آیا در نشست شورای امنیت در این خصوص ممکن است رأیی علیه ایران صادر شود؟

مفاد مربوط به برنامه موشکی بالستیک ایران بخشی از قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل است که برجام را تأیید می کند اما بخشی از خود برجام نیست. شورای امنیت می تواند به لحاظ نظری قطعنامه ای در مورد مقررات برنامه موشکی ایران تنظیم و تصویب کند اما در حقیقت هیچ توافقی بین اعضای دائم شورای امنیت وجود نداردکه ایران مطابق قطعنامه ۲۲۳۱ عمل نکرده است.

نامه سه کشور اروپایی مسئله مهمی را مطرح می کند اما اگر تنها به دنبال فشار آوردن به ایران باشد و فرصتی برای بحث و گفتگو در مورد این موضوع بر اساس دیدگاه و چارچوب منطقه ای فراهم نکند، قطعا ناکام می ماند.

*این اقدام اروپا در حالی است که پیش از این نیز اروپا در واکنش به کاهش تعهدات برجامی، ایران را تهدید به بررسی مکانیسم ماشه کرده بود. چرا در کنار تهدید به بررسی مکانیسم ماشه، بحث موشکی ایران را هم مطرح کرده اند؟

به نظر می رسد این ابتکار عمل برای اعمال فشار بر ایران جهت پذیرش دامنه وسیع تری از مذاکرات، فراتر از برنامه هسته ای این کشور به امید دستیابی به توافق جدیدی که توسط ایالات متحده قابل قبول باشد، در نظر گرفته شده است. اما بعید به نظر می رسد که موفق شود مگر اینکه ایران بتواند از چنین توافق نامه گسترده تری سود برد.

*این دو اقدام اروپا در حالی است که اروپا به تعهدات خود در قبال ایران ذیل برجام عمل نکرد و کاهش تعهدات برجامی از سوی ایران هم واکنشی به انفعال کشورهای اروپایی بوده است.  طرح موضوع موشکی چه آثاری بر برجام خواهد گذاشت؟

این مسئله به طور واضح از خروج ایالات متحده امریکا از برجام  به دلیل نقض خود توافق نامه و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ناشی می شود. تصمیمات ایران برای کاهش اجرای تعهدات خود با روح برجام  براساس اصل مقابله به مثل (عمل متقابل) سازگار است.

اما کاهش تعهدات توسط دولت ایران خطر فروپاشی کل توافق را افزایش می دهد. اروپایی ها سعی کردند تأثیر تحریم های آمریکا بر ایران را کاهش دهند، اما تلاشهای آنها توسط بوروکراسی و نفوذ محدود آنها بر شرکتهای اروپایی که توسط تحریم های آمریکا از تجارت با ایران منع می شوند، محدود شده است.

*در قطعنامه ۲۲۳۱ از عبارت «خواستار»  (call on) استفاده شده است که دارای الزام حقوقی نیست. بر این اساس در حالیکه بر اساس استدلال مطرح شده توسط اروپا، ایران دارای مدلهایی از موشک است که قابلیت حمل کلاهک هسته ای دارد اما هیچ نهاد حقوقی برای بررسی «حقوقی» برنامه موشکی کشورها وجود ندارد. یعنی اینکه توان موشکی یک کشور دارای ابعاد دفاعی است یا تهاجمی و یا قابلیت حمل کلاهک هسته ای، معیار حقوقی مشخصی در نظام بین الملل وجود ندارد. ارزیابی شما چیست؟

واقعاً تأسف آور است که چارچوب کنترل تسلیحات بین المللی در مورد موشک ها بسیار ضعیف است: در این زمینه فقط دو معاهده جهانی وجود دارد، رژیم کنترل فناوری موشکی (MTCR) و معاهده لاهه در مورد جلوگیری از گسترش موشک های بالستیک (HCoC) که مجموعه ای داوطلبانه از اقدامات شفاف سازی و اعتمادسازی هستند.

در مورد خاورمیانه ابزار تحویل سلاح های کشتار جمعی بخشی از دستورالعمل منطقه عاری از تسلیحات کشتار جمعی است، اما بحث در مورد این پروژه تاکنون پیشرفت زیادی نداشته است.

*ایران موشک قاره پیما ندارد و برد موشک‌هایش نیز نهایتاً ۲ هزار کیلومتر است با وجود این اسرائیل هم بمب اتمی دارد و هم موشک‌هایی دارد که بُرد آنها به مراتب بیشتر از موشک‌های ایران است و عربستان نیز برنامه موشکی پیشرفته ای دارد که اخیرا ابعاد جدیدی از آن رسانه ای شده است با این حساب، طبق چه استدلالی ایران حق موازنه قوای موشکی را ندارد و اگر از ایران خواسته می‌شود برنامه موشکی خود را محدود کند همین خواسته باید از کشورهای اطراف ایران نیز صورت گیرد. ارزیابی شما چیست؟

در حقیقت در خاورمیانه چندین کشور دارای قابلیت موشکی گسترده ای هستند که نتیجه ادراک تهدیداتی است که اغلب توسط کشورهای سازنده تسلیحات تحریک می شوند. به همین دلیل تنها روش مؤثر برای مقابله با این موضوع  اقدام درون چارچوب منطقه است.

