استراماچونی اسیر سیاست داخلی؛تبعیض ورزشی یا اهمال سیاست خارجی!

عزیمت ناگهانی استراماچونی سرمربی موفق ایتالیایی استقلال تهران به کشورش،به طرفداران این تیم شوک وارد کرده است؛به ویژه اینکه این باشگاه پس از چند سال ناکامی در لیگ برتر فوتبال،در این فصل خود را به صدر جدول لیگ برتر تا رسانده و هواداران این تیم امیدوارند که پس از آخرین قهرمانی شان در سال 1391 در لیگ برتر فوتبال،یک بار دیگر در قله فوتبال ایران خود را نشان دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش«تابناک» در ایران،مساله استراماچونی صرفا یک پدیده فوتبالی یا ورزشی نیست؛نه بدان معنا که فوتبال در ایران پدیده ای اجتماعی مانند همه دنیا است؛که البته این هم هست؛اما بیشتر از آن فوتبال در ایران به سیاست به صورت مستقیم گره خورده و البته در سالیان اخیر و در سالهای اوج گیری تحریم ها به سیاست خارجی کشور هم راه پیدا کرده است.
طرفداران استقلال هم از این قاعده مستثنی نیستند؛تقریبا قریب به اتفاق آنان مشکلات تیم شان را پنج سال اخیر ورزشی و فوتبالی نمی دانند؛با این وجود همه این طرفداران در این مورد یکسان فکر می کنند.گروهی از طرفداران استقلال که خود درگیر فعالیت سیاسی و عموما از مخالفان و منتقدان دولت فعلی هستند؛مشکلات تیم شان را از حوزه فوتبال و ورزش به صورت کامل جدا می دانند و آن را کاملا به سیاست داخلی مرتبط می کنند؛آنها معتقدند ،این روزها در هر امری که اختیارش با اوست درصدد ایجاد نارضایتی در بین جامعه و به ویژه جوانان است و مساله استقلال را بخشی از یک پروژه بزرگتر می دانند؛به ویژه که آنان معتقدند دولت با اعمال فشار به حاکمیت در عدم توانایی پرداخت حقوق مربیان تیم های استقلال،پرسپولیس و حتی تیم ملی،می خواهد تایید لوایح مربوط به اف ای تی اف را که در مجمع تشخیص معطل مانده است را بگیرد؛در این تحلیل،مشکلات موجود درمورد مربیان استقلال و تیم ملی به زودی به پرسپولیس هم سرایت خواهد کرد؛آنان همه این امور را در درون پروژه بزرگتری که همانا نارضایتی سازی برای اعمال فشار برای انجام مذاکرات است،تعریف می کنند.
عده دیگری که عمدتا هوادار ورزشی غیر سیاسی هستند؛مشکلات تیم را به وزارت ورزش و شخص وزیر ورزش مرتبط می دانند و معتقدند که در طول این سالها بین دو تیم پایتخت تبعیض قائل شده اند و این تبعیض ها را در سه حوزه انتخاب مدیر عامل و هیات مدیره،انتخاب مربی و همچنین پرداخت حقوق مربیان و بازیکنان تیم می دانند؛این نگاه که غیر سیاسی تر هم هست در بین اکثریت هواداران استقلال غلبه دارد.
این هر کدام از این دو رویکرد صحت دارد یا ندارد یا اینکه می توان با استفاده از فکت هایی این هر دو ادعا را به چالش کشید،بحث دیگری است که اینجا مجال آن نیست؛آنچه که روشن است قریب به اتفاق طرفداران استقلال مشکلات این تیم را فنی و یا ورزشی نمی دانند و شاید لازم بود خیلی پیشتر از این،این رویکردها شنیده می شد و برای حل آن کاری صورت می گرفت؛نمی توان به جهت گیری افکار عمومی بی اعتنا بود با این فرض که آنان از حقیقتی که ممکن است باشد ناآگاهند یا مطلع نیستند.
نگاه سومی در ادامه رویکرد دوم هم در بین طرفداران استقلال وجود دارد که پای سیاست خارجی کشور را به مساله استقلال باز می کند و آن هم عدم پیگیری مسائل استقلال در سطح کلان کشور و به ویژه در وزارت امور خارجه،نسبت به پیگیری مسائل باشگاه استقلال است؛شاید یکی از دلایل به وجود آمدن این نگاه دخالت یکی از معاونان وزارت امور خارجه در مساله برانکو و مساله مشکلات طارمی در ترکیه است؛به همین خاطر هم گویا معاون وزیر خارجه در مساله استراماچونی ورود کرده و با سفرای هر دو کشور برای بازگشت استراماچونی از ایتالیا به ایران رایزنی کرده است.نکته جالب در این میان توقع طرفداران استقلال برای ورود قدرتمندتر وزارت خارجه در مساله استراماچونی است،اما در این میان حمیدرضا آصفی که خود زمانی سخنگوی وزارت امور خارجه و همچنین عضو هیات مدیر باشگاه استقلال بود،دخالت وزارت خارجه را بی مورد می داند و آن را در شان وزارت امور خارجه نمی داند.   فارغ از درستی یا نادرستی این هر سه تحلیل،در این نکته تردیدی نیست که عملکرد مسئولان ورزشی در انتخاب مربیان استقلال،پرسپولیس و تیم ملی،نوعی نارضایتی را در بین علاقه مندان فوتبال ایجاد کرده که این نارضایتی آسیب جبران ناپذیری را به سرمایه اجتماعی کشور زده است. در زمانه ای که به دلیل تحریم های آمریکا که می توان آن را تروریسم اقتصادی نامید،آسیب هایی در حوزه های مختلف به مردم تحمیل شده، سوءتدبیر ها و عدم فهم مردم و به ویژه درک جوانان به ویژه در حوزه هایی که با روحیه و احساسات آنان همراه است،آسیب های تحریم را دو چندان خواهد کرد.شرایط به گونه ای است که نمی توان از مردم غفلت کرد؛این بدان معنا است که دیگر مسئولان نمی توانند در اتاق های دربسته نشسته و دستور دهند و امضا کنند؛این دوره،زمانه به میان مردم آمدن است؛برای فهم مردم و برای درک آنان و برای حفظ آنان.

