آیا دانشجویان بیشتر از دیگران میدانند؟
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۵۶۸۸۶
به گزارش همشهری آنلاین، بسیاری از ما تصور میکنیم که دانشجویان اطلاعات بیشتری در مورد مسائل سیاسی روز دارند یا حداقل انتظار داریم که اینگونه باشد، اما پژوهشهای انجام شده این تصور را تایید نمیکند. یادداشت «محمد عاملی» پژوهشگر مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران در روزنامه اعتماد را بخوانید:
زمانی هابرماس جنبش دانشجویی را در کنار دو جنبش اجتماعی دیگر(جنبش زنان و جنبش زیست محیطی) از جمله «عوامل حساسی» می دانست که به عنوان نیروی بازدارنده سلطه ، باعث تقویت زیست جهان (عرصه کنش های آزاد) خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جنبش دانشجویی در ایران نیز نقشی بیش و کم اینچنینی در جامعه ایفا کرده است. بعد از آشکار شدن نخستین نشانه های جنبش دانشجویی در دهه بیست، این جریان همیشه نقش نیروی مقاوم و بعضاً مبارز را در برابر حاکمیت ایفا کرده است. جنبش دانشجویی در ایران دوران پر فراز و نشیبی را در چند دهه گذشته از سر گذرانده است و تحولات آن را می توان تقارنی از تحولات سیاسی کلان در ایران دانست. به صورت کلی می توان برای جنبش دانشجویی در ایران لحظات و نقاط عطفی را متصور شد که با در کنار هم نهادن آن می توان تقویم کلی جنبش دانشجویی را در چند دهه اخیر نشان داد.
به آغاز سخن برگردیم. آیا آنچنان که هابرماس مدعی است جامعه دانشگاهی می تواند نقش «عوامل حساس و بازدارنده» را ایفا کند. آیا می توان جامعه دانشگاهی امروز را مقوم و محرک آگاهی بخشی دانست؟ پاسخ به این پرسش ها تا حدی در نتایج تحقیقاتی که در این حوزه صورت گرفته قابل پیگیریست. تحقیقاتی که بیانگر میزان آگاهی دانشجویان از مسایل سیاسی است.
نتایج موج اول پیمایش ملی «فرهنگ سیاسی مردم» که در سال ۱۳۸۴ صورت گرفته تا حد قابل توجهی آگاهی سیاسی دانشجویان را نشان می دهد. در یکی از سوالات که پرسیده شده است «می دانید چه نهادی مسئول بررسی تطبیق مصوبات مجلس شورای اسلامی با قانون اساسی و شرع اسلام است» ۶۱.۴ درصد پاسخ درست داده اند. در سوالی دیگر از دانشجویان پرسیده شده «وظیفه نظارت بر عملکرد رهبری بر عهده چه نهادی است؟» ۷۲.۱ درصد دانشجویان پاسخ درست داده اند.
در نتایج موج دوم پیمایش فرهنگ سیاسی مردم در سال ۹۷، پاسخ دانشجویان به این پرسش که «کدام نهاد مسئول بررسی و تطبیق مصوبات مجلس شورای اسلامی با قانون اساسی و شرع اسلام است؟» در ۳۷ درصد موارد پاسخ درست بوده است. اما ۲۴.۸ درصد دانشجویان پاسخ نادرست به آن داده اند و ۳۸.۲ درصد نیز اظهار بی اطلاعی کرده اند.
پاسخ دانشجویان به این سوال که «می دانید طبق قانون اساسی ایران، وظیفه نظارت برعملکرد رهبری برعهده چه نهادی است؟»۵۳.۹ درصد پاسخ درست، ۱۸.۳ درصد موارد نادرست بوده است. ۲۷.۷ درصد نیز گزینه نمی دانم را انتخاب کرده اند.
به نظر می رسد اطلاعات دانشجویان از صف بندی های مطبوعاتی جناح های سیاسی هم چندان زیاد نیست. به عنوان مثال وقتی از دانشجویان پرسیده شده «کدام یک از روزنامههای زیر به جناح اصلاحطلبان نزدیک است» فقط ۱۴.۳ درصد پاسخگویان روزنامه شرق را متعلق به جریان اصلاح طلبی می دانسته اند .۲۲.۶ درصد دانشجویان هم این گزاره را غلط و ۶۳.۱ درصد هم گزینه نمی دانم را انتخاب کرده اند.