با همکاری سایر کارشناسان، سازمان من پیشنهادات خود را برای یک سری اقدامات ارائه داده است (مانند محدودیت دامنه و  برد موشک ها و ممنوعیت نقل و انتقال آنها) که می تواند توسط دولتهای کلیدی منطقه به عنوان اولین گام در جهت ایجاد یک منطقه عاری از سلاح های کشتار جمعی  پذیرفته شود.

کد خبر 4790631

منبع: مهر

کلیدواژه: اروپا برجام ایالات متحده آمریکا عراق رژیم صهیونیستی ایران سوریه ناتو دونالد ترامپ روسیه فلسطین ترکیه فرانسه لبنان عربستان سعودی انگلیس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۹۵۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سامانه پدافند اس-۵۰۰؛ علیه موشک‌های هایپرسونیک عمل می‌کند؟!

وزیر دفاع روسیه از مجهز شدن نیرو‌های مسلح این کشور به سامانه دفاع ضدموشکی اس-۵۰۰ تا پایان امسال خبر داد. به این بهانه نگاهی داریم به تاریخچه و قابلیت‌های این سامانه پدافندی که ادعا می‌شود می‌تواند موشک‌های هایپرسونیک را نیز رهگیری کند.

به گزارش خبرآنلاین، «سرگئی شویگو» وزیر دفاع روسیه اعلام کرد که نیرو‌های مسلح روسیه در سال جاری، اولین محموله از سامانه موشکی پدافند هوایی نسل بعدی اس-۵۰۰ را دریافت خواهند کرد. اعلامیه وزیر دفاع روسیه که از سوی خبرگزاری دولتی TASS گزارش شده، نشان‌دهنده پیشرفت قابل‌توجهی در توانایی‌های نظامی روسیه است.

شویگو تصریح کرده است که سامانه اس-۵۰۰ در دو نوع تحویل می‌شود: سامانه‌های موشکی دوربرد دفاع هوایی و مجتمع‌های دفاع ضد موشکی. علاوه بر این، برنامه‌ریزی‌های گسترده‌ای برای تأمین سامانه‌های دفاعی دیگر ازجمله سامانه‌های موشکی پدافند هوایی S-۴۰۰ و S-۳۰۰ V ۴، سامانه‌های موشکی Buk-M ۳ و Tor-M ۲ U و ایستگاه‌های راداری نسل بعدی در دست اجرا است.

تاریخچه اس-۵۰۰

سامانه پدافند S-۵۰۰ که به سیستم دفاع هوایی پرومتئوس معروف است، در شرکت دفاع هوایی و فضایی Almaz-Antey توسعه پیدا کرده و برای خنثی کردن طیف گسترده‌ای از تهدیدات ناشی از فناوری‌های هوافضای فعلی و آینده در ارتفاعات و سرعت‌های مختلف طراحی شده است.

توسعه اس-۵۰۰ از سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) و به دنبال استقرار موفق سامانه اس-۴۰۰ روسیه آغاز شد. طراحی این سامانه، نخست در سال ۲۰۱۱ تکمیل شد، اما تولید پیوسته آن با تأخیر‌های متعددی همراه بوده به‌طوری‌که بر اساس آخرین پیش‌بینی‌ها، تولید منظم و پیوسته آن از سال ۲۰۲۵ آغاز خواهد شد.

اس-۵۰۰ قرار است که بازی پدافند را تغییر دهد؛ چراکه بنا به اعلام مقامات رسمی روسیه، این سامانه می‌تواند با هواپیما‌های نسل پنجم (پنهان‌کار و رادارگریز)، ماهواره‌های مدار پایین و طیفی از تهدیدات موشکی مقابله کند. البته سامانه اس-۵۰۰ آزمایش‌های سختی را برای تأیید قابلیت‌های خود انجام داده است.

در ماه مه ۲۰۱۸ (اردیبهشت ۱۳۹۷)، روسیه اعلام کرد که «طولانی‌ترین آزمایش موشکی زمین به هوای جهان» را انجام داده و با هدف قرار دادن موفق هدفی در فاصله نزدیک به ۴۸۲ کیلومتر، توان این سیستم را نشان داد. هم‌چنین در زمستان گذشته، گزارش‌هایی منتشر شد که S-۵۰۰ به طور مؤثر، اهداف هایپرسونیکی را ردیابی و رهگیری کرده است که انعطاف‌پذیری و مناسب بودن آن را در شرایط متغیر امنیتی برجسته‌تر می‌کند.