منبع: تابناک

کلیدواژه: انتخابات مجلس یازدهم آنفولانزا استان تهران جنوبی بودجه 99 شهاب منصوری عبدالحمید ریگی استعفای استراماچونی لیلا واثقی پایتخت 6 امیرحسین فتحی استراماچونی استقلال وزارت ورزش پرسپولیس وزارت خارجه انتخابات مجلس یازدهم آنفولانزا استان تهران جنوبی بودجه 99 شهاب منصوری عبدالحمید ریگی استعفای استراماچونی لیلا واثقی پایتخت 6 امیرحسین فتحی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۵۶۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ریشه‌یابی خشونت‌های فیزیکی و کلامی/ جریمه بدون آموزش تاثیری ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، ورزش فوتبال به دلیل محبوبیتی که در سراسر جهان و همچنین در ایران دارد بسیار مورد توجه است و این رشته ورزشی به دلیل پوشش رسانه‌ای گسترده و همچنین حضور تماشاگران و هواداران متعدد در ورزشگاه می‌تواند فرهنگ غالب کشور را منعکس کند.

فرهنگ فوتبال در کشور ما بازیگران مهمی دارد و چهره‌های مطرح ورزشی و بازیکنان شناخته شده‌ای که در تیم‌های بزرگ حضور دارند از جمله بازیگران تأثیرگذاری هستند که می‌توانند نقش مهمی در فرهنگ فوتبال کشور ایفا کنند.

دکتر معصومه کلاته سیفری استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه فرهنگ و جامعه شناسی ورزش در گفت و گو با خبرنگار مهر، به بررسی مساله «فرهنگ فوتبال» و «فرهنگ هواداری» در ایران پرداخت و «آموزش» را مهم‌ترین رکن در اصلاح ناهنجاری‌های موجود در فوتبال دانست بر این نکته تاکید کرد که جریمه به تنهایی نمی‌تواند نقش مؤثری در بهبود رفتارهای حاکم در فوتبال ایران داشته باشد.

خشونت یک چرخه بی پایان است

دکتر معصومه کلاته سیفری در ابتدا به عواملی که می‌تواند به بروز خشونت در ورزشگاه منجر شود اشاره کرد و بر فراگیر بودن این امر در سراسر جهان تاکید کرد و گفت: مساله خشونت تماشاگران مختص به فوتبال ایران نیست در کشورهای اروپایی و همچنین با شدت بیشتری در کشورهای آمریکای جنوبی قابل مشاهده است. در ایران هم شاهدیم که برخی مسابقات که حساسیت زیادی دارد به خشونت منتهی شود. این خشونت‌ها شامل خشونت کلامی، فیزیکی و اجتماعی است که نسبت به کسانی چون دیگر هواداران، داوران، بازیکنان یا عوامل برگزار کننده رخ می‌دهد. این خشونت‌ها که هر از گاهی در فوتبال اروپا و با شدت بیشتر در آمریکای جنوبی شاهد آن هستیم به دلیل «اصل رقابت» و تلاش برای «برتری جویی» و «تعصبات» رخ می‌دهد.