در پاسخ به این پرسش که «کدام یک از شخصیتهای زیر متعلق به گروه اعتدالی در سیاست ایران است؟». ۳۳.۲ درصد پاسخ شان درست (حسن روحانی) بوده است.
بررسی مقایسه ای بین نسل های مختلف دانشجویی در دو موج انجام شده در سال ۱۳۸۴ و ۱۳۹۷ تفاوت چندانی را بین آن دو نشان نمیدهد اما مقایسه وضعیت سیاسی دانشجویان با دیگر اقشار مختلف (شاغلان، بازنشستگان و خانه دارها) می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد فرهنگ سیاسی دانشجویان به ما نشان بدهد. با در نظر گرفتن «شاخص آگاهی سیاسی» نتایج موج اول پیمایش فرهنگ سیاسی مردم ایران نشان می دهد میزان آگاهی دانشجویان ۲۱ درصد «زیاد» ارزیابی شده است.حال آنکه این رقم برای بازنشستگان ۲۶.۵،برای شاغلان ۲۲.۲ و برای بیکاران ۱۵.۳ و افراد خانه دار ۷.۴ درصد است. به عبارت دیگر جایگاه دانشجویان در یک رده بندی فرضی در رتبه سوم این دسته بندی قرار دارد. نتایج موج دوم در سال ۱۳۹۷ بیانگر وضعیتی مشابه سال ۱۳۸۴ است. در این پیمایش میزان آگاهی ۲۳.۲ درصد دانشجویان زیاد ارزیابی شده است. در حالیکه این رقم در مورد شاغلان ۲۴.۳،بازنشستگان ۲۲.۶ و در مورد افراد بیکار ۱۷.۷ و خانه دار ۸.۶ درصد بوده است. در واقع نتایج این پیمایش نشان می دهد آگاهی دانشجویان در رده دوم این دسته بندی(بعد از شاغلان) قرار دارد.
نتایج بدست آمده از این دو موج پیمایش این امکان را فراهم می کند که «شاخص آگاهی سیاسی دانشجویان» را با کل جامعه مقایسه کنیم. در سال ۱۳۸۴میزان آگاهی سیاسی ۱۶.۷ درصد جامعه زیاد برآورده شده است. در حالیکه این رقم برای دانشجویان در این سال ۲۱درصد بوده است. رقمی که با انتظارات جامعه دانشجویی چندان سازگار نیست. آمار بدست آمده در پیمایش سال ۱۳۹۷ هم بیانگر نتایجی کم و بیش مشابه سال ۱۳۸۴ است. در این پیمایش آگاهی سیاسی ۱۸.۱ درصد کل مردم زیاد است و همین آمار در مورد دانشجویان ۲۳.۲ درصد است. به تعبیری آگاهی سیاسی دانشجویان هم چندان تفاوتی با کل مردم ندارد.
نتایج این دو موج پیمایش تا حدی بیانگر اطلاعات سیاسی نه چندان زیاد دانشجویان نسبت به مسایل سیاسی روز است. هر چند جنبش دانشجویی در ایران همیشه پیشگام بسیاری از تحولات سیاسی یک سده اخیر بوده اما به نظر می رسد حداقل در دو دهه اخیر آمار و ارقام نتایج چندان خوش بینانه ای در مورد این بخش از جمعیت جامعه پیش روی ما نگذارد. اگرچه استناد به نتایج این دو پژوهش آمار و اطلاعات لازم را برای یک ارزیابی کلی در مورد دانشجویان فراهم نخواهد کرد اما بدون شک بخشی از واقعیت فضای دانشگاهی را به نمایش خواهد گذاشت. واقعیتی که شاید ما را در مورد «اسطوره دانشجوی آگاه» وادار به تأمل کند.
کد خبر 469454 برچسبها دانشگاه - دانشجومنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: دانشگاه دانشجو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۵۶۸۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تأثیر عجیب جنسیت پزشک بر درمان بیماران
بر اساس یک مطالعه جدید که توسط گروهی از پژوهشگران آمریکایی و ژاپنی انجام شده است، احتمال مرگ و یا بستری مجدد در بیمارستان در بیمارانی که توسط یک پزشک زن تحت درمان قرار میگیرند، کمتر از بیمارانی است که توسط یک پزشک مرد درمان میشوند.