ویژگی‌های سامانه دفاع هوایی اس-۵۰۰ پرومتئوس

روسیه ادعا می‌کند که سامانه موشکی ضدهوایی اس-۵۰۰ توانایی مقابله مؤثری با طیف گسترده‌ای از تهدید‌های هوایی فعلی و آینده ناشی از دشمنان بالقوه در ارتفاع‌ها و سرعت‌های مختلف دارد.

یکی از ویژگی‌های برجسته این سیستم، توانایی ظاهری آن در خنثی کردن تهدیدات در ارتفاعات و سرعت‌های مختلف است. همچنین انعطاف‌پذیری بالای آن در برابر تداخل الکترونیکی، بقای آن را در سناریو‌های جنگی چالش‌برانگیز افزایش می‌دهد و از کارایی آن حتی در مواجهه با تاکتیک‌های پیچیده جنگ الکترونیکی اطمینان حاصل می‌کند.

اس-۵۰۰ که به‌عنوان جانشین سیستم‌های موشکی قدیمی A-۱۳۵ طراحی شده، قرار است مکمل سیستم‌های اس-۴۰۰ روسیه باشد و شبکه دفاعی جامعی را تشکیل دهد. هدف از استقرار آن، حفاظت از مراکز مهم اداری و صنعتی در روسیه و تقویت زیرساخت امنیت ملی در برابر تهدیدات هوابرد است.

سامانه S-۵۰۰ مانند اسلاف خود در زرادخانه دفاع هوایی روسیه، سازگاری را به‌عنوان ویژگی اصلی خود به نمایش می‌گذارد. این سامانه متناسب با تهدیدات، قادر به پرتاب انواع مختلفی از موشک‌ها و الزامات عملیاتی خاص است که تطبیق‌پذیری و کارایی آن را در مقابله با خطرات در حال تکامل هوایی افزایش می‌دهد.

بر اساس جزئیات منتشرشده در مرکز مطالعات بین‌المللی و استراتژیک، اس-۵۰۰ شامل چهار فروند موشک زمین به هوای دوربرد ۴۰ N ۶ M یا دو رهگیر ۷۷ N ۶ است که روی یک پرتابگر نصب شده‌اند. موشک‌های دوربرد ۴۰ N ۶ M تا ۴۰۰ کیلومتر برد مؤثر دارند، درحالی‌که رهگیر‌های سری ۷۷ N ۶ می‌توانند تا شعاع ۶۰۰ کیلومتری را پوشش دهند.

این سامانه از مجموعه راداری پیچیده‌ای بهره می‌برد که به ازای هر باتری از چهار وسیله نقلیه راداری تشکیل می‌شود. این مجموعه شامل رادار شناسایی ۹۱ N ۶ E (M) باند S، رادار شناسایی ۹۶ L ۶-TsP باند C، رادار درگیری چند حالته ۷۶ T ۶ و رادار درگیری ضد موشک بالستیک ۷۷ T ۶ است.

این سامانه‌های راداری پیشرفته به اس-۵۰۰ امکان می‌دهند تا اهداف بالستیک و هوابرد را در فواصل قابل‌توجهی شناسایی کند به‌طوری‌که شعاع شناسایی تا ۲۰۰۰ کیلومتر برای اهداف بالستیک و ۸۰۰ کیلومتر برای تهدیدات هوابرد گسترش می‌یابد. ارتفاع اوج پرواز موشک‌های رهگیر حدود ۱۸۵ کیلومتر اعلام شده است. سیستم اس-۵۰۰ می‌تواند طی ۳ تا ۴ ثانیه پس از شناسایی هدف، واکنش نشان دهد و هم‌زمان علیه ۱۰ هدف وارد عمل شود.

کرملین هم‌چنین ادعا کرده است که اس-۵۰۰، تنها سلاحی است که می‌تواند موشک‌های هایپرسونیک کینژال روسیه را رهگیری کند. موشک کینژال که از هوا پرتاب می‌شود، به دلیل سرعت‌های فراصوت (هایپرسونیک، بیشتر از ۵ ماخ) و مانورپذیری‌اش، چالش مهمی را علیه سیستم‌های دفاعی و پدافندی ایجاد می‌کند. در مقابل، اوکراینی‌ها مدعی شده‌اند که موشک‌های هایپرسونیک کینژال را با سامانه آمریکایی پاتریوت در جنگ جاری سرنگون کرده‌اند.

شایان ذکر است که هزینه هر سیستم اس-۵۰۰ در حال حاضر ۲٫۵ میلیارد دلار برآورد شده است.