این استاد دانشگاه گفت: هوادارها بخش مهمی از این ورزش هستند که موجب گرم‌تر شدن تنور مسابقات می‌شوند. اما این رقابت‌ها وقتی رنگ و بوی مالی بیشتری به خود می‌گیرد خشونت‌ها هم افزایش پیدا می‌کند. برای نمونه در یک مسابقه بزرگی که در سراسر دنیا پخش می‌شود و شرط بندی‌های گسترده‌ای روی آن صورت می‌گیرد هر جزئی از این مسابقه اهمیت ویژه ای پیدا می‌کند و بر رفتار تماشاگران اثر می‌گذارد. به این ترتیب خشونت و حساسیت مسابقه ارتباط مستقیمی با هم دارند.

وی ادامه داد: اگر خشونت‌هایی که در سکوها رخ می‌دهد کنترل نشود قابل تکثیر است و می‌تواند به دیگر تماشاگران و حتی بازیکنان و مسؤولان مسابقه منتقل شود و در بدترین حالت، ممکن است به خانه و زندگی شخصی افراد هم تکثیر شود و چرخه‌ای از خشونت شکل بگیرد.

عوامل بروز خشونت در ورزشگاه

وی گفت: از دلایل بروز این خشونت‌ها می‌توان عوامل متعددی را ذکر کرد که شامل درگیری‌های داخل زمین، عوامل برگزارکننده، فشارهای اقتصادی یا فشارهای اجتماعی است. فردی که برای گذراندن اوقات فراغت به ورزشگاه می‌آید و پول نسبتاً زیادی را هم برای خرید پرداخت می‌کند با این مساله مواجه می‌شود که امکانات خاصی چه از لحاظ رفاهی و چه از لحاظ بهداشتی در ورزشگاه برای او فراهم نشده است و اگر کیفیت بازی هم نتواند او را راضی کند پس با یک تجربه ناخوشایند و ناموفق روبرو شده است و همین مساله موجب می‌شود خشونت بروز کند.

خشونت هواداران نقطه آغازین مشخصی ندارد و نمی‌توان بخش مشخصی را عامل آن دانست و هر یک از عوامل بازی از جمله تماشاگران، داوران، بازیکنان، مربیان و عوامل بازی ممکن است با تصمیمات یا رفتار خود، خشونت را به دیگری منتقل کنند.

خشونت در ورزشگاه ایجاد نمی‌شود

دکتر کلاته سیفری ادامه داد: اما نباید این اشتباه را مرتکب شد که تصور کنیم خشونت تماشاگران در ورزشگاه ایجاد شده است. این خشونت در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است اما بخشی از خشونت جامعه است. این خشونت در جامعه وجود داشته است و در ورزشگاه فرصت بروز پیدا کرده است. اما مساله اینجاست که در جامعه کسی به دنبال کنکاش و جست و جوی خشونت نیست اما هنگامی که این خشونت از طریق دریچه تلویزیون مشاهده می‌شود گمان بر این است که ورزشگاه محل رویش خشونت بوده است. فرهنگ هواداری جزئی از فرهنگ جامعه است و خشونتی که در ورزشگاه رخ می‌دهد نمودی از خشونتی است که در جامعه وجود دارد.

تماشاگر باید تحت نظارت باشد

امروزه در تمامی بخش‌های جامعه سامانه‌هایی برای حوزه‌های مختلف طراحی شده است و مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانطور که افراد در بسیاری از بخش‌های جامعه تحت نظارت هستند و رفتار آنها کنترل می‌شود در ورزشگاه هم باید همین اتفاق بیفتد. اما بسیار قابل تأمل است که در ورزشگاه نظارتی بر عملکرد تماشاگران نیست و برخی از آنها آزادانه دست به هر کاری می‌زنند بدون آنکه تخلفی از آن‌ها ثبت شود. در کشوری مانند انگلیس تماشاگر می‌داند که ورودش به ورزشگاه و رفتارش تحت نظارت است و اگر مرتکب تخلفی شود با جریمه مواجه می‌شود. ضمن اینکه پیش از هر چیز، برای اصلاح فرهنگ و بهبود آن آموزش‌هایی ارائه شده است.