پژوهشگران میگویند جنسیت پزشک میتواند تأثیر نگران کنندهای بر تشخیص بیماریها و درمان بیماران داشته باشد.
به گزارش ایسنا، همچنین به گفته پژوهشگران، اگر بیمار هم زن باشد، این تفاوت حتی بیشتر میشود، به خصوص زمانی که شدت بیماری زیاد است.
در حالی که این مطالعه عمیقاً به دلایل نابرابری نمیپردازد، از تحقیقات قبلی که به نتایج مشابهی رسیده بودند، پشتیبانی میکند.
یوسوکه تسوگاوا دانشمند سیاست سلامت در دانشگاه کالیفرنیا لسآنجلس (UCLA) میگوید: آنچه که یافتههای ما نشان میدهد این است که پزشکان زن و مرد به طور متفاوتی طبابت میکنند و این تفاوتها تأثیر معناداری بر نتایج سلامتی بیماران دارد.
این تیم دادههای پزشکی موجود در ایالات متحده را تجزیه و تحلیل کرد که شامل اطلاعات ۴۵۸ هزار و ۱۰۸ بیمار زن و ۳۱۸ هزار و ۸۱۹ بیمار مرد بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بود که در بیمارستان بستری شدهاند. همه بیماران بالای ۶۵ سال سن داشتند و کمتر از یک سوم بیماران زن و مرد توسط پزشکان زن ویزیت شده بودند.
سپس این اطلاعات با نرخ مرگ و میر ۳۰ روزه (از تاریخ پذیرش) و نرخ بستری مجدد ۳۰ روزه (از تاریخ ترخیص) مقایسه شد و در هر دو مورد، پزشکان زن به نتایج بهتری دست یافته بودند.
البته این تفاوتها علت و معلول مستقیم را نشان نمیدهند و خیلی هم فاحش نبودند. مثلاً نرخ مرگ و میر تعدیل شده ۸.۱۵ درصد برای بیماران زن درمان شده توسط پزشکان زن در مقابل ۸.۳۸ درصد برای بیماران زن درمان شده توسط پزشکان مرد است که یک مرگ به ازای هر ۴۱۷ بستری شدن در بیمارستان را نشان میدهد.
تسوگاوا میگوید: درک بهتر از این موضوع میتواند منجر به توسعه مداخلاتی شود که به طور مؤثر مراقبت از بیماران را بهبود میبخشد.
وی افزود: توجه به این نکته حائز اهمیت است که پزشکان زن مراقبتهای باکیفیتتری ارائه میکنند و بنابراین نفع وجود تعداد بیشتری از پزشکان زن از دیدگاه اجتماعی به بیماران میرسد.
نویسندگان این مطالعه میگویند دلایل متعددی میتواند پشت این اختلافات آماری باشد که قبلاً در سناریوهای مختلف پزشکی مشاهده شدهاند. به گفته آنها، ممکن است پزشکان زن بهتر با بیماران زن ارتباط برقرار میکنند یا اینکه پزشکان مرد بیشتر احتمال دارد که شدت شرایطی که بیماران زن تجربه میکنند را دست کم بگیرند.
تیم تحقیقاتی پیشنهاد میکند که ممکن است خجالت و ناراحتی کمتری بین پزشکان زن و بیماران زن وجود داشته باشد، به این معنی که صداقت بیشتری در مورد شرایط خاص و تشخیص و درمان وجود دارد.
پژوهشگران میخواهند کارهای بیشتری برای بهبود نتایج مطالعه تنوع جنسی در محیطهای بیمارستانی انجام شود و مطمئن شوند که کیفیت مراقبت بدون توجه به زن یا مرد بودن بیماران یا پزشکان یکسان خواهد بود. به همین دلیل مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا دریابیم که چرا این تفاوتها وجود دارند.
تسوگاوا میگوید: تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسمهای زمینهای که جنسیت پزشک را با پیامدهای روی داده برای بیمار مرتبط میکند و اینکه چرا مزایای دریافت درمان از پزشکان زن برای بیماران زن بیشتر است، پتانسیل بهبود نتایج بیماران را در کل دارد.
این پژوهش در مجله Annals of Internal Medicine منتشر شده است.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: نتایج حاصل از اجرای برنامه پزشک خانواده را منتشر کنید/چرا طرح پزشک خانواده شکست خورد؟ انجمن روانپزشکان: 20 درصد افراد جامعه دچار اختلالات روانی هستند