بسیار مهم است که رفتار تماشاگران در ورزشگاه ثبت شود و لیدرها به خوبی آموزش داده شوند و کنترل شوند.

‌سلبریتی‌های ورزشی باید آموزش ببینند

این استاد دانشگاه در ادامه به لزوم به‌کارگیری فرایندهایی برای اصلاح فرهنگ حاکم بر فوتبال تاکید کرد و معتقد است اعمال جریمه‌هایی همچون محرومیت از مسابقه و یا جریمه نقدی بدون آموزش کاملاً بی اثر است و صرفاً منبع درآمدی برای فدراسیون فوتبال است. آموزش بیش از جریمه اهمیت دارد.

دکتر کلاته سیفری بر این مساله تاکید کرد که بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان آموزش داد تا در مواقعی که تحت فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت‌آمیز از خود به نمایش نگذارند.

نقش رسانه در آموزش و اطلاع رسانی

وی در ادامه به نقش رسانه و تلویزیون در اصلاح این روند و ارائه آموزش‌ها تاکید کرد و گفت: تلویزیون ابزار بسیار مناسبی برای ارائه آموزش‌های مربوط به فرهنگ هواداری است. شاهدیم که در یک دیدار فوتبال که به صورت زنده پخش می‌شود بارها تبلیغات مختلفی نشان داده می‌شود اما اگر بخشی از این تبلیغات به مسائل آموزشی در خصوص نکات فرهنگی و آموزشی با هدف اصلاح و بهبود خشونت‌ها و پرخاش‌ها و نحوه رفتار صحیح در ورزشگاه چه از سوی تماشاگرها و چه از سوی بازیکنان اختصاص پیدا می‌کرد می‌توانست به ابزار بسیار مناسبی برای آموزش تبدیل شود.

مواردی مثل احترام بازیکن به هوادار، احترام هوادار به بازیکن یا کنترل هیجان و خشونت مواردی است که باید در صدا و سیما آموزش داده شود.

لزوم آموزش به مدیران، مربیان و بازیکنان

وی به حواشی پیش آمده در خصوص یکی از بازیکنان ملی پوش پرسپولیس و رفتارش با هواداران تیم اشاره کرد و گفت: این بازیکن پس از رفتاری که با تماشاگران تیمش انجام داد جریمه مالی شد در حالی که این مبلغ ممکن است برای او عدد قابل توجهی نباشد ضمن اینکه این مساله صرفاً یک درآمدزایی برای کمیته انضباطی است و ممکن است تأثیر در رفتارهای آینده این بازیکن نداشته باشد. برای مثال پس از اینکه چنین رفتاری را از خود به نمایش گذاشت در کدام کلاس آموزشی نشست و چه چیزی به او آموخته شد تا در آینده مرتکب چنین خشونت و پرخاشی نشود.

این استاد دانشگاه در پایان بر لزوم وجود آموزش برای تمام ارکان فوتبال تاکید کرد و گفت: مساله آموزش و اصلاح فرهنگ فوتبال مختص به تماشاگر و بازیکن نیست. در باشگاهی شاهد درگیری‌های پرخاشگرانه بین یک مدیر عالی ورزشی و یک چهره سرشناس ورزشی هستیم. همین مساله می‌تواند خشونت را به بازیکن و تماشاگر منتقل کند. وقتی بازیکن ملی پوش، مدیران رده بالا و سرمربیان سطح یک چنین خشونت‌هایی را از خود نشان می‌دهند کنترل این خشونت در تماشاگرها کار دشوارتری است.

اینکه خشونت و درگیری میان مدیر و سرمربی وجود دارد نشان از نبود آموزش کافی در این خصوص است. تبعات این مساله این است که این خشونت‌ها به جامعه کشیده می‌شود و تأثیر آن را روی سکوهای ورزشگاه می‌بینیم. وقتی در چنین سطحی از طرف مدیران رده بالا و چهره‌های شاخص ورزشی شاهد چنین خشونت‌هایی هستیم نمی‌توان از یک تماشاگر جوان انتظار زیادی داشت.

بررسی رفتار تک تک تماشاگران ممکن نیست اما از آنجا که خشونت یک چرخه است و بازیکنان و چهره‌های مطرح در این فرایند هم اثرگذار و هم اثرپذیر هستند باید به لحاظ فرهنگی مورد توجه قرار بگیرند. باید به بازیکنان، مربیان و مدیران آموزش داد تا در مواقعی که مورد فشار قرار می‌گیرند رفتارهای زشت یا خشونت آمیز از خود به نمایش نگذارند.

کد خبر 6043755